grassetto = Testo principale
     Parte,  Paragrafo                                   grigio = Testo di commento

2515   4,    4|               Dum se sic dii in theatrum dispositi ex animi libidine haberent,
2516   1,   19|         statuisse conferat non inveniat. Disputabunt altercationibus magis quam
2517   4,    4|             vetere illa Momi contra deos disputandi flagitiosissima petulantia
2518   1,    4|                  philosophantium scholas disputando incessere non desistebat.
2519   2,   12|              apud Iovem quae recensuimus disputante, Momus de Mercurio interrogarat
2520   1,    4|                incessere non desistebat. Disputanti deo iam tum seu invidia
2521   4,    5|                 tuis sceleribus cantando disputare! Appage te hinc!». At barbarus,
2522   2,   18|             hominum quendam, cum de diis disputaretur, his verbis orsum fuisse
2523   2,   19|                  iam pridem multis victi disputationibus capitali odio dissiderent,
2524   1,    5|         accursitarant suspensique animis disputationis eventum exspectabant, nunc
2525   2,   20|                  studiorum varietates et disputationum ineptias? Sed tu, deorum
2526   4,   12|           versari. Sed, ne longe frustra disputem, haec tu hactenus, o Charon,
2527   3,   14|            arbitretur licenter aperteque disputent: non affuturum se in concione
2528   2,   20|                his rebus iniucundissimis disputes, ut capitis causam agites.
2529   4,   12|        philosophi caelo commensurando et disquirendo. Adsis animo: audies rem
2530   4,   18|                 secum ingenio praecurrit disquirens quidnam pro temporis necessitate
2531   3,    3|                 opus est insistam. Atqui dissentiant quidem inter se conferet,
2532   3,   11|              callida illa qua assueverat disserendi ratione alios ex aliis elicere
2533   3,   16|               docte atque erudite norint disseruisse. Mars vero, cum ad se ventum
2534   2,    8|              Momus cum ornate copioseque disseruisset, qui caeperat esse veterator,
2535   1,    1|               cum longe moribus inter se dissideant, neminem tamen seu apud
2536   1,    1|       suspicionibus amoris per id tempus dissidebat, criminose iracundeque magis
2537   2,   19|            disputationibus capitali odio dissiderent, idcirco furore concitos
2538 pro,    5|                studeas esse quovis pacto dissimilem ceteris dignitate et gravitate
2539   1,    1|              deinceps ita esse a ceteris dissimiles, ut vix esse ex caelicolarum
2540   1,    3|         assideant humo et aliud inter se dissimulantes latitent. Iovis enim causa
2541   2,   18|        concepisset, tamen, quod simulare dissimulareque omni in causa decrevisset,
2542   3,   21|              praesentia fastidirent, aut dissimulasse eorum nescire mentes atque
2543   2,    3|           sentiat habere alta reconditum dissimulatione instituit. Factus inde obviam,
2544   2,   18|                  frontis aut verborum ad dissimulationem in Momo adversus Palladem
2545   4,   15|               perterritus contremisceret dissimulavit, quo Gelastum mordere dictis
2546   1,    8|           verbisque eum te simules atque dissimules quem usus poscat. Et tuam,
2547   2,   15|                  longo morbo spondylibus dissolutis ad cuiusque pedis motum
2548   4,   12|                 humido vapore evenire ut dissolvantur: quo fit ut alteram nemo
2549   1,   21|               iam tum caeptam obsidionem dissolvens averterat. Sed cum inter
2550   3,    2|                dii summopere elaborabant dissuadendo, hortando, poscendo ne quid
2551   2,   24|              inde litoribus ad mare vota distenta exstant, esseque vota minutas
2552   4,    2|                  quam valde possint late distentam protrahant et producant
2553   3,   14|         difficili et gravi diverteret et distineret, imperat Fatis solemne incohent:
2554   4,   12|            feminae, feminasque a maribus distinxisse dempto ab his paulo quantillo
2555   1,    1|             copia delitiarum pulcherrime distinxit. Demum haec diis Phoebo,
2556   1,   23|                non secus ac per capillos distractus, cum parte putrentis vetustate
2557   2,   21|              contumelia cohercui, a rixa distraxi, ab insania revocavi, quotiens
2558   4,   24|                sint neque malae. Has ita distribuebat ut iuberet ex bonorum cumulo
2559 pro,    1|               admiratione dignissima ita distribuisset rebus a se procreatis ut
2560   1,    1|                quos visum est impertitus distribuit. Et inprimis Fato deo, ad
2561   2,   21|          diligentia compositis rebus, et distributis pro dignitate imperiis,
2562   2,    1|                   Accessit item ut reges ditissimaeque respublicae votis deos poscere
2563   4,   10|                 neque ex amicis neque ex ditissimis quidem quispiam appellebat,
2564   3,   16|               more irruminans, cum satis diuque suos respectasset ungues, «
2565   3,   13|                  diem illustrare, sortes diurnum qualem se habeat Democritus
2566   2,   12|               flagitarent. Sed anceps et diutina fuit deliberatio cunctane
2567   4,   22|       exaedificare mundum, quasi pigeret diutini otii; et otio abundantes
2568   4,   20|   peregrinationibus, assiduis laboribus; diuturnam per egestatem, perpetua
2569   2,    3|           superum delitias evocari exque diuturnis tenebris miseriarum suarum
2570   1,    9|                  demiratur. Namque inter divas puellas ingenio erat Laus
2571   4,   14|              sedes regredi, hinc invitus divelleris. Et habeo tibi nullas gratias
2572   4,   15|                   qui propinquis balneis diversabantur, praevisis piratis fugam
2573   3,   20|                virum, qui apud coriarios diversetur! Verum agedum, quaeso, o
2574   3,   10|                 eamdemque rem sed variis diversisque causis et rationibus poscentes
2575   4,    3|              urbe hominum turmae sua per diversoria corpori se coenisque dederant.
