25-agita | agito-barbi | barbu-compe | compl-cumul | cunct-displ | dispo-expor | expos-grati | gravi-indig | indit-iunge | iungi-monti | morae-opina | opine-pieta | pigeb-pulch | pulve-saltu | salub-succe | succi-vendi | venef-zephy
grassetto = Testo principale
Parte, Paragrafo grigio = Testo di commento
5029 1, 21| difficile dictu est quam et morae et sui esset impatiens.
5030 1, 1| curas metumque iniecit, morbosque et mortem atque dolorem
5031 2, 6| taciturnitate aut odiosa obiurgandi mordendique acrimonia publicum terrorem
5032 1, 19| delitias usurparent, neve domi morosae et causatrices novercae
5033 2, 14| nisi negligenter sane atque morose. Tum si quis coram tantos
5034 1, 3| Momus, vultu tristi, gestu moroso alteroque sublato supercilio,
5035 1, 28| ut quod immortale siet a mortali quoquam opprimatur. Tu proinde
5036 1, 4| crassitudine, omni corruptibilium mortaliumque rerum contagione et commercio
5037 1, 24| deaque progenitum animans, morti nequicquam obnoxium, vigebat,
5038 4, 14| Illi propius accedente mortuo et apertius perspecto et
5039 4, 10| inter vivos neque inter mortuos censeretur? Nimirum ergo
5040 4, 10| nisi quod extrema egestate mortuus non attulerat quo portorium
5041 2, 13| artium peritia, bonorumque morum cultu ac virtutum ornamentis
5042 3, 4| vetus quidem et usitatus mos atque natura nonnullorum,
5043 2, 5| 5-~ ~His rationibus mota Pallas ut commodius rem
5044 1, 4| spectent, conversionum ambitum moti, praesides deos ullos praeter
5045 1, 6| applaudere pictis alis, motuque vocis deos hospites consalutare.~
5046 2, 17| scurrulitate delectari, idcirco movebantur ut de publicis deque privatis
5047 4, 8| tamen neque laudibus non movebatur neque vituperatoribus non
5048 3, 19| alios non odisse, quibus moventur alios non moveri: id demum
5049 1, 4| rationibus plerosque mortalium moverat Momus ut iam intermitti
5050 2, 21| effecit ut acrius etiam moverentur, quod vixdum eo appulerant,
5051 2, 22| sententiam: deorum me superum movet ratio, nam unam admodum
5052 3, 19| ratio, quod enim animal movetur loco, cerebrum habeat atque
5053 2, 6| quo vehementius impetant; mulctandoque inimico re quam verbis,
5054 2, 21| ratio, mens institutumque muliebre inconsultum et penitus ineptum
5055 1, 1| Fraus fecisse videretur quod muliebres mortalium adiecisset delitias,
5056 2, 17| mulieres, consilio usae sunt muliebri, minime opportuno minimeque
5057 2, 22| experientur! Animorum est carnifex mulier curarumque flamma furorisque
5058 1, 29| triduo assecuturum ut qui hic mulierculae servierit illic regnum inter
5059 3, 7| laribus interim subaudito mulieris cuiusdam eiulatu, quae filii
5060 1, 1| dedignante, doli artifex dea mulierosi principis gratiam aucupetur;
5061 3, 19| dictu est quantae et quam multae manarint inter eos lites
5062 3, 19| nostrum foret opus. Ego enim multam dederam operam ut brutis
5063 3, 20| istis quidem improbissimis multandis alias erit ut mature cogitemus,
5064 4, 21| poteram quidem, inquies, multare et esse malo maximo refragantibus:
5065 2, 22| temeritate atque procacitate multatos reddere, novi quid facto
5066 4, 19| uno ex maleficis lenonibus multavit. Nam, ut erat pondere vastus,
5067 4, 4| praedonibus captus exstitit multisque affectus plagis adducitur
5068 4, 2| murmur latum atque ingens multorumque multiplices variaeque voces
5069 1, 1| facto et passim aliorum munera improbare, munerum auctores
5070 1, 1| tyrannidem curis vacuus ageret, munia, magistratus imperiaque
5071 2, 18| imperiaque sua deorum metu muniant atque ad stabilitatem firmitatemque
5072 2, 13| factionibus et conspirationibus muniatur, hanc teneri expilando,
5073 1, 3| caelicolae, pro insigni suscepta munificentia, ordinibus confluebant iamque
5074 1, 3| quo se ex crudeli hoste munitissima tutissimaque recipiant in
5075 2, 5| insignem inter caelicolas atque munitum sacro deorum igniculo, ni
5076 1, 29| capitis periculo, nullis munitus copiis, exul, invisus, male
5077 3, 20| Socrates 'illa fuit ratio ad id munus obeundum? Eane fortassis
5078 4, 2| Addebantur his hominum murmur latum atque ingens multorumque
5079 1, 21| occasionem praestoletur. Idcirco muro sensim diffluens intensis
5080 4, 18| una statuis quas fastigiis murorum nonnulli caelicolarum deposuerant.
