25-agita | agito-barbi | barbu-compe | compl-cumul | cunct-displ | dispo-expor | expos-grati | gravi-indig | indit-iunge | iungi-monti | morae-opina | opine-pieta | pigeb-pulch | pulve-saltu | salub-succe | succi-vendi | venef-zephy
grassetto = Testo principale
Parte, Paragrafo grigio = Testo di commento
4027 3, 2| levibus quibusdam verborum inditiis sibi haudquaquam satis placere
4028 3, 10| quiescentibus exspectandum indixerant, ea mente, ut in quamcumque
4029 3, 4| nocuosque se cuivis futuros indixerint, omni studio et perseverantia
4030 4, 21| improbi non pareant et probis indixisse non oportuit? Ac poteram
4031 pro, 8| iracundos et voluptuosos, indoctos, leves suspiciososque, contra
4032 1, 6| adolescentes, formae venustate indolisque gratia et vultus proceritate
4033 1, 24| stupuit atque vehementer indoluit. Monstro praeter cetera
4034 2, 21| mortalibus, ut duras et indomitas eorum mentes nostrorum munerum
4035 2, 15| increpare his verbis: «O bipes indomite, servum pecus, non cessabis
4036 2, 5| igniculo, ni prius perversi indomitique animi rationes perspectas
4037 3, 19| tandem ex aula egrederetur indomitus ille feminarum vulgus, casu
4038 1, 34| animantis cuiusquam personam ne induatis admoneo: namque mortale
4039 2, 20| artificio et verborum ambagibus inducas in odium superis? Quod si
4040 2, 19| quae se digna sunt suam per indulgentiam atque beneficentiam cogitarent
4041 2, 9| Risere atque re cognita indulsere.~
4042 pro, 5| quidem ipsa ex re quantum industriae debeatur ubi te studeas
4043 2, 14| quae quivis stragula veste indutus orator dicit: cuinam maior
4044 2, 10| paratum imperii aemulum induxisti? Vel quidnam fuit causae
4045 2, 8| dictum illico in animum induxit ut faceret coniecturam se
4046 1, 29| regnum inter deorum principes ineat. Vel ego, omnium stultissimus,
4047 2, 12| tum quod plena venirent ineptiarum, ut erant aspernanda ita
4048 3, 20| non crederent, denique vel ineptissima etiam vellent haberi pro
4049 4, 2| Interea Stupor deus, omnium ineptissimus, quod sese Momum imitans
4050 3, 12| sua ex crumena, qua sortes inerant, hos eduxit versiculos:~ ~
4051 4, 7| confirmet, ubi unus multos, inermis armatos, meticulosus audaces
4052 1, 1| nihil per ignaviam, per inertiam praetereunti, nihil precibus
4053 1, 19| dies excrescet desidiosis inertibusque labor. Sin haec negligent
4054 3, 19| nerviculorum ossiculorumque inesset. Saluto hominem, at ille
4055 3, 14| causa, tum et concionis ineundae gratia laeti frequentes
4056 3, 21| admonitionibus motus et operis ineundi difficultate diffisus, tum
4057 4, 11| tam difficilem te atque inexorabilem praestares erga me, qui
4058 pro, 5| difficultatis invenies quam inexperti opinantur. Etenim sunt qui
4059 2, 11| quae facta velim tu reddere infecta cures. Pone tuas istas malo
4060 1, 3| simplicitate et fide? Hei nos infelices, qui quidem huic... Sed
4061 2, 24| Me miseram» inquit «atque infelicissimam, si quid de me venire tibi
4062 2, 8| delitias, sinite miserum et infelicissimum exulem versari in sordibus
4063 2, 10| temulentus Mars et pellex Venus, infelix Iuno, despecta Iuno! O nos
4064 2, 18| facere quali sit calamitosus infelixque Momus animo redditus miti
4065 3, 21| esset odio, deos invisos et infensos reddere aggressus sit, idem
4066 1, 11| usque se omnibus praebere infensum atque invisum; obesse rebus
4067 2, 18| haberi suos velit eosdem inferiore sorte quam bruta pleraque
4068 3, 14| intelligeret, se in templum infert. Illic solemne rite ac pro
4069 2, 15| id erat cum latrantes et infestis dentibus nudos talos appetentes
4070 2, 21| tumultuantium et ad caeli regiam infesto gradu properantium vellet.
4071 3, 19| supersedisse, et fortassis non inficiaberis tuas ad rationes bene componendas
4072 4, 8| debereque credere profitentur, inficiantur. Meum potuit aeneum simulacrum
4073 2, 20| acceperint, tum se accepisse non inficientur, quibusve et superi omnia
4074 2, 10| indecentius uxor quam caelicolarum infima plebes habitaret? Et quanti
4075 1, 32| caelo quam conspectae ad infimas mortalium terras insontes
4076 1, 8| quoquo id queas pacto, ex infimo abiectoque loco in pristinam
4077 2, 10| cum aliorum commodis etiam infimorum tam multa contulisses, hoc
4078 3, 15| et apud proceres et apud infimos plebeios: nullorum erat
4079 pro, 4| ipsum non a plerisque ex tam infinito scriptorum numero tractatum
4080 3, 19| appulsu acri atque temulento inflammari atque conflagrare intima
4081 1, 29| se studiis contentionis inflammati ardescent, dum hi per ambitionem
4082 2, 2| divinitatis insigne apicem inflamment ad verticemque adigant reduci.
