25-agita | agito-barbi | barbu-compe | compl-cumul | cunct-displ | dispo-expor | expos-grati | gravi-indig | indit-iunge | iungi-monti | morae-opina | opine-pieta | pigeb-pulch | pulve-saltu | salub-succe | succi-vendi | venef-zephy
grassetto = Testo principale
Parte, Paragrafo grigio = Testo di commento
1513 4, 21| ferendum, ad tuas libidines complendas multis erat opus, multa
1514 3, 21| varia speculorum miracula ad complendos non admiratione, sed stupore
1515 2, 12| odoris foeditate et nausea complerant. Illudque inprimis superi
1516 4, 12| obinvolveret aut quo formam ipsam compleret solidamque redderet: hoc
1517 1, 22| attrectantem puellam totis lacertis complexus oppressit, atque omnem in
1518 2, 18| aerumnis venire quandam annexam complicatamque rationem gratiarum pro accepto
1519 3, 21| reliquis iunoniae factionis complicibus suffragantibus aperteque
1520 1, 29| Herculi res ex sententia. At complicitum ad monstri collum toto amplexu
1521 3, 4| assererent: illos quidem complura de his rebus maximis et
1522 4, 24| Huiusmodi erant in tabellis complurima, sed illud omnium fuit commodissimum
1523 1, 9| se appeterent illexerat complurimos, quorum catervis circum
1524 4, 3| operis futuri descriptionem componendam. Evenisse quidem quod aiunt,
1525 3, 19| inficiaberis tuas ad rationes bene componendas adhiberi posse nihil accommodatius.
1526 4, 22| loco astruxit. Dum haec componeret, venere in manus tabellae
1527 4, 19| reliquam comperuit statuam comportavit. At errore animadverso,
1528 2, 14| ita sese habere paratum et compositum, ut nullis uspiam rerum
1529 4, 16| coniuratorum audacia vix sui erant compotes. At manus regia, successu
1530 3, 21| profundius scrutarer atque comprehenderem. Interea cavebam omnia,
1531 3, 6| advolavit. «Hunc» inquit «Iovem comprehendite, atque cogite ut puteos
1532 1, 33| Virtus ne se ita vestibus comprehensam detentent admonet, seque
1533 pro, 7| explicare, quo cum operis comprehensio fiat clarior, tum me purgem
1534 1, 25| volutantis monstri colla compressit. Monstrum vero, etsi quasi
1535 1, 24| collegerat, cum se factam compressu gravidam et partui maturam
1536 3, 18| reipublicae periculo ni comprimatur, et alium non adesse comprimendi
1537 3, 18| comprimatur, et alium non adesse comprimendi modum nisi ut obtemperetur.
1538 3, 2| minores dii mirum in modum comprobabant. Nam, uti fit, ad suos usus
1539 4, 3| factum subinde omnes reliqui comprobantes imitati sint: ad statuam
1540 3, 5| tantopere universo a caelo comprobari, non facile dici potest
1541 4, 5| quam hunc adolendi ritum comprobent hi?». En iterum intonuit.
1542 1, 5| oculis obscenum et inter conandum loqui maximis screatibus
1543 4, 9| Sed si pensitaris quid conati simus cum totis libellis,
1544 3, 21| reprehensores superos fuerit tantis conatibus prosecutus, idem barbae
1545 2, 18| ipsoque aliquid incohandi conatu ruere in mortem voluistis.
1546 3, 16| gestuque ita defesso ut potius conatum loqui quam locutum diceres:
1547 2, 13| praesidia sunt. Neque illud concedam regibus ut divitiarum usu
1548 3, 18| non probaret, tamen ne non concedendum quidem multitudini statuit
1549 2, 13| exilio, tu arcem tyranni concelebrabis. Hostis victor insolescet,
1550 4, 4| petulantia imbutus, dum ad ludos concelebrandos properaret a praedonibus
1551 2, 13| ac splendide convivari et concelebrari. Principio quidem veritum
1552 4, 2| testudines maximo istarum rerum concentu resonabant. Addebantur his
1553 2, 18| animo ex ea re indignationem concepisset, tamen, quod simulare dissimulareque
1554 4, 12| facta cuperet hancque animo conceptam et consignatam speciem nuncupasse
1555 2, 8| oblivisci moeroris sui, conceptamque animo laetitiam nequivit
1556 3, 20| esse quam qui sis tantis conceptis irarum motibus praestaret?
1557 3, 16| ut erant iam tum primum concepto odio irritati, «Siccine»
1558 3, 6| philosophum intellexit, nimirum ad conceptum metum addidit novam suspicionem,
1559 pro, 7| perassidua difficilisque istorum concertatio, nimirum sunt dii quales
1560 2, 20| summo deorum beneficio esse concessa hominibus, tum et ipsis
1561 4, 10| paucissimis aut cognitam aut concessam non ignorabat. Idcirco inire
1562 4, 17| coniurationis consilium concesserant. Ego eorum adventu perculsus
1563 3, 3| tibi quot erunt ii ad quos concesseris. Sed de his videro quae
1564 3, 20| obeundum? Eane fortassis quam concidendi corii usu et experientia
1565 3, 7| hos, seu canes seu mures, concidere atque praesecare. Id sibi
1566 2, 8| exordio interpretatus, penitus concidit, et quo se verteret non
1567 4, 11| modum, ad hominum gratiam conciliandam faciant nostris monitis
1568 2, 24| sibi adversarii gratiam conciliaret, quanta licuit arte frontem,
1569 1, 1| deorum superum caetu et concilio omnium conspiratione et
1570 4, 2| quidem laudes ad tibiam concinentes non audire modo, verum inprimis
1571 1, 21| fratribusque consopitis, in suis concinnandis capillis ad tersum templi
1572 3, 14| dii poscebant ut ab Iove concio indiceretur, cuius ergo
1573 1, 4| non sine multorum corona concionabundus disceptabat deorum vim aliud
1574 3, 11| caelicolarum kalendis se concionen habiturum et quae decreverit
1575 2, 18| immortalitati affectent. Hos per conciones vagari solitos, nihil sibi
1576 3, 18| angebatur, cum non haberet quid concioni exspectanti se dignum referret.
