Parte,  Paragrafo

 1   1,    1|    hos accedebat ut belle dea Fraus fecisse videretur quod muliebres
 2   1,    1|      Dederat praeterea operam Fraus dea ut per varios interpretes
 3   1,    3|   sese; post id, cum paululum Fraus obticuisset, mox contracto
 4   1,    3|     regem?». «Hen» inquit hic Fraus «regemne?». «Quidni?» inquit
 5   1,    3|     Mihi quod autumas» inquit Fraus «fit non iniuria verisimile.
 6   1,    3| recuset?». «Te quidem» inquit Fraus «etsi maxima quaeque mereri
 7   1,    3|        altera eris Iuno». Hic Fraus caepit collacrimari: «Atqui
 8   1,    3|   reperies amatam, Mome: tibi Fraus, quae te misere amet, erit
 9   1,    3|       citroque dictis, coegit Fraus iurare amantem, ipsa in
10   1,   19|    casibus, quid est quod te, Fraus, verear? O me felicem, si
11   1,   19|  tenuissem: non me, fedifraga Fraus, tuis proditoriis artibus
12   2,   24|    dii ab Iove discessere. At Fraus dea, Momi dicta pensitans,
13   2,   24|      inter congratulandum dea Fraus de Momo quaereret quisnam
14   2,   24|      est quod audieras?». Tum Fraus: «Vis me dicacem reddere,
15   3,   17|  concionis animum intuens dea Fraus, tempori inserviendum rata,