5081 1, 21| illico sese hortatus ad murum templi vetustate asperum
5082 3, 6| ubi eos vidit lucilucas musculas blacteas inter digitos gestantes
5083 4, 2| sistra et litui et omnis musica. Ipsae deorum superum testudines
5084 2, 21| testudinis tinnitu exceptum musici notantes ad memoriae posteritatem
5085 3, 21| quantave impensa ornarint. Sino musicos, ludiones, poetas, quorum
5086 4, 12| imbuenda aut in formarum mutabilitate varianda, quod naturae artificium
5087 3, 16| aliquid fecisse videantur, mutando vitient atque depravent.
5088 4, 18| Stupor modo aut Spes, quae mutilata apud mortales remanserat,
5089 1, 14| armorum constitueres, ut mutilatorum cadentiumque nostra inter
5090 2, 13| temporibus ceteri moesti mutique tabescent, tu saltabis,
5091 2, 22| ad perambulandi usum. Sed muto sententiam. Novi eorum mentes
5092 1, 25| vectores tete ostentans signis, mutorum more ganniens, restitas?»
5093 2, 13| atque manipuli armatorum mutuum in ferrum praecipites ruerent.
5094 1, 27| decus unico suspecto vitii naevo despiciunt atque fastidiunt.
5095 4, 2| levandum plerique accesserant: Naiades, Napeae, Dryades, Phorceaeque
5096 2, 13| principes reddantur, potentatus nanciscantur, posteritatisque fructum
5097 2, 13| multos videbat ea una in re nanciscenda frustra maximis laboribus
5098 4, 16| demittitur mus et ad quem mus nando applicuerit, is habetur
5099 4, 2| plerique accesserant: Naiades, Napeae, Dryades, Phorceaeque atque
5100 4, 12| credere. Cum igitur ad eius nares florum, qui passim in prato
5101 2, 14| neque quippiam auferent?'. Narrabantur et rerum monstra: alios
5102 4, 12| disceptationem, quam redeundo narrabo, ut voles». Tum Gelastus «
5103 1, 5| explicite exaudiri homo nemo narrans poterat. Tandem, tota intellecta
5104 4, 21| ut redeat in mentem quod narrare inceperam ante tempestatem
5105 1, 24| loquacitate praeditum: namque vel nascendo quidem conari verba caeperat.
5106 2, 18| colitur, tum primum inter nascendum consenescere atque deficere,
5107 4, 22| argumento erit aeterno imminutus nasus. Eorum vota supplicantium
5108 2, 13| quae ad feritatem agrestem nata sunt usu domita reguntur
5109 2, 9| invenias. Habes enim ex me natam Famam, omnium pervigilem
5110 4, 15| vides? Eccam rempublicam natantem!». Tum Gelastus «O» inquit «
5111 4, 12| altero occiput, tergum, nates et postrema istiusmodi impressarentur.
5112 2, 18| nos mortales, ad miseriam nati, obrui cumulis malorum non
5113 1, 1| mirum in modum contumaci, naturaque esse obversatorem infestum,
5114 4, 21| etiam homo, nam neque tu natus caelo neque ego stipite,
5115 4, 20| miseros, et quid est quod naufragus ad relegatum possit afferre
5116 2, 12| tetraque odoris foeditate et nausea complerant. Illudque inprimis
5117 2, 18| dii Ganymedes, nostras dii naviculas, nostras dii coronas, lyras,
5118 4, 15| credidi, ergo opportunissime navigamus. Sed mare hoc cur te simulasti
5119 4, 15| interpellabis? Nunc te incerta navigandi ratio detinet, nunc te praedonum
5120 4, 15| obnixius dum litus peteret navigando. Eam igitur subduxit in
5121 4, 21| Abiit et Charon atque inter navigandum «O» inquit «Gelaste, esse
5122 4, 15| navim». Tranquillo mari navigans, Charon «Vides» inquit «
5123 4, 18| incipiens omnem salutis spem navigantibus ademerat, praeterquam ut
5124 4, 11| quin me suis velit imperiis navigare. Quin et fuit pridie polyphagus
5125 1, 4| petebat, quo inde sumpto navigio secundis aquis ad nostras
5126 2, 21| decerperent, quas monstris navigiorum adigerent. Aeolum accusabat
5127 4, 15| Nam si cepissent callosum navitam suos inter infelicissimos
5128 4, 2| gratissimum beneficium condonent: nebulam ipsam quam valde possint
5129 4, 2| spiritus anhelitu fusca et atra nebularum vis totum per aethera sublime
5130 2, 15| philosophos egregius quidam nebulo, quem unum si spectes facile
5131 1, 24| saltem, si minus posset necare, a suorum oculis obderet
5132 2, 12| liberorum virique inprimis necem atque interitum exposcebant.