1577 3, 15| explicare et se regem senatus concionisque principem gerere, sensit
1578 3, 17| nunc deae Fraudis impulsu concita, sese praecipitem ad facinus
1579 2, 15| caniculas pueri adversum me concitabant, et quam sint illi quidem
1580 1, 14| multitudinem ad immanem audaciam concitabas, ut me et hasce puellas
1581 2, 24| animos in quamvis partem concitandos facile perspexit: miro illum
1582 1, 21| vero animum in omnes partes concitans plura deliberabat, multa
1583 2, 6| quidem abscedendo impetum concitant, quo vehementius impetant;
1584 3, 3| commoderanda eius mihi est animi concitata ratio. Quid, si ei tradam
1585 4, 2| animis volubilem, libidinibus concitatam multitudinem; facile impelli
1586 1, 5| philosophi adversus Momum concitati, natura ambitiosi, mente
1587 pro, 7| illecebras atque labem, concitatosque impetus ac furores, hi vero
1588 4, 1| hactenus dederit solutus et concitatus. Nunc dignosces uti Momo
1589 2, 13| stulto et vesano furore conciti, turmae atque manipuli armatorum
1590 2, 19| dissiderent, idcirco furore concitos irruisse atque vim illam
1591 2, 8| aliquid turbarum suis votis concivisse, idque cupidissimo rerum
1592 3, 16| atque hos increpans, ita conclamitabat ut solus ipse tanto ex comitio
1593 2, 13| prostratus iacebis, libere conclamitabis, faciesque ex animi libidine
1594 3, 6| testudo proferens multa caepit conclamitare voce: «Accurrite, adeste
1595 4, 22| novi quid faciam: hoc enim conclave dissolute habitum coaptabimus».
1596 3, 20| pluribus interrogatiunculis conclusum dedit, et finis fuit huiusmodi:
1597 3, 19| abspirantibus animi igniculis concoqui in sanguinem ita ut variarum
1598 2, 21| aderat quominus unanimes et concordes essent, ad veteres tamen
1599 4, 12| quidem audieram mutua quadam concordique lite rerum omnia facta esse
1600 4, 16| rex sese firmare iuramento concrapulonum fidem ait cupere: idcirco
1601 4, 5| alvi afflatu perobscene concrepuit atque «Appage tu» inquit «
1602 3, 8| censeo, infinitos in horas concrescere atque consenescere capacissimum
1603 2, 21| atque in ramos fructumque concresceret. Quid tum? Demum saturi,
1604 4, 7| labio propendulo, oculis concretis, temporibus lacunosis, auribus
1605 4, 12| adeo ut etiam ab invitis conculcentur. Ille etsi nihil invitus
1606 3, 9| cum operis gloriam sibi concupisceret et id suo se ingenio assequi
1607 2, 14| atque maiorem in modum posse concupiscis. Et quidnam est quod ad
1608 3, 12| omnia denegant quae ceteri concupiscunt. Ne vero is non furor est
1609 2, 8| verbis deprecatus, non, uti concupisset, exceptus exstitit benigne
1610 3, 8| minutissimis corpusculis concurrentibus atque congruentibus. «Num
1611 2, 18| penitus negare: orbem rerum concursu quodam fortuito minutissimorum,
1612 1, 33| possessionibus paciscantur!». His concussae vocibus deae, armatorumque
1613 4, 4| Egressus enim antro et turbam concussorum profligatorumque contuens
1614 3, 4| cum nullam inveniret novi condendi mundi faciem atque formam
1615 3, 2| causa alium vellet orbem condere. Quod quidem institutum
1616 3, 20| Qui vero optimum illud condidit corium casune an ratione
1617 pro, 6| rerum severitatem quasi condimento aliquo redditam esse lepidiorem
1618 2, 18| epularum obsonium et mensae condimentum Momum ad irridendum deposcerent.
1619 2, 22| perpetrare scelera triduo condiscent, ut nihil fieri posse commodius
1620 3, 5| notas, effigies sedesque condisceret, habuit apud se Momum et
1621 2, 19| Verum se pro suorum temporum conditione et necessitate temperasse
1622 2, 13| inferre, id ad regni quasdam conditiones et leges facit. Posse quae
1623 1, 1| admiratione suorum a se conditorum munerum Pallas quod bovem,
1624 4, 12| deputasse id quo esset hominem conditurus; id vero fuisse aliqui limum
1625 2, 24| convitare in aedibus integra condivorum cautione ausus sit? Et huic
1626 4, 15| parent plurimi, et hi parendo condocefiunt imperium gerere; tum et
1627 2, 21| sibi datum vitae spatium condolent qui supini tam multis perdendis
1628 2, 15| factum maledicerent atque condolerent; Momum vero affirmasse id
1629 3, 16| propositis praemiis decresse non condonare. Hercules, praestita occasione
1630 2, 10| redimitos quibus visum est condonasti, uxore praeterita atque
1631 2, 18| nobis erepta brutis fuisse condonata vestrum quis ignorat? O
1632 3, 5| quadam plaudendo excipere, confabellari, assentari, detinere, ut
1633 4, 12| haec inter proficiscendum confabulabantur quoad pervenerunt ad extremum
1634 2, 18| mereri, sed umbratili quadam confabulandi arte suum commendare nomen
1635 2, 9| factum id dii statuerent. Confabulantem Momum Iuppiter audiens et
1636 1, 1| ab inconsulto et incaute confabulanti extorserat, quae quidem
1637 2, 10| nam dum apud Iovem sic confabularentur evenit ut Pallas Minervaque
1638 4, 15| 15-~ ~His confabulationibus ad mare iam devenerant,
1639 4, 14| haec sunt quae Gelastus confabulatur, deque tota istorum re nihil
1640 1, 15| metu praesentium rerum pene confecta, properans, tremitans, anhelitans,
1641 1, 25| Tantis igitur casibus confectam puellam dea mater dudum
1642 4, 12| species. Quibus operibus confectis, cum vidisset homines aliquos
1643 4, 20| illacrimavit, dehinc ut se fractum confectumque procellarum mole paululum
1644 4, 11| multum ac diu cogitavit conferatne hanc alicubi apud inferos
1645 2, 4| audaciae promptissimo id conferatur, quod magnas gravesque res
1646 2, 1| obsequi, eo et dii benigne conferebant, hinc desumentes quod huic
1647 4, 14| ira concitus in ebrium se conferebat, at Charon «Desine,» inquit «
1648 1, 19| negandum, nihil non ultro conferendum ducet. Denique quivis unus
1649 1, 14| ad templi vestibulum se conferens, perturbationum auctore
1650 3, 11| et indole nimirum divina confert. «Atqui heus» inquit «homo,
1651 4, 19| fures senserat, quispiam conferta multitudine subriperet.
