grassetto = Testo principale
     Parte,  Paragrafo                                   grigio = Testo di commento

4529   1,   18|                rerum agendarum commercio iungi superis facili levique negotio
4530   3,   21|          Bacchoque et Venere et reliquis iunoniae factionis complicibus suffragantibus
4531   2,   10|                sese e corona subriperent Iunonique ut gratificarentur abscederent;
4532   4,   16|              Hinc novus rex sese firmare iuramento concrapulonum fidem ait
4533   3,   21|                  enim maximum est deorum iuramentum) quaeque insimulaverit in
4534   3,   20|                 esse reducem praedicaret iurarent vera praedicare». Tum Iuppiter: «
4535   4,   16|              veluti in ara, etiam inviti iurent, quoad ipsum ad archipiratam
4536   1,    7|                postremo in aedes Publici Iuris hominum subingressa constitit.~
4537   2,   12|                 re Iuppiter diique omnes iusserant ab his caelicolarum sedibus
4538   2,   20|                  deberi Momo quod filiae iusserit ut ad vos me sublatum afferret.
4539   2,   18|             adventus sustulit, qui Iovis iussu ad solemne convivium Herculis
4540   1,    4|            impetum magis pervicacia quam iustis viribus solus sustinebat.
4541   4,   20|             aliquid gravissimo dolori et iustissimae indignationi meae; plura
4542   2,   13|                 quod non esset alienum a iustitia, quando item in omni illa
4543   4,   20|                 e republica ipse videat. Iustum vero esse nemo bonus asseret,
4544   2,    6|                 unum iterum atque iterum iuvabit meminisse, bene et gnaviter
4545   2,   20|            habendas gratias, diligendos, iuvandos servandosque non affirmet?
4546   3,   21|                 suffragantibus aperteque iuvantibus edisserebat, verum et omni
4547   4,   11|                levare incommodis, fovere iuvareque opera?». «Erit quidem» inquit
4548   1,    6|            facile principes caelicolarum iuventutis; hos laute ornatos secum
4549          | iuxta
4550   3,   14|                 At cum ipsae advenissent kalendae et in arcis atrium dii cum
4551   4,   22|         consiliis quam tibi fueris satis kalendarum dies docuit. Bene consulentes
4552   3,   11|             edicit proximis caelicolarum kalendis se concionen habiturum et
4553   1,    6|                ritus et iusta diis sacra labefactata obliterarentur. Coacto ea
4554   1,   11|               animis hominum suis verbis labefactatam et pene convulsam deorum
4555   2,    3|              progredi animumque alioquin labefactatum atque prostratum erecto
4556   1,    6|              quidem per aethera proclive labentes ad terras delati devenerunt.
4557   4,    4|                mox formidine debilitatos labescere. Quae rerum et temporum
4558   4,    7|               quidem ore late anhelanti, labio propendulo, oculis concretis,
4559   1,   19|                  desidiosis inertibusque labor. Sin haec negligent desidia
4560   3,   11|          inaudita incredibilique insania laborantem. O deterrimam hominum conditionem!
4561   4,    2|                  in eo opere perficiundo laborantes desudarunt, quo factum est
4562   2,   18|                 per industriam, vigilias laboresve quaeritent, impiis vero,
4563   2,   18|             fuisse certamen varium atque laboriosum, hic ut deos esse ostenderet,
4564   1,    5|             garrientis Momi os obtundere lacerareque prosecuti sunt. Tumultum
4565   2,   15|           apparatum, saccos centipelles, lacernam attavam lacernarum, in qua
4566   2,   15|            centipelles, lacernam attavam lacernarum, in qua mille parturientes
4567   1,   22|               attrectantem puellam totis lacertis complexus oppressit, atque
4568   1,   26|               membris licuit, eo repente lacertos intentans se agitare ac
4569   2,    6|               insitum et penitus innatum lacessendi morem obliviscemur? Minime;
4570   3,   19|              naturae omnia, quoad mentem lacessendo tumultuantem reddat. Haec
4571   3,   20|               armorum nervorumque vis ad lacessendum suppeditat; tibi cum ira
4572   2,   21|                tam ferreus, tam ad omnes lacessentium impetus expositus atque
4573   4,   14|            prodesse cum se multi in dies lacesserent et laederent. Non illis
4574   1,    1|               tum hinc acerba istiusmodi lacessita iniuria dea suas omnes decreverit
4575   2,   17|              proxima ignium iniuria fore lacessitum Momum, non temere vereri
4576   4,   14|              viventis patientiam totiens lacessivisset neque defuncti nomen impeteret,
4577   3,   19|                   inquit 'tu, quid facis lacrimans?'. Tum ego contra despectans: '
4578   1,    1|               artesque fingendi risumque lacrimasque. Etenim hos praesertim cum
4579   2,   11|              cumque unas et item alteras lacrimulas tenui velo abstersisset,
4580   4,    7|             oculis concretis, temporibus lacunosis, auribus appensis et omni
4581   2,    6|             studium nova quadam captandi laedendique via et ratione servabimus.
4582   2,    6|                  nisi cum velint gravius laedere, arietum more, qui quidem
4583   4,   14|             multi in dies lacesserent et laederent. Non illis quidem cum Oenope
4584   2,   23|                  cum perditur, tum etiam laedit. Vota demum, si videbitur,
4585   2,    8|               videre videor, hic aliquid laeserim».~
4586   1,   32|             illud rependitur, ut qui nos laeserint in deorum numerum ascribantur!».~
4587   1,   14|         desperatus meis in rebus, tantis laesus incommodorum et horum istorum
4588   1,   28|             quoad in se esset, dirimere, laeta ad terras applicuit conveniendi
4589   3,   19|        intellectaque concionis historia, laetabatur cum ceteras ob res, tum
4590   1,    1|              ultro elargitus est, et quo laetam dehinc et omnibus caelicolis
4591   4,   20|               bene vertat iis qui nostra laetentur calamitate, neque is quidem,
4592   2,    8|                  sui, conceptamque animo laetitiam nequivit non propalare.