2576   1,   12|                privatim apud se hospitio diverterent, Momus, admodum spe plenus
2577   3,   14|                  sibi difficili et gravi diverteret et distineret, imperat Fatis
2578   1,    8|               causae. Senserat apud quod divertisset mortales molto <magis> quidem
2579   1,   27|                  totam hominis mirificam divinamque animi, ingenii, morumque
2580 pro,    1|                aliqua praestantissimarum divinarumque laudum obveniret, illud
2581   2,   19|                   a quibus tantis tamque divinis prosecuti essent beneficiis,
2582 pro,    2|        intelligimus rara eo sapere omnia divinitatem, quo illuc tendant, ut unica
2583   1,    1|           affirmabat quippiam esse prope divinum; sed, si qua in eo spectaretur
2584   3,   19|                ego 'Viden' inquam 'istic diviso in cepe litteras c atque
2585   3,   10|                quam tris esset in partes divisum. Namque hinc Iuno, quae
2586   2,   15|                  si forte desint fiat ut divites velint portari a pauperibus.
2587   4,   24|                quorum in numero putantur divitiae, honores et talia ab mortalibus
2588   2,   13|                illud concedam regibus ut divitiarum usu magis quam errones fruantur:
2589   1,    9|                alii palaestra, alii opum divitiarumque ostentatione, denique quisque
2590   1,   18|            prosecuta, «Haec mea» inquit «dixerat nutrix. At ego experrecta
2591   2,   21|               ver. Cupere se illi quidem dixere ut quam fructuum spem flores
2592   3,   14|               sua omnia quadrare, ut sic dixerim, instituta, ut in recto
2593   3,   19|                 et caelos cantare aliqui dixerint existimabis?'. Tum ego: '
2594   4,    6|                  philosophus ipse Oenops dixerit. Verum et quid demum, quid
2595   2,   21|                  se admodum atque cupere dixerunt ut pristinum ver restituerem.
2596   2,   11|               quod me tibi purgem? Aurea dixisti velle habere vota ut coaedificares.
2597   1,   31|           Herculis factum praeoccuparet, docta quam in animum cuiusque
2598   2,   24|                 vitae instituto graviter docteque scaenam agere perseverat.
2599   1,   24|            consilium inivit, quod quidem doctissimi prudentissimique rerum agendarum
2600   4,   22|             fueris satis kalendarum dies docuit. Bene consulentes respuisse,
2601   4,    4|             follibus durum tuum istud os dolarunt fabri! Vel tu, Oenops, num
2602   2,   13|            poscere ut indecentes et male dolatos vultus suos reconcinnaretis.
2603   4,   14|               non pauciores reperias qui doleant quod patientes fuerint quam
2604   2,   15|               nihil inveniri potest quod doleas». «O te igitur stultum»
2605   2,   18|      acerbissimisque casibus semper nova dolendi ratio insurgat atque immineat,
2606   1,   11|                  et vetere vivendi more: dolendum quidem ad id pene redactas
2607   4,   18|                 magis quam suas aerumnas dolentem. Tempestatem quidem fecerant
2608   3,   11|              iusta atque emerita rependi doles? Tu impure, tu sceleste,
2609   3,   12|                ambulant, sordide vivunt, doliis habitant, algent, esuriunt.
2610   4,   20|              opinionem, libidini studia, dolis confingendis frontem, verba
2611   4,   20|       misericordia suos mitigarunt animi dolores. Atqui et quis esset et
2612   2,   18|              fore merendum statuerit, et doloris sui poenam erroris culpa
2613   2,   15|                  semel tota illa in vita doluisse, atque id quidem re alioquin
2614   3,    5|              praeclaris in rebus uti. At doluit quidem suos omnes tam esse
2615   1,   19|              versari oportet, si quid ad dolum et fraudem velis astu perfidiaque
2616   1,   27|          invenias neminem cui non insint domesticae aliquae insignes illustresque
2617   2,   18|                  inter beatissimos rerum dominos adscitus, voletne, inquam,
2618   4,   21|                  longe superabam. Tui te dominum bonorum fortunarumque omnium
2619   2,   13|         feritatem agrestem nata sunt usu domita reguntur et certa quadam
2620   1,   17|                  ut facerem tam mirifici doni largitores dii imperassent (
2621   2,   18|                  arripuisse perspicerem, donumque non delaudarem si ab iis
2622   2,   14|                 quidem tibi recte cures: dormi'. Quid postremo? Quo hos
2623   4,   21|                   tu integram noctem aut dormiebas vino madidus aut per luxum
2624   4,   21|                perdidissem tacendo atque dormiendo. Restant duo quibus te longe
2625   2,   13|              quantum subiecit strati ubi dormiens accubas, procul dubio perquam
2626   2,   13|             procul dubio perquam maximum dormitares. Fitque is quem natura dedit
2627   4,    3|                 immanis, tamen susceptam dorso solus asportavit et eam
2628   3,   17|                  praepotens, ita suum in dorsum reiecit ut resupinum contorto
2629   1,   18|            omnino repudiandam ob ingenii dotes puellam videret se nullis
2630   4,    2|            accesserant: Naiades, Napeae, Dryades, Phorceaeque atque huiusmodi.
2631   1,    6|                  ea de re senatu deorum, duae proferebantur sententiae.
2632   3,   12|             neque futurum ut vereatur in dubiis rebus eos consulere, qui
2633   4,   21|               opus, multa cavebas, plura dubitabas, omnia erant in periculo;
2634   3,    9|                 rebus decernerent; neque dubitabat illos quidvis rerum obscurissimarum
2635   2,   19|               vix manum continuerit, nec dubitare quin si Iuppiter ipse optimus
2636   2,   18|             interdum occurrit, ut possim dubitasse quid sit illud, cur patres
2637   2,   22|             tempestates excitabit ut non dubitem futurum quin ea, profligatis
2638   2,    9|                 et quo ea spectent verba dubius expavescere, sed iterato
2639   2,   24|                  non penitus abhorrendos ducam atque fugiendos, qui quidem
2640   3,   19|              quidem ferro lacerare nefas ducebam) intelligerem quasnam primum
2641   4,   21|               vino madidus aut per luxum ducebas; ego in specula advigilabam,
2642   4,   15|            nullisque recognitis semitis, ducem futurum commodum non profiteor».