1652 1, 6| usque lapidem longo ordine confertim deam egredientem comitati
1653 2, 14| orator dicit: cuinam maior confertiorque accurret audientium corona?
1654 3, 16| laudibus tam celebri tamque in confertissima concione recitaret, sibi
1655 3, 14| aggrediebantur. Alia ex parte confertissimi dii poscebant ut ab Iove
1656 4, 17| intestina et ventres in eos confertos, quibus delitescebam calamos
1657 pro, 1| esse unus tota et integra confertus counitusque virtute, cui
1658 3, 20| corium? Eam optimi corii conficiendi descriptionem et similitudinem
1659 2, 18| ad miseros mortales malis conficiendos invigilant».~
1660 2, 6| cupiditates callida semper confingendi arte integant; vigilantes,
1661 4, 20| libidini studia, dolis confingendis frontem, verba pectusque
1662 2, 24| affabilitatem comitatemque confingit atque conformat. Momus,
1663 4, 4| profligatorumque contuens sese confirmavit; inde, rapto de quodam telo,
1664 1, 29| quantos discordiarum turbines conflabunt! Videre videor plenos caelicolarum
1665 3, 19| temulento inflammari atque conflagrare intima naturae omnia, quoad
1666 2, 21| coaedificarat auroque votorum conflato operuerat, tanto et operis
1667 4, 2| loquar, torrentes in urbem confluxerant ludorum spectaculorumque
1668 3, 21| exterisque usque ab orbis oris confluxerat. Quicquid erat rerum dignarum
1669 2, 6| assuefaciemus ita fingere atque conformare, ut illis esse persimiles
1670 2, 24| comitatemque confingit atque conformat. Momus, veteris acceptae
1671 1, 2| nulloque liquore subfuso sese confovens perpetuis lucescat flammis:
1672 4, 19| pupillam extruserint, altero confregerint. Non tulit eum dolorem atque
1673 3, 11| confectum multa vi illisit atque confregit, at mox inde conspectu evolavit.
1674 4, 2| inquit «o rex, tantum hominum confremuit istic subtus, ut si omnes
1675 1, 29| quo collapsus casu gravius confringeretur. Sublatum vero ut vidit,
1676 3, 3| insultaverint, tu ad hos alteros confugias, ubi tot conspiratores adiunges
1677 4, 18| difficillimam applicarent. Eo igitur confugientes obstrictum vinctumque Momum
1678 4, 12| pusilliora aut ordinatius confusiora audisse uspiam dici. Tum
1679 1, 29| novis in dies molestiis congemiscendum sit? O dulcem laborum requiem,
1680 2, 13| metuenda est. Hic nullum congeras capital praeter egestatem
1681 3, 14| fieri certior ex tota mundi congerie sitne quippiam quod velint
1682 pro, 9| expectatione, successerit, totiens congratulabimur quotiens incideris ut rideas.
1683 2, 22| exultabat animo sibique congratulans gloriabatur quod ex tam
1684 4, 16| facinore partam proclamant et congratulantes, petito mari alto, qua venerant
1685 3, 10| exspectatione succedentibus rebus congratularentur, alii ut rebus non ex sententia
1686 2, 3| verbis pro animi libidine congratularetur non habebat, sed prae laetitia
1687 pro, 8| quam levi (ut ita loquar) congratulatione permulcere.~
1688 2, 13| frequentissimos civium plausus et congratulationes; sed brevi odisse castra,
1689 1, 15| ut benemerito benefactum congratuleris». Post haec ad proceres
1690 2, 20| Mome, si abs te provocatus congrediar. Etenim quis unquam apud
1691 1, 32| Hercules duellum adversus congreditur. Fama, armatum acerrimumque
1692 4, 21| Divitias tu ex regno, si tibi congregasti pessime fuisti functus magistratu
1693 2, 18| sociosque habeant. Sed ita congressum in certamen ut cum eloquentem
1694 3, 10| rerum suarum agebatur sponte congruebant, sed immoderatam rerum novandarum
1695 3, 8| corpusculis concurrentibus atque congruentibus. «Num tu» inquit alius «
1696 3, 19| una tantum in stultitia congruunt quod eorum quivis ceteros
1697 4, 14| sese confestim in pedes conicit atque: «Papae, o Charon,
1698 4, 12| oblitus es? Quod si recte coniector, nos ad tartareas plagas
1699 3, 19| et praeclarum futurorum coniectorem putarent, non sine causa
1700 1, 4| suis rationibus quantum coniectura prospiceret paratum adversarium
1701 2, 8| animum induxit ut faceret coniecturam se aliquid turbarum suis
1702 4, 3| indicans, atque se in pedes coniicit ita vaste, ita dissolute,
1703 4, 17| delitescebam calamos ad me coniiciunt. Atque inprimis egregius
1704 1, 1| ut irata ob eam iniuriam coniuge et thoros iugales dedignante,
1705 2, 13| ut studio et diligentia coniuncta exercitatione et usu evaderet
1706 1, 3| rerum tanta cum volubilitate coniunctam dedisti? Quod si semper,
1707 2, 17| et indulgendum si studiis coniunctissimae deae in adversarii gloria
1708 3, 18| tales tamque multas sibi coniunctissimas et carissimas incidisse
1709 1, 13| gentis necessitudineque coniunctos hospites, istis ipsis invitis,
1710 4, 12| sententia materiae formam coniungeret et couniret: idque artificium
1711 pro, 2| quaeque ita cum raritate coniunxisse a vetere hominum memoria
1712 4, 17| et item alter conservi in coniurationis consilium concesserant.