4593   1,    6|          universa terrarum facies plausu laetitiaque gestiret! Sino quid aurae,
4594   1,    7|                  facilitatem, lento motu laetoque supercilio salutatrix per
4595   2,    6|                excipere, grate detinere, laetos mittere. Ne tu haec, Mome,
4596   4,    4|            hominem prae se in urbem agit laetus et animo secum adiurans
4597   2,   18|              nostras dii coronas, lyras, lampadas, turibulos, crateras, nobis
4598   4,    2|                aggreditur taeda et multa lampade noctem illustrem reddunt.
4599   2,   21|           doloribus excruciere, ut morbo langueas, ut ipsum te male ferendo
4600   1,   17|                cognita. Haec, quod regio langueret morbo, rus valitudinis gratia
4601   4,   11|              mare: alpibus enim aeternum lapidicinis ascripti exercebantur'.
4602   1,   21|                unguesque barbamque inter lapidum iuncturas infigere totis
4603   2,   17|                 Momus fraudaretur: omnem largitionis offensionem explicavit,
4604   1,   17|                facerem tam mirifici doni largitores dii imperassent (meum apud
4605   1,    9|               Laudi puellae adoriebatur. Lasciva Laus omnibus, ac praesertim
4606   4,   16|               omnium risu et ioco soluti lasciviunt, quaeque ad balneorum voluptates
4607   2,   15|                  lato, tardo, vasto, sed lassis artubus et quasi longo morbo
4608   3,   16|                 orando posset, quando et latera et pectus quassum et imbecille
4609 pro,    4|            voluptate detineat (quod apud Latinos qui adhuc fecerint nondum
4610   1,    1|            studio Iuppiter caelum ornare latissime aggressus sit: caeli enim
4611   1,   26|                   abditum obinvolutumque latitabat, quod ipsum Fama dea non
4612   3,    9|                 et ea fortassis de causa latitantem facile posse comperiri, «
4613   2,    9|          solitudine et squallore abditus latitaret. Caepit ergo Iuppiter de
4614   1,   29|                 aiunt, sub metu voluptas latitat. Quid igitur? Tene fugiunt
4615   1,    3|             aliud inter se dissimulantes latitent. Iovis enim causa parari
4616   2,   15|               pergravem, incedebat gradu lato, tardo, vasto, sed lassis
4617   2,   15|                 minus aequo: id erat cum latrantes et infestis dentibus nudos
4618   4,    8|                  immanes et ferocissimos latrones a crudelitate absterrere,
4619   4,    7|                   strenuum, en fugatorem latronum!». Ergo Oenops «Enimvero
4620   3,   19|                 id facinus omnes penitus latuerit. At Apollo, salutatis his
4621   4,    2|            Addebantur his hominum murmur latum atque ingens multorumque
4622   1,   19|                  hoc, uti par est, satis laudarit vindicandi commentum? Ne
4623   4,    3|                admiratione et vidisse et laudasse plus satis non intermittebat,
4624   1,   27|               meminerat, ut graves etiam laudatores atque maturos habeat suspectos,
4625   2,   20|                 sublatum afferret. Et te laudo, Mome, si tuam erga mortales
4626 pro,    1|          praestantissimarum divinarumque laudum obveniret, illud praesertim
4627   2,   11|          suppeditat aedium ubi splendide lauteque habites, ni et novas tibi
4628   2,   13|               pondere infensus, tune, ut lautior et cultior videare, non
4629   2,   18|                  quicquid belli, venusti lautique invenere sustulerunt atque
4630   2,   10|               praeterita atque neglecta. Lautissimas aedes illi incolunt, at
4631   3,   14|           expediturum. Itaque stant Fata lautissimo habitu manu postes attinentes
4632   4,   17|                videri quam apud mortales lautissimus, modo teterrimas belluas,
4633   2,   24|                quisnam sibi Hercules sua lautitie et mensarum apparatu videretur,
4634   2,   24|         Convivarit Hercules, quid ad te? Lautus sit Hercules, quid ad te?
4635   2,    6|                     6-~ ~Momus ubi solus lavat haec secum animo caepit
4636   3,   12|                erit, si gloria tantum?~ ~Lectis versiculis, «Omnium hic»
4637   2,   13|                  integerentur, non ut ad lectorum delitias conferrent: tibi
4638 pro,    6|                  elaboravimus ut qui nos legant rideant, aliaque ex parte
4639   2,    7|          imperarat, impraesentiarum apud legatas belle ac sedulo initam agit:
4640   2,    2|                 deorum immortalium regis legatos meminisset, quo suo detestabili
4641   1,    8|               flecti precibus. At deorum legatum congredi haud putabat fore
4642 pro,    3|                 voluptate admirationeque legatur, si erit eiusmodi ut a ceteris
4643   1,    1|              summamque ignium potestatem legavit, concione habita, qua in
4644   3,   14|         praescriptam de concione habenda legem suo facto rescindere neque
4645 pro,    9|              otium legeris et tibi inter legendum res ex desiderio meo, tua
4646 pro,    4|            dabitur quispiam olim qui cum legentes ad frugem vitae melioris
4647   1,   20|                  se quippiam quod quidem legentibus voluptatem afferat.~
4648 pro,    3|               quod ipsum non sit iis qui legerint incognitum atque incogitatum?~
4649   3,    3|             commentariolos? Profecto, si legerit, sibi rebusque suis commodius
4650   4,   11|               dicis». «Tu igitur officio legique hoc dato» inquit Charon «
4651   3,   14|              quas pridie a me accepisti, legistin?». «De his alias» inquit
4652   1,    1|                praemiis a vetere more, a legitimisque institutis deflectenti,
4653   1,    4|                 iudicibus audiri causam, legitimoque iudicio litem percenseri.
