Parte,  Paragrafo

 1   1,    4|       moveri precibus; ac demum frustra eos metui deos qui aut nulli
 2   1,   19|        sunt: tolle qui pareant, frustra imperes. Non habeant dii
 3   1,   24|         aggressa est modis, sed frustra. Deo enim deaque progenitum
 4   2,   10|        hic committam amplius ut frustra apud obstinatum aspernatorem
 5   2,   11|     impetrasse velim, quod item frustra aeternum petivi, ut cum
 6   2,   13|        ea una in re nanciscenda frustra maximis laboribus et ultimo
 7   2,   23|     studeas fias ingratus, tuis frustra susceptis laboribus atque
 8   3,   16|   concionem iterum atque iterum frustra temptasset, commotus facti
 9   3,   19|     expergisceretur, quam illic frustra tempus perdere. Itaque alias
10   4,    6|         Neque enim illud factum frustra opinor, quod praesentes
11   4,   12| iungenda versari. Sed, ne longe frustra disputem, haec tu hactenus,
12   4,   21|      omnibus quae soli fecimus, frustra fecimus, quae vero multitudinis