1713 4, 16| familiaribus et enecati casu et coniuratorum audacia vix sui erant compotes.
1714 4, 20| elaboravit, saxis fugatus palude conlituit, postremo terra marique
1715 1, 17| incuriosissima puella tam repente connituerit, Momus, composito ad delitias
1716 4, 12| comperto consimili quo conpacti essent luto, fictas et aliorum
1717 4, 3| iniuria dignissimis locis conquiescerent. Unum erat quod huic sententiae
1718 3, 20| illico ipse me ingessi, consalutavi, ille me perhospitalissime
1719 3, 17| obtestantur ut malit unius consceleratissimi poena tot suarum necessitudinum
1720 4, 15| admonentes ut crudelissimos et consceleratissimos vitarent montesque conscenderent.
1721 2, 9| in formas versos sibi a consceleratorum temeritate et audacia cavisse.
1722 2, 14| 14-~ ~Ceterum, conscendat in concionem erro, dicat
1723 1, 23| per hederam istam ipsam conscendebant stuprandi profanandique
1724 4, 12| abivisse; homunculos caepisse conscendere, sed illico alios per stultitiam
1725 2, 15| reliquisti, ad superos ut conscenderes! Vide, Mome, quid recites,
1726 2, 18| cognita et explorata, qua conscenderit ad superos redeundum, quidvis
1727 1, 6| nubem candidissimam omnium conscenderunt, qua quidem per aethera
1728 2, 18| deorum numerum augendum conscendisse. At voletne ille quidem
1729 4, 15| abdidit. Gelastus vero cryptam conscendit atque illic intra cespitem
1730 4, 19| filiae gremium furti sui conscia lugens commendavit. Noctis
1731 4, 20| commutuerant, dehinc metu conscientiae intra se animis vexari,
1732 1, 35| particulas, ut casus tulit, conscissum diripuerunt.~~
1733 4, 20| delinimentis. Et sum ipse mihi conscius quid egerim, quid studuerim
1734 pro, 7| quando de sacris et diis conscribemus.~
1735 4, 20| mi Gelaste, tabellisque conscriptas dederam, sed ille quanti
1736 2, 22| sentiens quid suis esset consecutus artibus in pertubandis tantopere
1737 2, 19| et consilio acquiescere, consensione facta insurrexisse, et quod
1738 4, 2| nefas id quod plurimorum consensus appetat; efferri indomitam
1739 3, 21| caelo probante et admodum consentiente. At Iuppiter, cum horum
1740 4, 2| plurimorum impetum et temeritatem consentientem ne ferre quidem uspiam potuisse:
1741 4, 21| Acheronta non videris, sed consenueris? Aut quid demum? Veteranus
1742 1, 29| artibus Herculem imitati consequantur. Da forte ut sint illi quidem,
1743 pro, 8| fructum accumulatissime consequatur: ergo aliorum ope in ea
1744 1, 6| filiae Laus atque Posteritas consequebantur. Deorum numerus ad septimum
1745 2, 1| comparandum cum iis quae deinceps consequentur. Nam cum auctore Momo caepissent
1746 1, 18| manu illibatis floribus consertas ad aram illorum simulacris
1747 3, 6| antiquius ducit quam ut consertissima ex plebe se illico proripiat
1748 1, 24| quot et ipse parens hederae consertus fuerat foliis. Accedebat
1749 3, 8| potius insaniet, ubi non conservatorem tantorum tamque absolutorum
1750 4, 17| truncum unus et item alter conservi in coniurationis consilium
1751 4, 13| praeterea videris hosce gradus consessu tantorum virorum oppletos,
1752 2, 9| si quid eum novi, ubi ea consideat tenet, qui quidem non iniuria
1753 4, 3| istic spectaculis visendis considebimus?». Spectaculorum erant omnes
1754 3, 14| immittat ordinibusque universos considentes habeat, apudque populum
1755 2, 18| Haec igitur iuvet inter nos considerasse, itane sint uti ferunt,
1756 4, 2| mortalium caetus superi considerent et commiscerentur. Se enim
1757 2, 22| tuam facilitatem licet, consideres sintne ex tua re an non.