4654   2,    6|              erit, Mome? Nempe ut comem, lenem affabilemque me exhibeam.
4655   3,    9|              fluenti ab humeris purpura, leni incessu, commoderatis oculis
4656   4,   19|               irretitum detinuere, quoad lenones, qui fornicibus cum suis
4657   4,   19|              atque plus uno ex maleficis lenonibus multavit. Nam, ut erat pondere
4658   3,   11|                  Interea improbus quidam lenonis puer adiecto fuste quem
4659   1,    7|               cum dignitate facilitatem, lento motu laetoque supercilio
4660 pro,    6|          condimento aliquo redditam esse lepidiorem et suaviorem, leges, ni
4661   4,   21|              caeperant contendere dictis lepidissimis; nam se ille principem et
4662   3,   19|                  O te' inquit 'aruspicem lepidissimum! Unde tibi novum ariolandi
4663   2,   18|       asportaverunt in caelum: in caelum lepusculos, in caelum caniculas, in
4664   1,   24|       excrescebat. Aderat illic prope ex leuconicis plumis pulvinar, quo sollicita
4665   1,   26|               momento campos Marathonios Leutricosque et Salaminas et Thermopylas
4666   4,    2|            salutem conferre, hoc unum ad levandas miserias gratissimum beneficium
4667   4,   20|              Mome tuque Charon, maeroris levandi argumenta sint quod alterum
4668   4,   20|       procellarum mole paululum ab aquis levarent exoravit. Quo levato extemplo
4669   4,   14|              consulens non quo Charontem levaret onere, sed quo illum, si
4670   4,   20|             aquis levarent exoravit. Quo levato extemplo Momus atque Gelastus
4671   3,   19|                  scintillulas segestione levigatas, aestu impulsas, volitare
4672   1,   28|                  corticem delibrato, quo levigato sis onere expeditior, teque
4673   1,   18|           commercio iungi superis facili levique negotio possumus. Ite ea
4674   3,    2|                  centum columnas ferreas levissime rasas et perpolitas adamantinasque
4675   3,   10|                  eorum qui cum ignobilis levissimique esse vulgi caput grave et
4676   1,    9|                puellas ingenio erat Laus levissimo et oculorum flagrantia propemodum
4677   2,   24|               qui adventitium caelicolam levissimumque hospitem apud se tantisper
4678   3,    4|           fallendo perfidiam et perfidia levitatem atque inconstantiam suam
4679   2,   11|            potius esset atque inconsulti levium suspicionum occursu, quibus
4680   4,    9|              quid conati simus cum totis libellis, tum hoc loco exprimere,
4681   2,    2|              probantibus, ut nulla in re libentius versarentur quam in votis
4682   2,    1|                aliud quippiam ad speciem liberalis formae desiderarent, id
4683   1,    1|                degere curis vacuam atque liberam.~
4684   1,    4|           contagione et commercio vacuam liberamque, divinarum et humanarum
4685   1,    6|             Trophaeus duo Virtutis mares liberi praetextati praeibant; Virtus
4686   2,   12|              parentum, quae fratrum quae liberorum virique inprimis necem atque
4687   4,   10|           viventium mala cum defunctorum libertate comparabant; postremo affirmabant
4688   4,   16|                puppim clavumque occupant libertatemque omnibus suo esse facinore
4689   1,   13|         libertatis vindicem qui se civem libertateque dignum putat. Arma, arma,
4690   4,   16|        exequuntur. Interea lixa, unus ex libertinis navalibus abiectissimus,
4691   3,   11|       percussisset, «Siccine» inquit «in liberum hominem atque immeritum
4692   1,   12|             opinentur affuisse Herculem, Liberumque patrem natum Semele, Medium
4693   1,   13|                  illibuti, dum et omnium libidinum sordibus delibuti et immersi
4694   1,   28|               perduellionem, clavam manu librantem totoque innixu Famam petentem
4695   4,   22|                  commutare aggressus est librosque complures abiecte expositos
4696   1,    3|                 prae libidine quae velit liceant, huic nihil diutius cordi
4697   3,   14|          rationibus conducere arbitretur licenter aperteque disputent: non
4698   2,   13|         libertatem atque solutam vivendi licentiam? Rides impune, arguis impune,
4699   2,   18|                 furere desinant sibi non licuisse optent? O diis invisum genus
4700   3,   20|               sortes consulere et ruptam ligulam abrepta crumena intueretur
4701   4,   12|            pervenerunt ad extremum orbis limbum quem orizonta nuncupant,
4702   1,   22|            pervicit. Mox se in fenestrae limitem retraxit et illic paululum
4703   4,   12|        conditurus; id vero fuisse aliqui limum melle infusum, alii ceram
4704   4,   12|              memini audivisse. Is quidem lineamentis contemplandis plus vidit
4705   1,    1|                  libero: eaque re videri lingua esse dicaciori et intemperatiori
4706   1,    1|          proditum est ob eius immodestam linguae procacitatem ab vetere deorum
4707   1,   24|                 auribus, totidem micabat linguis quot et ipse parens hederae
4708   3,    9|                  futurum prospiciebat ut lingulax deus aliquid a peritissimis
4709   1,   25|             Laudem oculo esse indecenter lippam, tum et Posteritatem pedibus
4710   1,    2|                  sumptas flammas crassis liquentibusque rebus terrenis adegeris,
4711   3,   13|            reliquo habeat tempore sortes liquido explicaverunt, ut sentire
4712   1,    2|              substituta materia nulloque liquore subfuso sese confovens perpetuis
4713   3,   19|          coaptato commendatur. At solere liquorem hunc figura ignibilem, sive
