Parte,  Paragrafo

1   2,    6|  sint. Sequere, Mome, namque abs te quicquid voles impetrabis
2   2,    9|     o Mercuri, quamdiu sines abs te abesse?». Hic Mercurius
3   2,    9|    tibi spondeam pro accepto abs te beneficio: eam quaeque
4   2,   10|   obtestans, coniunx, tandem abs te haud usquam potero exorare?
5   2,   11|      hinc est ut me admoneri abs te feram moleste, sed defatigari
6   2,   11|     ne despice; hoc est quod abs te impetrasse velim, quod
7   2,   20|   neque ab officio, Mome, si abs te provocatus congrediar.
8   3,   12|   quos vituperas, hi meritas abs te poenas desumpserint.
9   4,   11| inquit «o Charon, quo fit ut abs te accepisse me iniuriam