5133 3, 18| excogitasset utilia et admodum necessaria.~
5134 1, 6| senatores caelicolae, prout necessitudine aut familiaritate apud proficiscentem
5135 1, 13| pauperes simus, nostrae gentis necessitudineque coniunctos hospites, istis
5136 3, 17| consceleratissimi poena tot suarum necessitudinum et optime de se meritarum
5137 3, 21| importet, quodque in dies nefandae et detestabili improbitati
5138 1, 13| ipsis invitis, congredi? O nefandam et perniciosam nostrae communis
5139 1, 33| dicendo Fama pervolans nova nefandaque mortalium caepta offendit;
5140 1, 16| rationem adinvenit, qua ubi nefarie misceret omnia, illic pie
5141 3, 21| quod factiosis, audacibus, nefariis omnique scelere perditis
5142 2, 13| rationem et conditionem per vim nefasque referri, nulla fortibus
5143 1, 34| 34-~ ~Momus, nefastum tetrumque mortalium scelus
5144 4, 8| fore notatos rubigine non negabant.~
5145 4, 14| simulas, et qui tantopere negabas velle te huc ad mortalium
5146 4, 3| coram intueretur tamen fieri negabat posse tantum opus et prae
5147 2, 6| impetrabis et quae tute tibi non negabis, ea tu quidem omnia perquam
5148 2, 10| nimium rogando. Tu sequere negando et aspernando iam quae ultro
5149 1, 19| proterve exposcet, nihil sibi negandum, nihil non ultro conferendum
5150 3, 9| rebus agendis non accivisse. Neganti Mercurio deam male a superis
5151 2, 21| optimi architecti fieri id negarint potuisse, et pictores fictoresque
5152 2, 10| importunitatem flocci pendis et omnia negas deprecanti) in ea mihi sim
5153 4, 11| repudiasti». Tum Charon: «Negasne» inquit «te petulantem et
5154 2, 24| insolenti quid erit quod negasse tuto possim, si forte me
5155 4, 16| archipiratam deventum est: is, quod negasset iurare, raptus ante regem,
5156 4, 11| importunitas est centies negatam rem dura et nusquam intermissa
5157 4, 21| ego item publicus. Hoc negato, aut quid sit regnum dicito,
5158 2, 19| caverentque ne dum deos negent, demum sentiant praesentes
5159 1, 27| qui, amore captum, se non neget quippiam fecisse, in quo
5160 2, 10| aeternum poscere quod semper negetur, ni forte studeas ut continuo
5161 1, 21| illuc suspexisset, forte neglectam posticam fenestram animadvertit:
5162 3, 6| tabellas ne aperuit quidem sed neglectas reiecit in penetrali, seque
5163 2, 15| maximis hominum aerumnis neglectis, asini incommodis moveretur.~
5164 4, 10| quem tamen Charon diutius neglexerat non aliam ob rem, nisi quod
5165 2, 9| gentem, mihi crede, minime neglexisse oportet». Cum haec dixisset,
5166 4, 19| quod operi esset intentus, neglexit. Nox vero dea aeque tumultuario
5167 4, 21| auferre, et mare invium negligebas, quid metuisti? Marene ipsum,
5168 4, 20| vituperabitis, an desidiam in negligenda republica an iniustitiam
5169 1, 19| inertibusque labor. Sin haec negligent desidia et fastidio, actum
5170 2, 10| etiam maioribus in rebus negligentem intuear? Pigetne te Iovem
5171 2, 14| vellent ne rogabat quidem nisi negligenter sane atque morose. Tum si
5172 2, 13| haec artium est incuria, negligentia inopiaque rerum omnium,
5173 4, 22| gratiam accommodatis per suam negligentiam diutius potuerit carere.~
5174 2, 11| mei me poeniteat consilii. Negligentis potius esset atque inconsulti