4083 1, 17| capillos demulcens, bellissime inflectebat. Invidentibus puellis atque
4084 2, 20| Haec Momus submissa et inflexa voce tristique fronte referens,
4085 1, 1| atque item alteris diis inflexo diductoque sermone obtrectare
4086 2, 12| oculosque perturgidos strumamve informem emendari expostularent,
4087 1, 4| demonstrabant; alii vim quandam infusam rebus, qua universa moveantur,
4088 4, 12| fuisse aliqui limum melle infusum, alii ceram tractando contepefactam,
4089 2, 22| muliercularum illis numerum ingemines. O quantum dabunt poenarum,
4090 4, 2| pectore suspirium inter ingemiscendum emisit, quo ex spiritus
4091 1, 34| relictorum in templo deorum vicem ingemisceret. Ergo, ut erat in auram
4092 4, 2| hominum murmur latum atque ingens multorumque multiplices
4093 4, 3| Iuppiter pario ex marmore ingentes innumerasque columnas maximorum
4094 1, 33| rebus, quasi temulenta, ingenti alarum stridore advolat,
4095 1, 13| mediam inter plebem sese ingerens, huiusmodi dictis excandescebat: «
4096 3, 20| obmutuit: illico ipse me ingessi, consalutavi, ille me perhospitalissime
4097 1, 3| excogitari fingique possint mala, ingessit atque in unum accumulavit.
4098 3, 16| in convitia conveniunt, inglomerantur, constrepunt: quem tumultum
4099 2, 21| homo, tua voracitate, tua ingluvie tuaque intemperatissimae
4100 1, 18| videret se nullis fore non ingratam atque una praesertim re,
4101 3, 6| peregrinationem postremo tulit ingrate: namque ut primum ad mortales
4102 2, 22| facilitate et mansuetudine ingratis atque immeritis homunculis
4103 4, 22| acerbis his curis animi ingratisque durissimorum temporum recordationibus
4104 2, 22| alium coaedificandi orbem ut ingratissimorum querelas fugias, vide ne
4105 4, 18| metuat ne mortales iudicent ingratos fuisse diis ludorum apparatus
4106 2, 23| gratificari studeas fias ingratus, tuis frustra susceptis
4107 3, 14| attinentes ac deorum dearumque ingredientium ordines recensent igniculosque
4108 4, 12| nihilo plus, nam fluvium ingressis humido vapore evenire ut
4109 4, 6| enim cruoris effudit quam ingurgitarit vini. Quod ne tanti quidem
4110 3, 11| ubi intra dolium Diogenes inhabitabat, quo in loco seducto et
4111 3, 19| inveniebam ad inter praecordia inhaustum abspirantibus animi igniculis
4112 3, 3| quod nequeat Momus, quando inieci inter proceres quo maximis
4113 3, 17| apportaret. E vestigio innumerae iniectae manus misero. Nihil plus
4114 2, 2| locisque rebusque, quicquid inierat consiliorum repudiabat;
4115 pro, 8| aut hanc aut alteram vitam inierint; quid laudis aut vituperii,
4116 1, 30| malorum quasi seminaria iniiceret, in Herculis speciem versus
4117 2, 1| in foro amicis (ut aiunt) inimicisque probantibus deceret: ergo
4118 4, 2| cacuminibus annectant, quo tam inimicissimis et pessime de se meritis
4119 1, 29| acceptus, sponte graves aliorum inimicitias subivi? Quid mea intererat?
4120 2, 6| vehementius impetant; mulctandoque inimico re quam verbis, facto quam
4121 2, 7| et fracturum invidorum inimicorumque erga se conatus et impetum
4122 1, 3| perfida dea, unicum erga inimicum intenta, Momum esse animo
4123 2, 9| cum ceteras ob res, tum ob iniquam indignamque Virtutis deae
4124 2, 13| raptoris iniuria, non temporum iniquitas metuenda est. Hic nullum
4125 1, 24| praesentis pro temporis iniquitate commodius ducit quasi per
4126 1, 34| incommoda, tum illud grave atque iniquum urgebit, quod sui ferre
4127 4, 12| caverent ne alias praeter hanc inirent vias: videri arduam initio
4128 2, 8| ignarus, suas rationes malo iniri apud superos exordio interpretatus,
4129 1, 19| sed quo me purgem atque ab inita invidia revocem illud semper
4130 4, 10| dignissimarum historiae initae sunt. Namque audierat Charon
4131 2, 9| responderet, sui memor, ad belle initas artes dissimulandi rediit
4132 4, 12| inirent vias: videri arduam initio hanc, sed continuo aequabilem
4133 1, 8| eo novissimus erga Laudem initus amor. Tandem in hoc irrupit
4134 2, 20| in convivio de his rebus iniucundissimis disputes, ut capitis causam
4135 2, 12| velut attoniti ob regis iniucunditatem obmutuerant. Sed tulit casus
4136 3, 17| duce ad Iovem properant iniuriisque deploratis efflagitant ut
4137 4, 20| negligenda republica an iniustitiam in administranda? Sed institutum
4138 3, 11| impure, tu sceleste, tu iniustus exstitisti, qui quidem quietum
4139 1, 34| admoneo: namque mortale qui iniverit corpus cum multa offendet
4140 1, 4| alii paria paribus, et inmortalium numerum mortalium numero
4141 2, 24| dea intuens, secum ipsa inmurmurans inquit: «Vale, Mome! Tu
4142 2, 18| instituta vertendo in dies et inmutando, et in ea re verumne an
4143 1, 4| suesse erga genus hominum innato et suo uti officio, eamque
4144 2, 6| vero nos insitum et penitus innatum lacessendi morem obliviscemur?
4145 1, 28| crinem tuum ad capillum innecto: hic robur nervis et pectori
4146 3, 12| bonis artibus et disciplinis innitantur. Amplexatus Apollinem Iuppiter
4147 1, 26| intolerabilique labore inniteretur.~
4148 4, 19| arbitrarentur, dum eruere innituntur ita contrectant ut altero
4149 1, 23| illinc ramusculis multa vi innixi in fenestram evadere elaborabant.
