Parte, Paragrafo
1 pro, 2| huiusmodi, quod rara evenerint, deorum religioni apud veteres adiudicabantur.
2 pro, 7| solitos animadverti, ut deorum nominibus eas animi vires
3 1, 1| comperias similem praeter unum deorum, cui nomen Momo. Hunc enim
4 1, 1| linguae procacitatem ab vetere deorum superum caetu et concilio
5 1, 1| auctoris inventum, sed ab deorum esse ductum facie. In eoque
6 1, 1| abdicata, sese pellicem deorum regi subigat; amatorem esse
7 1, 1| integros perennesque velit, ex deorum caetu deam Fraudem sibi
8 1, 1| ferentibus diis novum alterum deorum genus, homines, procreatum
9 1, 1| animantia constituti, non modo deorum erga se invidiam extinsere,
10 1, 2| frontis verticem quibusque deorum illucet, atque ea quidem
11 1, 2| ipsum plerique maximorum deorum effecere, alii in aureum
12 1, 3| quaeque princeps maximorum deorum aggrediatur ea esse omnia
13 1, 3| arbitrer. O quam commodius cum deorum republica ageretur, si maturius
14 1, 3| Vel quid hoc dementiae deorum regi incessit? Scilicet
15 1, 3| quam adventitiae mortalium deorum multitudini superas patere
16 1, 3| te et iratum et armatum deorum principem superent, homunculis
17 1, 3| esse quam deum reris, quod deorum sit rex?». «Mihi quod autumas»
18 1, 3| ara, sese cum factus forte deorum fuerit rex Fraudem Iunonis
19 1, 4| superi. Cogitur frequens deorum senatus: iubentur Proflua
20 1, 4| illinc, amisso flamine deorum insigni, in solum etruscum
21 1, 4| vindictae gratia Etruriam ab deorum cultu ad se observandum
22 1, 4| Itaque nullum erat uspiam deorum commissum flagitium in eam
23 1, 4| multo excrescebat, ut iam deorum dearumque caput nullum non
24 1, 4| concionabundus disceptabat deorum vim aliud nequicquam esse
25 1, 4| sublata apud homines opinione deorum et metu, nequicquam esse
26 1, 6| Superis id ad maiestatem deorum conducere nequicquam visum
27 1, 6| Coacto ea de re senatu deorum, duae proferebantur sententiae.
28 1, 6| cerimonias ac venerationem deorum restituerent atque refirmarent.
29 1, 6| mandaturque ut provideat ne quid deorum respublica detrimenti patiatur.
30 1, 6| detque operam ut cuius ope deorum flamines exstarent, eius
31 1, 6| optimam de se spem in tanto deorum discrimine pollicita, quantum
32 1, 6| quos, sin aliter nequeat, deorum veteres hospites, proceres
33 1, 6| Posteritas consequebantur. Deorum numerus ad septimum usque
34 1, 8| advenisse deas, sed partim odio deorum taedioque rerum suarum e
35 1, 8| solere flecti precibus. At deorum legatum congredi haud putabat
36 1, 11| labefactatam et pene convulsam deorum opinionem religionemque
37 1, 12| habitu viderentur, ortae ex deorum genere, cumque rogare obsecrarique
38 1, 14| fert opinio, bene de genere deorum apud mortales fueris promeritus,
39 1, 14| modo id para et te pristina deorum gratia dignum praesta: maiora
40 1, 15| pro tuo officio quae ad deorum rem pertineant exequere,
41 1, 27| Famae praeconio magnorum deorum apud homines ius et maiestas
42 1, 27| rumoribus apud mortales deorum opinioni vehementer officiatur.
43 1, 28| coram bacchantem Famam et deorum facta consiliaque toto aethere
44 1, 28| difficilia praemeditaris in deorum genus? Num tu adeo ignarum
45 1, 28| aere sentias non eandem ex deorum progenitam genere intelligas?
46 1, 28| ipsa: quo argumento te in deorum ordinem facile irrepas edocebo,
47 1, 29| servierit illic regnum inter deorum principes ineat. Vel ego,
48 1, 31| illustriori potuisse argumento deorum maiestas ad venerationem
49 1, 31| ad venerationem et metum deorum mortalibus monstrari, quam
50 1, 32| monstrum Famam penetralia omnia deorum lustrantem abigat. Hac fretus
51 1, 32| facinorosissimi mortalium armis deorum ornantur, et pro tantis
52 1, 32| ut qui nos laeserint in deorum numerum ascribantur!».~
53 1, 33| templum, hinc perterritorum deorum adolescentulorum ad matris
54 1, 33| ignavia irritata, maximo deorum voto imprecata est ne desidibus
55 1, 34| trium relictorum in templo deorum vicem ingemisceret. Ergo,
56 2, 1| manavit quidem res, pari deorum facilitate, usque dum patres
57 2, 2| Minerva, quae quidem optime de deorum genere promeritum Momum
58 2, 2| inclusus gemma sacer ignis deorum, quo divinitatis insigne
59 2, 2| se fore optimi et maximi deorum immortalium regis legatos
60 2, 3| afferunt, et una sacrum deorum igniculum ad te dono deferunt».
