Parte,  Paragrafo

 1 pro,    2|     prosequamur natura edocti. Qua nimirum intelligimus rara eo sapere
 2 pro,    7| difficilisque istorum concertatio, nimirum sunt dii quales esse et
 3   1,    3|        caepit collacrimari: «Atqui nimirum» inquit «cui prae libidine
 4   1,    4|            nulli sint, aut si sint nimirum suapte natura benefici sunt.~
 5   1,    8|          dictis castigans «Ponendi nimirum» inquit «sunt miseris, o
 6   1,   19|            haec mea tractus gaudia nimirum exulto laetitia. Sed nondum
 7   1,   19|        omnis malitiae praebui? Hoc nimirum meo facto id venturum sentio:
 8   2,    9|      audiens et ii qui aderant dii nimirum commovebantur cum ceteras
 9   2,   11|            et curarum tuarum, quas nimirum esse alioquin leves, sed
10   2,   16|              Tanta Momi lepiditate nimirum captus Iuppiter edixit ut
11   2,   21|        dicam homines, irascar? Hoc nimirum nostra effecit nimia facilitas:
12   3,    6|            philosophum intellexit, nimirum ad conceptum metum addidit
13   3,   11|            erat liberali et indole nimirum divina confert. «Atqui heus»
14   3,   20|          contineantur mundum talem nimirum exstare ut alibi reliquerit
15   4,    4|            instar venerabimur? Est nimirum illud perpulchre dictum
16   4,   10|          inter mortuos censeretur? Nimirum ergo omnia nota et ignota,
17   4,   22|        postea pertulimus. Nos esse nimirum beatos poenitebat, quando