1758 4, 10| An eo in loco aeternum consideret quo neque inter vivos neque
1759 4, 12| hancque animo conceptam et consignatam speciem nuncupasse formam;
1760 1, 3| consilium?». Tum Momus «Consiliumne» inquit «tu id quod meram
1761 1, 1| commentitiaque secreta aperire consiliumque suis in agendis rebus ficta
1762 4, 20| abeat, quorsum tendat, ubi consistat, nil certi habet, ut congratulandum
1763 2, 8| permotae misericordia multa ad consolandum prosecutae, medium inter
1764 4, 20| memorem? Quo te afflictum consoler, ego, a patria exul, aetatis
1765 1, 18| sensi. Quid multa? Iterato consopitam me Aurora dea per somnium
1766 1, 21| Laudem, matre fratribusque consopitis, in suis concinnandis capillis
1767 2, 10| Momum, ad se recipere, regni consortem facere, sui et suorum oblitus,
1768 1, 32| prius reiectae caelo quam conspectae ad infimas mortalium terras
1769 2, 21| inciderint admirationem, conspecto e regione maximo atque omni
1770 1, 25| pectus gremiumque tuum multa conspergitur sordium foeditate».~
1771 3, 21| vincebantur, omnia floribus conspersa ad venustatem conveniebant,
1772 2, 17| animum et mentem possint conspersae verborum aptis temporibus
1773 1, 25| insolescebat quaeque enim illic conspicarentur decantare minime intermittebat,
1774 3, 8| in eo divina quasi membra conspiciantur, statuo totam hanc machinam
1775 2, 15| nimium multos volitare foro conspiciebam. Unum profecto erat in tota
1776 4, 15| nunc aderit coram atque conspiciemus, et bene est. Nunc demum
1777 4, 2| reddunt. Virgines porticibus conspicuae urbem ornant atque carminibus
1778 1, 2| diis hanc habet vim, ut ea conspicui in quas velint rerum formas
1779 4, 16| per calonum et lixarum conspirationem sese quoque ludi gratia
1780 2, 13| quidem, quae factionibus et conspirationibus muniatur, hanc teneri expilando,
1781 3, 3| alteros confugias, ubi tot conspiratores adiunges tibi quot erunt
1782 3, 16| ceterisque illarum partium conspiratoribus convenerant, se habere enuntiavit
1783 2, 18| moderate, tum et fortiter atque constanter perferret, sed quantis rerum
1784 2, 10| mea in te perenni fide et constantia, in quam istarum purgamenta
1785 3, 21| ornatius atque ad perpetuitatem constantiamque aptius quam hoc quod factum
1786 2, 18| digna odio nondum satis constare. Nam alii ullos esse deos
1787 2, 20| tam grata, tam accepta constent, per quos dii putemur et
1788 1, 33| armatorum aspectu animis consternati haesitabant. Dea vero Virtus,
1789 2, 12| interpelletur, votis Iunonis area consternatur, ipsi denique inter se dii
1790 3, 19| sanguinem ita ut variarum quibus constet partium variae fiant segestiones
1791 3, 19| exeuntibus atque redeuntibus constiparentur. Quam inter frequentiam
1792 2, 24| Vale, Mome! Tu quidem constirpata atque abstersa barba tersior
1793 1, 2| adhaeserit rebus, eas quoad una constiterit immortales incorruptibilesque
1794 1, 28| infensa, quod iam pridem constituendarum rerum apud mortales provinciam
1795 2, 7| Pallas et Minerva interea constituerant Iovis arbitrio relinquere
1796 1, 14| facium, ferrique, armorum constitueres, ut mutilatorum cadentiumque
1797 3, 20| nihil deinceps apud superos constituetur quod ipsum non pateat mortalibus:
1798 1, 3| stultitiam nuncupas? En bene constitutam rerum agendarum rationem!
1799 3, 16| ea, uti ex ante composita constitutaque scaena cum Iunone ceterisque
1800 3, 20| regni res inde praeclare constitutas ducerem! Quid censes? Possetne
1801 1, 4| solemni more diem reo dici, constitutisque iudicibus audiri causam,
1802 3, 21| felicium et beatorum beneque constitutorum res atque rationes collabefactare,
1803 2, 2| verbis de revocando Momo lex, constituunturque legati Pallas dea atque
1804 4, 12| delirasse. Illic abruptis constreposisque praecipitiis sentibusque
1805 3, 16| conveniunt, inglomerantur, constrepunt: quem tumultum atque ordinum
1806 2, 11| ni et novas tibi arces construas? Sed vince, coniunx, habe
1807 2, 18| non deorum opere aut manu constructum; alii deos esse cum ipsi
1808 2, 13| pro eius animi sententia construenda quicquid ubique est artis
1809 4, 13| montibus ut immanem ipsi molem construerent. Tum et stultitiam patrum
1810 1, 19| petiit in abdito facere id consuescerent, ne viri quoque sibi una
1811 1, 1| dictisque factisque, et consuesse omne studium consumere ut
1812 4, 4| omnia esse deorum plena consuestis dicere». «At» inquit Oenops «
1813 3, 21| honestissimos deorum qui consuetas res desiderent magis quam
1814 2, 18| facile venerere; sin vitae consuetudinem et studia ad omnem flagitii
1815 4, 20| imbutus: et qui in eam diem consueveram opinionem ad veritatem,
1816 4, 20| eiusmodi ut hominibus evenire consueverint, et te meminisse hominem
1817 3, 5| mortales adire philosophos tum consulendi, tum multo etiam visendi
1818 4, 20| praeterquam bene agendo et recte consulendo offendissem, proscripserant:
1819 4, 14| discimus». Tum Gelastus sibi consulens non quo Charontem levaret
1820 4, 2| monitis et rationibus aut bene consulentium imperio posse; neque scire
1821 2, 12| sententia, qui aurea retinenda consulerent. Nunc hoc successit incommodi,