2643   1,   19|              nihil non ultro conferendum ducet. Denique quivis unus humunculorum
2644   4,   11|             inquit «ad officium inprimis ducimus». «Officii igitur erit»
2645   2,   13|                  animi viribus, postremo ductitasse exercitum, instruxisse acies,
2646   1,    3|                 posse astrorum orbiumque ductores non desistent, quis hoc
2647   4,   12|             invitus magis posset audire, ductori tamen parendum ducebat.
2648   1,    1|             inventum, sed ab deorum esse ductum facie. In eoque opere illud
2649   2,   18|              desinant, ad officium tamen ducturum se ut suas esse partes deputet
2650   2,   13|              omnium, quas aliis in rebus ducunt esse necessarias, satis
2651   3,   19|                 cum natura mihi ad omnem duelli audaciam et ferocitatem
2652   1,   32|              abigat. Hac fretus Hercules duellum adversus congreditur. Fama,
2653   2,   14|                in quodcumque velis latus dulce obdormiscens nihil sperabat,
2654   1,   29|          molestiis congemiscendum sit? O dulcem laborum requiem, mortalibus
2655   2,    9|                  Virtutem unice amet; et dulces amores tuos, o Mercuri,
2656   2,   24|              Egone tibi, quicum vetus et dulcissima est consuetudo et familiaritas,
2657   2,   13|         plerasque res offendisse quae et durae et acerbae fuerint quaeve,
2658   4,   12|                ad Acherontis usque undas durare, nihilo plus, nam fluvium
2659   2,   21|                   Dederam mortalibus, ut duras et indomitas eorum mentes
2660   4,   14|                 vero abeo». Tum Gelastus duri decrepiti acerbitate motus «
2661   4,    8|              intuerentur, sed eadem sibi durioraque iam tum fieri ab hominibus
2662   2,   13|                 quaecumque collibuerint. Duris temporibus ceteri moesti
2663   2,   18|           extrema in miseria gravissimis durissimisque aerumnis obrutos mortales,
2664   4,   22|                  curis animi ingratisque durissimorum temporum recordationibus
2665   4,    4|                 malleo, quantis follibus durum tuum istud os dolarunt fabri!
2666   3,    5|              efficit ut meas ipse partes duxerim aliquid studii et operae
2667   3,   19|          excitabatur. Commodius ea de re duxi democriteam illam, ut ita
2668   2,   13|             arbitraretur ac magni quidem duxisse olim vereri observarique
2669   3,   10|              demum omnes apud Iovem unam eamdemque rem sed variis diversisque
2670   3,    9|               Virtuti afficior, quaesivi eamne deam viderint: illi eam
2671   3,   20|              ratio ad id munus obeundum? Eane fortassis quam concidendi
2672          | earum
2673   1,   18|                  somnis visam sibi curas easdem sua cum defuncta nutrice
2674   4,   12|              dirigitur, estque una harum ebore apta atque intercrustata,
2675   2,   14|                  An tu interraro videbis ebrii et deliri erronis dicta
2676   1,   35|                 vertit deam, quam quidem Echo nuncuparunt. Quae cum ita
2677   3,    5|                 cuperet qui quaeque ipse ediceret facere non recusarent. Quae
2678   3,   12|              senatui populoque deorum ex edicto referat deesse: demum cetera
2679   4,   14|              quoque, ut par est, aliquid ediscam oportet. Cedo: remum tractare
2680   2,   23|               atque impensa. Et ea in re ediscendum principio iudico cupiantne
2681   3,   21|      suffragantibus aperteque iuvantibus edisserebat, verum et omni prope caelo
2682   1,    1|            insolescens, nihil ab se fore editum gloriabatur, et in tanto
2683   1,    1|              omni ex parte cuperet, diis edixerat ut sua pro virili quisque
2684   4,   12|             usquequaque forma delectari, edixisse ut qui id praestare arbitrarentur
2685   1,   28|            deorum ordinem facile irrepas edocebo, neque erit ut foco quem
2686   2,   13|               artes et facultates habent edocendi tempora, ediscendi laborem,
2687   4,   20|              quanti eas fecerit hi casus edocent. Non id, quantum videre
2688   3,    5|            recusaret qui se recte facere edocerent, et eos sibi dari cuperet
2689 pro,    2|             honoribus prosequamur natura edocti. Qua nimirum intelligimus
2690   2,   10|                reddere Momo destitissent edocuere. Illis ea de re collaudatis,
2691   1,   18|                 nitroque crinem tingerem edocuit. Qua ex re nos puellas bis
2692   2,   20|                inter errones et crapulas educati, effecere dicendo, monendo,
2693   2,   21|               radicibus succus in baccas educeretur atque in ramos fructumque
2694   3,   12|                   inquit «sortem iterato educito et spectato sitne itidem
2695   1,    1|                  Prometheus quod hominem effecissent; proxime ad hos accedebat
2696   4,    7|                            7-~ ~Haec cum effecisset Oenops, rogantibus sociis
2697   2,   21|                  libidinis incontinentia effecisti ut doloribus excruciere,
2698 pro,    8|             omnium aures et ora mirifice efferat posteritatisque fructum
2699   2,   15|                 caederet. Primo caepisse efferate excandescentem illum ridere,
2700   4,    7|               maiores etiam in cachinnos efferebantur atque «En» dicebant «strenuum,
2701   3,   19|              occuparet, unde tanti motus effervescerent, quibus facibus mentem hominis
2702   1,   14|              fueris promeritus, profecto efficiam ut nulla ex parte officii
2703   3,    5|                  affectus sum, Iuppiter, efficit ut meas ipse partes duxerim
2704   3,    5|             philosophorum nomina, notas, effigies sedesque condisceret, habuit
2705 pro,    2|                  elegans grandeque nihil effingere, nisi id quoque sit rarum,
2706   2,   14|                 ab iis petebam, assiduus efflagitabam ut aliquid ad pietatem elargirentur
2707   3,   17|         properant iniuriisque deploratis efflagitant ut aut publicum ipsum odium
2708   4,    4|                an vivum dimittere oculis effossis. At Oenops, tanto in periculo
2709   4,    2|               efferri indomitam et ruere effrenatam neque revocari, neque retineri,
2710   2,   18|               gratia tam multa in medium effudisse deos praedicant, quae quidem
2711   4,    6|                  luit: plus enim cruoris effudit quam ingurgitarit vini.
