Parte, Paragrafo
1 pro, 1| Principem opificemque rerum, optimum et maximum Deum,
2 pro, 2| adiudicabantur. Tum et natura rerum maxima et invisa quaeque
3 pro, 6| parte sentiant se versari in rerum pervestigatione atque explicatione
4 pro, 6| comitate et festivitate maximam rerum severitatem quasi condimento
5 pro, 8| futuri sint in vitae cursu et rerum successu, dum aut hanc aut
6 1, 1| omnium variam et non minus rerum dignarum maiestate quam
7 1, 1| tanquam communi producendarum rerum studio sua in pervicacia
8 1, 1| otii esse cupidissimum, ac rerum quidem regni aliud nihil
9 1, 2| conspicui in quas velint rerum formas sese queant ex arbitrio
10 1, 3| nuncupas? En bene constitutam rerum agendarum rationem! Loquar
11 1, 3| et potestatem agendarum rerum tanta cum volubilitate coniunctam
12 1, 4| sit in tanto productarum rerum cumulo ad reliquorum usum
13 1, 4| praesidem moderatoremque rerum unum esse aliquem arguebant;
14 1, 4| corruptibilium mortaliumque rerum contagione et commercio
15 1, 4| divinarum et humanarum esse rerum alumnam principemque demonstrabant;
16 1, 8| partim odio deorum taedioque rerum suarum e conspectu diffugiebat,
17 1, 10| sibi tantas commisisset rerum perturbationes. Verum accedat
18 1, 14| et natura sponte quosque rerum novarum auctores sequi et
19 1, 15| tum et metu praesentium rerum pene confecta, properans,
20 1, 15| iubere uti quam primum te rerum omnium perturbatorem confoderet».
21 1, 18| annuentibus, quasi quodam rerum agendarum commercio iungi
22 1, 19| aiebat «profecto, uti aiunt, rerum omnium vicissitudo est.
23 1, 19| felicem, si illa pristina in rerum affluentia quid possent
24 1, 19| temeritatem. Nihil sibi rerum optimarum atque divinarum
25 1, 21| potiretur animo destinarat nihil rerum omnium praetermittere. Ea
26 1, 24| doctissimi prudentissimique rerum agendarum in hanc usque
27 1, 28| iam pridem constituendarum rerum apud mortales provinciam
28 1, 28| Num tu adeo ignarum te rerum aestimatorem habes, ut quam
29 1, 28| varios personato. Dea, ut est rerum omnium noscendarum curiosa,
30 1, 33| quam ocissime in quippiam rerum versi proripiant sollicitat.
31 2, 1| inauditisque perturbandarum rerum artibus pene ultimum in
32 2, 1| quam insperati inauditique rerum eventus quamque frequentes
33 2, 1| subsecuti, ut nesciam ipsa ne me rerum dignitas et magnitudo et
34 2, 3| praeter spem se ex omnium rerum difficultate ad superum
35 2, 8| occupatior. At miser Momus, rerum istarum ignarus, suas rationes
36 2, 8| concivisse, idque cupidissimo rerum novarum tam fuit voluptati
37 2, 9| reduxistis? Quid ea? Quid rerum agit?». Hic deae se quidem,
38 2, 9| consultam deam a tantis rerum agendarum molestiis secessisse.
39 2, 9| haec referam. Tibi quidem o rerum conditor, Iuppiter, omnia
40 2, 13| ad animi libidinem, ad rerum temporumque suorum rationem
41 2, 13| esse quandam fugiendarum rerum servitutem intelliges. Ceterum
42 2, 13| incuria, negligentia inopiaque rerum omnium, quas aliis in rebus
43 2, 14| compositum, ut nullis uspiam rerum motibus de statu decidas?
44 2, 14| in metu et sollicitudine rerum futurarum. Alii publicam
45 2, 14| auferent?'. Narrabantur et rerum monstra: alios strata mari
46 2, 14| rebus cognitis ceteri, prout rerum suarum ratio et studia ferebant,
47 2, 14| coram tantos turbines et rerum tempestates deplorare aggrediebatur,
48 2, 15| diis accidissent, nihil in rerum orbe universo est quod illis
49 2, 18| fieri ob principis gratiam, rerum suarum successu (uti fit)
50 2, 18| constanter perferret, sed quantis rerum adversarum cumulis obrueretur
51 2, 18| quidem sese spectatores dici rerum voluisse, ac esse quidem
52 2, 18| intemperanter esse ambitiosos ut rerum quae sint omnium pulchre
53 2, 18| deos penitus negare: orbem rerum concursu quodam fortuito
54 2, 18| cum diis grandia habere rerum agendarum commercia excogitatis
55 2, 18| fortiter factis aut recto rerum agendarum consilio fructum
56 2, 18| qui usu et exercitatione rerum sapere quicquam videantur,
57 2, 18| exclusere. Quid est bonarum rerum omnium quod sibi non vindicarint
58 2, 18| optimi, qui sibi commodarum rerum omnium quippiam relictum
59 2, 18| abreptus et inter beatissimos rerum dominos adscitus, voletne,
60 2, 18| et metui, tantarum sese rerum gradu et sede et maiestate
61 2, 18| licet, inprimis colant, ulla rerum piissimarum procuratione
62 2, 20| publicarum privatarumque rerum conducerent, quae ad cognitionem
63 2, 21| secundare? Nos et dii et rerum principes integram unam
64 2, 21| Nunc ne id Iovi maximo rerum principi deorumque regi
65 2, 21| omni natura gignendarum rerum igniculos atque baccis quasi
66 2, 21| ac novarum semper cupidi rerum temporumque, suique admodum
67 2, 21| placet. Hic status, haec rerum conditio gravis intolerabilisque
68 2, 22| tantas vexationes, tantos rerum turbines et tempestates
69 2, 23| quod instat agam. Tu, o rerum princeps, agedum, ac si
70 3, 1| Superiores, credo, libri rerum varietate et iocis delectarunt:
71 3, 1| iocorum copia aut insperatarum rerum eventu et novitate superioribus
72 3, 2| ut sibi persuaderent a rerum novarum casibus aliquid
73 3, 2| arbitrabantur tantis in rerum motibus primorum procerum
74 3, 2| a suscepto innovandarum rerum instituto amoverent. Namque
75 3, 3| At Momus ipse secum, rerum tantarum perturbatione motus, «
76 3, 4| invidiam hanc novandarum rerum inventi gloria pensaret.
