Parte,  Paragrafo

 1   1,   17|           enim a me quo pacto etiam vos huiusmodi vultu ornatissimo
 2   1,   17|          dii imperassent (meum apud vos sit fas profiteri peccatum)
 3   1,   34|             petierint eodem cadant! Vos tamen quidvis fieri velim
 4   2,    8|         quid agimus?» inquit «Abite vos dignae caelo, deae, ac redite
 5   2,   18|            ipse non est ut referam, vos id adeo statuetis quid tota
 6   2,   20|          quod filiae iusserit ut ad vos me sublatum afferret. Et
 7   2,   21|            vestra garrulitate mutuo vos lacessere nosque obstinate
 8   4,    4|     barbarus et ebrius ille servus «Vos» inquit «philosophi omnia
 9   4,   11|           hoc est ut miser sis. Aut vos denique, et quid sapitis,
10   4,   11|            habent atque dictis. Sed vos, dicito, his vestris legibus
11   4,   12|      sentiam referam de te? Putaram vos philosophos omnia nosse
12   4,   12| contemplandis plus vidit solus quam vos omnes philosophi caelo commensurando
13   4,   20|          inquit Momus «tum cum apud vos philosophabar, Fraudis deae
14   4,   20|           in has miserias relegare. Vos hic quid magis vituperabitis,
15   4,   20|       constitutus. Vobis item inter vos, o Mome tuque Charon, maeroris