2712   2,   19|          litteratorum omnem vim fulminis effundendam iudicassent, quo philosophos
2713   2,   14|                 elargirentur inopi atque egeno; illi indignabantur, ego
2714   3,   11|                  nihil esse turpius quam egenum et destitutum hominem per
2715   1,    4|              officio, eamque haud usquam egere nostris rebus, sed ne eam
2716   4,   20|                  ipse mihi conscius quid egerim, quid studuerim prodesse
2717   4,   10|                ob rem, nisi quod extrema egestate mortuus non attulerat quo
2718   2,   23|               statuas oportere. Verum id egisse intempestive, quod mature
2719   2,   24|                Siccine agis mecum, Mome? Egone tibi, quicum vetus et dulcissima
2720   3,   19|                    Et cum tandem ex aula egrederetur indomitus ille feminarum
2721   1,    6|              longo ordine confertim deam egredientem comitati sunt. At legati
2722   1,   17|              Tersitis soror, inprimis ob egregiam deformitatem urbe tota cognita.
2723   2,   13|                  quae apud homines inter egregias habeantur vivendi artes
2724   1,    1|               illi esse in tempore nocua egregio aliquo malo posset. His
2725   4,   11|             praescribimus». Tum Charon: «Egregios audio et venerandos homines,
2726   4,    4|                 At servus in eum versus «Eia» inquit «philosophe, adesne?
2727   2,   21|                contemptum et contumeliam eiecerit; Ceres ne suum in solum
2728   1,   26|                furtum, per hanc monstrum eiecit. Fama idcirco, quo primum
2729   1,   29|              petunt, tu exulas, Mome, tu eiectus, exclusus exulas. Et quanti
2730   2,   21|                ea de re aestatem adieci, eique rei Vulcani fabros omniumque
2731   3,    6|           aliquem noctu comperisse furem elaborarent. Quos adeo sollicitos intuens
2732   3,   21|          credebam? Non refero quantopere elaborarit suadere, quanta sedulitate
2733   3,   16|              subesse, ne quod arte ab se elaboratum sit alii, ut aliquid fecisse
2734 pro,    6|                          6-~ ~Nos contra elaboravimus ut qui nos legant rideant,
2735   3,   21|                atque funditus pervertere elaboret assiduoque enitatur; quod
2736   1,   29|                 fessitudine seu consulte elapsum restitisse, caepit prae
2737   2,   14|      efflagitabam ut aliquid ad pietatem elargirentur inopi atque egeno; illi
2738   2,   10|                habitaret? Et quanti erat elargiri uxori ab Iove optimo et
2739   1,    1|                  Veneri, Dianaeque ultro elargitus est, et quo laetam dehinc
2740   2,   24|            fugiendos, qui quidem ingenio elati, animis tumidi, successibus
2741   2,   13|             altercari quidem voce paulum elatiori audebunt, et censoria veriti
2742   1,   12|                  praesentia fretus, sese elatius agitare caeperat quam esset
2743   2,   18|                suarum successu (uti fit) elatus, caeperat spe et cupiditate
2744   4,   21|      posteritatem comparaveris? Et istas elegantes leges quanti putabimus,
2745   3,   21|               genus fieri quidquam posse elegantius, ornatius atque ad perpetuitatem
2746   3,   11|        disserendi ratione alios ex aliis elicere sermones, quoad et qui esset
2747   3,   20|         interesse ut ex multis commodius eligas?'. 'Putabo' inquit. Tum
2748   2,   13|                  ut arma sibi potissimum eligenda duceret quod se ab armorum
2749   2,   13|                quod quidem omni ex parte eligibilius appetibiliusque sit quam
2750   2,   18|            congressum in certamen ut cum eloquentem ipsa causa faceret, tum
2751   2,   20|               Quid illi mortales possint eloquentia ex Momo perspicue licet
2752   2,   12|           perturgidos strumamve informem emendari expostularent, eoque devenerat
2753   3,   11|                 a servo tibi iusta atque emerita rependi doles? Tu impure,
2754 pro,    8|               redarguendum praebeam, qui emeritas et locis debitas dignissimorum
2755   1,   33|         exsecrationibus, in fulgur versa emicans evolavit. Laus Virtutis
2756   1,    4|            philosophorum; etenim cominus eminusque circum astabant, interpellabant,
2757   4,    2|            suspirium inter ingemiscendum emisit, quo ex spiritus anhelitu
2758   1,   10|               quendam ex proxima taberna emittit, qui Virtuti deae nuntiet
2759   3,   19|               tibi succincte et breviter enarrabo». Tum Iuppiter: «Cupio,
2760   2,   19|             illam ab se persaepius alibi enarratam intulisse; sed petere se
2761   4,   21|                illas perpotare aquas aut enecari». Tum Gelastus: «Places,
2762   4,   16|             archipiratae familiaribus et enecati casu et coniuratorum audacia
2763   4,   11|                 ne praeter officium siet enecto fame atque precario et per
2764   3,   21|           pervertere elaboret assiduoque enitatur; quod miseros et immeritos
2765   3,   19|                itidem. Quid multa? Omnia enitebar ut me illi praeberem similem,
2766   3,   21|               suadere, quanta sedulitate eniteretur impellere ut praeceps novis
2767   2,   18|            pendere: illud omnibus nervis eniti, ut id prae ceteris recte
2768   3,   10|             innovando Iuppiter statueret enunciaret.~
2769   3,   19|            corruet. Disiunge: non itidem enuntiant, corruiturum orbem?' Tum
2770   3,   16|   conspiratoribus convenerant, se habere enuntiavit quae cum Iove ipso de his
2771   1,   24|                et partui maturam sentit, eodemque ferme temporis momento (
2772   2,   20|               quos caelo dignos putabit? Eosne qui omnia turbent, nihil
2773   2,   10|                   aureas columnas, aurea epistylia, parietes auro gemmisque
2774   2,   18|                 nitor discumberet, quasi epularum obsonium et mensae condimentum
2775   3,    3|                iam factum sit vituperes? Equidem et quidni? Id agam, ut quaeque
2776          | eramus
2777   4,    3|             locorum aut tractas esse aut erectas obstupescebat intuens, easque
2778   2,    9|               amorum culpa obnoxius, eam ereptae barbae doloribus compenses».
