25-agita | agito-barbi | barbu-compe | compl-cumul | cunct-displ | dispo-expor | expos-grati | gravi-indig | indit-iunge | iungi-monti | morae-opina | opine-pieta | pigeb-pulch | pulve-saltu | salub-succe | succi-vendi | venef-zephy
grassetto = Testo principale
Parte, Paragrafo grigio = Testo di commento
3016 2, 12| inprimis necem atque interitum exposcebant. Quid et quod magis oderis?
3017 2, 18| agentium, aut mala reddentium, exposcere? Desinamus inepti eos sollicitare
3018 3, 18| tantopere affectaret atque exposceret. Semper enim multitudinis
3019 1, 19| temere affectabit, proterve exposcet, nihil sibi negandum, nihil
3020 1, 4| perditis rebus) alter ab altero exposcunt, iamque se prospicere affirmant,
3021 4, 4| statua Stuporis dei erat exposita. Quo cum appulissent praedones
3022 4, 22| librosque complures abiecte expositos et pulveribus obsitos digno
3023 4, 17| quae simulandi gratia quasi exposituri attulerant mactatae pecudis
3024 2, 21| omnes lacessentium impetus expositus atque obfirmatus erit, qui
3025 2, 13| debitas tibi dari primitias expostulabis. Est et illud quod ad rem
3026 2, 11| subinde iterato ad vota expostulanda orationem deflexit. Cui
3027 1, 19| cunctos deos sua insolentia expostulando defatigabit. Illi vero delitiosi,
3028 4, 11| nusquam intermissa assiduitate expostulare?». Tum Gelastus: «Deplorare
3029 2, 12| strumamve informem emendari expostularent, eoque devenerat res ut,
3030 1, 1| plurimi maximopere ex eo expostulassent ut Iovis gratiam et auctoritatem
3031 3, 21| dicam, futuras improborum expostulationes hac in re. Sed quo ipse
3032 2, 21| convitium, semperne causis expostulationum innovatis me coram contendere
3033 2, 21| patet locus: ad me itur, expostulatur ut inde atque inde adimam.
3034 2, 10| erogasti? Quid si maiora expostulavissem? Nihilo enim plus rogabamus
3035 2, 13| et studiose se ridiculum exposuerat, arrisit; perinde eos, qui
3036 2, 23| tuam, omnes ingenii vires exposueris, in eo innovando aliquid
3037 2, 9| eoque omnem vim orationis exposuit, ut indignissime factum
3038 3, 20| omnes pulchritudinum formas expressi restituendus erit mundus,
3039 4, 9| totis libellis, tum hoc loco exprimere, intelliges profecto principes
3040 3, 6| ludicra istac veluti scaena exprobrarent sacrum ab se deorum insigne
3041 3, 19| instructi sunt ut nihil expromant rerum reconditarum nisi
3042 3, 4| quid de tota re sentirent expromebant. Nullos inveniebat quorum
3043 1, 6| odoratissimum id iter redderent, expromere. Vidisses et canoras alites
3044 2, 9| sed ita ut dum mortalium expromeret scelera, tum quidem maxime
3045 1, 5| vorataeque barbae pilos expuentem intuentur, mutuo risere
3046 2, 12| his caelicolarum sedibus expurgari atque excludi. Ut maiora
3047 2, 20| licet intelligere, qui tam exquisita excogitataque suadendi ratione
3048 1, 4| cuius Momus diligentissimus exquisitor non meminisset codicibusque
3049 1, 27| 27-~ ~Tam exsecrabile ex se progenitum malum intuens
3050 2, 15| sordibus obsceni, foetore exsecrabiles. Huic me fateor homini fortassis
3051 3, 12| officio similes recusant, exsecrabilis quaedam eos incessit feritas
3052 2, 21| nunc algores, nunc ventos exsecrantur, et nos ea facere accusant
3053 1, 1| Ille indigne ferre quod non exsecrarentur, verum gloriari suo secum
3054 3, 15| ut se in faciem sentiret exsecrari, et quoquo versus vertebat
3055 3, 16| nostram ad ignominiam novus exsistat censor?».~
3056 4, 20| unde subsidia ad vitam exspectabantur inde iniuria, unde boni
3057 3, 14| per alacritatem kalendas exspectabat. At cum ipsae advenissent
3058 3, 18| non haberet quid concioni exspectanti se dignum referret. Ergo
3059 3, 6| circum irruerat multitudine exspectaret, beneque secum actum deputabat
3060 1, 24| prona despectat, tacitaque exspectat qualem sibi res ipsa exitum
3061 2, 18| illudant, nostras spes et exspectationes frustrentur, fortassis non
3062 3, 19| audiendos putabam, quando exspectationi tuae omni diligentia studebam
3063 3, 19| quae ex levissima sanguinis exspumatione annatet, colligitur et vasculo
3064 2, 24| litoribus ad mare vota distenta exstant, esseque vota minutas illas
3065 1, 6| cuius ope deorum flamines exstarent, eius cura et diligentia
3066 1, 3| Quis tam vecors, tam obtusi exstat ingenii quin istuc mentem
3067 3, 21| qui tanta arte hunc qui exstet mundum peregerint obsolevisse
3068 pro, 4| adhuc fecerint nondum satis exstitere) hunc profecto inter plebeios
3069 4, 18| aliqua ex parte collisi exstiterunt. Atqui, ut ceteros omittam,
3070 3, 11| tu sceleste, tu iniustus exstitisti, qui quidem quietum lacessere,
3071 2, 21| discordiarum discidiorumque exsuscitent. Nam etsi eos inter, qui
3072 3, 21| populus omnibus ab provinciis exterisque usque ab orbis oris confluxerat.