4150 1, 28| clavam manu librantem totoque innixu Famam petentem offendit.
4151 1, 13| velint, superiores, nosque innocentes, quod eorum flagitia non
4152 2, 6| quibusdam signis probitatis et innocentiae: quam quidem rem pulchre
4153 1, 22| conspicata paululum a crinibus innodandis destitisset, suae non oblita
4154 1, 27| homines ius et maiestas innotesceret, atque inde et metuere et
4155 3, 11| rerum evertere et eum cupere innovare. Quis hic furor est?». His
4156 2, 21| semperne causis expostulationum innovatis me coram contendere ad simultatem
4157 2, 14| amplissimosque reges orbis innumerabili hominum manu impetum inter
4158 3, 21| ludiones, poetas, quorum innumerabilis populus omnibus ab provinciis
4159 3, 17| truncum apportaret. E vestigio innumerae iniectae manus misero. Nihil
4160 4, 3| pario ex marmore ingentes innumerasque columnas maximorum montium
4161 4, 14| multos portorio affui, cum innumeris sapientibus et usu doctis
4162 2, 15| ad cuiusque pedis motum innutabat. Sino vestitum et reliquum
4163 3, 19| interpretati sunt. Ideo innutantes «Hui» aiebant «improbe,
4164 2, 14| ad pietatem elargirentur inopi atque egeno; illi indignabantur,
4165 3, 12| repetens, in tanta consiliorum inopia qualecumque in mentem incidit
4166 2, 13| est incuria, negligentia inopiaque rerum omnium, quas aliis
4167 2, 18| intelligeret, nequedum id sibi inpraesentiarum videri molestum si suo etiam
4168 1, 24| sollicita puella volutabile inquietissimumque id monstrum suppressans
4169 2, 20| fuisse quandam perennem inquisitionem veri atque boni? Negabisne
4170 2, 21| Istorumne studia importuna et insanas cupiditates an meam potius
4171 3, 3| deliro cum principe non insaniat? At vincat, uti aiunt, malum.
4172 2, 14| suis commodis servandis insanibant, spe agitati aut metu. At
4173 3, 10| quae aedificandi libidine insanibat, quam poterat maximam suarum
4174 3, 17| belluam hanc nimia licentia insanientem atque temere insultantem
4175 3, 8| putabit, an ipse potius insaniet, ubi non conservatorem tantorum
4176 2, 18| nimia in licentia constituti insaniunt, si dum omnia posse quae
4177 1, 29| omnium stultissimus, quid insanivi? Quid alienas iniurias ad
4178 3, 12| caedendis nobilis; sanusne an insanus sit, varia est opinio: sunt
4179 1, 7| hospites et quid sibi velint inscii mutuo ab insciis sciscitando
4180 1, 7| sibi velint inscii mutuo ab insciis sciscitando fatigabantur.
4181 4, 10| tametsi invitus viaeque inscius. Sed quid ageret miser,
4182 1, 31| in animum cuiusque primas inscripsisse formas intersit, confestim
4183 1, 4| applicaret. Sed, dum ab insequentium strepitu sibi cavisse properat,
4184 1, 24| collaceravit ut medias inter plumas inserperet. Etenim tum istic puella
4185 2, 6| livorem nusquam propalent, sed inserviant temporibus, simulando atque
4186 3, 17| intuens dea Fraus, tempori inserviendum rata, ad Iunonem advolat,
4187 2, 18| Quo enim deorum rationibus inservierit studio et contentione qua
4188 1, 28| corticem agitans ostentato et insibilato et immugito, vocesque crepitusque
4189 4, 2| fortassis invidorum aemulorumque insidias reditusque difficultatem
4190 2, 6| omnium sermones aeque esse insidiosos deputent; credant nemini,
4191 2, 8| quod inimici calumniis insimularant, aut Aurorae illecebris
4192 3, 12| esse eum qui se apud me insimulare levitatis assueveris?».
4193 3, 21| deorum iuramentum) quaeque insimulaverit in coena Momus adversus
4194 1, 27| invenias neminem cui non insint domesticae aliquae insignes
4195 4, 2| aliquo dicto ridiculo cuperet insinuare, ut erat suapte natura subattonitus
4196 2, 13| Momi salibus quam gestus insipiditate, qui dedita opera et studiose
4197 3, 12| itidem quem dixero sapiens an insipiens». Eduxit Apollo hos alteros
4198 2, 19| maximis diis ne huic mortalium insipientiae succenseant, sed potius
4199 2, 20| velit Momus: tu quidem cum insipientibus omnino succensueris, officii
4200 3, 3| arbitrum? Hic igitur opus est insistam. Atqui dissentiant quidem
4201 2, 6| facto quam ostentatione insistant; fronte, familiaritate et
4202 4, 12| florum delitiis legendis insisteret: maiora enim esse quae aggrediebantur,
4203 1, 11| de se meritis deierando insistit.~
4204 1, 2| quidem cum cetera, tum illud insit admirabile, ut nulla substituta
4205 2, 13| in artificio multa sunt, insita natura et quasi innata,
4206 2, 6| Quid tum? Igiturne vero nos insitum et penitus innatum lacessendi
4207 2, 6| immodesti in te in dies insolentiores reddantur tua patientia,
4208 2, 13| sed iusta rectaque, minime insolentis viri, ratione, quandoquidem
4209 1, 12| cessabat: at multitudo, insolentissimi unius huius arrogantiam
4210 4, 14| magis quam ad firmandam insolentium temeritatem fortem esse
4211 1, 25| verborum tamen petulantia insolescebat quaeque enim illic conspicarentur
4212 4, 11| aut tranandi studio, aut insolescendi voluptate, si fortassis
4213 1, 1| Momus, innata contumacia insolescens, nihil ab se fore editum
4214 4, 21| quoad ipse cursu obambiens insolescentes commodius argueret. Eo pacto
4215 2, 13| concelebrabis. Hostis victor insolescet, tu solus tuorum intrepidus
4216 3, 19| dixero quae te ab tua ista insolita tristitia frontis ad risum
4217 4, 2| voces et huiusmodi, quo insolito atque immani sonitu cuncti
4218 4, 7| rarum illum quidem atque insolitum. Hic histriones «At sunt
4219 1, 18| quanta dabatur animi fide ex insomnio vovi. Credin? Illico me
4220 3, 11| laribus sedibusque detrudere insontem non sis veritus. Tua est,
4221 4, 21| inservire, potentatu ad insontium calamitatem abuti, imperare
4222 3, 19| maturitatis. Democritum offendi inspectantem proximo ex torrente raptum
4223 4, 3| ludos scaenamque cuperent inspectare. «Ergo, et quid agimus?»
