Parte,  Paragrafo

 1   1,    8|  sibi esset cum iratis divis causae. Senserat apud quod divertisset
 2   2,   10|   orsa est: «Et quidnam esse causae dicam, mi coniunx, ut fieri
 3   2,   10|  induxisti? Vel quidnam fuit causae ut quam tu rem fastidias,
 4   2,   11|   Esse et ego quid hoc dicam causae» inquit «o coniunx, quod
 5   2,   20|      non prospiciemus, eorum causae, commodis rationibusque
 6   2,   20|     veneremur, Momus, deorum causae affectissimus, caelo annuente
 7   3,    2| primates optimatesque deorum causae huiusmodi satis admodum
 8   3,    2|      populos perire, huicque causae praeter Herculem, qui quidem
 9   3,   12|  omnia de te spero quae huic causae opportunissima accommodissimaque
10   3,   21|    aut suorum commodorum spe causae hominum adversarentur sententiam