Parte,  Paragrafo

1   1,    4|           ut iam deorum dearumque caput nullum non incestum flagitiisque
2   1,   11|         facilius ea quidem in sui caput sint ruitura quam superos
3   1,   15|       corruens amisisset, ad Momi caput advolvit. «At tu» inquit «
4   3,    6|           Haec ille cum audisset, caput e dolio quasi testudo proferens
5   3,   10|           levissimique esse vulgi caput grave et periculosum putarent,
6   4,    4| imitaretur? Dic heus tu, o aeneum caput, quanto malleo, quantis
7   4,   17|        illud abrasum ulcerosumque caput quis putarit tantos fovere
8   4,   17|        ille rex raso capie caprae caput ita iactat, ut ni declinassem
9   4,   18|    pedibus, naso retuso rueret in caput. Cupidinis vero statua superne