4224 4, 14| est ut maximam, inauditam insperatamque in calamitatem inciderint
4225 3, 1| parte aut iocorum copia aut insperatarum rerum eventu et novitate
4226 3, 14| Haec mandata maximarum insperatarumque fuere perturbationum causa.
4227 2, 1| incertaque consilia, quam insperati inauditique rerum eventus
4228 4, 10| tristia et contabescere instantis ruinae periculo et metu.
4229 3, 14| insigne dixeram, caelicolis instaurant. At Iuppiter interea inter
4230 3, 12| sibi rerum difficultates instent: non multo abesse kalendas
4231 pro, 4| melioris instruat atque instituat dictorum gravitate rerumque
4232 1, 4| nuper ad aram subaudissent. Instituebat deum pater et hominum rex
4233 1, 19| otium et incuriam ducere instituere, si quid has res votorum
4234 4, 2| propius haurienda delabi instituerunt: mortalium ergo tecta occupavere.
4235 3, 21| humanas vexet. Ea de re sic institui: consceleratissimum rerum
4236 1, 1| faciat, litteris mandare instituimus. Id ut commodius fiat, repetenda
4237 3, 9| quidem peropportune ad suas institutas res fore ut referret.~
4238 pro, 7| 7-~ ~Sed non erit ab re instituti nostri eo rationem explicare,
4239 4, 9| velim magis secutos initam institutionem iudices quam pristinam studiorum
4240 2, 21| re agenda sit ratio, mens institutumque muliebre inconsultum et
4241 1, 19| sese qua pingerent arte instructas plerasque omnes reddidit.
4242 3, 19| accessi philosophos, dum ita instructi sunt ut nihil expromant
4243 2, 13| differunt, quod geometra instructore qui futurus est geometra
4244 2, 6| omnibus assuescant. Qui se sic instructum paratumque exhibuerit vulgo
4245 3, 10| hominumque salutem tuendam instruebat; hinc contra turma illa
4246 3, 20| suorum scriptorum pyram instruere ut eam incenderet. Platonem
4247 4, 21| quidvis prius posse quam instrui, neque esse ut volentem
4248 2, 13| modum; item adminicula, instrumenta et pleraque istiusmodi exigunt
4249 2, 13| postremo ductitasse exercitum, instruxisse acies, exercuisse classem,
4250 1, 32| asserebant quo duce contra insueta et immania monstra dimicarent.
4251 1, 33| furentium, istiusmodi motibus insuetae, quo se vertant non reperiunt:
4252 3, 14| humiles dii et in publicis insueti praesentiam regis vereantur
4253 pro, 5| risu iocoque discedas, cum insueto tum et digno et liberali
4254 4, 12| sed, quod rapido ascensu insuetoque peregrinandi labore fessus
4255 1, 17| ostentans, manuque sibi insuetos aureos capillos demulcens,
4256 4, 14| deorum risu. At Gelastus, non insuetus theatri, sese confestim
4257 4, 8| propensi erant quam ut alienam insulsitatem riderent, et multa quidem
4258 3, 17| insanientem atque temere insultantem coherceat. Itaque Iuno,
4259 1, 34| in hominemne, quo, raptis insultantium armis, strage et occidione
4260 3, 3| Nam si qui horum in te insultaverint, tu ad hos alteros confugias,
4261 3, 11| Mercurius atroci et insperato insultu absterritus voce maxima
4262 3, 21| odorata et redimita. Tabulae insuper pictae alabastricaeque mensae
4263 2, 18| semper nova dolendi ratio insurgat atque immineat, quoad perpetuo
4264 1, 14| accusantes undique ad tumultum insurgebant. Id cum animadvertisset
4265 1, 4| conspiratione tantisque in se unum insurgentibus irarum procellis Momus animis
4266 4, 18| atrocissime sese versans insurgere et scopulis illuctare incipiens
4267 3, 15| querimoniarum adversus Iovem insurrexerit et apud proceres et apud
4268 2, 19| acquiescere, consensione facta insurrexisse, et quod Momi praesertim
4269 2, 6| semper confingendi arte integant; vigilantes, solertes, accincti
4270 3, 21| superne et quaque circumversus integebatur. Honoratissimis in gradibus
4271 2, 13| quidem natura plumas ut integerentur, non ut ad lectorum delitias
4272 2, 3| vultu fictaque hilaritate integre et de seipso quid sentiat
4273 3, 19| humanitas, gratia, gravitas, integritas unaque et veri investigandi
4274 3, 2| quidem, seu quod animi quadam integritate atque maturitate in rebus
4275 3, 20| partes partibus integrumque integro comparans, quoad futurum
4276 1, 1| sapiat Iuno, si suos amores integros perennesque velit, ex deorum
4277 3, 19| salutatis his atque his, intellectaque concionis historia, laetabatur
4278 4, 19| remanserint periucundissimum erit intellexisse. Dea quidem Nox (ut de illa
4279 4, 12| haec tu hactenus, o Charon, intellextin?». Negavit Charon grandioribus
4280 1, 3| celem apud te, a quo me intelligam in amore ita accipi prope
4281 4, 12| notissimis verba facientes non intelligamini. Vel quid ego tibi credam
4282 1, 3| quin istuc mentem adhibens intelligat non defuturum ut nullis
4283 3, 8| dicere aggressus est: «Ut intelligatis quid sentiam, hoc affirmo,
4284 pro, 3| praevisum parumque perceptum intelligatur, ut scriptoris officium
4285 3, 2| opus arte apud principem intelligebant, ea tum docte utebantur.