77 3, 4| labores et investigandarum rerum studia non refugerent: omnes
78 3, 4| pervestigare, et nihil esse rerum omnium de quo non audeant
79 3, 6| hominis acrimonia concitus et rerum quae ageret prae indignatione
80 3, 6| quandoquidem nihil sibi esse rerum omnium relictum velit, praeterquam
81 3, 8| quid sentiam, hoc affirmo, rerum orbem non factum manu, neque
82 3, 8| machinam deum esse. Si ullus in rerum natura deus aut mortalis
83 3, 9| dubitabat illos quidvis rerum obscurissimarum atque difficillimarum
84 3, 10| non ex sententia cum statu rerum suarum agebatur sponte congruebant,
85 3, 10| congruebant, sed immoderatam rerum novandarum cupiditatem qua
86 3, 11| quidem caelicolas orbem rerum evertere et eum cupere innovare.
87 3, 12| plus sapiunt illi quidem rerum occultarum quam opinare.
88 3, 12| abdicavit. At Iuppiter, suarum rerum statum repetens, in tanta
89 3, 12| et admonet quaenam sibi rerum difficultates instent: non
90 3, 14| acquiescant. Ergo ut aliquid rerum agendarum festinantibus
91 3, 14| inconsiderata innovandarum rerum libidine interpellaret.
92 3, 15| offendit Momus et studio rerum novarum obsequentissimam
93 3, 16| plurimum impediret: sed optimum rerum magistrum, speculum, consulendum.
94 3, 19| Tum Apollo «Nihil habui rerum» inquit «aliud quod agerem,
95 3, 19| sunt ut nihil expromant rerum reconditarum nisi id sit
96 3, 19| fudique in eum tantum mearum rerum quantum sat sit ad sinistros
97 3, 21| confluxerat. Quicquid erat rerum dignarum ubivis gentium,
98 3, 21| mentem intenderant orbem hunc rerum ita demum omni ex parte
99 3, 21| quod plura sapere variarum rerum usu et philosophorum commercio
100 3, 21| institui: consceleratissimum rerum perturbatorem Momum, deorum
101 3, 21| pestem atque perniciem orbi rerum in horas commachinetur atque
102 4, 2| testudines maximo istarum rerum concentu resonabant. Addebantur
103 4, 4| debilitatos labescere. Quae rerum et temporum suorum facies
104 4, 8| irritabatur; tamen sic secum rerum humanarum sortem atque conditionem
105 4, 10| novae item apud inferos rerum iucundissimarum et inprimis
106 4, 11| nihil sibi relictum haberet rerum omnium quod conferret, praeter
107 4, 11| abiiciendam ducerem ac me totum rerum difficillimarum rarissimarumque
108 4, 11| mercedem trahere quam in rerum affluentia opulentiaque
109 4, 12| Charon tantam in natura rerum amoenitatem et varietatem
110 4, 12| tanta vis pretiosissimarum rerum manarit mundo. Cui Gelastus,
111 4, 12| oportet, o Charon, universa in rerum natura nihil aut factum
112 4, 12| aut in prima aeternaque rerum firmitate formis imbuenda
113 4, 12| quadam concordique lite rerum omnia facta esse et in dies
114 4, 12| quando tu quidem, qui primus rerum conditor quid animo habuerit
115 4, 12| habituros illic omnem bonarum rerum copiam, sed iterum atque
116 4, 15| tractant, volentes sibi nihil rerum bonarum potius esse quam
117 4, 20| fui gratissimus. Illud ad rerum nostrarum exitium fecit,
118 4, 20| fugiens, paratas in ruinas rerum mearum incidi. Temporum
119 4, 21| futurum ut Iovi quispiam rerum agendarum modum praescribat:
120 4, 21| Tum ceteras quidem stultas rerum administrandarum ostentationes
121 4, 21| semper quam posses; ego rerum omnium nil plus volebam
122 4, 22| Pusillarum ferendarumque rerum taedio quantos labores,
123 4, 23| qui plures nihil habeant rerum aut nihil possint. Bonis
124 4, 24| nam admonebat ut omnem rerum copiam tris in cumulos partiretur,
125 4, 24| bonarum expetendarumque rerum, alterum malarum, tertium
126 4, 24| vero poneret cumulum earum rerum quae per se neque bonae
|