5175 3, 11| maximos risus exciti cum negligentius Mercurium observarent, Mercurius,
5176 4, 4| praesentis deos irridens negligis!». Tum barbarus «En» inquit «
5177 4, 13| Et flores» inquit «quidem negligitis: saxa admirabimur? In flore
5178 4, 15| prae iis quae collibuerint negligunt, tyranni sunt et pessime
5179 4, 15| videri hoc vastius, sed nego aut profundius esse aut
5180 2, 13| His addebat publica esse negotia omnia penitus ardua atque
5181 4, 21| Gelastus: «Si per te licet, o Neptune, pervelim optimo maximoque
5182 3, 16| cogitasse oportuit». Tertia fuit Neptuni sententia: is quidem, acri
5183 2, 21| aedificationisque rudera in aram neptuninam per contemptum et contumeliam
5184 2, 21| regionum funditus perturbaret. Neptunum rursus et Thetis accusabat
5185 1, 16| Momus, postquam quae nequam et improbe tentasset tam
5186 4, 13| item velim dicas ab poetis, nequaquam a philosophis vitae degendae
5187 1, 21| facinore concitatos metus nequiebat totis frondibus non titubare.~
5188 1, 1| hortationes precesque multorum nequiret sine stomacho diutius ferre,
5189 2, 4| rationibus convenire ut huic nequissimo veteris iniuriae procul
5190 4, 14| cuius improbitatem atque nequitiam patientia pertuli percussissem».
5191 3, 19| assecutus sum quod serio nequivissem, ut colloquendi daretur
5192 3, 19| et dinumerantem quicquid nerviculorum ossiculorumque inesset.
5193 3, 19| est, quandoquidem omnes nervorum fibrae e cerebro ipso fluant.
5194 3, 20| furoribus vacuus omnis armorum nervorumque vis ad lacessendum suppeditat;
5195 2, 1| sint casus subsecuti, ut nesciam ipsa ne me rerum dignitas
5196 2, 20| in odium superis? Quod si nescias, philosophi, Mome, philosophi,
5197 3, 21| aut dissimulasse eorum nescire mentes atque sensus qui
5198 3, 9| deorum quae sciret et quae nesciret omnia suo pro more conferret,
5199 2, 15| mille parturientes mures nidificarant; pendebant humero pera,
5200 4, 14| penitus aut omnino in vita nimiam habendam. Et fortassis non
5201 3, 21| omnia circum auro gemmisque nitebant, et quod aurum gemmasque
5202 3, 9| quaeritantibus illis aliquos nitenti barba et lauto apparatu,
5203 4, 11| omnes solis in precibus niterentur». «Id» inquit Gelastus «
5204 2, 18| maximorum deorum flos et nitor discumberet, quasi epularum
5205 pro, 1| accumulatissimus. Nam cum vim astris, nitorem caelo, orbi terrarum pulchritudinem,
5206 2, 21| impio hospitio exciperet nitoremque atque illibatum virginitatis
5207 1, 18| pumice fingerem et croco nitroque crinem tingerem edocuit.
5208 1, 26| et Atlantis axem et ubi niveos Aurora Phoebo frenat equos
5209 2, 15| inter errones insignem atque nobilem. Describam tibi hominis
5210 3, 11| Apprehendite hunc, alioquin indole nobili et liberali praeditum, sed
5211 3, 12| minutis animantibus caedendis nobilis; sanusne an insanus sit,
5212 2, 18| nectare et ambrosia immergi. Nobisne non licebit tantis miseriis
5213 2, 4| interpretandum faciles, ad nocendum paratae et proclives) altiori
5214 2, 13| quos in sole et pulvere, noctuque sub imbre et divo obire
5215 1, 18| in hanc ferme sententiam. Nocturna se quidem vigilia fessam
5216 1, 1| quo illi esse in tempore nocua egregio aliquo malo posset.