2779   2,   18|                  gratae commodaeque sint ereptis, nos aerumnis et difficultatibus
2780   1,   35|         frustrati mortales non sine rixa ereptum Laudi pallium horsum istorsumque
2781   2,   15|                 ascripticium servulum ex ergastulo qui detrectantem et calcitrantem
2782   1,    4|                sibi consulendum statuit. Eridanum caeli fluvium citato gradu
2783   2,   21|              beneficiis, quos furialibus Erinnibus persequi est opus. Sed satis
2784   1,   15|             paratis adversum te insidiis eripe. Acinacem vidi servo ab
2785   2,   14|                   alios flumina et lacus eripuisse mari atque extinxisse, mediumque
2786   3,   11|                  pedibus celer, ipsum se eripuit fuga et casu devenit in
2787          | eritis
2788   4,   24|              circum ferrent atque sponte erogarent non invitis. Quae autem
2789   2,   10|                 quod indignissimis ultro erogasti? Quid si maiora expostulavissem?
2790   2,   18|                 quid igitur ea bonis non erogentur, improbis non auferantur.
2791   2,   13|                 principe alii diffugient errabuntque exilio, tu arcem tyranni
2792   4,   12|             inquit «vides illic defuncti errantem animam?». Hic Gelastus arridens «
2793   2,   13|              versari; at hac in sola una erraria (ut ita loquar) disciplina
2794   2,    9|                  hominum causam tueri et erratis velle veniam impetrare diceres.
2795   2,   13|        ignominiamque deputant verbis cum errone contendere, quod illi statuunt
2796   2,   15|                  fabro, ipsum idem aeque erronibus evenit, ut inter se invideant?».
2797   2,   20|               tamdiu fuisse et opinionum errores et studiorum varietates
2798   3,   16|                  convenerint docte atque erudite norint disseruisse. Mars
2799   2,   18|              illos copia verborum, posse eruditione, posse usu ut nihil sit,
2800   2,   13|                  rudi discipulo atque ab eruditissimo, modo semel ea percepta
2801   2,    6|         discrepemus. O rem optimam nosse erudito artificio fucatae fallacisque
2802   4,   19|                gemmas arbitrarentur, dum eruere innituntur ita contrectant
2803   1,    6|                  ipso praeduro ex silice erumpere praetereuntique deae late
2804   2,   19|           potuisse non facere quin in id erumperet verborum, ut inter admonendum
2805   1,   24|                 dictu) sponte sua foetum erupisse animadvertit; post id, quod
2806   1,   12|                 bona venia liceret nosse essentne, quales aspectu et corporis
2807   3,   20|                   te, o Apollo, quamquam esses personatus, ab Socrate fuisse
2808   4,   21|              casus explicavit. Postremo «Estne» inquit Neptunus «quod me
2809   4,   12|             continentem orbis dirigitur, estque una harum ebore apta atque
2810   4,   11|                  ita te habes in vita ut esurias algeasque, hoc est ut miser
2811   3,   12|                 doliis habitant, algent, esuriunt. Quis eos ferat, qui sese
2812   1,    4|               negotium, vindictae gratia Etruriam ab deorum cultu ad se observandum
2813   1,    4|                 deorum insigni, in solum etruscum quasi alter Tages irrupit.
2814   4,   17|         resultans, Gelastum amplexus est eumque exosculando totum effecit
2815   4,    7|           beneficum cum salutarimus, tum eundem patronum nostris in malis
2816   1,   23|             multa vi innixi in fenestram evadere elaborabant. Qua ex re effectum
2817   2,   13|           coniuncta exercitatione et usu evaderet in egregium artificem; nullam
2818   1,   30|                vidit, in auram conversus evanuit, filiaeque edixit ut hunc
2819   1,   19|                perdoctus peritissimusque evaserim. Quas profecto artes commodas
2820   4,    5|                eveniant aeque atque mihi evenere imprecor, quandoquidem huc
2821 pro,    2|                  et huiusmodi, quod rara evenerint, deorum religioni apud veteres
2822   4,   14|             inciderint omnes dii. Id qui evenerit proxime recitabimus, si
2823   4,    5|             cuius causa haec pertuli, ut eveniant aeque atque mihi evenere
2824 pro,    9|              rideas. Et utinam tam saepe eveniat ut sales et inventorum formas
2825   4,    3|               descriptionem componendam. Evenisse quidem quod aiunt, ut quem
2826   2,    1|              insperati inauditique rerum eventus quamque frequentes et digni
2827   1,   29|           quantas clades, quantas urbium eversiones, quanta gentium excidia
2828 pro,    8|              firmitatis in republica aut eversionis fortunae, dignitatis maiestatisque
2829   3,   14|                potius an funditus velint everti universa atque perfringi.