1822 3, 3| rebusque suis commodius consulet».~
1823 4, 15| inquit «o Charon, recte fuga consulis. Nam si cepissent callosum
1824 1, 26| Quae cum ita essent, bene consulta dea «Abi tu» inquit «malam
1825 2, 9| putare se quidem optime consultam deam a tantis rerum agendarum
1826 1, 29| Martis seu fessitudine seu consulte elapsum restitisse, caepit
1827 3, 2| seu quod prudentis et bene consulti ducerent plus semper in
1828 1, 1| et auctoritatem modestius consultiusque coleret, non quod illorum
1829 1, 30| proceres, qui de summis rebus consulturi convenerant, composita oratione
1830 3, 12| orbis: hos se aditurum et consulturum, neque futurum ut vereatur
1831 1, 35| temporis necessitate rectius consuluit: in eam enim se vertit deam,
1832 1, 1| et consuesse omne studium consumere ut ab se discedat nemo fronte
1833 2, 13| ubique est artis artificiique consumitur. Proh et quae ora et quos
1834 4, 2| fletu et lacrimis prope consumpserat, despicatus, quid sibi tanta
1835 4, 13| ineptias, qui tantos labores consumpserint demoliendis montibus ut
1836 4, 20| patria exul, aetatis florem consumpsi continuis peregrinationibus,
1837 3, 16| orationem hac una in re consumpsit, ut affirmaret vehementer
1838 3, 16| imbecille haberet attritis consumptisque viribus senio. Proximo loco
1839 3, 14| Iuppiter affectus prope contabescebat. Iam Fata, quorum erat muneris
1840 4, 10| consenescere tristia et contabescere instantis ruinae periculo
1841 1, 4| corruptibilium mortaliumque rerum contagione et commercio vacuam liberamque,
1842 3, 6| deorum insigne fore ita contectum ut cum adesse coram deus
1843 4, 2| procul dubio totum caelum contegas». Cui Iuppiter: «Censen
1844 2, 13| teque vulgusque errones ipsi contemnant atque despiciant. Tu aliorum
1845 2, 13| duro in solo accubare: eos contemnis, despicis una cum vulgo
1846 4, 12| audivisse. Is quidem lineamentis contemplandis plus vidit solus quam vos
1847 4, 12| flores ipsos colligendos et contemplandos dedit tanta voluptate et
1848 4, 12| introspexeris: illinc enim contemplantibus varias solere occurrere
1849 4, 7| horum atque horum vultus contemplantur in Stuporem ipsum incidunt,
1850 1, 7| adventantium specimen diutius contemplaturi iterum atque iterum sectabantur;
1851 2, 18| vero, audacibus deorumque contemptoribus etiam adiecere quae nimia
1852 2, 21| rudera in aram neptuninam per contemptum et contumeliam eiecerit;
1853 2, 13| laboribus et ultimo discrimine contendisse, perpaucos attigisse; sed
1854 1, 21| infigere totis manibus totisque contendit pedibus, quoad in hederam
1855 4, 4| non imminxisse modo erat contentus, verum et alvi praeterea
1856 4, 12| infusum, alii ceram tractando contepefactam, quicquid ipsum fuerit,
1857 4, 19| huic pedem et huic manum conterens atque comminuens, exinde
1858 1, 2| mapparum quas dea Virtus contexuit sacer ipse ignis vigeat.
1859 2, 12| secum ipse de uxore repetens conticebat; ceteri dii velut attoniti
1860 2, 8| obruent», dictisque paululum conticuit. At Momo id Iovis dictum
1861 4, 15| Eam igitur subduxit in contiguam paludem lutoque immersit,
1862 3, 20| huiusmodi: nam hunc quo omnia contineantur mundum talem nimirum exstare
1863 4, 23| 23-~ ~In tabellis ista continebantur: principem sic institutum
1864 1, 21| suspicione revocabat atque continebat; iterato ad temeritatem
1865 4, 12| oceanum, altera quae in continentem orbis dirigitur, estque
1866 3, 19| Semper eius abstinentia, continentia, humanitas, gratia, gravitas,
1867 2, 13| certa quadam disciplina continentur, quid hominem ad facilitatem
1868 3, 15| subselliis impetendo manus continerent, tamen sese ab iracundia
1869 1, 6| amplius credituri sint, domi continuerint; quod si Momi poena delectentur,
1870 2, 19| indignatione ut prae ira vix manum continuerit, nec dubitare quin si Iuppiter
1871 4, 20| aetatis florem consumpsi continuis peregrinationibus, assiduis
1872 1, 28| monstri esse persimilem non se continuit quin hominem accursitans
1873 3, 17| dorsum reiecit ut resupinum contorto collo ad Iunonem quasi truncum
1874 2, 6| supercilio multaque frontis contractione gestiebam, quod me contumaci
1875 1, 3| paululum Fraus obticuisset, mox contracto supercilio «Et quidam» inquit «
1876 3, 19| partim inter se pugnantia et contraria. Sed de his alias. Illud
1877 4, 19| dum eruere innituntur ita contrectant ut altero pupillam extruserint,
1878 1, 21| veritus, refrigescebat atque contremiscebat. Rursus omnia poterat aggredi,
1879 4, 15| verum etsi perterritus contremisceret dissimulavit, quo Gelastum
1880 1, 4| Irato Iove omnia atque omnia contremuere: obstupuere superi. Cogitur
1881 2, 1| quod huic alterae puellae contribuerent; ac manavit quidem res,
1882 1, 4| ut erat in omni suscepta controversia pervicax, suam durius tueri
1883 3, 19| manarint inter eos lites et controversiae, dum et contumeliis et vi
1884 2, 13| similium scelere et manibus contrucidari. Voluisse et regem fieri
1885 1, 7| divinos ipsos ad vultus contuendos intenti haerebant. Multi
1886 4, 4| concussorum profligatorumque contuens sese confirmavit; inde,