61 2, 5| videat quam e republica deorum deputet Momum versari insignem
62 2, 5| caelicolas atque munitum sacro deorum igniculo, ni prius perversi
63 2, 7| concitato ad omne facinus Momo deorum sacrum insigne commodetur.
64 2, 7| hortantur ut malit summi deorum regis quam legatorum manu
65 2, 9| subridens «Num tu, o dignissime deorum princeps, quae apud mortales
66 2, 10| meminissent, qua de causa sacrum deorum ignem inclusum gemma reddere
67 2, 10| proscriptos, pessimeque de deorum genere meritos et invitos
68 2, 10| at et quinam? Mercurius deorum scurra et temulentus Mars
69 2, 10| purgamenta reiicias! Sed liceat deorum regi ornare quos velit,
70 2, 12| voce ita elata ut a corona deorum, qui tum semoti astabant,
71 2, 13| fieri se, quod proxime ad deorum maiestatem regium imperium
72 2, 14| quidem rem tu, o Iuppiter, deorum princeps, si sapis, optas
73 2, 15| eam statuam huic nostrae deorum beatitudini esse longe anteponendam.
74 2, 16| colerent: idcirco Momum singuli deorum adire, consalutare, gratificari
75 2, 17| amissum opera, ut tanto deorum dono Momus fraudaretur:
76 2, 17| quominus bene de se deque deorum genere meritus Momus ex
77 2, 18| hunc animi dolorem Themis deorum apparitoris adventus sustulit,
78 2, 18| convivio, in quo maximorum deorum flos et nitor discumberet,
79 2, 18| intellexerat plurimi se ab deorum vulgo fieri ob principis
80 2, 18| gratiarum pro accepto ab deorum rege beneficio, cuius quidem
81 2, 18| molestam quin de genere deorum superum bene fore merendum
82 2, 18| angebat, quod nullae salvis deorum rebus darentur occasiones
83 2, 18| corporum esse factum casu, non deorum opere aut manu constructum;
84 2, 18| arma, castra imperiaque sua deorum metu muniant atque ad stabilitatem
85 2, 18| addunt, ut se quidem esse deorum interpretes, cum nymphis,
86 2, 18| atque defenderet; at pro deorum quidem re satis commodam
87 2, 18| patronum exstitisse. Quo enim deorum rationibus inservierit studio
88 2, 18| ab Iove hominum patre et deorum rege pro nondum obsoleta
89 2, 18| voluistis. At sit mors, deorum sententia, quidam exitus
90 2, 18| aegro et perturbato? Nos, deorum filios, deteriori esse in
91 2, 18| sint. Sed quid ego ullos ab deorum iniuria excipiam, cum videam
92 2, 18| recusemus. Tametsi de omni deorum genere quid possit quispiam
93 2, 18| numero dicuntur aliqui ad deorum numerum augendum conscendisse.
94 2, 18| quibus rebus summorum forte deorum aliqui vel inviti in id
95 2, 18| qualem plerique magnorum deorum se habent, merito plecteretur.
96 2, 20| disputationum ineptias? Sed tu, deorum gravissime, agedum Mome:
97 2, 20| inventus est, qui se maximorum deorum amplitudine et maiestate
98 2, 20| praestantissimaque et summo deorum beneficio esse concessa
99 2, 20| atque obivissent: quis erit deorum omnium qui illis, praeter
100 2, 20| Mome, succenseat? Quis erit deorum omnium praeter te unum,
101 2, 20| servandosque non affirmet? Deorum autem cultores atque observatores,
102 2, 20| putemur et veneremur, Momus, deorum causae affectissimus, caelo
103 2, 20| et contentione rationibus deorum inservire didicisti, Mome,
104 2, 20| assecuti sunt ut sit nemo quin deorum vim et numen esse non sentiat
105 2, 20| tamen velim Momum nostrum, deorum festivissimum, tam esse
106 2, 20| cognitionem superum, ad metum deorum, ad observationem religionis
107 2, 21| cumulus illic maximorum deorum intra se tumultuantium et
108 2, 21| exagitantur, quandoquidem se deorum superum haeredes deputant
109 2, 22| pertubandis tantopere et deorum et hominum rebus, exultabat
110 2, 22| vultu perstent, idcirco ex deorum se ortos genere praedicant
111 2, 22| redarguendis delectantur et deorum vitam et mores censoria
112 2, 22| iterum verto sententiam: deorum me superum movet ratio,
113 2, 23| quidem intelligere tuane an deorum an hominum gratia et causa
114 2, 24| videretur, qui quidem unus deorum omnium maximum optimumque
115 2, 24| futurum interpreter, qui deorum principem alienis convitare
116 3, 2| venisse in animum sibi ut deorum hominumve causa alium vellet
117 3, 2| et primates optimatesque deorum causae huiusmodi satis admodum
118 3, 2| Neque praeterea deerant ex deorum optimatibus qui quidem,
119 3, 4| unum olim atque alterum deorum quos esse acutiores opinabatur
120 3, 5| caelicolas asciscere, quo deorum senatum tam illustrium patritiorum
121 3, 6| exprobrarent sacrum ab se deorum insigne fore ita contectum
122 3, 8| sentiant: sunt enim omnia plena deorum».~
123 3, 9| obambulare ut eos caelo dignos et deorum habendos magistros existimaret.