4286 2, 23| novari an corrigi, proxime intelligendum quamnam statuant futuri
4287 2, 20| percitus quin mentem, rationem, intelligentiam rerumque memoriam et eiusmodi,
4288 3, 4| se gerebant ut eos facile intelligeres videri velle apud Iovem
4289 3, 6| ut cum adesse coram deus intelligeretur, tamen nusquam satis dinosceretur.
4290 pro, 2| natura edocti. Qua nimirum intelligimus rara eo sapere omnia divinitatem,
4291 4, 18| ergo, quod facto esse opus intelligit, imperat ut quisque deorum
4292 2, 18| eosdem tam inepte, tam intemperanter esse ambitiosos ut rerum
4293 3, 12| Iuppiter «ne tua verborum intemperantia tibi vitio sit atque effecerit
4294 1, 1| lingua esse dicaciori et intemperatiori quam sit. Interea totis
4295 2, 21| voracitate, tua ingluvie tuaque intemperatissimae libidinis incontinentia
4296 4, 4| redimere. Erat nox atra et intempesta: expediunt idcirco praedones
4297 1, 24| perturbabat, quod mira et nimium intempestiva esset loquacitate praeditum:
4298 2, 14| importunitate; illi nostram odiosam intempestivamque scurrulitatem exsecrabantur
4299 2, 23| oportere. Verum id egisse intempestive, quod mature possis facere,
4300 1, 11| obstinate meminerit. Eo mentem intendat, ut spectet quam quaeque
4301 3, 21| multos qui nunquam huc mentem intenderant orbem hunc rerum ita demum
4302 1, 16| dignum facinus aggrederetur intenderat. Ergo novam atque inauditam
4303 pro, 5| de qua loquimur, raritati intendunt, etsi ea dicant quae admodum
4304 1, 21| Idcirco muro sensim diffluens intensis brachiis animo suspensus
4305 4, 18| multa immodestia ut super intensum theatri velum vinclis abruptis
4306 1, 3| dea, unicum erga inimicum intenta, Momum esse animo in Iovem
4307 1, 26| licuit, eo repente lacertos intentans se agitare ac perinde sublimi
4308 1, 22| verteret, oculos atque aures intentas atque arrectas porrigens
4309 1, 7| ipsos ad vultus contuendos intenti haerebant. Multi spretis
4310 1, 21| haesitabat ac ad omnes animi intento facinore concitatos metus
4311 2, 10| 10-~ ~Hunc risum intercepit iratae Iunonis adventus:
4312 3, 6| radios qui adinfluebant interciperet. Ergo inclusus ille torvis
4313 4, 2| suarum aerumnarum spectaculum intercipiatur. Calamitosi Momi precibus
4314 2, 3| verebatur ne quid doli ad se intercipiendum importaretur, tamen, quod
4315 3, 21| ipsa item extrema singula intercolumnia singulis heroum statuis
4316 4, 12| una harum ebore apta atque intercrustata, altera vero cornu humilem
4317 3, 13| sapere perpulchre, eundemque interdiu insanire». Risere atque
4318 3, 6| audire visi vocem sumus interdumque eius ob oculos facies obversari
4319 2, 4| Quid illud, aut quanti intererit, divini muneris spe et exspectatione
4320 4, 12| in quo e regione maximo interiecto secessu portae ab inferis
4321 3, 14| agendarum festinantibus interiiceret atque intermisceret, quo
4322 3, 7| sed a finitimis laribus interim subaudito mulieris cuiusdam
4323 1, 24| per sinus per vestesque interlabi non cessabat: quin et plagis
4324 3, 14| festinantibus interiiceret atque intermisceret, quo interea deorum desideria
4325 4, 22| captandis veterem dignitatem intermisimus. Novum quaerebamus exaedificare
4326 4, 18| merendi studium posthac intermittant, si forte vacuum statuis
4327 3, 21| adaugere accumulareque minime intermittat; ne superos deos lacessere
4328 4, 2| perficiat, et atrocia non intermittere ni prius aliud quippiam
4329 1, 4| mortalium moverat Momus ut iam intermitti sacrificia et solemnes antiquari
4330 1, 4| eminusque circum astabant, interpellabant, vexabant. Momus vero acer,
4331 4, 15| incohatum ad inferos reditum interpellabis? Nunc te incerta navigandi
4332 2, 13| tuis curriculis obiectum ad interpellandum offenderis, alteram vero
4333 3, 2| offenderet quo tanti caeptus interpellarentur: et praecavendum quidem,
4334 2, 8| votorum phalange obiecta interpellari quominus ad regiam Iovis
4335 2, 12| salutandum proficiscentem vota interpellarint. Cui Mercurius in hunc modum
4336 1, 29| per invidiam occupantes interpellasse, ferro, igni, vitaque certabunt.