1887 4, 2| locis omnibus quibus terras contui possent late passimque,
1888 2, 13| accommodata, ut quoquo te contuleris recte ac digne fecisse videare,
1889 2, 20| omnia temptarit in mediumque contulerit quae quidem ad hominum usum,
1890 3, 20| accepit. Multa in medium contulimus quae longum esset referre,
1891 2, 10| etiam infimorum tam multa contulisses, hoc etiam animadvertere,
1892 4, 2| consuetudine mali faceret contulit atque adeo institit precari
1893 4, 16| de collegii sententia pro contumace damnatus est: atque erat
1894 3, 14| erant idcirco qui Apollinis contumaciae succenserent. Iuppiter neque
1895 1, 12| unius huius arrogantiam contumaciamque fastidita, e templo extrusere.~
1896 2, 13| contra servitutem magis contumax; contra item homine ipso
1897 3, 15| spectabat explodentes et contumeliosum quippiam ad sui fastidium
1898 3, 20| Aristotelem» inquit «repperi, contuso pugnis Parmenide et Melisso,
1899 4, 5| sed ebrium pugnis calceque contusum suos intra foetores obvolvit
1900 3, 7| respectat quempiam mediam in convallem sub pomeriis urbis obscena
1901 4, 12| varietatem spectans, colles, convalles, fontes, fluenta, lacus
1902 1, 28| terrarum montibus atque convallibus festivissime resonaret delectabatur;
1903 3, 16| quidem operas demoliendo convellendoque mundo. Plutonis oratio avaritiam
1904 1, 3| alacritatem ferens ad regiam convenerat habitura gratias Iovi. Eoque
1905 3, 16| rebus his quorum gratia convenerint docte atque erudite norint
1906 3, 19| Itaque alias alibi catervas conveni philosophorum, quorum mores
1907 3, 21| impensa cum Momi calumniis conveniant, sintne illorum qui deos
1908 3, 21| conspersa ad venustatem conveniebant, omnia sertis fumorumque
1909 1, 8| irrupit consilii, ut deam sibi conveniendam duceret. Itaque sese dictis
1910 4, 16| ad balneorum voluptates convenirent iucundissime exequuntur.
1911 3, 14| cuius ergo inprimis acciti convenissent. Ille vero, quod esset nihil
1912 2, 2| fuere atque ad benivolentiam conversi. Hinc summo omnium consensu
1913 1, 19| temporum meorum commutationem conversionemque factam uspiam potuisset
1914 1, 4| istum, quem caelo spectent, conversionum ambitum moti, praesides
1915 1, 2| prout sua tulit libido, convertentes. Hoc ex foco cum Prometheus
1916 2, 21| subincussa caeli (uti sunt aenea) convexa maximum dedere sonitum,
1917 3, 21| sacrificiorum ad ludorumque ornatum convexerant. Sino cetera: illud operis
1918 2, 24| deorum principem alienis convitare in aedibus integra condivorum
1919 3, 16| studiis partium excitati in convitia conveniunt, inglomerantur,
1920 2, 21| desinant. Semperne, o meum convitium, semperne causis expostulationum
1921 1, 3| praedicant, proximam post ad convivalem aram, ad quam fortassis
1922 2, 13| progredi, laute ac splendide convivari et concelebrari. Principio
1923 2, 24| tuum esse ludum diutius? Convivarit Hercules, quid ad te? Lautus
1924 2, 18| ita essent, factum est ut, convivarum et maxime Herculis petulantia
1925 2, 18| qui Iovis iussu ad solemne convivium Herculis Momum accersiturus
1926 2, 22| collabefactata ac penitus convulsa reddantur».~
1927 1, 11| verbis labefactatam et pene convulsam deorum opinionem religionemque
1928 4, 18| repagulis deiectis obicibusque convulsis temerario impetu una omnes
1929 4, 15| imitati, ad rudentum opus convulsissent». Itaque Charon cum ad litus
1930 1, 29| periculo, nullis munitus copiis, exul, invisus, male acceptus,
1931 2, 8| Itaque haec Momus cum ornate copioseque disseruisset, qui caeperat
1932 3, 20| repperi quadam in taberna coriaria suo pro more de quodam multa
1933 3, 20| minime cum illo superiori de coriario compares». Tum Apollo: «
1934 3, 20| praedicas virum, qui apud coriarios diversetur! Verum agedum,
1935 1, 1| quo fiat ut cum pronis cornibus oppeteret, oculis ad terram
1936 2, 18| superamur; cervisne atque cornicibus tam multos vitae annos dedistis
1937 4, 12| intercrustata, altera vero cornu humilem ad cryptam adacta.
1938 1, 1| artificem, quae non summa ad cornua vel unum saltem oculum imposuisset.
1939 3, 20| illum per varia diversari corpora. Hoc loco Iuppiter «O» inquit «
1940 4, 3| turmae sua per diversoria corpori se coenisque dederant. Quae
1941 2, 18| in terram defixis, fronte corporisque habitu ad omnem veterem
1942 2, 18| quo sunt omnia referta, corporum esse factum casu, non deorum
1943 3, 8| inane mundos minutissimis corpusculis concurrentibus atque congruentibus. «
1944 2, 11| et gesta pensites atque corrigas. Interea quae tua fieri
1945 2, 23| illi quidem orbem novari an corrigi, proxime intelligendum quamnam
1946 2, 18| stabilitatem firmitatemque corroborent; cui sententiae illud addunt,
1947 1, 15| apicis quod e caelo in puteum corruens amisisset, ad Momi caput
1948 1, 23| putrentis vetustate muri corruere coactus sit. Eam iniuriam
1949 3, 19| aut occidet, inquiunt, aut corruet. Disiunge: non itidem enuntiant,
1950 3, 19| Disiunge: non itidem enuntiant, corruiturum orbem?' Tum ille vehementer
1951 3, 20| esse non possit? Aut qui corrumpas, quod diduci nequeat?».