3073 1, 1| deam Fraudem sibi ducat exterminandam. Haec Momus dicere adversus
3074 3, 21| quoquo pacto extrudere atque exterminare. Nostrae prudentiae erit,
3075 2, 12| deliberatio cunctane vota caelo exterminarent atque reiicerent; vicit
3076 1, 19| tuis proditoriis artibus exterminasses! Quod si ad superos rediero...
3077 4, 22| accepimus, benemerentes aut exterminavimus aut amisimus. Sed quid agimus?
3078 1, 24| insperato Momi scelere exterrita, vixdum animos crinesque
3079 2, 14| gravia, quae ceteri omnes exterriti pavefactique horrescebant:
3080 2, 9| proceres in templum, tumultu exterritos adolescentulos deos a matre
3081 4, 1| nequitia, ut cum eius esse extinctam vim ad laedendum credas,
3082 2, 21| dignitatis pollueret atque extingueret. Vulcanum Diana Silvanique
3083 1, 1| deorum erga se invidiam extinsere, verum et sui misericordiam
3084 2, 14| lacus eripuisse mari atque extinxisse, mediumque intra aridum
3085 3, 19| Verum et quidnam? Hisce in extis cepariis quid ingrati invenisti
3086 1, 1| cum ceteri dii laudibus extollerent, solus Momus vituperabat:
3087 2, 10| indecentissime acceptos voles? Extorres, proscriptos, pessimeque
3088 1, 1| et incaute confabulanti extorserat, quae quidem ad eos ipsos
3089 1, 1| est quaenam causa et modus extrudendi in exilium Momi fuerit;
3090 3, 21| numero deorum quoquo pacto extrudere atque exterminare. Nostrae
3091 1, 12| contumaciamque fastidita, e templo extrusere.~
3092 4, 19| contrectant ut altero pupillam extruserint, altero confregerint. Non
3093 3, 16| defuit: sua gesta magnifice extulit et grandia de se in posterum
3094 4, 7| accinctos sola praesentia exturbarit atque profligarit».~
3095 3, 11| ut Virtutem quae ab caelo exulet deam pervestiget ubinam
3096 1, 8| haud putabat fore utile exuli, ni forte id multa fiat
3097 1, 11| commendatum facere. Dea ut fractum exulis animum recrearet, quae ad
3098 4, 16| At manus regia, successu exultans, repente puppim clavumque
3099 1, 19| mea tractus gaudia nimirum exulto laetitia. Sed nondum apud
3100 2, 15| quod aiunt, figulus figulo, faber fabro, ipsum idem aeque
3101 3, 20| huius similitudinem in quo fabricando omnes pulchritudinum formas
3102 2, 15| aiunt, figulus figulo, faber fabro, ipsum idem aeque erronibus
3103 2, 21| adieci, eique rei Vulcani fabros omniumque ignium officinam
3104 1, 18| Tum Momus commentitiam fabulam ordiri grandi verborum apparatu
3105 4, 7| assueverunt». Itaque fit: face igitur incensa circum statuas
3106 2, 15| cum satis risisset, Momum facetias istas recensentem interpellavit. «
3107 2, 20| Momi oratione commoti, quid faciemus? Illudne praeteribimus,
3108 4, 12| de rebus notissimis verba facientes non intelligamini. Vel quid
3109 3, 11| adolescentem forma egregium facieque insignem, pro innata sua
3110 2, 13| iacebis, libere conclamitabis, faciesque ex animi libidine quaecumque
3111 2, 4| perversa interpretandum faciles, ad nocendum paratae et
3112 4, 21| progressus, quae omnia et faciliora et commodiora et promptiora
3113 2, 15| erronum vita, siquidem et facilis et paratissima est, siquidem
3114 2, 21| nimirum nostra effecit nimia facilitas: dum omnibus obsequi ultro
3115 1, 32| terras insontes pellimur; facinorosissimi mortalium armis deorum ornantur,
3116 1, 6| caelicolarum maiestatem ab impuri facinorosissimique Momi iniuriis esset vendicatura.
3117 4, 3| efferri bacchantem diceres, facinusque ipsum aggreditur alioquin
3118 1, 14| puellas medias inter pericula facium, ferrique, armorum constitueres,
3119 3, 19| dea Nox, quae una furtis faciundis mirifice delectatur et in
3120 4, 3| factum irriderent, sibi tamen faciundum putarunt: itaque fecere,
3121 2, 9| ut miseri calamitosique faciunt, in solitudine et squallore
3122 1, 19| puellas deperisse Iuppiter, factas per me venustiores non ardebit?
3123 3, 10| tantas in simultates et factiones excreverant ut omne caelum
3124 2, 13| difficiles: unam quidem, quae factionibus et conspirationibus muniatur,
3125 3, 21| Venere et reliquis iunoniae factionis complicibus suffragantibus
3126 3, 21| nusquam acquiescat; quod factiosis, audacibus, nefariis omnique
3127 2, 10| rei auctorem improbum et factiosum probes? Inimicos eosdemque
3128 2, 16| rem cum ex Iovis imperio factitaret (vide quid possit principis
3129 4, 2| Promethei calamitate iam pridem factitarunt, dii praesertim maritimi
3130 2, 13| et nullos habere dictorum factorumque censores, ea demum regnandi
3131 4, 16| et miris iocis ridetur, factumque probant omnes et inprimis
3132 4, 17| irrideretur. Negavit Charon id se facturum affirmavitque apud inferos
3133 2, 4| res agendi potestatem et facultatem praestet. Repetebat item
3134 2, 6| erudito artificio fucatae fallacisque simulationis suos operire
3135 2, 24| artificio atque ad fingendi fallendique usum nimium posse Momum
3136 3, 4| minimi pensi est fallere, et fallendo perfidiam et perfidia levitatem
3137 1, 19| his alias. Hoc scio, Momum fallet nemo, quandoquidem omnes
3138 1, 4| sententiam, negare deos, ac demum falli homines, qui quidem ob istum,
3139 1, 19| eorum mores et consuetudo fallit, futurum profecto video,
3140 3, 21| videri student, illic maxime fallunt dolo et improbitate. Quam
3141 2, 18| et in ea re verumne an falsum, rectumne an pravum id sit
3142 4, 11| praeter officium siet enecto fame atque precario et per mercedem
3143 3, 21| superos agebantur, Aestus, Fames, Febris et eiusmodi, quod
3144 4, 11| philosophos, ut algendo et famescendo vitam precario et per mercedem
3145 4, 11| inquit ille 'nostra in familia olim fuere plures remiges'.