4714   2,   14|           horrescebant: novos invisosque liquores ex duro silice manasse,
4715   4,   12|                 mutua quadam concordique lite rerum omnia facta esse et
4716   1,    4|              causam, legitimoque iudicio litem percenseri. Sed tum totis
4717   3,   19|                multae manarint inter eos lites et controversiae, dum et
4718   2,   23|                  et e medio quod amplius litigent tolletur. Adde quod eo erunt
4719   3,   19|             respondi'. Paratum inde adeo litigium videns grandius arrisit. '
4720   4,   11|              quidni praestitisset eam in litore subductam sinere. Cui Charon «
4721   2,   24|       comprobavere. Itaque extremis inde litoribus ad mare vota distenta exstant,
4722   2,   23|               poteris interea eo loci ad litoris margines exponere, quo mare
4723   2,   19|                  scelestissimam familiam litteratorum omnem vim fulminis effundendam
4724   2,    6|                obliterent, offensae vero livorem nusquam propalent, sed inserviant
4725   4,   16|         iucundissime exequuntur. Interea lixa, unus ex libertinis navalibus
4726   4,   16|            abiectissimus, per calonum et lixarum conspirationem sese quoque
4727   1,    1|              propatulaque in sede vultus locasse oportuit. Ceterum apud se
4728   2,    2|                parte singulis diffidebat locisque rebusque, quicquid inierat
4729   4,    7|          procidit eiusque pacem precatus locumque amplexatus adoravit. Viso
4730   2,   14|               hoc nihil ad te'. Ferebant locupletissimos amplissimosque reges orbis
4731   3,   16|                potius conatum loqui quam locutum diceres: pauci reliquum
4732   4,    2|                invidia commotus, perquam longissimum imo ab pectore suspirium
4733   3,   20|               inveniri posse in pica aut loquaci aliquo in psitaco: solere
4734   1,   24|                nimium intempestiva esset loquacitate praeditum: namque vel nascendo
4735   1,   11|                proclivem ad detractandum loquacitatem. Rogare ut poneret animos
4736   2,   24|                Herculem agites, Herculem loquaris, Momum despexeris; num etiam
4737   2,   18|               fore producta assentiamur; loquendi usum et vitae modum, quo
4738   4,   14|            Gelastus subaudisset vocemque loquentis cognovisset, «Velim» inquit «
4739 pro,    5|                 qui dum huic uni, de qua loquimur, raritati intendunt, etsi
4740   4,    4|                  cruciatum faciant. Alii lorum comparant, alii virgas ulmo
4741   3,   15|                 crederet tam volentes et lubentes obtemperare; sed illico
4742   1,   35|                 admirantiumque e manibus lubricis alis delapsus evolavit.
4743   2,   18|               omnino futuri simus nulli? Lucem, undas, fruges et huiusmodi
4744   2,   21|                 fabulae) quod splendorem lucemque omnis suae dignitatis pollueret
4745   1,    2|                 sese confovens perpetuis lucescat flammis: quin et huiusmodi
4746   3,    6|              agimus? Heus, et tua ubinam luciluca est?». His verbis Iuppiter
4747   3,    6|            haesitavit. Mox ubi eos vidit lucilucas musculas blacteas inter
4748   2,   15|              prominentes, horumque alter luciosus, alter sublippus et ambo
4749   1,   29|                 immortali cum filia Fama luctantem spectare? Tu, Mome, tu mortalibus
4750   4,   11|               est vivere, o Gelaste, sed luctari adversus mala: dum ita te
4751   4,   20|     perseverabant. Demum ardescente rixa luctationum perduellionumque campum
4752 pro,    9|                  ut faveas et studiis et lucubrationibus nostris volens ac lubens.
4753   2,   24|             praedicant quae quidem illic luculentae et quasi vitreae splendescunt.
4754   3,    6|                  nosse sibi persuaserat, ludicra istac veluti scaena exprobrarent
4755   3,   19|                lacrimis. Quid multa? Hoc ludicro invento assecutus sum quod
4756   4,   13|              urbe paterentur. At Oenops, ludio ille philosophus de quo
4757   3,   21|                  ornarint. Sino musicos, ludiones, poetas, quorum innumerabilis
4758   4,   16|                  Tota perinde res agitur ludo et miris iocis ridetur,
4759   1,    1|         caelicolas ridiculo haberi, ioco ludoque accipi. Ille indigne ferre
4760   2,   18|              usque diem fuerat ex studio ludus iocusque omnium ordinum
4761   3,    6|               inepti consilii sui poenas lueret. Hunc ita perterritum et
4762   4,   19|                gremium furti sui conscia lugens commendavit. Noctis filia
4763   4,   17|                iactat, ut ni declinassem luissem: optavi quidem mihi tum
4764   4,   14|               beneficiis prosecutus sum, luisses. Nam te quidem inter mortales
4765   4,    6|               quod probe multatus poenas luit: plus enim cruoris effudit
4766   2,   17|              Minerva, cunctarum decus et lumen artium, versabantur; et
4767   1,    3|             properantem torvo obliquoque lumine despectabat. Sensit illico
4768   4,    8|        pervicaciam obliteravit; hi sole, luna et istiusmodi manifestis
4769   4,   18|         recensere institueret, quam viso lupo se in reditu recitaturum
4770   4,   12|                inquit «sed tu reges esse lupos qui vidisti aut audisti
4771   4,   12|          excruciatorum sontium?». Dehinc lupum ostentans «Anne tu» inquit «
4772   4,   12|                 o rex!…». Tum Gelastus: «Lupumne tu regem vocas? Id quadrupedum
4773   4,   12|                 animis alienum». Interea lupus ipse multo morsu raptis
4774   3,   16|                quaenam temulentissimorum lustra his convitiis comparabimus?».
