Parte,  Paragrafo

 1   1,   24|      plumas inserperet. Etenim tum istic puella intrudere monstrum
 2   2,   14|   spectabam, repente eo advolabam, istic assistebam, ab iis petebam,
 3   3,    6|         addidit novam suspicionem, istic se quoque agnitum existimans.
 4   3,   19|            Tum ego 'Viden' inquam 'istic diviso in cepe litteras
 5   4,    2|          tantum hominum confremuit istic subtus, ut si omnes excories
 6   4,    3|        nostras redibimus sedes, an istic spectaculis visendis considebimus?».
 7   4,   15| constitisset, subirritatus Charon «Istic» inquit «etiam haeres?».
 8   4,   15|          nihil afferam illustrius. Istic enim aeque atque in republica
 9   4,   15|           obsecundantur. Adde quod istic, uti in republica, aut unus
10   4,   17|      plorarim, nunc rideam? Namque istic ad hunc salictae truncum