1952 3, 20| diminui, si non diminui, nec corrumpi; nam cui addes, quod alibi
1953 1, 4| terrae crassitudine, omni corruptibilium mortaliumque rerum contagione
1954 2, 12| dolore et huiusmodi putridis corruptisque pestibus quae hominum pectoribus
1955 2, 21| Tinim nuncuparunt, at postea corrupto vocabulo Irim vulgo appellarunt.
1956 4, 4| ulmo avellunt, alii ignem cote excutiunt. Illis ita occupatis
1957 4, 12| materiae formam coniungeret et couniret: idque artificium appellasse
1958 pro, 1| tota et integra confertus counitusque virtute, cui penitus parem
1959 1, 1| cimice, tinea, fuconibus, crabronibus, statanionibus et eiusmodi
1960 2, 20| bibliothecisque, non inter errones et crapulas educati, effecere dicendo,
1961 4, 16| committunt ibique ludi gratia crapulonum regem miro et inaudito instituto
1962 1, 2| eo foco sumptas flammas crassis liquentibusque rebus terrenis
1963 1, 4| mentem quandam omni terrae crassitudine, omni corruptibilium mortaliumque
1964 2, 18| lyras, lampadas, turibulos, crateras, nobis quicquid belli, venusti
1965 4, 16| inaudito instituto inter se creant. In coronam enim circumsistunt,
1966 1, 2| superi, magistratu ignium creato, ne huiusmodi furta posthac
1967 4, 16| constituit. Huic ille prior sorte creatus rex, quod a plurimis impeteretur,
1968 1, 1| ut per varios interpretes crebre in dies multorum adversus
1969 4, 10| Namque audierat Charon crebris defunctorum rumoribus proximum
1970 1, 1| frequens ideo una esse, crebros cum illo trahere sermones,
1971 1, 27| vero obtrectatoribus ultro credat, et optimorum egregie facta
1972 2, 9| referat, et eam gentem, mihi crede, minime neglexisse oportet».
1973 4, 15| Charon «Vides» inquit «minus credendo vobis philosophis ut mecum
1974 4, 4| secum adiurans nihil minus credendum posthac quam nullos esse
1975 2, 18| adimat! Mortem ego facilius crederem esse non malam si eam sibi
1976 3, 15| obsequentissimam adeo ut vix crederet tam volentes et lubentes
1977 2, 18| crederent aliter viverent) credi tamen vulgo velint sua praesertim
1978 4, 4| deos, inane caelum esse crediderat et praedicarat, nunc tamen
1979 2, 22| non pudet. Quod si mihi credideris, Iuppiter, iubebis eos pedibus
1980 4, 15| suspicionibus obruisses; at non credidi, ergo opportunissime navigamus.
1981 4, 7| dedisset qui antea nullos credidisset esse deos, ordine quaeque
1982 3, 6| oculos facies obversari credita est: verum ille nusquam
1983 1, 6| blatteronem, cui nulli amplius credituri sint, domi continuerint;
1984 1, 6| prosequente plebeque ignara et credula assentiente, prisci gentium
1985 1, 1| petenti obsequi. Subinde credulo amanti futilia quaedam commentitiaque
1986 1, 27| metuere et venerari deos credulum vulgus molto assuesceret.
1987 2, 14| discursitabatur; strepitus, crepitus, fremitus totis triviis,
1988 1, 28| insibilato et immugito, vocesque crepitusque varios personato. Dea, ut
1989 1, 29| molestamque in aerumnam crescant male ferentibus. Itaque
1990 4, 12| superinduisse personas, et crevisse hoc personandorum hominum
1991 1, 1| per id tempus dissidebat, criminose iracundeque magis iactabat
1992 1, 24| exterrita, vixdum animos crinesque collegerat, cum se factam
1993 1, 22| frondes conspicata paululum a crinibus innodandis destitisset,
1994 2, 15| obductum, cutis hispida, crispissata atque ab genis pro palearibus
1995 1, 18| pingerem et pumice fingerem et croco nitroque crinem tingerem
1996 4, 2| tibiae ad modosque canebant crotala et sistra et litui et omnis
1997 1, 3| miseris reliquit, quo se ex crudeli hoste munitissima tutissimaque
1998 4, 15| capessentes atque admonentes ut crudelissimos et consceleratissimos vitarent
1999 4, 8| ferocissimos latrones a crudelitate absterrere, metu deorum
2000 1, 29| refertum cadaveribus mare, cruentatas provincias, foedata astra
2001 4, 6| multatus poenas luit: plus enim cruoris effudit quam ingurgitarit
2002 2, 14| aggrediebatur, Momus, perfricato crure, aiebat: 'Nequedum, Mome,
2003 2, 13| naturae decus ornatus. At solo cubabit erro: et quid tum? Ne vero
2004 1, 5| oppressusque fugam meditaretur et cubito et umbone validus hunc atque
2005 1, 4| qua universa moveantur, cuiusve quasi radii quidam sint
2006 3, 4| vero molestos nocuosque se cuivis futuros indixerint, omni
2007 2, 20| maiestatis decus imperiique culmen cum acceperint, tum se accepisse
2008 2, 13| infensus, tune, ut lautior et cultior videare, non recusabis habere
2009 2, 20| non affirmet? Deorum autem cultores atque observatores, quales
2010 3, 7| cadavera considere atque cultro hos atque hos, seu canes
2011 2, 18| quaesivisse illos titulo cultusque parsimonia non vitae modum,
2012 4, 24| omnem rerum copiam tris in cumulos partiretur, unum bonarum
2013 4, 24| malarum, tertium vero poneret cumulum earum rerum quae per se
2014 2, 21| modum demirarentur quid sibi cumulus illic maximorum deorum intra
|