4775   1,   21|                  templum circum astabat, lustrans omnes aditus, undique repetens
4776   1,   32|                  penetralia omnia deorum lustrantem abigat. Hac fretus Hercules
4777   4,    2|               nurumque greges cum sacris lustrare urbem: aggreditur taeda
4778   1,   26|                  alia istiusmodi momento lustrasse Famam. Accessit quod visendi,
4779   4,    3|            credas. Haec Iuppiter. Tandem lustrata urbe hominum turmae sua
4780   4,   15|            subduxit in contiguam paludem lutoque immersit, se autem inter
4781   4,   17|                exosculando totum effecit lutulentum, «Nunc» inquiens «resipisco.
4782   4,   21|           dormiebas vino madidus aut per luxum ducebas; ego in specula
4783   1,   19|                illo apud superos otio et luxuriae illecebris constitutus nunquam
4784   2,   18|          naviculas, nostras dii coronas, lyras, lampadas, turibulos, crateras,
4785   2,    1|                 essent, aliae quod nimia macritudine non placerent, aliae quod
4786   3,   21|                 in tot mortalium milibus mactandis minuerent iam tum primum
4787   4,   17|              quasi exposituri attulerant mactatae pecudis intestina et ventres
4788   4,    4|           histriones servum quendam vino madidum ad Iovis statuam pleraque
4789   4,   20|                vos, o Mome tuque Charon, maeroris levandi argumenta sint quod
4790   3,   14|           nusquam appareret, incredibili maestitia Iuppiter affectus prope
4791   1,    1|              curis vacuus ageret, munia, magistratus imperiaque in quos visum
4792   2,   13|                  vero ars nullo adhibito magistro perdiscitur. Aliae artes
4793   3,    9|                dignos et deorum habendos magistros existimaret. Sed pro instituto,
4794   3,   16|             impediret: sed optimum rerum magistrum, speculum, consulendum.
4795   2,   13|                 imperium arbitraretur ac magni quidem duxisse olim vereri
4796   3,   16|                  inter se arte et fraude magnis vocibus redarguere eiusque
4797   2,   18|           nymphis, cum locorum numinibus magnisque cum diis grandia habere
4798   3,   21|             misericordia, partim muneris magnitudine commoti superiorem suam
4799   2,    1|                  ne me rerum dignitas et magnitudo et copia plus ab scribendo,
4800   2,   10|               cui committas teque remque maiestatemque imperii tui; hunc tu Momum
4801   2,    1|             facilitate, usque dum patres maioresque natu facere et ipsi vota
4802   4,   13|         afferuntur, cuinam ea commodent. Maioribusne natu? Stultum si eos aggrediantur
4803   4,   24|                se neque bonae sint neque malae. Has ita distribuebat ut
4804   4,   24|           expetendarumque rerum, alterum malarum, tertium vero poneret cumulum
4805   3,    6|            praeterquam ut possit omnibus maledicere et mordere». At Iuppiter,
4806   2,   15|             dictis castigarent et factum maledicerent atque condolerent; Momum
4807   1,    5|             convitiis parcebant: hinc ad maledicta utrinque prorumpere. Postremo
4808   4,   21|             maximo refragantibus: in hoc maleficii genere quis me potentior,
4809   4,   19|               ingemuit atque plus uno ex maleficis lenonibus multavit. Nam,
4810   2,   21|                  iuvet delirare? Quidvis malim fore me quam principem,
4811   4,   11|                  affluentia opulentiaque malint? At tamen vivunt, inquies.
4812   1,   19|              architectum elegantem omnis malitiae praebui? Hoc nimirum meo
4813   3,   21|              acumine ingenii perverse ad malitiam abutuntur, et illic ubi
4814   1,    1|                et quo omnem ab se istius malivolentiae suspicionem amoveret, si
4815   4,    4|                   o aeneum caput, quanto malleo, quantis follibus durum
4816   4,   14|                  igitur?» inquit Charon «Malles plorasse an pro metu reris
4817   3,   21|                  apud Iovem instabant ut mallet de se bene in dies promerentes
4818   4,   23|                benefaciat etiam invitis, malos non afficiat malis nisi
4819   4,   20|                 vindicanda mei dignitate malui semper me inter mortales
4820   1,   13|               quidem, malam suam in rem, malumque in cruciatum, opum affluentia
4821   3,   19|               est quantae et quam multae manarint inter eos lites et controversiae,
4822   4,   12|               vis pretiosissimarum rerum manarit mundo. Cui Gelastus, quo
4823   2,    1|                puellae contribuerent; ac manavit quidem res, pari deorum
4824   4,   12|              species et ex his selegisse mancas et vitio insignes, praesertim
4825   1,   28|                   ego, ne semel ea facta manceps te discusso diffugiat, aureum
4826   4,   15|             inter infelicissimos remiges mancipassent; adde quod promissam istam
4827   3,   16|               rebus conferat, at, quibus mandatum negotium erat, unus et item
4828   1,    6|             imperii potestate demittitur mandaturque ut provideat ne quid deorum
4829   4,   12|            quodam ex cadavere visceribus mandendo restitabat. «Ergo tibi»
4830   4,   12|         assentiar: non enim apud inferos manducant. Sed illud animans putavi
4831   3,   19|            arbitrabar. Huic thorax, huic manicae, huic nil non opertum squamis
4832   2,   21|                 subinde re ipsa admoniti manifeste perspexere caepta mulierum
4833   4,    8|                 sole, luna et istiusmodi manifestis deorum signis admoniti,
4834   4,    4|              maioribus admotis luminibus manifesto adesse deos animadvertentes
4835   2,   13|             furore conciti, turmae atque manipuli armatorum mutuum in ferrum
4836   2,   18|             Momus animo redditus miti et mansueto. His acceptis responsis