3146 2, 16| primum videre factum principi familiarem et gratum, illico bene de
3147 4, 16| Perterrefactis archipiratae familiaribus et enecati casu et coniuratorum
3148 4, 14| mihi in vita apprime fuerit familiaris, aut ea de me oblocutum
3149 3, 9| eam quidem apud se perquam familiarissime diversari deierant, at demum
3150 2, 24| dulcissima est consuetudo et familiaritas, alium quempiam praeferam?
3151 1, 11| dicere. Etenim veterem caepit familiaritatem, mutua officia, summam erga
3152 3, 20| admissum deplorare, et quod familiarius apud Socratem fuerat versatus,
3153 4, 10| Hispiades populare hominum familias, omnia consenescere tristia
3154 2, 20| negabisne cum istis studiosorum familiis, in quas tu tam atrocissime
3155 1, 26| rem, Fama, quandoquidem fari non desinis, aliasque tibi
3156 4, 2| apud multitudinem cogitari fasne sit an nefas id quod plurimorum
3157 1, 27| praeter deum hominumque ius fasque, commissum facinus. Illud
3158 2, 21| impudentiae, quae quisque fastidiat esse apud se, ea in principis
3159 4, 7| maiores illi dii iam tum fastidire humilium vota assueverunt».
3160 3, 21| succensere qui praesentia fastidirent, aut dissimulasse eorum
3161 2, 13| despicis una cum vulgo atque fastidis. Vide ne teque vulgusque
3162 1, 12| arrogantiam contumaciamque fastidita, e templo extrusere.~
3163 4, 22| Eorum vota supplicantium fastiditi reiciebamus, quorum foeditatem
3164 1, 27| vitii naevo despiciunt atque fastidiunt. Quae cum ita essent, de
3165 4, 18| sequentibus una statuis quas fastigiis murorum nonnulli caelicolarum
3166 4, 3| freti, qui extremo theatri fastigio prostratas reliquerint.~
3167 3, 5| instituit posito regio fastu solus atque ignobilis mortales
3168 1, 4| et gestu, ut ita loquar, fastuoso, per gymnasia non sine multorum
3169 2, 20| cum debeant, tum et deberi fateantur. Et diligunt quidem eam
3170 2, 20| illos non de se bene meritos fateatur? Quis erit quin illis, praeter
3171 2, 21| expoliendo ingenia superata faterentur. Alia ex parte successit
3172 1, 7| mutuo ab insciis sciscitando fatigabantur. At dea, composito gradu
3173 1, 28| roboris trunco fretus, tete fatigans, dura et difficilia praemeditaris
3174 4, 21| posteaquam huius fluvii fauces, si satis rem teneo, ingressi
3175 4, 7| dixit, quo propitio rem tam fauste atque feliciter executus
3176 4, 8| cum satis esset veneratus fautorem deum, spectans non poterat
3177 3, 3| benigne, plus satis habebo fautorum. Vel quis est qui deliro
3178 4, 11| praesto, ut opera et obsequio faveant et opitulentur etiam num
3179 pro, 9| ipsum te recrees, proxime ut faveas et studiis et lucubrationibus
3180 3, 21| scelere perditis utatur et faveat; quod deterrimos instruat
3181 4, 21| ostentare quam alterius favere ingenio. His dictis abiit.
3182 4, 16| inprimis archipirata, atque favet. Hinc novus rex sese firmare
3183 1, 17| tuque aurea Aurora adeste faveteque, dum sancto pioque vestro
3184 3, 19| est frugi illique volens favi fudique in eum tantum mearum
3185 4, 4| Nam primis igniculorum favillis collucescentibus videre
3186 2, 18| recensuimus, dolorem quoque febremque atque morbos et acres pectoris
3187 3, 21| agebantur, Aestus, Fames, Febris et eiusmodi, quod audissent
3188 2, 13| immanitateque teterrimos, in fece et sentina perditissimorum
3189 4, 18| dolentem. Tempestatem quidem fecerant rixantes inter se venti:
3190 3, 21| delitias, quanti semper fecerim non est ut referam, ni forte
3191 4, 20| dederam, sed ille quanti eas fecerit hi casus edocent. Non id,
3192 1, 26| atque haec dicens, per quam fecisset Momus fenestram furtum,
3193 1, 19| incommoda tenuissem: non me, fedifraga Fraus, tuis proditoriis
3194 3, 11| Iovem spes de Mercurio multo fefellit: nam cum adivisset Mercurius
3195 1, 19| te, Fraus, verear? O me felicem, si illa pristina in rerum
3196 1, 18| Qua ex re nos puellas bis felices arbitror et quod divinos
3197 4, 20| quibus semper fui deditus, feliciora rependerentur! Sed in litteris
3198 4, 21| Etenim tu gradu te habitum feliciori putas: id videamus an ita
3199 1, 8| fastus, servandaque rebus felicioribus gravitas; satis pro decore
3200 3, 3| Et quid ago? O me iterum felicissimum, qui meis artibus ita mihi
3201 4, 7| propitio rem tam fauste atque feliciter executus sit, et idcirco
3202 3, 21| studeat aut cupiat; quod felicium et beatorum beneque constitutorum
3203 3, 22| semiviro reddas ut sit prorsus femina» Annuit Iuppiter. Relegatum
