Parte,  Paragrafo

 1   1,    3|        Mome? Num et tu, ut videor videre, de Iovis in superos merito
 2   1,   29|          auctore asportaretur! At videre quidem iam videor hunc artibus
 3   1,   29| discordiarum turbines conflabunt! Videre videor plenos caelicolarum
 4   2,    8|      aiebat «ut lubet, modo, quod videre videor, hic aliquid laeserim».~
 5   2,    9|           ni forte illud, quantum videre licet, desit, quod quae
 6   2,   13|         et recta imperantibus, ut videre licet, sponte ultroque obtemperet?
 7   2,   16|       pessime acceptum, ut primum videre factum principi familiarem
 8   2,   18|           aut hos qui monstra, ut videre licet, inprimis colant,
 9   2,   22|      improbitate inprimis quantum videre licet offenderis, ac merito
10   3,    1|       etiam quippiam in illis, ut videre licuit, quod quidem ad vivendi
11   3,   21|         est. Et profecto sunt, ut videre licet, minime puri et minime
12   4,    4|         favillis collucescentibus videre visi sunt praedones in antrum
13   4,   10|        deleretur instituerat hunc videre mundum, quem vidisset nunquam
14   4,   12|       quod defunctorum hic animas videre alias praeter me praedicas».
15   4,   20|          una ac lacrimas undantes videre, alieni mali misericordia
16   4,   20|          edocent. Non id, quantum videre licet, honestum utileque
17   4,   21|       narra disceptationem illam. Videre videor futuram non ignobilem».