4837   2,   22|                 magis quam facilitate et mansuetudine ingratis atque immeritis
4838   4,   11|                  ut staret quasi pusillo mapalio opertus, manuque remum collibrans
4839   1,    2|             Accedit quod solis in villis mapparum quas dea Virtus contexuit
4840   1,   26|                  temporis momento campos Marathonios Leutricosque et Salaminas
4841   2,   21|                 senescendum nihil agendo marcescunt. Morbos et aerumnas a diis
4842   4,   21|               negligebas, quid metuisti? Marene ipsum, quando Acheronta
4843   1,    6|              hinc Trophaeus duo Virtutis mares liberi praetextati praeibant;
4844   2,   23|               interea eo loci ad litoris margines exponere, quo mare ab tellure
4845   4,   12|             essent feminae, feminasque a maribus distinxisse dempto ab his
4846   4,   20|                conlituit, postremo terra marique extremis periculis perfunctus
4847   4,    2|              factitarunt, dii praesertim maritimi ad Momum consalutandum abque
4848   1,    1|                  Demum haec diis Phoebo, Marti, Saturno patri, Mercurio,
4849   3,   17|                ex masculo factus est non mas omnique funditus avulsa
4850   2,   17|               dearum una (ut ita loquar) mascula, et Minerva, cunctarum decus
4851   3,   17|                  quidem mulierum manu ex masculo factus est non mas omnique
4852   4,   12|             facile exque animi sententia materiae formam coniungeret et couniret:
4853   4,   12|                vero postremum nuncupasse materiam. Sed ne potuisse opus nisi
4854   1,    7|                vicis, ex angiportibus et matres et nurus et senes et omnis
4855   4,    2|                 pompam et civium ordines matronarumque deinceps nurumque greges
4856   3,   17|            abigat: non posse quidem deas matronas tuto his in locis degere
4857   1,   24|             compressu gravidam et partui maturam sentit, eodemque ferme temporis
4858   3,   19|               agerem, quam ut tua sedulo matureque imperia exequerer. Sed me
4859   3,    2|                 quadam integritate atque maturitate in rebus Iovis versarentur,
4860   2,   18|             conveniendi festivitate, per maturitatem et gravitatem sensim elaborabat
4861   3,   19|                  festivam, tum et plenam maturitatis. Democritum offendi inspectantem
4862   1,    3|            deorum republica ageretur, si maturius consilia pensitarentur!
4863   1,   12|         fratresque Tindaridas atque item Matutam Cadmi filiam, Carmentam,
4864   4,   21|                 sui fuisse consilii, dum mavult suum ostentare quam alterius
4865   3,   14|                retardentur. Haec mandata maximarum insperatarumque fuere perturbationum
4866   4,   21|                 Neptune, pervelim optimo maximoque Iovi et sua et hominum causa
4867   2,   10|                me vero quae te quae Iuno measque preces respuis. Tu aedes
4868   4,   16|              coronam enim circumsistunt, mediis vero aquis unus demittitur
4869   1,   19|                aderit operae pretium non mediocre. Nam, me ni eorum mores
4870   3,   18|       sollicitudine factus liber qua non mediocriter angebatur, cum non haberet
4871 pro,    7|               inconsiderataque agendo et meditando. Itaque cum sit in hominum
4872   3,   16|                cui pro communi utilitate meditata communicet: illa altercari:
4873   3,    5|                 aggressus cogitatione et meditatione quae ad imperii tui decus
4874   2,   11|               prius quae facto opus sint mediter quam facta velim, tum et
4875   2,   22|                 quisque superum agat aut meditetur. Adde quod dictis factisque
4876   4,   21|              delectabimur. Meam in navim Megalophos rex et Peniplusius praeco
4877   2,   18|              sollicitudo soleat afferre; meliorem posthac optare inimicis
4878   2,    7|                  sibi ut detur locus quo melioribus et bene consulentibus pareat
4879 pro,    4|                 legentes ad frugem vitae melioris instruat atque instituat
4880   3,   20|              contuso pugnis Parmenide et Melisso, nescio quo minuto philosopho,
4881   3,    3|                 me gratia et benignitate melius mereri. Commitiganda quidem
4882   4,   12|                 vero fuisse aliqui limum melle infusum, alii ceram tractando
4883   1,   26|              idcirco, quo primum solutis membris licuit, eo repente lacertos
4884   2,    4|            veteris iniuriae procul dubio memori et innata consuetudine improbitatis
4885   3,   20|          responderet suo huic quod menti memoriaeque ascriptum tenebat corium'. '
4886   3,    9|              posse putes tam vanos atque mendaces. Ut rem teneas, de illis
4887   4,   19|            crumenam ipsam Ambago, dearum mendacissima, pede in eam offenso repperit.
4888   3,   20|                  ut illi nullae adessent mendae?'. 'Ratione potius' inquit
4889   2,   13|              quam eorum qui quidem vulgo mendicant, quos errones nuncupant.
4890   2,   20|               Iovem et digito hospitalem mensam subincussisse, ergo intra
4891   2,   24|                 Hercules sua lautitie et mensarum apparatu videretur, qui
4892   3,   20|                responderet suo huic quod menti memoriaeque ascriptum tenebat
4893   2,   18|               frustrentur, fortassis non mentiatur. Quotus enim quisque est
4894   4,   11|                 comitibus defuncti unus 'Mentitur' inquit 'o Charon, ne pictum
4895   1,    4|                frivolum superstitiosarum mentium commentum; nullos inveniri
4896   2,   15|                Aderat illi os impressum, mentum obductum, cutis hispida,
4897   4,   20|                 meliora a piissimis diis meoque fato sperans quam exceperim.
4898          | meos
4899   1,    3|          Consiliumne» inquit «tu id quod meram sapiat stultitiam nuncupas?