3204 4, 12| leves et vacuas, ut essent feminae, feminasque a maribus distinxisse
3205 2, 22| addideris hominum generi feminam, tantum illa quidem ciebit
3206 4, 12| vacuas, ut essent feminae, feminasque a maribus distinxisse dempto
3207 2, 14| at Momus resupinus nudis feminibus oscitans allucinabatur,
3208 1, 21| Ergo isthinc oculis ab fenestra ipsa pendens, hinc vero
3209 1, 22| porrigens pervicit. Mox se in fenestrae limitem retraxit et illic
3210 3, 12| eos ferat, qui sese non ferant? Sibi omnia denegant quae
3211 2, 13| gravia et molesta sint, ferenda tamen sunt iis qui in ea
3212 4, 22| erat beatior? Pusillarum ferendarumque rerum taedio quantos labores,
3213 1, 1| et praefinito loco liceat ferire hostem, et ineptam procul
3214 3, 12| exsecrabilis quaedam eos incessit feritas atque immanitas. Sed istos
3215 2, 13| pecudes, brutaque et quae ad feritatem agrestem nata sunt usu domita
3216 4, 8| profano in loco immanes et ferocissimos latrones a crudelitate absterrere,
3217 3, 19| omnem duelli audaciam et ferocitatem pulchre adornatum videretur,
3218 1, 32| dimicarent. Datur idcirco Herculi ferrea Iovis clava, Vulcani arte
3219 3, 2| uteretur, cui centum columnas ferreas levissime rasas et perpolitas
3220 4, 20| inimici quidem ut diutius ferrem potuere perpeti. Profuit
3221 2, 15| sarcinas atque impedimenta ferres?». Haec dixisse Momum. At
3222 4, 12| admiratione ut ab his aegre ferret abstrahi. Admonebat enim
3223 2, 21| consilium reperiat? Quis tam ferreus, tam ad omnes lacessentium
3224 1, 14| medias inter pericula facium, ferrique, armorum constitueres, ut
3225 3, 3| Profeto» aiebat «est quod fertur, nullam inveniri tam amplam
3226 3, 19| visceribus intimis incendio, fervere atque candescere eiusque
3227 1, 18| Nocturna se quidem vigilia fessam curisque animi fractam atque
3228 2, 13| pro pulvinari praesto erit fessis somnus.~
3229 1, 29| illic in area Martis seu fessitudine seu consulte elapsum restitisse,
3230 1, 25| assoles, in triviis ad pueros fessosque vectores tete ostentans
3231 2, 3| praecipitem obiicere se admodum festinabat. Ergo ultro progredi animumque
3232 3, 14| aliquid rerum agendarum festinantibus interiiceret atque intermisceret,
3233 1, 19| qua inveniri nulla possit festivior: et profecto hic apud homines
3234 4, 14| obtigerint insperata et cognitu festivissima succincte rettulerimus.
3235 1, 28| montibus atque convallibus festivissime resonaret delectabatur;
3236 2, 20| velim Momum nostrum, deorum festivissimum, tam esse erga mortalium
3237 3, 19| quibus constet partium variae fiant segestiones quarum una quidem,
3238 3, 19| quandoquidem omnes nervorum fibrae e cerebro ipso fluant. At
3239 1, 1| consiliumque suis in agendis rebus ficta fide poscere, ac modo veris
3240 4, 14| artificio obductum; fronti fictam, non veram benivolentiam
3241 4, 12| quo conpacti essent luto, fictas et aliorum vultibus compares
3242 3, 20| quidem sint, non quae aliena fictione Socratis dicantur». «Nempe
3243 4, 12| appellatas personas hasce fictiones easque ad Acherontis usque
3244 pro, 8| his ad quos scribat, ut fictis etiam collaudationibus vetere
3245 2, 8| caeperat esse veterator, ficto vultu suspirans «Et quid
3246 2, 21| negarint potuisse, et pictores fictoresque omnes sua esse in eo expingendo
3247 4, 14| affectum. Sed nunc intelligo fictum hominis ingenium et ex tuo
3248 4, 21| favebant, ego nullis non fidebam. Tibi ad tete ferendum,
3249 2, 9| obducta ad speciem comiter fidentis fronte, subridens «Num tu,
3250 3, 5| porrigeret his dictis: «Fides amorque quo in te affectus
3251 1, 9| obsidebantur. Etenim alii fidibus, cantu, saltuve, alii palaestra,
3252 1, 12| patrem natum Semele, Medium Fidium, fratresque Tindaridas atque
3253 2, 18| commercia excogitatis vanitatum figmentis assimulent. Cum his adeo
3254 2, 15| et, quod aiunt, figulus figulo, faber fabro, ipsum idem
3255 2, 15| Mome, num et, quod aiunt, figulus figulo, faber fabro, ipsum
3256 3, 19| At solere liquorem hunc figura ignibilem, sive commotis
3257 1, 30| auram conversus evanuit, filiaeque edixit ut hunc sibi ludum
3258 2, 1| blaesis puerulis et delicatis filiolis poma et similia poscentibus
3259 3, 7| erat, in eam dictum, quae filium forte immortalem fore optasset,
3260 3, 21| atque effectum plane quem se fingebat. Accedebat quod plura sapere
3261 3, 21| ipsum sese indicavit quid fingendo atque dissimulando cuperet.