4337 2, 2| deos ipsos adventantes interpellet atque frustretur, quo sibi
4338 2, 12| occupent, votis Phoebo via interpelletur, votis Iunonis area consternatur,
4339 1, 8| fuisse deas causa demissas interpretabatur, et curis plenus varia intimo
4340 3, 19| artifex, istorum dicta non interpretaberis?». «At» inquit Apollo «de
4341 4, 12| causa. Causas quidem eas interpretamur quae ad motum conferant
4342 2, 4| suspicandum pronae, ad perversa interpretandum faciles, ad nocendum paratae
4343 3, 2| et commoditates eam rem interpretantes, quisque sibi prospiciebat:
4344 2, 18| genere quid possit quispiam interpretari, quis est vestrum quem id
4345 3, 19| consulto abfuisse a tumultu interpretati sunt. Ideo innutantes «Hui»
4346 2, 8| iniri apud superos exordio interpretatus, penitus concidit, et quo
4347 1, 27| suorum apud divos commodorum interpretem deam alienasset ab se audaci
4348 2, 24| ego illum erga me futurum interpreter, qui deorum principem alienis
4349 3, 19| vero et opiniones quis aut interpretetur aut probet? Adeo sunt obscura,
4350 3, 20| Apollo: quidnam id erat quod interrogabat Socrates? Est enim ut cupiam
4351 2, 24| dicacem reddere, tam belle interrogando: sed non invita amanti parebo
4352 3, 20| pro more de quodam multa interrogantem: sed ea prorsus nihil ad
4353 2, 12| disputante, Momus de Mercurio interrogarat quidnam id ita esset, cur
4354 2, 9| suspicione perculsus ne quid ea interrogatio ad factum ab se vitium spectet,
4355 1, 28| ut Virtutis deae caepta interturbaret et Virtutem instituisse
4356 4, 21| flagitiorum causa fuerint: ludos interturbarint, maria perverterint, deos
4357 3, 19| imitando prope parem ni illud interturbasset, quod Democrito exstabant
4358 4, 5| profane, dum sacrum facio, o interturbator: num tu non perspicis quam
4359 4, 18| recitandis novum ortum periculum interturbavit. Namque verticibus turbinibusque
4360 4, 2| perspici a superis nubium interventu sed solum audiri possent,
4361 4, 17| attulerant mactatae pecudis intestina et ventres in eos confertos,
4362 3, 19| inflammari atque conflagrare intima naturae omnia, quoad mentem
4363 2, 14| montibus media per saxa intimaque per viscera terrae suos
4364 4, 20| verba frontemque ad pectoris intimas rectasque rationes referre,
4365 1, 8| interpretabatur, et curis plenus varia intimo pectore consilia volvebat.
4366 3, 21| gestu verbisque agebat, ut intimum vafrum et subdolum profundius
4367 3, 20| quibusque obviis rixantem ac intolerabili quadam superbia et incredibili
4368 1, 26| incredibili vigilantia, intolerabilique labore inniteretur.~
4369 3, 11| Tua est, adeo tua haec intolerabilis iniuria: nam meo quidem
4370 2, 21| haec rerum conditio gravis intolerabilisque est. Novam vivendi rationem
4371 1, 3| hinc pestes et quod durius intolerabiliusque est miseris hominum animis,
4372 4, 14| absterritus inclamavit ut pleno intonuerit theatro. Gelastus vero ira
4373 4, 5| comprobent hi?». En iterum intonuit. Non potuit hoc amplius
4374 4, 12| superciliis rudentem hunc intorsi ipsoque ex luto cymbam obstipavi».~
4375 2, 13| insolescet, tu solus tuorum intrepidus coram adstabis. Et quod
4376 pro, 7| tum me purgem cur deos introduxerim et quasi poetarum licentia
4377 3, 19| vultu pronisque luminibus introrsum per viscera scrutantem et
4378 4, 12| foramina obductae personae introspexeris: illinc enim contemplantibus
4379 1, 24| Etenim tum istic puella intrudere monstrum iterum atque iterum
4380 2, 10| maioribus in rebus negligentem intuear? Pigetne te Iovem esse,
4381 4, 2| venerantur. Tantas res superi intuentes obmutuerant atque uti quisque
4382 1, 5| vorataeque barbae pilos expuentem intuentur, mutuo risere atque re neglecta
4383 2, 13| quidem pretium esse coram intueri portenta illa impurissima
4384 2, 19| magnificentiam fuissent intuiti, illico in illam omnem scelestissimam
4385 4, 21| tantos aquarum montes circum intumescentes et irruentes intuens?».
4386 2, 8| factus iratior Iuppiter intumuerat et ad redarguendi Phoebi
4387 2, 24| aliquam ignominiae notam inurere, illico eam arripuit inquiens: «
4388 4, 4| calonibus aquam fundere? Demum inutile istud aes, cui nihil invenias
4389 2, 18| agentesque oderint. Caveamus inutili nostra superstitione de
4390 3, 19| impetu esse penitus mollia et inutilia non iniuria opinabar huic
4391 4, 21| classicum canente aut hostem invadebat aut revocabatur. Denique
4392 4, 18| Ventos idcirco tanta illico invasit spectandorum deorum ludorumque
4393 3, 22| deceat in feminarum genus invectus est, Momum, ex semiviro
4394 2, 20| quas tu tam atrocissime invehebare, aeternum fuisse quandam
4395 2, 18| belli, venusti lautique invenere sustulerunt atque asportaverunt
4396 2, 20| plurima perquisierit, multa invenerit, nihil praetermiserit, omnia
4397 3, 12| indagaturus accesseram, inveni qui mea secreta omnia exhausit».