4900   3,   12|               cetera omnia, praeter suam Mercuriique peregrinationem ad philosophos
4901   2,   18|                caelo digni, optima omnia mereantur: nos mortales, ad miseriam
4902   4,   18|             apparatus et bene de superis merendi studium posthac intermittant,
4903   2,   18|                 deorum superum bene fore merendum statuerit, et doloris sui
4904 pro,    7|                   aut interea de se male merentur, prava inconsiderataque
4905   2,   18|          adductam se ut de Momo non bene mereretur, cuius quidem erroris maiorem
4906   2,   24|                  ludum facies?». Tum dea meretricias inire blanditias, et cum
4907   3,   17|           necessitudinum et optime de se meritarum precibus salutique consulere
4908   3,   12|          effecerit ut quos vituperas, hi meritas abs te poenas desumpserint.
4909   3,   12|         servandaque principis bene de se meriti maiestate pollicetur curam,
4910   2,   17|                de se deque deorum genere meritus Momus ex Iovis decreto ac
4911   2,   21|              plus est quod referant quam merum odium. Nunc aestum, nunc
4912   4,   21|                libidine officii rationem metiatur, ut nondum satis apud me
4913   4,    7|                 multos, inermis armatos, meticulosus audaces ad omnem crudelitatem
4914   4,   18|                 Etenim occurrit animo ut metuat ne mortales iudicent ingratos
4915   4,   14|             quandoquidem tu qui saxa non metuebas risu te absterritum simulas,
4916   2,   13|                   non temporum iniquitas metuenda est. Hic nullum congeras
4917   2,    6|                  servabitur apud doctos, metuent omnes, obsecundabunt, idque
4918   4,    8|              magis ut proprium periculum metuerent propensi erant quam ut alienam
4919   3,    5|         praesertim a quibus observari se metuique sentiat, non quos vereri
4920   4,   21|                  invium negligebas, quid metuisti? Marene ipsum, quando Acheronta
4921   1,    1|                  in hominum animos curas metumque iniecit, morbosque et mortem
4922   1,   21|              intento facinore concitatos metus nequiebat totis frondibus
4923   1,    3|            miseris hominum animis, curas metusque et quaecumque excogitari
4924   1,   24|                 totidem auribus, totidem micabat linguis quot et ipse parens
4925   4,   21|         hortabaris, ego signum dabam; te miles observabat, me classicum
4926   3,   21|                 laborem in tot mortalium milibus mactandis minuerent iam
4927   1,    7|                supercilio salutatrix per militarem viam ad gymnasium, inde
4928   2,   13|                 honoratissimis incipiat, militiam sibi inprimis visam percommodam,
4929   2,   15|               attavam lacernarum, in qua mille parturientes mures nidificarant;
4930   2,   18|                 institit astu et artibus Minervae adductam se ut de Momo non
4931   3,   20|               monitorem percommodum, qui minima offensus molestia orbem
4932   3,   21|                haec facta religione haud minore quam impensa cum Momi calumniis
4933   1,   27|                  optimorum egregie facta minori cum voluptate audiat quam
4934   4,   23|                 ita feret moderate uti a minoribus suos pati fastus volet.~
4935   3,   21|              mortalium milibus mactandis minuerent iam tum primum caeperant
4936   2,   13|                  sint longe minus utiles minusque commodae ad bene et beate
4937   4,   12|           accessionibus decessionibusque minutarum partium immutari. Sed visne
4938   2,   24|           distenta exstant, esseque vota minutas illas ampullulas praedicant
4939   1,   35|                carpendo collacerarunt et minutissimas in particulas, ut casus
4940   3,    8|            capacissimum per inane mundos minutissimis corpusculis concurrentibus
4941   2,   18|                 concursu quodam fortuito minutissimorum, quo sunt omnia referta,
4942   3,   20|         Parmenide et Melisso, nescio quo minuto philosopho, gestientem et
4943   1,   24|            vehementius perturbabat, quod mira et nimium intempestiva esset
4944   3,   21|               mensae et varia speculorum miracula ad complendos non admiratione,
4945   1,   17|                squalidos, sed novo quasi miraculo factos roseos et miro venustatis
4946   2,   17|             ausam non obtemperare, neque mirandum Palladem hoc temptasse,
4947   4,   13|        excerpserat essent comparanda. Et mirari quidem professus est quod
4948   2,   18|                rapti sunt ita adeo ut se mirentur unde tantum siet. Et quam
4949   3,   19|          Iuppiter: «Quid ego philosophos mirer velle ceteros suo arbitratu
4950   4,   12|                Hic Gelastus arridens «Ne mirere» inquit «o Charon, namque
4951   4,    2|                 incoharit. Et quod magis miretur, in hominum numero sapere
4952   3,   16|                 excogitasse nova quaedam miri artificii deierabat, ni
4953   1,   27|              Adde his quod totam hominis mirificam divinamque animi, ingenii,
4954   1,    1|                 optimus maximus suum hoc mirificum opus, mundum, coaedificasset,
4955   1,    4|      asseverabantur. Denique veris falsa miscebantur et vulgatorum in dies scelerum
4956   1,   25|                   nonnunquam vera falsis miscens, referebat. Triumphum enim
4957   2,   15|           quisquis prae illo qui admodum miserabilis sit, volet sese dignum videri
4958   2,   10|               Iuno, despecta Iuno! O nos miseras, a nostri coniugis beneficentia
4959   1,    3|                Mome: tibi Fraus, quae te misere amet, erit fastidio». His
4960   4,   20|                 Tui me» inquit Gelastus «miseret, o noster Mome! Sed quid
4961   2,    3|                 exque diuturnis tenebris miseriarum suarum in summum illustremque
4962   3,   17|                 innumerae iniectae manus misero. Nihil plus dico: Momus
4963   2,   12|            semoti astabant, exaudiretur. Missa ab se Iunone, varia secum
4964   2,   18|            levibus dictis ab se Minervam missam fecit, ac inter cetera illud
4965   1,   15|                   Demum, ubi salutatores missos fecit, e vestigio aeneas
4966   2,    8|            Interea qui ab Iove scrutatum missus fuerat, Mercurius, rediens
4967   1,    8|               ipsam, alioquin facilem et mitem, sibi exasperatam redderet
4968   2,    6|          persimiles videamur qui boni ac mites putentur, tametsi ab illis
4969   2,   18|          infelixque Momus animo redditus miti et mansueto. His acceptis
4970   2,   21|            nostrorum munerum admiratione mitigarem atque beneficiis ad bene
4971   2,    8|              commiserationis locis Iovem mitigaret secum ipse commentari occeperat.