3262 2, 9| gestusque artificio totum se ad fingendum comparat, et superiorem
3263 1, 18| cerusaque pingerem et pumice fingerem et croco nitroque crinem
3264 2, 13| contra item homine ipso fingi posse nihil ad mansuetudinem
3265 1, 3| et quaecumque excogitari fingique possint mala, ingessit atque
3266 4, 12| Tum Gelastus: «O Charon, fingisne haec ludi gratia an vera
3267 4, 4| decantari audio:~ ~ ~Qui fingit sacros aere vel marmore
3268 2, 18| fallor, minime pigebit. Fingite adesse hic primos illos
3269 3, 20| interrogatiunculis conclusum dedit, et finis fuit huiusmodi: nam hunc
3270 3, 7| nihil commovebatur, sed a finitimis laribus interim subaudito
3271 4, 15| imperantur, aequabilis tunc et firma est res; sin discrepant,
3272 4, 14| vindicandasque iniurias magis quam ad firmandam insolentium temeritatem
3273 4, 21| levandum suasque res mirifice firmandas». Negavit Neptunus futurum
3274 4, 16| favet. Hinc novus rex sese firmare iuramento concrapulonum
3275 1, 21| fustra conatus obiectis firmatisque templi portis intelligeret,
3276 1, 18| Illico me bona spe factam firmiorem sensi. Quid multa? Iterato
3277 4, 11| Arduum et praeter aetatem firmissimum senem proficiscentem turbae
3278 4, 12| in prima aeternaque rerum firmitate formis imbuenda aut in formarum
3279 2, 18| muniant atque ad stabilitatem firmitatemque corroborent; cui sententiae
3280 pro, 8| gloriae aut ignominiae, quid firmitatis in republica aut eversionis
3281 4, 13| imbues plenius, servabis firmius. Quod si praeterea videris
3282 2, 13| perquam maximum dormitares. Fitque is quem natura dedit ad
3283 1, 2| sacrilegium ad Caucasum montem fixum relegarunt. Quae cum ita
3284 2, 12| ultimum exitium atque excidium flagitarent. Sed anceps et diutina fuit
3285 1, 13| nosque innocentes, quod eorum flagitia non probemus, oderint; fulgeant
3286 1, 4| caput nullum non incestum flagitiisque perditum haberetur. Post
3287 4, 2| esse; quae vero occeperit, flagitiosa et turpiane an non ea sint
3288 4, 4| Momi contra deos disputandi flagitiosissima petulantia imbutus, dum
3289 3, 10| novandarum cupiditatem qua flagrabant studio gratificandi deorum
3290 1, 26| referendique aviditate ac studio flagrans, nihil uspiam tam seclusum,
3291 1, 9| Laus levissimo et oculorum flagrantia propemodum immodesta, iamque
3292 1, 29| provincias, foedata astra flagrantium urbium fuligine visurus
3293 3, 20| suppeditat; tibi cum ira flagres, cum tui vix compos sis,
3294 1, 4| corruit: illinc, amisso flamine deorum insigni, in solum
3295 1, 2| confovens perpetuis lucescat flammis: quin et huiusmodi est,
3296 1, 2| Isthoc sacro ex foco hausta flammula ad summum frontis verticem
3297 4, 2| atque huiusmodi. At Momus flammulas summo aethere deorum cervicibus
3298 1, 2| pristinamque sedem, ni assiduis flatibus celerique motu exagitentur,
3299 2, 7| gratiam et benivolentiam flectantur: se quidem longa perdomitum
3300 3, 4| ambagibus atque cum his flectebat sermones longa insinuatione,
3301 2, 18| sensum atque cogitationes flectendo et deducendo, quam ad multitudinis
3302 2, 21| bene de nobis sentiendum flecterem, plura longe quam optare
3303 1, 8| ex parte meminerat solere flecti precibus. At deorum legatum
3304 1, 18| Desine, anime mi, te hisce fletibus commacerare, dabo quo pacto
3305 4, 2| collucescentes, sublatis oculis quos fletu et lacrimis prope consumpserat,
3306 4, 13| negligitis: saxa admirabimur? In flore ad venustatem, ad gratiam
3307 2, 18| in quo maximorum deorum flos et nitor discumberet, quasi
3308 3, 19| nervorum fibrae e cerebro ipso fluant. At hoc, cui tam multorum
3309 4, 15| tantas dedit tragoedias et fluctibus versari ferunt? Proh et
3310 1, 14| in ostentatos seditionum fluctus ruere, iam tum irritatis
3311 4, 12| colles, convalles, fontes, fluenta, lacus et huiusmodi, de
3312 3, 9| barba et lauto apparatu, fluenti ab humeris purpura, leni
3313 4, 2| esse quidem opinionibus fluidam, animis volubilem, libidinibus
3314 4, 21| recensere, posteaquam huius fluvii fauces, si satis rem teneo,
3315 1, 28| instituisse in ara apud mortales focum succendere divorum flamma,
3316 1, 13| nunquam refellemus? Pudeat foedae servitutis! Hic cives liberos
3317 2, 10| oblitus, aulas uxoris ita foedari votorum illuvie patiatur
3318 1, 29| cruentatas provincias, foedata astra flagrantium urbium
3319 1, 28| mittas, ne te fortassis foedato, expetita cum praeda advolet
3320 1, 5| dimidia deperdita barba foedatos vultus ostentabat; eam enim,
3321 2, 18| lumina, si qua in illis sunt, foedissimarum sordium cumulis perdidisse;
3322 2, 10| amantissime, tu coniunx, replesti foedissimorum votorum obscenitate: me
3323 4, 17| vestigium usque obsitus et foedissimus, in medium prae gaudio animi
3324 4, 22| fastiditi reiciebamus, quorum foeditatem irridentium postea pertulimus.