4398 1, 19| quid statuisse conferat non inveniat. Disputabunt altercationibus
4399 3, 19| sunt: nam succum quidem inveniebam ad inter praecordia inhaustum
4400 2, 8| et quo se verteret non inveniens, quasi indicta ad iudices
4401 4, 21| enim plurimum adiumenti inveniet ad se levandum suasque res
4402 2, 21| ullus adinvenietur modus? At invenietur quidem. Quid tum? Quo fruantur
4403 3, 19| ubinam haereant nusquam invenio, et quod magis solliciter
4404 1, 3| pusillos censes, ut non aliquem invenire credas, qui imperandi oblatam
4405 2, 13| illa in re bellica nihil se invenisse Momus deieraret quod satis
4406 3, 19| extis cepariis quid ingrati invenisti quod plores?'. Tum ego '
4407 1, 21| quid captet consilii non invenit praeter id, ut pronus tacitusque
4408 3, 19| perverteret: ea enim re inventa, multa me in hominum vita
4409 4, 11| maria. Nos artium optimarum inventores; nos quae ad pietatem, ad
4410 3, 4| medium exponeretur, nullos inventori honores aut gratias deberet,
4411 pro, 9| saepe eveniat ut sales et inventorum formas admireris, quam non
4412 3, 16| speculum, consulendum. Diana inventuram se optimum quendam architectum
4413 2, 20| apud mortales tam protervus inventus est, qui se maximorum deorum
4414 2, 15| Pergebat procurva cervice et inversa in sinistrum humerum, collo
4415 3, 4| qui cogitandi labores et investigandarum rerum studia non refugerent:
4416 2, 18| caelum ausim affirmare, inveterata praesertim in animis hominum
4417 4, 8| beneficii suspicione ductus inveteratam contra deos opinionem opinionisque
4418 2, 15| erronibus evenit, ut inter se invideant?». Tum Momus: «Enimvero
4419 2, 13| invideat, tum et ipse nullis invideas, quandoquidem in aliis cernas
4420 2, 15| Iuppiter: «Ni fallimur, invidebit quisquis prae illo qui admodum
4421 1, 17| bellissime inflectebat. Invidentibus puellis atque poscentibus
4422 2, 15| homini fortassis interdum invidisse, non quo esset ille quidem
4423 2, 18| mortales malis conficiendos invigilant».~
4424 3, 20| abesse longe apud suam illam invisam quam coaedificasset politiam.
4425 3, 21| quibus esset odio, deos invisos et infensos reddere aggressus
4426 2, 14| pavefactique horrescebant: novos invisosque liquores ex duro silice
4427 2, 24| amabo immeritam et amabo invitam», hisque dictis fronte ad
4428 2, 18| contumeliae loco ascribebat se invitari non honoris gratia, sed
4429 1, 10| gentis, Momum, qui se non invitas percupiat adire: metuebat
4430 2, 1| voluptate illectet atque invitet. Dices de Momo quicquid
4431 2, 10| deorum genere meritos et invitos in caelum accerseri iubes,
4432 4, 21| possent auferre, et mare invium negligebas, quid metuisti?
4433 2, 22| pedibus ipsis furari, pedibus involare et cuncta perpetrare scelera
4434 4, 19| Plutonem vero immania velorum involucra irretitum detinuere, quoad
4435 3, 19| id sit maximis verborum involucris implicitum, longis ambagibus
4436 2, 13| videat te vestium gravi involucro et implicamento obligatum
4437 3, 1| admiraberis tantum adesse ioci atque risus.~
4438 pro, 5| tractandis nusquam a risu iocoque discedas, cum insueto tum
4439 pro, 9| interraro dabitur ut rideas iocos et comitatem quibus haec
4440 2, 17| solersque sectator aliquid iocosa illa sua assiduitate adversi
4441 1, 4| poetarum persona, seriove iocove ad multitudinem decantabat.
4442 2, 23| admones: desino te ad risum et iocum verbis illicere et quod
4443 2, 18| diem fuerat ex studio ludus iocusque omnium ordinum sua affabilitate,
4444 1, 3| enim dei filiam Verinam, Iovisque pellicem Profluam, quam
4445 1, 27| calumnias, calumniasque ipsas pro cognitis exploratissimisque
4446 | ipsorum
4447 1, 1| tempus dissidebat, criminose iracundeque magis iactabat quam esset
4448 pro, 8| suscepimus, quibus et cupidos et iracundos et voluptuosos, indoctos,
4449 2, 6| familiaritate et blanditiis iram animi operiant; omnium sermones
4450 2, 2| omne caelum in se infestum iraque incensum arbitrabatur, et
4451 2, 21| animantium, ne dicam homines, irascar? Hoc nimirum nostra effecit
4452 1, 1| appetiturum; futurum hinc ut irata ob eam iniuriam coniuge
4453 2, 10| Hunc risum intercepit iratae Iunonis adventus: nam dum
4454 2, 11| coniunx, quod nunquam te non iratam offendo? Dolet me tui et
4455 1, 8| mentem quid sibi esset cum iratis divis causae. Senserat apud
4456 1, 28| deam Virtutem praelatum iri dedignaretur, totam se ad
4457 2, 21| postea corrupto vocabulo Irim vulgo appellarunt. Iuppiter
4458 2, 20| deos lacessere dictis et ironia? Sed nos, o superi, tam
4459 pro, 8| frugi notarem, quasi per ironiam, quales futuri sint in vitae
4460 1, 28| in deorum ordinem facile irrepas edocebo, neque erit ut foco
4461 1, 21| ipsam per fenestram arduus irrepsit. Illinc ubi aspexit solam
4462 2, 21| et harum querelarum ad me irrequieta immodestissimorum iurgia
4463 4, 12| sentibusque et vepribus irretitos pro loci difficultate se
4464 4, 8| mortales, ut praesentem deum irrideant, absentis simulacrum vereantur
