Parte, Paragrafo
1 1, 1| refertissimum reddidit. Ea res primum apud caelicolas ridiculo
2 1, 3| regi incessit? Scilicet tum primum maiorem in modum gaudebat
3 1, 6| esset vendicatura. Dea ut primum appulit ad terras, mirabile
4 1, 15| tradere, ac iubere uti quam primum te rerum omnium perturbatorem
5 1, 22| commotarum frondium levi tum primum allecta sonitu, oculos eo
6 1, 25| opem afferret, quasi tum primum a somno expergefacta adstitit,
7 1, 26| eiecit. Fama idcirco, quo primum solutis membris licuit,
8 1, 27| progenitum malum intuens Momus primum caeperat suspicari fore
9 2, 1| puellae ab superis diis levia primum et pusilla poscere, quod
10 2, 16| omnibus pessime acceptum, ut primum videre factum principi familiarem
11 2, 18| profiteantur. Horum duas primum de diis exstitisse sententias,
12 2, 18| religionisque honos colitur, tum primum inter nascendum consenescere
13 2, 23| aggrederis, scrutandas tibi primum eorum sententias censeo
14 3, 6| tulit ingrate: namque ut primum ad mortales appulit, in
15 3, 16| offendissent, ut erant iam tum primum concepto odio irritati, «
16 3, 19| ducebam) intelligerem quasnam primum in animantibus malum, iracundia,
17 3, 21| mactandis minuerent iam tum primum caeperant vexare humanas
18 4, 4| Stuporis statuam factos primum haerescere, mox formidine
19 4, 4| vigilarent exsecrabantur. Id sibi primum visum est indignissimum,
|