5217 3, 4| reddere; cum vero molestos nocuosque se cuivis futuros indixerint,
5218 4, 21| ut volentem admoneas aut nolentem excites; utraque illum in
5219 4, 15| haeres?». Tum Gelastus: «Nolim succenseas» inquit «o Charon,
5220 2, 21| in vastitatibus excepisse nolint, ea in regium triclinium
5221 2, 13| fuerint quaeve, cum eas noluerim, tum iisdem illis aegre
5222 1, 24| ope nulla consequi, eam noluit ad praesentem suam suorumque
5223 3, 5| praestantissimorum philosophorum nomina, notas, effigies sedesque
5224 3, 21| illa animantia, quae vix nominare sine flagitio possumus,
5225 4, 20| plura tamen dedi deorum nomini, quando ea perpeti potui
5226 pro, 7| solitos animadverti, ut deorum nominibus eas animi vires intelligi
5227 3, 4| usitatus mos atque natura nonnullorum, ferme omnium principum,
5228 3, 9| rem teneas, de illis ipse nonnumquam, quod Virtuti afficior,
5229 2, 24| Herculem ipsum apud mortales noras?». Tum Momus: «Tu» inquit «
5230 3, 9| ita agebat Iuppiter quod norat quam esset quidem Mercurius
5231 2, 9| Mitte» inquit Iuppiter «quae norimus, dic quod rogare». Tum Momus
5232 3, 16| convenerint docte atque erudite norint disseruisse. Mars vero,
5233 2, 10| hunc tu Momum si satis noris, etiam atque etiam quae
5234 3, 20| venandi artes, modo illum norit?». Tum Iuppiter: «Istuc
5235 2, 20| bonos mores rectamque vitae normam accommodet. Neque tamen
5236 pro, 8| et feci quod qui te meque norunt non vituperabunt. Nam et
5237 4, 6| nos in theatro esse nulli noscant. Sed quid agimus? Quid si
5238 1, 28| Dea, ut est rerum omnium noscendarum curiosa, confestim ad te
5239 2, 20| ita se gerit ut non facile nosci et alius videri possit plane
5240 3, 20| Et quidni id posset qui nosset venandi artes, modo illum
5241 4, 12| quantum ex te video, nihil nostis nisi ita loqui ut de rebus
5242 4, 23| malis nisi invitus. Magis notabit quosque per ea quae pauci
5243 2, 21| tinnitu exceptum musici notantes ad memoriae posteritatem
5244 pro, 8| solertes, studiosos ac frugi notarem, quasi per ironiam, quales
5245 3, 5| praestantissimorum philosophorum nomina, notas, effigies sedesque condisceret,
5246 4, 8| se omnes aeque gravi fore notatos rubigine non negabant.~
5247 4, 12| nisi ita loqui ut de rebus notissimis verba facientes non intelligamini.
5248 2, 21| accusabat Aeolus quod Zephyro et Noto et Austris et Aquilonibus
5249 4, 7| ne satis quidem eum sibi notum esse deum auxiliatorem dixit,
5250 3, 12| hoc est, quod cum maxima novandi orbis cura apud te conveniat?
5251 2, 23| cupiantne illi quidem orbem novari an corrigi, proxime intelligendum
5252 4, 11| aggrederentur?». Tum Charon «Novasne» inquit «isthic, ut apud
5253 1, 19| domi morosae et causatrices novercae resciscerent. Haec Momus,
5254 2, 18| ad risum. Accedebat quod novissimam animo personam imbuerat,
5255 3, 16| habere attestatus sit modulos novissimi operis perquam pulcherrimos
5256 3, 14| inscriptum tabellis, sollicitare novissimis admonitionibus non audebat;
5257 2, 24| Fraude contumeliae memor, pro novissimo ab se suscepto vitae instituto
5258 2, 21| tamen simultates Iunonis novissimum factum magnas contentionum
5259 1, 8| impetraturus. Accedebat eo novissimus erga Laudem initus amor.
5260 3, 1| insperatarum rerum eventu et novitate superioribus postponendi
5261 2, 20| superos. De me adventitio novoque deo hoc testor, a me plurimum
5262 4, 12| genus apud mortales etsi noxium est, mortale tamen est animans
5263 1, 6| comitati sunt. At legati illic nubem candidissimam omnium conscenderunt,
5264 4, 21| cognita ventorum protervia, nubibus imperarat ut eos superne
5265 4, 2| mortales non perspici a superis nubium interventu sed solum audiri
5266 4, 12| alteram nemo ad ripam non nudatus amissa persona pervenerit».