3325 1, 23| impudentes ipsos scurras foetidam per cloacam traxit atque
3326 4, 5| calceque contusum suos intra foetores obvolvit atque gradibus
3327 1, 24| mirum dictu) sponte sua foetum erupisse animadvertit; post
3328 1, 24| hederae consertus fuerat foliis. Accedebat quod prae se
3329 4, 4| quanto malleo, quantis follibus durum tuum istud os dolarunt
3330 3, 19| ad incessendam iracundiam fomenta atque irritamenta. Ea vero
3331 2, 5| Momo ut sese interea ad fontem Helicona comparet atque
3332 4, 24| porticus, theatra, templa, fora, denique publica omnia per
3333 4, 12| forte accuratius ipsa per foramina obductae personae introspexeris:
3334 2, 10| respuis. Tu aedes auro, tu fores, tecta, gradusque auro,
3335 1, 15| contumeliis sit obclusis foribus tutior.~
3336 1, 33| itaque intus trepidatur, at foris circum ad templi portas
3337 pro, 8| quae ad optimum principem formandum spectent, tum etiam non
3338 4, 12| firmitate formis imbuenda aut in formarum mutabilitate varianda, quod
3339 4, 12| istiusmodi impressarentur. Multas formasse hominum species et ex his
3340 4, 4| factos primum haerescere, mox formidine debilitatos labescere. Quae
3341 1, 17| quaeque ex se est longe formosior atque decentior. Quod ni
3342 1, 18| commacerare, dabo quo pacto fias formosissima. Ito, voveto superis et
3343 4, 14| spectant, Charon seposita ab fornice audire visus est submissa
3344 4, 19| detinuere, quoad lenones, qui fornicibus cum suis scortorum sordibus
3345 3, 4| fit ut cum quid prodesse forsan cuipiam polliciti sunt,
3346 4, 14| insolentium temeritatem fortem esse ostenderet nimis ferendo.
3347 1, 13| nos ostendite. Adeste viri fortes, tyrannos nequire diutius
3348 4, 19| atque iniuriam Pluto animo forti, sed ingemuit atque plus
3349 1, 1| quidem esse bovem et ad fortitudinem aeque atque ad laborem satis
3350 2, 18| orbem rerum concursu quodam fortuito minutissimorum, quo sunt
3351 1, 25| Virtute natos, sed Casus Fortunaeque filios, et eorum alterum
3352 1, 28| fabulas illud erat, adventasse Fortunam deam ut Virtutis deae caepta
3353 4, 21| tuorum quidem bonorum et fortunarum ex arbitrio quippiam succedebat?
3354 4, 21| Tui te dominum bonorum fortunarumque omnium praedicabant; ego
3355 2, 20| officio, o superi, ne vero non fovebimus, eorum saluti non prospiciemus,
3356 2, 21| quasi thesauris inclusos fovi spiritu, quo ad veris opus
3357 1, 18| vigilia fessam curisque animi fractam atque defatigatam ruri mane
3358 2, 7| superare instituerit, et fracturum invidorum inimicorumque
3359 2, 21| posteritatem Iunonis illud caducum fragileque opus Tinim nuncuparunt,
3360 2, 14| gemitus, ruentium tectorum fragor, calamitosorum eiulatus;
3361 2, 13| ruentium templorum stragem, fragorem, fumum cineremque versandum
3362 1, 12| natum Semele, Medium Fidium, fratresque Tindaridas atque item Matutam
3363 1, 21| fortassis Laudem, matre fratribusque consopitis, in suis concinnandis
3364 2, 12| comperiebantur quae parentum, quae fratrum quae liberorum virique inprimis
3365 2, 17| tanto deorum dono Momus fraudaretur: omnem largitionis offensionem
3366 1, 14| iam tum irritatis animis fremebant et passim indignum facinus
3367 1, 33| tumultuatur; ipsa dea Fama fremitu virum attunditur. Etenim
3368 4, 12| caliginem, et istinc audisne fremitum et eiulatus excruciatorum
3369 2, 13| omnemque virorum strepitum fremitumque: non id quidem satietate
3370 2, 14| discursitabatur; strepitus, crepitus, fremitus totis triviis, totis angiportibus;
3371 1, 26| ubi niveos Aurora Phoebo frenat equos et ubi glaciali stridet
3372 1, 21| loco et publico et hominum frequentia circunsepto cum difficile
3373 3, 19| constiparentur. Quam inter frequentiam forte aderat et dea Nox,
3374 2, 13| victoriarum quamplurimos excepisse frequentissimos civium plausus et congratulationes;
3375 1, 1| pro meritis referret, suis freta artibus, in gratiam volens
3376 4, 3| talarium alarumque adminiculis freti, qui extremo theatri fastigio
3377 4, 4| Qui deos aeternum negasti, frigentem hic statuam fictaque simulacra
3378 1, 1| et pluribus verbis, sed frigidula oratione Momum omnibus accusantibus
3379 2, 13| ut admiremur. Imbrem et frigora qui veste proteget, erit
3380 1, 4| quam irritum et penitus frivolum superstitiosarum mentium
3381 1, 22| quasi plausu gestientes frondes conspicata paululum a crinibus
3382 1, 21| concitatos metus nequiebat totis frondibus non titubare.~
3383 1, 22| Puella dea, commotarum frondium levi tum primum allecta
3384 2, 16| principis erga quemvis gratia et frons), Momum, publicum caelicolarum
3385 4, 20| studia ad officium, verba frontemque ad pectoris intimas rectasque
3386 3, 15| commutationem ut ad vultus frontisque tristitiam addi amplius
3387 2, 4| pensitavit quam ut id ulla vultus frontisve significatione indicaret,
3388 2, 18| quotus est qui adeptis fruatur aut gaudeat? Sed ea demum
3389 2, 21| educeretur atque in ramos fructumque concresceret. Quid tum?
3390 2, 13| quid hominem ad facilitatem frugalitatemque societatemque vitae natum
3391 pro, 4| olim qui cum legentes ad frugem vitae melioris instruat
3392 3, 18| pacata et quieta concione frui, quoad quid instituisset
3393 4, 3| columnas maximorum montium frusta, gigantum opus, admiratur,
3394 2, 10| aures tuas, Iuppiter, satis frustrata sum. Et quid iuvat aeternum
3395 1, 35| nuncuparunt. Quae cum ita essent, frustrati mortales non sine rixa ereptum
3396 2, 11| aurea, cape ab obstinato frustratore quae imperas. Tu modo ne
3397 2, 18| nostras spes et exspectationes frustrentur, fortassis non mentiatur.
