Parte,  Paragrafo

 1   1,    3|    esse, ut haberet quos nobis superis, seu iure seu iniuria succensus,
 2   1,    3|         ut olim quempiam alium superis daturi sint regem?». «Hen»
 3   1,    4|    deseri occiperent. Id ubi a superis cognitum est, fit ad Iovis
 4   1,    6|                           6-~ ~Superis id ad maiestatem deorum
 5   1,   17| puellas triumpho gloriari: sed superis diis sponte ac lubens pareo.
 6   1,   18|      formosissima. Ito, voveto superis et Veneri et Baccho atque
 7   1,   18|      agendarum commercio iungi superis facili levique negotio possumus.
 8   1,   20|       adoriretur facinus, diis superis et diis inferis et hominum
 9   2,    1|     Momo caepissent puellae ab superis diis levia primum et pusilla
10   2,    2|       cultus adeo fuit accepta superis, inventi novitatem mirifice
11   2,    3|      aut facultas dabatur diis superis omnia spectantibus, quodve
12   2,   20|     ambagibus inducas in odium superis? Quod si nescias, philosophi,
13   3,    9|   Neganti Mercurio deam male a superis diis atque inferis acceptam
14   3,   19|       prout sua fert libido, a superis poscere imbrem, soles, ventos
15   4,    2|       et pessime de se meritis superis voluptuosissimum suarum
16   4,    2|        mortales non perspici a superis nubium interventu sed solum
17   4,   18|   ludorum apparatus et bene de superis merendi studium posthac