5267 3, 12| posset odium sui persistere. Nudi ambulant, sordide vivunt,
5268 2, 13| apertioribus obdormies oculis nudo in pavimento quam inter
5269 4, 14| divelleris. Et habeo tibi nullas gratias si me a colligendorum
5270 2, 23| loci vota exclusa, ut ea nullibi esse possis dicere».~
5271 4, 15| nullo se praebente calle nullisque recognitis semitis, ducem
5272 1, 1| oportuit. Ceterum apud se nullius probari aeque atque Fraudis
5273 1, 2| nulla substituta materia nulloque liquore subfuso sese confovens
5274 3, 15| et apud infimos plebeios: nullorum erat oculis aspectus Momi
5275 2, 20| nemo quin deorum vim et numen esse non sentiat neque profiteatur
5276 3, 20| quoad futurum corium omnibus numeris responderet suo huic quod
5277 2, 18| cum nymphis, cum locorum numinibus magnisque cum diis grandia
5278 1, 19| Non habeant dii qui ad sui numinis venerationem animos subigant,
5279 4, 10| defunctorum enim nemini plus nummo uno ad portorii mercedem
5280 2, 13| servitutem intelliges. Ceterum nummularias ceteras quaestuosasque artes
5281 3, 12| hominum, qui philosophi nuncupentur, quorum sint plerique ausi
5282 2, 21| Quid hoc petulantiae est? Nunquamne erit ut hac vestra garrulitate
5283 2, 14| motibus de statu decidas? Nuntiabantur gravia, quae ceteri omnes
5284 2, 2| reddere grandiora, parenti nuntiat tumultuari apud superos,
5285 1, 11| 11-~ ~His verbis Momus nuntiatis quam in partem acciperet
5286 1, 10| emittit, qui Virtuti deae nuntiet esse aliquem suae gentis,
5287 4, 2| ordines matronarumque deinceps nurumque greges cum sacris lustrare
5288 1, 7| angiportibus et matres et nurus et senes et omnis aetas,
5289 3, 16| deorum mater, rogata, diu nutans oreque admodum pro vetularum
5290 1, 18| easdem sua cum defuncta nutrice repetere. Id erat suam se
5291 1, 18| atque reiectam. At vetulam nutricem visam dicere: «Desine, anime
5292 1, 18| petieris praestabunt». Hac nutricis oratione recitata, Momus
5293 1, 18| Haec mea» inquit «dixerat nutrix. At ego experrecta pronis
5294 1, 4| hispido supercilio, truci nutu et gestu, ut ita loquar,
5295 2, 18| deducendo, quam ad multitudinis nutum sua omnia instituta vertendo
5296 4, 2| Momi precibus obtemperarunt nymphae plurimumque in eo opere
5297 4, 21| coercerent, quoad ipse cursu obambiens insolescentes commodius
5298 1, 24| per somnum dissimulando et obaudiendo, quoad tempus ferat rei
5299 1, 15| audaciumque contumeliis sit obclusis foribus tutior.~
5300 1, 21| praetermittere. Ea de re ad obclusum templum circum astabat,
5301 3, 14| inter cunctandum secreta obclusus aula sollicitudinibus curisque
5302 1, 24| necare, a suorum oculis obderet atque exponeret. In eo exequendo
5303 4, 19| cum Apolline iuxta suas obdiderant statuas in eamque, quod
5304 1, 28| inter molles istas herbas obdito in umbra, illinc corticem
5305 2, 13| somnus aderit apertioribus obdormies oculis nudo in pavimento
5306 2, 14| quodcumque velis latus dulce obdormiscens nihil sperabat, nihil metuebat,
5307 1, 18| defatigatam ruri mane diluculo obdormivisse et in somnis visam sibi
5308 1, 15| vestigio aeneas graves valvas obducit templo, quo ab impurissimorum
5309 4, 12| accuratius ipsa per foramina obductae personae introspexeris:
5310 4, 19| inventum Plutonem loro ad gulam obducto traxere, post id alii saxo
5311 4, 18| quidem exsanguis factus obduruerat; sed cum caelo dii recenserentur
5312 2, 14| monstra: alios strata mari via obequitasse, alios per sylvas perque
5313 1, 11| infensum atque invisum; obesse rebus agendis nimium properam
5314 4, 10| redire ad hominum vexationes obeundas. Aderat fortassis inter
5315 3, 20| illa fuit ratio ad id munus obeundum? Eane fortassis quam concidendi
5316 2, 21| impetus expositus atque obfirmatus erit, qui haec diutius perferat?