3398 2, 2| adventantes interpellet atque frustretur, quo sibi et captandi consilii
3399 2, 6| meminisse, bene et gnaviter fucare omnia adumbratis quibusdam
3400 2, 6| nosse erudito artificio fucatae fallacisque simulationis
3401 1, 1| terrarum orbem cimice, tinea, fuconibus, crabronibus, statanionibus
3402 3, 19| frugi illique volens favi fudique in eum tantum mearum rerum
3403 4, 19| deputarit quam ut exosam fugando persequeretur: illa Umbrae
3404 4, 7| dicebant «strenuum, en fugatorem latronum!». Ergo Oenops «
3405 4, 20| instituto elaboravit, saxis fugatus palude conlituit, postremo
3406 1, 15| versere non intelligis! Fuge hinc, miser, teque ab paratis
3407 2, 22| ingratissimorum querelas fugias, vide ne id deceat tantis
3408 2, 13| intolerabilem esse quandam fugiendarum rerum servitutem intelliges.
3409 4, 4| temulentos obiectam ornum fugiendo impetere, alios inter cursitandum
3410 2, 24| abhorrendos ducam atque fugiendos, qui quidem ingenio elati,
3411 pro, 4| cum ita sint, non me tamen fugit quam difficillimum ac prope
3412 1, 29| latitat. Quid igitur? Tene fugiunt hominum mores, Mome, quam
3413 1, 19| illecebris constitutus nunquam fuissem assecutus. Nunc his meis
3414 2, 18| Momo adversus Palladem quam fuisset ad Minervam; ardebat tamen
3415 1, 13| flagitia non probemus, oderint; fulgeant auro et gemmis, stent unguentis
3416 1, 33| peractis exsecrationibus, in fulgur versa emicans evolavit.
3417 2, 19| familiam litteratorum omnem vim fulminis effundendam iudicassent,
3418 4, 11| novimus, siderum, imbrium, fulminum causas et motum; novimus
3419 3, 21| conveniebant, omnia sertis fumorumque delitiis odorata et redimita.
3420 3, 12| memorem accepti beneficii functum fuisse officio». Tum Apollo,
3421 4, 21| congregasti pessime fuisti functus magistratu et gessisti non
3422 2, 22| rebus hominum, caeli quoque fundamenta collabefactata ac penitus
3423 4, 4| patera istac calonibus aquam fundere? Demum inutile istud aes,
3424 3, 17| his in locis degere ubi funestum exitiosumque id monstrum
3425 3, 2| servandis hominibus officio fungebatur, Bacchus et Venus et Stultitia
3426 1, 26| Cannas et Trasimenum et Furculas et Scylleos scopulos et
3427 3, 6| aliquem noctu comperisse furem elaborarent. Quos adeo sollicitos
3428 1, 33| armatorumque strepitu subaudito furentium, istiusmodi motibus insuetae,
3429 4, 19| apud quos maximos versari fures senserat, quispiam conferta
3430 2, 21| prosequimur beneficiis, quos furialibus Erinnibus persequi est opus.
3431 3, 21| qui Momi acerbitatem atque furorem novimus, providere ne quid
3432 pro, 7| concitatosque impetus ac furores, hi vero mentis robur consiliique
3433 2, 22| mulier curarumque flamma furorisque incendium atque omnis tranquillitatis
3434 1, 21| animadvertit: per ipsam hanc, seu furtim seu vi, suos sibi fore petendos
3435 4, 19| recensuimus ab Apolline furto subreptam, crumenam indiderat
3436 4, 2| quo ex spiritus anhelitu fusca et atra nebularum vis totum
3437 2, 12| longe fastidias, acu aut fuso amisso votis deos poscere
3438 2, 15| immo tu pro asino feres?», fusteque ipso quo asinum percusserat
3439 1, 21| sed cum omnes eius haberi fustra conatus obiectis firmatisque
3440 1, 1| Subinde credulo amanti futilia quaedam commentitiaque secreta
3441 2, 21| in te sint, dum assiduis futilibusque expostulationibus obtundere
3442 1, 28| quo fiebat ut cum monstri futilitatem odisset, tum et cuperet
3443 2, 14| metu et sollicitudine rerum futurarum. Alii publicam salutem advigilabant,
3444 3, 21| abstrusas, ut ita dicam, futuras improborum expostulationes
3445 3, 19| quod et vatem et praeclarum futurorum coniectorem putarent, non
3446 1, 26| Idaliasque silvas et Herculeas Gades et Byrsen et Thalas et Atlantis
3447 3, 20| paucis superioribus diebus in gallo quodam fuisse cognitum eundemque
3448 1, 19| desinant quidem suo cum Ganimede, sua cum Venere et Cupidine
3449 1, 25| ostentans signis, mutorum more ganniens, restitas?» Addebat et Laudem
3450 2, 18| spreta hominum causa: cum Ganymede inter epulas volutari, nectare
3451 2, 18| ascripserint? Nostros dii Ganymedes, nostras dii naviculas,
3452 1, 4| iam tum seu invidia seu garriendi cupiditate catervae occurrebant
3453 1, 5| unguibus, dentibusve obstinatum garrientis Momi os obtundere lacerareque
3454 3, 18| referret. Ergo cum annuisset garrientiumque muliercularum strepitus
3455 2, 13| arguis impune, obiurgas, garris tuo quodam iure impune.
