Parte,  Paragrafo

 1   1,    1|   muliebres mortalium adiecisset delitias, artesque fingendi risumque
 2   1,    6|   acclinare, omnesque suavitatum delitias, ut odoratissimum id iter
 3   1,   17| connituerit, Momus, composito ad delitias vultu, «Eo dum» inquit «
 4   1,   19|      viri quoque sibi una tantas delitias usurparent, neve domi morosae
 5   2,    3|          difficultate ad superum delitias evocari exque diuturnis
 6   2,    8|       deae, ac redite ad vestras delitias, sinite miserum et infelicissimum
 7   2,   13| integerentur, non ut ad lectorum delitias conferrent: tibi si tantum
 8   2,   13|      salubrior, quod, si quid ad delitias desit, pro pulvinari praesto
 9   3,   21|           vestras, o caelicolae, delitias, quanti semper fecerim non
10   3,   21|         deos lacessere deorumque delitias, homines, opprimere atque