Parte,  Paragrafo

 1   1,   11| facere. Dea ut fractum exulis animum recrearet, quae ad rem pertinere
 2   1,   21|       ipsa pendens, hinc vero animum in omnes partes concitans
 3   1,   31|  praeoccuparet, docta quam in animum cuiusque primas inscripsisse
 4   2,    2|   aestuans, procidit. Vexabat animum quod violatos ab se fore
 5   2,    8|     id Iovis dictum illico in animum induxit ut faceret coniecturam
 6   2,   17|      ignarae quid in cuiusque animum et mentem possint conspersae
 7   2,   20|       erga mortales mentem et animum bene interpretor, qui Iovem
 8   3,    2| indicarat Iuppiter venisse in animum sibi ut deorum hominumve
 9   3,   17|          17-~ ~Hunc concionis animum intuens dea Fraus, tempori
10   3,   21|   esse perspectum et cognitum animum erga se nostrum. Quis enim
11   4,    2|        Qua visa, Momus illico animum atque ingenium ut aliquid
12   4,   14|    Gelaste» inquit «huc velim animum adhibeas: annos ego multos