3456 2, 21| Nunquamne erit ut hac vestra garrulitate mutuo vos lacessere nosque
3457 1, 6| ordini redundaturum quam si garrulum blatteronem, cui nulli amplius
3458 1, 29| urbium fuligine visurus sum. Gaude, Mome!».~
3459 2, 14| illi indignabantur, ego mea gaudebam importunitate; illi nostram
3460 1, 3| primum maiorem in modum gaudebat Iuppiter optimus maximus
3461 4, 12| quem orizonta nuncupant, geminae in quo e regione maximo
3462 2, 14| audiebantur cadentium virorum gemitus, ruentium tectorum fragor,
3463 3, 21| nitebant, et quod aurum gemmasque vinceret specie quantum
3464 3, 12| tam cito et liventi cum gena redisse advertens remque
3465 3, 11| quidem, non quam incussi genam petebam fuste». Ad Mercurii
3466 1, 29| dolore capillum vellere, genas unguibus lacerare pectusque
3467 4, 24| Assiduitatem reliquosque eius generis deos desumere plenos sinus
3468 2, 15| hispida, crispissata atque ab genis pro palearibus dependens,
3469 1, 32| vociferabat: «Nos, diis genitae, prius reiectae caelo quam
3470 1, 10| nostra se habitum esse ex gente! Non profecto sibi tantas
3471 2, 8| assentatoris persona regis genua amplexatus veniamque et
3472 2, 13| sic» inquit «dicunt quidem geometrae, quaeque versentur in arte
3473 2, 18| mortalium curam, aut si gerant odisse? Et quid iuvat tantis
3474 2, 9| quae apud mortales in dies gerantur» inquit «ignoras?». «Mitte»
3475 3, 4| refugerent: omnes tamen ita se gerebant ut eos facile intelligeres
3476 4, 20| prosequitur, quamdiu sic se gerens futurus sit felix satis
3477 2, 18| superos deos aut nullam gerer mortalium curam, aut si
3478 2, 6| Olim quod tristem personam gererem illam et severam, tetrico
3479 4, 11| rapto remo se pro argonauta gereret. Illi ego 'Et quis tu?'
3480 2, 20| apud superos Momus ita se gerit ut non facile nosci et alius
3481 2, 17| se Pallas Minervaque deae gesserint, quo etiam in diis naturam
3482 2, 24| quisque eorum compararit atque gesserit optimum simulandi artificem,
3483 2, 13| quidem militem se beneque rem gessisse manu et animi viribus, postremo
3484 4, 21| fuisti functus magistratu et gessisti non regem te, sed tyrannum;
3485 3, 11| adiecto fuste quem manu ebrius gestabat Diogenis dolium putre et
3486 3, 6| musculas blacteas inter digitos gestantes atque his quasi in umbra
3487 pro, 8| blandiatur, non applaudere gestiat his ad quos scribat, ut
3488 2, 6| multaque frontis contractione gestiebam, quod me contumaci quadam
3489 3, 20| nescio quo minuto philosopho, gestientem et cum quibusque obviis
3490 1, 6| facies plausu laetitiaque gestiret! Sino quid aurae, quid fontes,
3491 2, 24| licuit arte frontem, vultum, gestum ad venustatem, affabilitatem
3492 3, 16| suppressa, verbis ita raris gestuque ita defesso ut potius conatum
3493 2, 9| eleganti vocis, vultus gestusque artificio totum se ad fingendum
3494 4, 3| maximorum montium frusta, gigantum opus, admiratur, et tantas
3495 2, 21| collegi idcirco ab omni natura gignendarum rerum igniculos atque baccis
3496 1, 26| Phoebo frenat equos et ubi glaciali stridet oceano immersus
3497 3, 6| dolio coactum hominem in globum demiraretur, accidit ut
3498 2, 24| animis tumidi, successibus gloriosi, imperiosi, importuni, omnia
3499 4, 11| manuque remum collibrans graditur. Arduum et praeter aetatem
3500 2, 3| illustremque pristinae dignitatis gradum assumi, amens factus repentino
3501 1, 25| inquit «ipsa expediam», graduque citato properans dextro
3502 4, 13| praeterea videris hosce gradus consessu tantorum virorum
3503 2, 10| aedes auro, tu fores, tecta, gradusque auro, aureas columnas, aurea
3504 2, 21| advolassent, evenit ut in grandem inciderint admirationem,
3505 pro, 2| observatum est, ut elegans grandeque nihil effingere, nisi id
3506 1, 19| tolerandoque dura et adversa ad grandes praeclarasque res prospere
3507 2, 2| pusilla dicendo reddere grandiora, parenti nuntiat tumultuari
3508 4, 12| intellextin?». Negavit Charon grandioribus verbis pusilliora aut ordinatius
3509 3, 19| inde adeo litigium videns grandius arrisit. 'Atqui quando ita
3510 1, 3| quos ut immani saevitia grassaretur. Hinc fulgura, hinc tonitrua,
3511 4, 5| tua causa tam impie in me grassatus exstitit».~
3512 1, 1| dehinc et omnibus caelicolis gratam acceptissimamque suam tyrannidem
3513 1, 6| auctoritatemque revocandam grati aliqui acceptique hominibus
3514 2, 3| quod minime reris, pacem gratiamque afferunt, et una sacrum
3515 2, 18| complicatamque rationem gratiarum pro accepto ab deorum rege
3516 4, 8| quae ad pietatem faciant et gratificandis diis deditos nequeo modestiores
3517 4, 8| parte hominem quamvis inepte gratificantem ferendum ducebat, rictu
3518 2, 10| subriperent Iunonique ut gratificarentur abscederent; quod Iunonem
3519 1, 17| quae vobis utilissima et gratissima dictura sum. Discetis enim
3520 1, 28| Sed illico in rem sibi gratissimam incidit: namque Herculem
3521 1, 18| Namque obsequii memores et gratissimi dii quaeque petieris praestabunt».
3522 4, 2| unum ad levandas miserias gratissimum beneficium condonent: nebulam
3523 4, 20| dicere) inimicis quoque fui gratissimus. Illud ad rerum nostrarum
|