Parte,  Paragrafo

 1   1,   14|      fremebant et passim indignum facinus procerum accusantes undique
 2   1,   16|         suas ut aliquod se dignum facinus aggrederetur intenderat.
 3   1,   20|           tetrum aliud adoriretur facinus, diis superis et diis inferis
 4   1,   27|  hominumque ius fasque, commissum facinus. Illud etiam perturbabat,
 5   2,    7| turbulentone et concitato ad omne facinus Momo deorum sacrum insigne
 6   3,   17|      concita, sese praecipitem ad facinus inauditum dedit. Reiecto
 7   3,   19|  animadvertit, ita abstulit ut id facinus omnes penitus latuerit.
 8   3,   20|         caepit voce indignissimum facinus in se admissum deplorare,
 9   3,   21|       quod deterrimos instruat in facinus, incitet atque impellat;
10   4,    2|         facile impelli ad quodvis facinus, neque apud multitudinem