4972   4,   20|            alieni mali misericordia suos mitigarunt animi dolores. Atqui et
4973   2,   18|                 sui poenam erroris culpa mitigasse; inde illud fuisse, ut quae
4974   2,   19|                  optimus maximus, omnium mitissimus, diique piissimi et modestissimi
4975   2,   13|        admirantur, toga, purpura, aurum, mitra et huiusmodi? Aut quis non
4976   1,   28|                  Unum cave manu corticem mittas, ne te fortassis foedato,
4977   2,    9|            gerantur» inquit «ignoras?». «Mitte» inquit Iuppiter «quae norimus,
4978   1,    6|              aliqui acceptique hominibus mitterentur, qui apud mortalium animos
4979   3,    5|                  philosophos consulendos mitteret: qua in disquisitione facile
4980   4,   21|               sapientissimum praedicant? Mitto illa, voluptati plus satis
4981   4,   12|                 simplex illud fuerit seu mixtum coactumve partibus, quippiam
4982   4,   21|              suadeas ut tabellis Momi in moderanda republica utatur: illis
4983   2,   19|                 illos, qui omnia possent moderantius perpeti quam videri cuiusquam
4984   2,    7|                perpeti adversa et facile moderateque ferre si quid forte suam
4985   2,   18|              animo unquam ferat aequo et moderato, ut quos haberi suos velit
4986   1,    4|               sustinebat. Alii praesidem moderatoremque rerum unum esse aliquem
4987 pro,    8|             universum reipublicae corpus moderatur, scribere adoriremur, deos
4988   3,   14|            conferat eos qui rem publicam moderentur ita sua omnia quadrare,
4989   2,   21|            mortalium dementiae et mallem modestiori esse praeditos ingenio.
4990   2,   19|           mitissimus, diique piissimi et modestissimi affuissent impudentissimumque
4991   1,    1|                  gratiam et auctoritatem modestius consultiusque coleret, non
4992   4,   20|                   omnia tuli moderate ac modice, meliora a piissimis diis
4993   1,    3|             Tamne esse deos omnes animis modicos et pusillos censes, ut non
4994   4,    2|                 subaudiebantur tibiae ad modosque canebant crotala et sistra
4995   3,   16|                 se habere attestatus sit modulos novissimi operis perquam
4996   4,   22|                quin iterum perturbaretur moerore seque suosque casus repetens;
4997   2,    8|               non potuerit non oblivisci moeroris sui, conceptamque animo
4998   2,   13|                  Duris temporibus ceteri moesti mutique tabescent, tu saltabis,
4999   2,   20|                 afflictos irridendo, non moestos irritando; fecere, inquam,
5000   4,   20|                 confectumque procellarum mole paululum ab aquis levarent
5001   1,   29|                ferendo essent, ea gravem molestamque in aerumnam crescant male
5002   4,   14|                me id iudico: plus quidem molestiae ex patientia subivisse me
5003   2,   21|   exsecrationibus obruimur. Nec tantarum molestiarum vexationumque ullus adinvenietur
5004   4,   24|               inventum ad multas imperii molestias tollendas: nam admonebat
5005   3,    4|            cognitamque reddere; cum vero molestos nocuosque se cuivis futuros
5006   4,   20|          consulentes malo afficit, prava molientes bonis prosequitur, quamdiu
5007   2,   17|                  sua assiduitate adversi moliretur. Sed, uti erant mulieres,
5008   1,   28|                  expeditior, teque inter molles istas herbas obdito in umbra,
5009   3,   19|               irarum impetu esse penitus mollia et inutilia non iniuria
5010   2,   13|               locus et sedes usu in dies mollior atque salubrior, quod, si
5011   3,   19|           ineptias oporteat infinitos et momentis temporum varios mundos profundere
5012   3,   21|                 suspiciones augendas; et monebat ut diligentius pensitaret
5013   2,   20|               educati, effecere dicendo, monendo, suadendo, monstrando quod
5014   3,   20|              Recte» inquit «admones; iam monenti pareo, et unum est quod
5015   1,   28|        progenitam genere intelligas? Hoc moneo, facilius quidem efficies
5016   3,   17|                rata, ad Iunonem advolat, monet, hortatur belluam hanc nimia
5017   1,    1|             moveretur, sed quod assiduas monitiones, hortationes precesque multorum
5018   3,   20|               timeant?». Tum Apollo: «En monitorem percommodum, qui minima
5019   2,   20|              dicendo, monendo, suadendo, monstrando quod aequum sit, quod deceat,
5020   1,   31|                  metum deorum mortalibus monstrari, quam ut discerent olim
5021   4,   12|                  in monte paterent aedes monstravit atque hortatus est ut acclivi
5022   1,   24|               atque vehementer indoluit. Monstro praeter cetera foeda et
5023   2,    4|                 et fractum aerumnis hunc monstrorum procreatorem aegre sustinuimus.
5024   4,   12|              Dehinc suas quae obiecto in monte paterent aedes monstravit
5025   1,    2|                  sacrilegium ad Caucasum montem fixum relegarunt. Quae cum
5026   4,   15|              consceleratissimos vitarent montesque conscenderent. Negavit Charon
5027   4,    3|          innumerasque columnas maximorum montium frusta, gigantum opus, admiratur,
5028   4,    2|                  protrahant et producant montiumque cacuminibus annectant, quo