124 3, 9| acciperet, cum de rebus deorum quae sciret et quae nesciret
125 3, 10| flagrabant studio gratificandi deorum principi honestabant. Medium
126 3, 11| futurum ut apud rude vulgus deorum multum gratiae et gloriae
127 3, 11| explicaturum et omnibus deorum ordinibus satisfacturum.
128 3, 12| Apollinem, quem unum omnium deorum sapientissimum et sui cupidissimum
129 3, 12| quid senatui populoque deorum ex edicto referat deesse:
130 3, 14| intermisceret, quo interea deorum desideria ab causa hac sibi
131 3, 14| manu postes attinentes ac deorum dearumque ingredientium
132 3, 14| sanctissime peracto, dum senatus deorum Iovem salutatum aggrederetur,
133 3, 14| ambitiosisque nonnullis deorum se ad illos augendos atque
134 3, 14| iubet in comitium classes deorum immittat ordinibusque universos
135 3, 16| senio. Proximo loco Cybele, deorum mater, rogata, diu nutans
136 3, 16| admirari se quidem quod sint in deorum numero plurimi tanto praediti
137 3, 16| erat, unus et item alter deorum prae constituta inter se
138 3, 21| Honoratissimis in gradibus maximorum deorum simulacra exstabant, omnia
139 3, 21| affirmabat (id enim maximum est deorum iuramentum) quaeque insimulaverit
140 3, 21| intelligere prudentissimos deorum quid sibi vellet Iuppiter.
141 3, 21| defuturos inprimis honestissimos deorum qui consuetas res desiderent
142 3, 21| atque detestandum e numero deorum quoquo pacto extrudere atque
143 3, 21| perturbationes addat, quo iterato et deorum quietem et res humanas vexet.
144 3, 21| rerum perturbatorem Momum, deorum hominumque odium, quod nihil
145 4, 1| uti Momo facinorum auctore deorum maiestas extremum in periculum
146 4, 2| litui et omnis musica. Ipsae deorum superum testudines maximo
147 4, 2| flammulas summo aethere deorum cervicibus collucescentes,
148 4, 2| sedes vereretur, negavit aut deorum maiestati convenire aut
149 4, 3| placuit sententia illius qui deorum quodam, ut opinor, fato
150 4, 3| deponerent. Dum haec animis deorum volvuntur, Stupor deus,
151 4, 3| hos atque hos validiores deorum ut se adiuvent voce illa
152 4, 4| inquit «philosophi omnia esse deorum plena consuestis dicere». «
153 4, 5| plorans «Ego tibi, quisquis es deorum» inquit «cuius causa haec
154 4, 7| quidem» inquiunt «in theatro deorum omnium simulacra: eo dum
155 4, 7| inquit «quod in me susceptam deorum opinionem multo confirmet,
156 4, 8| et istiusmodi manifestis deorum signis admoniti, quae se
157 4, 8| crudelitate absterrere, metu deorum flectere, ad religionis
158 4, 13| Charon, ad unas atque alteras deorum statuas versus, «Dic, Gelaste,»
159 4, 14| admiraretur retinnire omnia deorum risu. At Gelastus, non insuetus
160 4, 18| diffugiente tellus omnis risu deorum commota supploderet: quo
161 4, 18| alis aethera pervadebat, deorum Charontisque factum decantando.
162 4, 18| illico invasit spectandorum deorum ludorumque cupiditas ut
163 4, 18| casus non sine maximo fuit deorum malo: namque alii quassati,
164 4, 18| intelligit, imperat ut quisque deorum illico suam in theatrum
165 4, 20| indignationi meae; plura tamen dedi deorum nomini, quando ea perpeti
166 4, 20| ceteras res: tanta me habuit deorum cura ut Iovi, cum de novandis
167 4, 20| vigiliis veteres omnes illas de deorum regumque officio rationes
168 4, 21| Charonte ordine cum ceterorum deorum, tum et Stuporis et Iovis
|