5317 4, 18| claustris, repagulis deiectis obicibusque convulsis temerario impetu
5318 2, 8| quadam votorum phalange obiecta interpellari quominus ad
5319 4, 4| amissis armis quasi temulentos obiectam ornum fugiendo impetere,
5320 1, 3| succensus, aemulos ad invidiam obiectaret; post, ubi antiquius duxit
5321 1, 21| eius haberi fustra conatus obiectis firmatisque templi portis
5322 4, 12| verterent. Dehinc suas quae obiecto in monte paterent aedes
5323 2, 13| quicquid tuis curriculis obiectum ad interpellandum offenderis,
5324 2, 3| parati casus praecipitem obiicere se admodum festinabat. Ergo
5325 1, 4| sese infestos variis modis obiiciebant. Ille, ut erat in omni suscepta
5326 1, 26| uspiam tam seclusum, abditum obinvolutumque latitabat, quod ipsum Fama
5327 4, 12| formam adigeret et quasi obinvolveret aut quo formam ipsam compleret
5328 2, 6| taciturnitate aut odiosa obiurgandi mordendique acrimonia publicum
5329 2, 13| Rides impune, arguis impune, obiurgas, garris tuo quodam iure
5330 2, 15| erat immanis, relicto asino obiurgatorem petiisse et dixisse: «Quin
5331 3, 6| prompto. Sed istiusmodi obivisse peregrinationem postremo
5332 2, 20| difficiles suscepissent atque obivissent: quis erit deorum omnium
5333 1, 1| accommodissima laedendi occasio oblata est. Nam aegre ferentibus
5334 1, 3| invenire credas, qui imperandi oblatam sortem non recuset?». «Te
5335 2, 13| involucro et implicamento obligatum atque compeditum prodire,
5336 4, 18| statua Cupidinis pectus, obliquo velo labans, vicissim perculit.
5337 1, 3| congratulandum properantem torvo obliquoque lumine despectabat. Sensit
5338 1, 22| innodandis destitisset, suae non oblita levitatis viridanti sibi
5339 1, 6| iusta diis sacra labefactata obliterarentur. Coacto ea de re senatu
5340 4, 8| opinionisque pervicaciam obliteravit; hi sole, luna et istiusmodi
5341 2, 6| susceptae iniuriae memoriam obliterent, offensae vero livorem nusquam
5342 4, 17| Me illico pavor occupat, oblitum mei. Compositis rebus, illi
5343 2, 6| innatum lacessendi morem obliviscemur? Minime; verum id quidem
5344 4, 14| familiaris, aut ea de me oblocutum aut me viso metu potius
5345 4, 14| praestet». His dictis in obloquentes proripuit. Illi propius
5346 2, 19| admonendum eos, qui de diis ita obloquerentur, hortaretur iterum atque
5347 4, 13| venereris et prae reverentia obmutescas». Tum Charon, ad unas atque
5348 3, 19| accommodatissimum videretur, effecit ut obmutescerem atque mecum ipse dicerem: '
5349 2, 9| spectet, expalluerat et obmutuerat; sed brevi sese colligens,
5350 4, 4| adesse deos animadvertentes obmutuerunt et ea re insperata perterrefacti
5351 2, 20| perpendebat. Perspiciebat enim obmutuisse Iovem et digito hospitalem
5352 3, 20| scire quod rogasset atque obmutuit: illico ipse me ingessi,
5353 4, 15| enim fessus et defatigatus, obnixius dum litus peteret navigando.
5354 2, 9| forte videar amorum culpa obnoxius, eam ereptae barbae doloribus
5355 2, 6| simulationis suos operire atque obnubere sensus!».~
5356 3, 20| gratia, nihil quod veritatem obnubilet aeque atque auctoritas.
5357 1, 28| quale interea esset terris obortum immane monstrum, cumque
5358 1, 1| odiisque citatis, ad hostem obruendum impetu et manu firmiori
5359 2, 8| Mome, ni modus adhibeatur, obruent», dictisque paululum conticuit.
