Parte,  Paragrafo

 1 pro,    5|           ubi te studeas esse quovis pacto dissimilem ceteris dignitate
 2   1,    1|             eam enim adinvenisse quo pacto, pulchra Iunone abdicata,
 3   1,    8|      statuebat, neque inveniebat quo pacto sibi ipse imperaret ut acris,
 4   1,    8|              ubi te, quoquo id queas pacto, ex infimo abiectoque loco
 5   1,   14|        conversa «Num tu hoc» inquit «pacto, Mome, quae modo apud me
 6   1,   17|               Discetis enim a me quo pacto etiam vos huiusmodi vultu
 7   1,   18|       fletibus commacerare, dabo quo pacto fias formosissima. Ito,
 8   2,   18|             historiam enarraret, quo pacto apud philosophos avulsa
 9   3,    1|      recensebuntur. Videbis enim quo pacto salus hominum deorumque
10   3,   14|         conferre arbitrabatur quoquo pacto Iovem ab inconsiderata innovandarum
11   3,   18|            quod gravi illa esset hoc pacto sollicitudine factus liber
12   3,   20|           Tum vero Socrates: 'Quo id pacto' inquit 'dinosces corium?
13   3,   21|          Iuppiter. Si quid forte hoc pacto quaerat novandis rebus placere
14   3,   21|   detestandum e numero deorum quoquo pacto extrudere atque exterminare.
15   4,    8|         modestiores reddere. Aut quo pacto istos ab impietate, si esse
16   4,    8|               ingenio tardus, quo id pacto posset non habebat. Alia
17   4,   10|              neminem qui ullo abduci pacto posset ut non recusaret
18   4,   21| insolescentes commodius argueret. Eo pacto cum dictis tum tridente