Parte,  Paragrafo

 1   1,    1|       mandare instituimus. Id ut commodius fiat, repetenda prius est
 2   1,    3|          decere arbitrer. O quam commodius cum deorum republica ageretur,
 3   1,   11|       defuit illud, ut admoneret commodius cum profligato agi si desineret
 4   1,   24|          pro temporis iniquitate commodius ducit quasi per somnum dissimulando
 5   2,    5|        rationibus mota Pallas ut commodius rem totam cum collega definiret
 6   2,   15|          mortales nihil inveniri commodius erronum vita, siquidem et
 7   2,   18|        unde tantum siet. Et quam commodius cum illis ageretur, si se
 8   2,   22| condiscent, ut nihil fieri posse commodius censeam quam ut muliercularum
 9   3,    3|      legerit, sibi rebusque suis commodius consulet».~
10   3,   18|        non liceat, ducere ait se commodius non agere id nunc quod decreverat,
11   3,   19|          nequicquam excitabatur. Commodius ea de re duxi democriteam
12   3,   20|   putabis interesse ut ex multis commodius eligas?'. 'Putabo' inquit.
13   3,   21|          ita probabitis ut fieri commodius nihil potuisse affirmetis.
14   4,   15|        philosophis ut mecum fiat commodius. Tu, si te audissem, iam
15   4,   17|    inquiens «resipisco. Potuitne commodius cuipiam cecidisse res? Et
16   4,   21|          obambiens insolescentes commodius argueret. Eo pacto cum dictis