Parte,  Paragrafo

 1 pro,    1|     rerum, optimum et maximum Deum, cum pleraque omnia admiratione
 2   1,    1|   nullus posthac sit, quin se deum malit esse quam hominem.
 3   1,    3|      tu Iovem alium esse quam deum reris, quod deorum sit rex?». «
 4   1,    4|     subaudissent. Instituebat deum pater et hominum rex Iuppiter
 5   1,    4|    omnium animantium communem deum, Naturam, cuius quidem sint
 6   1,    4|    quidam sint hominum animi, Deum putandum asserebant; neque
 7   1,   27|      foret in templo, praeter deum hominumque ius fasque, commissum
 8   2,    7|     intersit maximi optimique deum regis manu ornari se atque
 9   2,   18|      obsecrationibusque pacem deum alias res agentium, aut
10   3,    8|    statuo totam hanc machinam deum esse. Si ullus in rerum
11   3,    8|        Num is insanire quidem deum posse putabit, an ipse potius
12   3,    8|     tamque absolutorum operum deum, sed peremptorem futurum
13   4,    2|     factum est ut cum delubra deum sacellaque atque aras adeuntes
14   4,    7|    quidem eum sibi notum esse deum auxiliatorem dixit, quo
15   4,    7|  Cumque accuratius hunc ipsum deum respectarent proscaenici
16   4,    8|       mortales, ut praesentem deum irrideant, absentis simulacrum
17   4,    8|      esset veneratus fautorem deum, spectans non poterat pati
18   4,   18|  dicto omnes praeter Stuporem deum, qui quidem exsanguis factus
19   4,   19|       repperit. Hinc tanta in deum Apollinem indignatio adversus
20   4,   20| videri quam inter philosophos deum. Dedi tamen aliquid gravissimo
21   4,   22|    voluisti, hominum pater et deum rex? Quis te erat beatior?