Parte,  Paragrafo

 1 pro,    1|         ut sit unice unus, unice solus.~
 2   1,    1|    ingratum in medium produxere. Solus Momus, innata contumacia
 3   1,    1|        dii laudibus extollerent, solus Momus vituperabat: aiebat
 4   1,    3|  providisse uno ore affirmabant. Solus Momus, vultu tristi, gestu
 5   1,    4|   pervicacia quam iustis viribus solus sustinebat. Alii praesidem
 6   2,    6|                   6-~ ~Momus ubi solus lavat haec secum animo caepit
 7   2,   13|     Hostis victor insolescet, tu solus tuorum intrepidus coram
 8   2,   14|         variis animorum motibus; solus Momus illud observabat dicere: '
 9   3,    5|     instituit posito regio fastu solus atque ignobilis mortales
10   3,   16|  increpans, ita conclamitabat ut solus ipse tanto ex comitio audiretur.
11   3,   19|           aiebant «improbe, quam solus sapis, quam belle scisti
12   4,    2| mortalium ergo tecta occupavere. Solus Hercules, quod fortassis
13   4,    3|   immanis, tamen susceptam dorso solus asportavit et eam intra
14   4,   12|         contemplandis plus vidit solus quam vos omnes philosophi
15   4,   13|         Tum Gelastus subridens: «Solus si essem fortassis riderem,
16   4,   23|        omnia, et quae agat neque solus agat neque cum omnibus,