2830   1,    1|                  totis oculis et auribus evigilanti deae accommodissima laedendi
2831   2,   20|                 inquam, docti ipsi, suis evigilatis et bene diductis rationibus,
2832   3,   19|               arrisit. 'Atqui quando ita evincis' inquit 'referam de me quale
2833   3,   19|                 dederam operam ut brutis eviscerandis (hominem quidem ferro lacerare
2834   2,   24|                sibi adversus Momum longe evitandam posthac indixit, atque,
2835   3,   19|                sinistros gravesque casus evitandos. Semper eius abstinentia,
2836   4,   14|          ineptias odisse et improbitatem evitasse conferet. Abeamus!». Charontem
2837   2,    3|         difficultate ad superum delitias evocari exque diuturnis tenebris
2838   1,   26|                 quoad e vestigio didicit evolare tanta pernicitate ut non
2839   3,   21|             aliunde, tum in Iunonis arcu exaedificando, quandoquidem non iniuria
2840   2,   21|                 satis superque furoribus exagitantur, quandoquidem se deorum
2841   3,   19|            quibus facibus mentem hominis exagitaret omnemque vitae rationem
2842   1,   19|         assecutus. Nunc his meis vexatus exagitatusque casibus, quid est quod te,
2843   1,    2|                  flatibus celerique motu exagitentur, dilabentur. Accedit quod
2844   4,   18|                 in tantos irarum impetus exarsere tantosque motus excivere
2845   4,   19|               indignatio adversus Noctem exarsit, cognita re, ut ex eo tempore
2846   1,    8|          alioquin facilem et mitem, sibi exasperatam redderet sua contumacia,
2847   2,   12|                 qui tum semoti astabant, exaudiretur. Missa ab se Iunone, varia
2848   2,   21|           occupavit atque avertit repens exauditus ad caeli vestibulum strepitus;
2849   2,   14|        scurrulitatem exsecrabantur atque excandescebant, Momus ridebat».~
2850   1,   13|               ingerens, huiusmodi dictis excandescebat: «Ne vero tantis lacessiti
2851   2,   15|                  Primo caepisse efferate excandescentem illum ridere, post id incidisse
2852   4,   20|            caeperant; postremo convitiis excandescere et tumultuare perseverabant.
2853   3,   16|               commotus facti obscenitate excanduit, quoad plurima per iracundiam
2854   1,   32|             aguntur Fama dea, ab Hercule excedens, studio visendi propinquas
2855   3,    8|                      8-~ ~Ex urbe igitur excedenti evenit ut cum prope vallum
2856   3,    4|               ingenio perquam paucissimi excellebant, rari qui cogitandi labores
2857   2,   18|                 sed tam praeclarae atque excellentis virtutis lumina, si qua
2858   4,   20|                 meoque fato sperans quam exceperim. Atqui o me beatum, modo
2859   3,   12|                 voluptatis an tristitiae exceperit: voluptati quidem fuit ridiculam
2860   2,   21|            resonantis testudinis tinnitu exceptum musici notantes ad memoriae
2861   4,   13|                floribus quos apud pratum excerpserat essent comparanda. Et mirari
2862   2,   18|                abiit, sed vixdum ex aula excesserat cum e vestigio Pallas, iisdem
2863   4,   18|                mare caelo commiscuerint. Exciderat enim ut Charonte ab theatro
2864   2,    7|                 sententiam et voluntatem exciderit; quibus rebus fiat ut possit
2865   1,   29|               eversiones, quanta gentium excidia futura intueor! Dum Herculem
2866   2,   21|         accusabat quod se impio hospitio exciperet nitoremque atque illibatum
2867   2,   18|                  ullos ab deorum iniuria excipiam, cum videam eos in universum
2868   3,    2|            columnas callos atque sudorem excipiebat. Ergo hi quidem dii summopere
2869   1,   24|           circumspectandi omnesque motus excipiendi qua inter vitiandum parens
2870   3,    3|            Iuppiter dum non respuet, dum excipiet, ut facit, benigne, plus
2871   3,   19|                 unum omnes verbosi. Unum excipio Socratem, nisi forte quibusdam
2872   2,   22|                  turbines et tempestates excitabit ut non dubitem futurum quin
2873   4,   20|          misericordiam malorum nostrorum excitandam, incredibilis illa aerumnarum
2874   2,    9|                ad odium adversus homines excitandum, in eoque omnem vim orationis
2875   2,   21|                  contentionum acrimonias excitarat. Quas ubi ad Iovem detulissent,
2876   2,   12|                unaque dii omnes ad risum excitarentur. Namque Iunone apud Iovem
2877   2,   18|                  acerba odia adversum se excitasse ambitiosorum immodestissimorumque
2878   3,   16|         ordinibus plures studiis partium excitati in convitia conveniunt,
2879   1,   22|                  partem, ne diis a somno excitatis male quod tentasset verteret,
2880   2,    4|                et in flagitium accinctum excitatumque impellat? Vel quis erit
2881   1,    1|               verum et sui misericordiam excitavere. Accessit ut gratificandi
2882   2,    1|               Momi exilium apud mortales excitaverit hactenus recensuimus; nunc
2883   4,   21|           volentem admoneas aut nolentem excites; utraque illum in re semper
2884   1,   19|                 irarum et odii inter eos excitetur. Neque dubito quin in me
2885   4,   18|                 exarsere tantosque motus excivere ut mare caelo commiscuerint.
