Parte,  Paragrafo

 1   1,   18| commentitiam fabulam ordiri grandi verborum apparatu caepit in hanc
 2   1,   25|     irretitum nequicquam hisceret, verborum tamen petulantia insolescebat
 3   2,   17|          mentem possint conspersae verborum aptis temporibus maculae,
 4   2,   18|         Non fuit aliud frontis aut verborum ad dissimulationem in Momo
 5   2,   18|      succureret: posse illos copia verborum, posse eruditione, posse
 6   2,   19|        facere quin in id erumperet verborum, ut inter admonendum eos,
 7   2,   20|           tuo dicendi artificio et verborum ambagibus inducas in odium
 8   3,    2|  affectabant, ea levibus quibusdam verborum inditiis sibi haudquaquam
 9   3,    4|     ingenii existimabat, detinebat verborum ambagibus atque cum his
10   3,   12|            inquit Iuppiter «ne tua verborum intemperantia tibi vitio
11   3,   19|   reconditarum nisi id sit maximis verborum involucris implicitum, longis
12   3,   20|            Sentio quo tuae tendant verborum amphibologiae, Socrates:
13   3,   20|        Longum esset referre quibus verborum convitiis philosophum prosequeretur:
14   3,   20|       Cumque satis deferbuisset ac verborum iactantia acquievisset,
15   4,   12|          ratio nisi in argutiis et verborum captiunculis versatur) sed
16   4,   14|      inquit «o Charon, argutiis et verborum captiunculis quibus versari