4465 4, 18| apud mortales comperta re irrideantur: convenire quidem deos quidvis
4466 2, 13| huiusmodi? Aut quis non irrideat, cum videat te vestium gravi
4467 4, 11| Charon «O» inquit «stultitiam irridendam, si id credas, coercendam,
4468 2, 20| applaudendo, non afflictos irridendo, non moestos irritando;
4469 2, 18| mensae condimentum Momum ad irridendum deposcerent. Qui ergo in
4470 4, 22| reiciebamus, quorum foeditatem irridentium postea pertulimus. Nos esse
4471 4, 3| ipsum ceteri tametsi factum irriderent, sibi tamen faciundum putarunt:
4472 4, 17| sordibus illibutus apud inferos irrideretur. Negavit Charon id se facturum
4473 4, 8| neque vituperatoribus non irritabatur; tamen sic secum rerum humanarum
4474 2, 20| afflictos irridendo, non moestos irritando; fecere, inquam, docti ipsi,
4475 2, 6| petulantibus, si pertuleris irritantes, fiet ut immodesti in te
4476 1, 1| familiares lacessere atque irritare dictisque factisque, et
4477 1, 33| audacia et suorum ignavia irritata, maximo deorum voto imprecata
4478 1, 14| seditionum fluctus ruere, iam tum irritatis animis fremebant et passim
4479 2, 18| Desinamus inepti eos sollicitare irritis cerimoniis qui, voluptatibus
4480 1, 4| aliud nequicquam esse quam irritum et penitus frivolum superstitiosarum
4481 4, 21| circum intumescentes et irruentes intuens?». Tum Gelastus: «
4482 3, 6| ab insolenti quae circum irruerat multitudine exspectaret,
4483 2, 19| idcirco furore concitos irruisse atque vim illam ab se persaepius
4484 3, 16| admodum pro vetularum more irruminans, cum satis diuque suos respectasset
4485 3, 2| invisum atque impraemeditatum irrumpat, quominus res ex sententia
4486 3, 21| praeceps novis rebus incohandis irrumperem. At mihi sapiens quidem
4487 2, 9| facere quin in cachinnum irrumperent ridiculos Momi casus intelligentes.
4488 4, 18| impetu una omnes in theatrum irruperint, tam multa immodestia ut
4489 2, 9| incideret, ut enarraret irrupisse proceres in templum, tumultu
4490 1, 33| refractis vectibus armatorum irruptio in templum, hinc perterritorum
4491 4, 11| Charon «Novasne» inquit «isthic, ut apud inferos artes condiscant?
4492 1, 21| haudquaquam tutissimum. Ergo isthinc oculis ab fenestra ipsa
4493 1, 2| sacer ipse ignis vigeat. Isthoc sacro ex foco hausta flammula
4494 4, 12| atram Stygis caliginem, et istinc audisne fremitum et eiulatus
4495 1, 35| ereptum Laudi pallium horsum istorsumque carpendo collacerarunt et
4496 2, 21| poterimus! Quosnam accusem? Istorumne studia importuna et insanas
4497 1, 18| levique negotio possumus. Ite ea de re posthac puellae,
4498 2, 13| satietate aut fastidio quodam iteratae gloriae, sed iusta rectaque,
4499 4, 12| te duce praelongo habito itinere redivimus. En atram Stygis
4500 4, 12| Admonebat enim Gelastus plus itinerum superesse quam ut puerilibus
4501 1, 18| pacto fias formosissima. Ito, voveto superis et Veneri
4502 2, 21| ponantur non patet locus: ad me itur, expostulatur ut inde atque
4503 4, 21| suppressa et humilis ea est qua ituri sumus. Haec ego adivi loca
4504 3, 20| amiserim divitias, ut temperem iubeat! Et possum quidem aestu
4505 2, 22| mihi credideris, Iuppiter, iubebis eos pedibus sursum versus
4506 4, 21| reclamavit, me publicum quid iubente omnes attentissime auscultabant.
4507 1, 3| imperio dignum se, etiam iubentibus fatis, deputet?». «O te
4508 1, 4| frequens deorum senatus: iubentur Proflua dea, nympharum alumna,
4509 1, 15| latere procerem tradere, ac iubere uti quam primum te rerum
4510 4, 24| Has ita distribuebat ut iuberet ex bonorum cumulo Industriam,
4511 1, 3| adhaerebat Momus, collocat iubetque uti assideant humo et aliud
4512 2, 1| voluptate et risu, ita et diis iucunda erant puellarum vota illa
4513 4, 10| item apud inferos rerum iucundissimarum et inprimis dignissimarum
4514 4, 16| balneorum voluptates convenirent iucundissime exequuntur. Interea lixa,
4515 2, 19| vim fulminis effundendam iudicassent, quo philosophos omnes totis
4516 4, 18| animo ut metuat ne mortales iudicent ingratos fuisse diis ludorum
4517 1, 4| reo dici, constitutisque iudicibus audiri causam, legitimoque
4518 4, 20| quid profecerim aliorum sit iudicii. Hoc de me profiteor, omni
4519 1, 1| et inconstantem rationum iudiciorumque vigere opinionem intelligebam:
4520 1, 1| iniuriam coniuge et thoros iugales dedignante, doli artifex
4521 4, 4| ineunt praestetne captum iugulare an vivum dimittere oculis
4522 4, 5| barbarus, dum se Oenops iugulo apprehensum traheret, alvi
4523 2, 15| quam ab pauperum numero iumentis debeatur, quae si forte
4524 2, 15| essent tu tuique similes pro iumento sarcinas atque impedimenta
4525 1, 21| barbamque inter lapidum iuncturas infigere totis manibus totisque
4526 3, 19| Minime, sed prae se ferunt. Iunge o atque c: aut occidet,
4527 4, 12| substantia accidentibus iungenda versari. Sed, ne longe frustra
4528 3, 9| curiosus quamque novis in dies iungendis hospitiis paciscendisque
|