2886   3,   16|                  ut publicis abigerentur excluderenturque mulieres. Addidit his etiam
2887   3,   11|              assiduitatem sollicitantium excluderet, fretus inprimis legatione
2888   2,   12|                  sedibus expurgari atque excludi. Ut maiora omittam, in votorum
2889   2,   10|             nostri coniugis beneficentia excludimur! Adde quod et nostras sedes,
2890   2,   23|                  quod eo erunt loci vota exclusa, ut ea nullibi esse possis
2891   2,   18|           occuparunt, mortem longe ab se exclusere. Quid est bonarum rerum
2892   2,   12|                 hoc successit incommodi, exclusis votis, ut multa votis poscere
2893   2,   18|                caelum replevere, homines exclusos voluere, monstris caelum
2894   1,    1|       conspiratione et consensu deiectum exclusumque fuisse, sed inaudita pravitate
2895   1,    3|             curas metusque et quaecumque excogitari fingique possint mala, ingessit
2896   3,   16|                  Venerem risere dii quae excogitasse nova quaedam miri artificii
2897   3,   18|                 republica relaturum quae excogitasset utilia et admodum necessaria.~
2898   2,   20|           intelligere, qui tam exquisita excogitataque suadendi ratione instructus
2899   1,    1|                Inde igitur rem se dignam excogitavit. Universum enim terrarum
2900   4,    4|                   unum egregie stupentem excordemque factum metu per capillum
2901   4,    8|         risissent cum ab homunculo prope excoriari intuerentur, sed eadem sibi
2902   4,    2|                istic subtus, ut si omnes excories procul dubio totum caelum
2903   2,   14|         cadaveribus, mare hominum cruore excrescere. His rebus cognitis ceteri,
2904   1,   19|               mereri occeperint, in dies excrescet desidiosis inertibusque
2905   3,   10|                  simultates et factiones excreverant ut omne caelum non minus
2906   4,   22|           temporum recordationibus ultro excruciabimur? Abite hinc tristes curae!
2907   2,   24|               his curis et suspicionibus excruciari eos qui te plus se ament?
2908   4,   12|             audisne fremitum et eiulatus excruciatorum sontium?». Dehinc lupum
2909   2,   21|     incontinentia effecisti ut doloribus excruciere, ut morbo langueas, ut ipsum
2910   4,   12|                  et, ni fallor, secundas excubias canunt. Caliginem quoque
2911   2,   18|           doctrina et praeclaris artibus excultissimum, sed nimis cupidum laudis
2912   3,   21|              videbatur, et bonis artibus excultum ingenium minime improbum
2913   4,    4|                avellunt, alii ignem cote excutiunt. Illis ita occupatis res
2914   1,   20|              licet dicere, tam exitiosum execrabileque malum esse exortum. Tum
2915   2,   12|                   tum ut Palladi pro non executo in legatione imperio honestius
2916   2,    9|                 fide et summa diligentia executuram». Habuit Momo gratias eam
2917   4,    7|               tam fauste atque feliciter executus sit, et idcirco magis atque
2918   3,    9|               praeclara in se dinoscendo exempla spectasset, et hanc opinionem
2919   4,    3|                  itaque fecere, Stuporis exemplo, suam quisque quo visum
2920   3,   18|                  Id Iuppiter, etsi facti exemplum magis quam factum ipsum
2921   1,    3|             parentur: proinde rem sedulo exequantur et tacite quae illic dicentur
2922   1,   14|      exspectatione quae tuae sint partes exequare, da manum, hoc tibi spondeo:
2923   4,   21|               nihil, plura in rebus meis exequendis suppeditabant quam ut illis
2924   1,   24|           obderet atque exponeret. In eo exequendo opere iam tum animis viribusque
2925   4,    4|                 statuam pleraque nefanda exequentem offendit. Pudet ea dicere:
2926   1,   15|                 ad deorum rem pertineant exequere, id mihi assumo de te, ut
2927   3,   19|                 sedulo matureque imperia exequerer. Sed me illi ad quos accessi
2928   3,    2|               pro suscepto instituto rem exequeretur; tum et primates optimatesque
2929   4,   16|                 convenirent iucundissime exequuntur. Interea lixa, unus ex libertinis
2930   4,   22|           tristes curae! Verum aliquo me exerceam opere necesse est, ne nos
2931   4,   11|            aeternum lapidicinis ascripti exercebantur'. Is cum ita fuerit insolens,
2932   2,   13|              tempora, ediscendi laborem, exercendi industriam, agendive quendam
2933   1,    1|               sui vindictam prosequendam exercere. Itaque, ut pulcherrime
2934   2,   12|                 caelum, omnes caelicolas exerces».~
2935   2,   13|             viribus, postremo ductitasse exercitum, instruxisse acies, exercuisse
2936   2,   13|            exercitum, instruxisse acies, exercuisse classem, suos vidisse titulos
2937   3,   19|            adstabant pressi, quod multis exeuntibus atque redeuntibus constiparentur.
2938   2,    6|             comem, lenem affabilemque me exhibeam. Item oportet discam praesto
2939   2,   13|              quidem te ita compares, ita exhibeas hominum generi oportet,
2940   2,   18|           quispiam homunculorum talem se exhibeat in rebus administrandis
2941   2,   23|               etiam dum seria agantur te exhibes ridiculum?». Tum Momus: «
2942   1,    3|             redeo. Itaque tantis ab Iove exhibitis donis caelicolae, pro insigni
2943   1,    4|              acerbum iniuriarum vindicem exhibuit. Irato Iove omnia atque
2944   3,   22|                           22-~ ~Hic Iuno exhilarata gaudio, Iovem exosculata, «
2945   1,    6|                 quid colles adventu deae exhilarati sint. Videbas flores vel
2946   2,   24|               parere, ut temporum suorum exigat ratio. Sed ne adeo quidem
2947   4,   11|          difficiles, plus olei et operae exigent quam ut te animo esse curis
2948   2,   13|       instrumenta et pleraque istiusmodi exigunt atque desiderant, quae hac
2949   4,   19|              conterens atque comminuens, exinde ab sordidissimis relictus
2950   3,    4|               ceteris omni laude ingenii existimabat, detinebat verborum ambagibus
2951   3,   19|                  cantare aliqui dixerint existimabis?'. Tum ego: 'Minime, sed
2952   3,    6|                  istic se quoque agnitum existimans. Ergo nihil sibi antiquius
2953   3,    9|                deorum habendos magistros existimaret. Sed pro instituto, cum
2954   2,   23|               hoc fateor, non is sum qui existimem habere te quippiam quod
2955 pro,    2|                  vetere hominum opinione existimentur. Namque et monstra, portenta,
2956   2,   15|                ut non hominem, sed nasum existimes ambulare. Pergebat procurva
2957   3,   21|       commendatum meminerit? Neque velim existimetis me facili de causa aut simulasse
2958   1,   20|                 id ita licet dicere, tam exitiosum execrabileque malum esse
2959   3,   17|                locis degere ubi funestum exitiosumque id monstrum versetur; qua
2960   2,   13|           ignominiam, tum ad calamitatem exitiumque redundet. Denique, si rem
2961   1,   24|           exspectat qualem sibi res ipsa exitum adducat. Puella vero, insperato
2962   2,   18|                 deorum sententia, quidam exitus ab aerumnis sitque perinde
2963   2,   10|                abs te haud usquam potero exorare? Mi vir, semperne eris in
2964   4,   20|               paululum ab aquis levarent exoravit. Quo levato extemplo Momus
2965   1,   20|                 execrabileque malum esse exortum. Tum et ipsum flagitium
2966   4,   19|              antiquius deputarit quam ut exosam fugando persequeretur: illa
2967   4,   17|             Gelastum amplexus est eumque exosculando totum effecit lutulentum, «
2968   3,   22|                 exhilarata gaudio, Iovem exosculata, «Fecisti» inquit «ut decet,
2969   3,   12|                 Apollinem Iuppiter atque exosculatus, «Nunc» inquit «resipiscere
2970   2,    9|             factum ab se vitium spectet, expalluerat et obmutuerat; sed brevi
2971   4,   14|       vociferabat. In quem versus Charon expavefactum admiratus «Quid tibi est?»
2972   2,    9|                 ea spectent verba dubius expavescere, sed iterato ab Iove admonitus
2973   4,   15|                Sensit Gelastus Charontem expavisse, idcirco arridens «Tibi
2974   4,   21|                 quid ita visa tempestate expavisti, ut non caeptam historiam
2975   4,   15|                 persaepius intellexerat, expavit; verum etsi perterritus
2976 pro,    9|                ex desiderio meo, tua pro expectatione, successerit, totiens congratulabimur
2977   2,    6|                aggrediatur, quid quemque expediat, quid necesse sit, quos
2978   4,   21|            attentissime auscultabant. In expeditionibus militem hortabaris, ego
2979   1,   28|                   quo levigato sis onere expeditior, teque inter molles istas
2980   3,   14|                se adfuturum atque cetera expediturum. Itaque stant Fata lautissimo
2981   4,    4|                  nox atra et intempesta: expediunt idcirco praedones quae ad
2982   1,   25|                 quasi tum primum a somno expergefacta adstitit, ac «Desine» inquit «
2983   3,   19|              relinquere quoad sponte sua expergisceretur, quam illic frustra tempus
2984   3,   20|                  concidendi corii usu et experientia perceperat?' 'Ea' inquit
2985   2,   22|                  quam assiduos cruciatus experientur! Animorum est carnifex mulier
2986   1,   18|                   dixerat nutrix. At ego experrecta pronis manibus quanta dabatur
2987   3,   20|                   Et novi quid dicam, et expertus novi. Verum vide quam bellissime
2988   4,   13|                  vitae degendae rationes expetant». Tum Gelastus: «Sit quidvis,
2989   4,   24|                 partiretur, unum bonarum expetendarumque rerum, alterum malarum,
2990   2,   13|   conspirationibus muniatur, hanc teneri expilando, vexando, collabefactando,
2991   2,   21|                 suis commilitonibus alas expilarent plumasque decerperent, quas
2992   2,   21|         fictoresque omnes sua esse in eo expingendo atque expoliendo ingenia
2993   4,   15|                eam cupiam verbis admodum expingere, nihil afferam illustrius.
2994   3,    5|               facerent longis sermonibus expiscatus est. At hos inter sermones
2995   4,   10|                  aerumnas multa ex parte explicabant et viventium mala cum defunctorum
2996   1,   28|                 consiliaque toto aethere explicantem. Quas inter fabulas illud
2997 pro,    8|                praesertim comici, abunde explicarunt. Tum et a me tantum abest
2998   3,   12|   peregrinationem ad philosophos factam, explicat. Postremo rogat uti quam
2999 pro,    6|              rerum pervestigatione atque explicatione utili et minime aspernanda.
3000   3,   11|             habiturum et quae decreverit explicaturum et omnibus deorum ordinibus
3001   3,   13|            habeat tempore sortes liquido explicaverunt, ut sentire nos hic oporteat
3002   1,    3|              velim intelligis, quam a me explicentur». Haec dea. Tum Momus «Profecto»
3003   1,    5|                  Momum accusantium satis explicite exaudiri homo nemo narrans
3004   3,   15|                  oculos, illic spectabat explodentes et contumeliosum quippiam
3005   2,   18|                 ac sibi plane cognita et explorata, qua conscenderit ad superos
3006   1,   27|          calumniasque ipsas pro cognitis exploratissimisque referat, veris vero laudibus
3007   4,   12|                  ab suis ob deformitatem explosos. Ea de re, comperto consimili
3008 pro,    3|            ceteris non dico neglectum et explosum, sed parum praevisum parumque
3009   2,   21|              esse in eo expingendo atque expoliendo ingenia superata faterentur.
3010   2,   23|                 loci ad litoris margines exponere, quo mare ab tellure et
3011   3,    5|           servandis atque augendis rebus exponerem, quoad id possem: idcirco
3012   1,   24|              suorum oculis obderet atque exponeret. In eo exequendo opere iam
3013   3,    4|                laude a quoquam in medium exponeretur, nullos inventori honores
3014   3,   19|                in hanc; praegrandes ille exporgebat oculos, ego itidem. Quid
3015   1,    1|               adversus Momum querimoniae exporgerentur Iovi, et quo omnem ab se