5360 3, 21| immeritos aerumna calamitateque obruere ac penitus obterere, quoad
5361 2, 18| rerum adversarum cumulis obrueretur non facile dici posse, inter
5362 2, 21| aut potius exsecrationibus obruimur. Nec tantarum molestiarum
5363 4, 15| iam tum me suspicionibus obruisses; at non credidi, ergo opportunissime
5364 3, 14| sollicitudinibus curisque obruitur. Tandem egressus potius
5365 2, 8| calamitatem qua oppressus obruptusque sum ferre, quandoquidem
5366 2, 18| gravissimis durissimisque aerumnis obrutos mortales, quos ita vexant,
5367 3, 21| quam eos vidisset foeda obscenaque illa animantia, quae vix
5368 1, 4| codicibusque adnotasset. Ergo obscenas quasque superum fabulas,
5369 1, 1| statanionibus et eiusmodi obscenis et sui similibus bestiolis
5370 1, 5| pugno commaceratis oculis obscenum et inter conandum loqui
5371 3, 19| interpretetur aut probet? Adeo sunt obscura, adeo ambigua, ut nihil
5372 3, 9| dubitabat illos quidvis rerum obscurissimarum atque difficillimarum nosse
5373 4, 3| silvam reposito in antro, obscuro loco, collocat, inde in
5374 1, 12| deorum genere, cumque rogare obsecrarique perseverarent ut privatim
5375 2, 18| tantis supplicationibus obsecrationibusque pacem deum alias res agentium,
5376 3, 20| advertas». Tum Iuppiter: «Obsecro, tuisne id fortasse artibus
5377 2, 6| apud doctos, metuent omnes, obsecundabunt, idque praesertim cum te
5378 4, 15| temporibus accommodant atque obsecundantur. Adde quod istic, uti in
5379 3, 15| et studio rerum novarum obsequentissimam adeo ut vix crederet tam
5380 1, 18| honestandam opis. Namque obsequii memores et gratissimi dii
5381 4, 11| hominibus praesto, ut opera et obsequio faveant et opitulentur etiam
5382 2, 13| praesto adesse, pendere ad obsequium, parere dictis; item magnifice
5383 pro, 8| sit) tua et dicta et facta observans et colligens malo te totis
5384 4, 15| moderantur, qui quidem si observant praeterita, cogitant futura,
5385 2, 9| quidem cupidissima atque observantissima, ut hoc tibi spondeam pro
5386 2, 20| ut cerimoniarum religio observaretur, ut pietas, sanctimonia
5387 2, 13| quidem duxisse olim vereri observarique se a multitudine, eamque
5388 1, 28| apud mortales agerentur observat, sensit quale interea esset
5389 2, 21| nulla aequi, nulla pudoris observatio! Putabam me aliquando magna
5390 2, 20| superum, ad metum deorum, ad observationem religionis accommodarentur!».~
5391 2, 20| Deorum autem cultores atque observatores, quales illi cumque sint,
5392 pro, 2| memoria in hanc usque diem observatum est, ut elegans grandeque
5393 2, 21| importunissimorum catervis obsessus oportunum sibi uspiam consilium
5394 1, 9| adventantibus divae pene obsidebantur. Etenim alii fidibus, cantu,
5395 1, 21| inde quasi iam tum caeptam obsidionem dissolvens averterat. Sed
5396 1, 13| nos trita veste, sudore obsiti, semperne pessundabimur
5397 4, 22| expositos et pulveribus obsitos digno loco astruxit. Dum
5398 4, 17| vertice ad vestigium usque obsitus et foedissimus, in medium
5399 2, 18| et deorum rege pro nondum obsoleta parentis gratia ita rogare:
5400 3, 21| exstet mundum peregerint obsolevisse vetustate, et negare omnino
5401 2, 18| discumberet, quasi epularum obsonium et mensae condimentum Momum
5402 2, 21| ferendum est, homunculi obstant. Sed quid ego in hanc unam
5403 2, 11| tibi vota aurea, cape ab obstinato frustratore quae imperas.
5404 4, 12| intorsi ipsoque ex luto cymbam obstipavi».~
5405 2, 13| aliorum arbitrium occupata et obstricta? Veste utemur ut tegamur,
5406 4, 18| Eo igitur confugientes obstrictum vinctumque Momum reperiunt,
5407 3, 21| promerentes mortales beneficio obstringere quam poenis perdere: illud
5408 1, 7| sectandum prae admiratione obstupescebant, quoad prope attoniti redditi
5409 4, 3| tractas esse aut erectas obstupescebat intuens, easque tametsi
5410 3, 19| prae illius admiratione una obstupuerim. Cumque plusculum adstitissem,
5411 3, 2| atque affectus dissimulando obtegebant, et quae inprimis affectabant,
5412 4, 2| Calamitosi Momi precibus obtemperarunt nymphae plurimumque in eo
5413 4, 21| astricti eramus, quibus si obtemperavimus tu atque ego fecimus ex
5414 3, 18| comprimendi modum nisi ut obtemperetur. Tum aliqua item ex parte
5415 3, 19| dixeram, cancrumque ipsum obtenso vultu pronisque luminibus
5416 3, 21| calamitateque obruere ac penitus obterere, quoad in se sit, nusquam
5417 3, 17| re etiam additis lacrimis obtestantur ut malit unius consceleratissimi
5418 1, 3| post id, cum paululum Fraus obticuisset, mox contracto supercilio «
5419 4, 14| prius quae Charonti etiam obtigerint insperata et cognitu festivissima
5420 1, 1| inflexo diductoque sermone obtrectare ut procacem ad obloquendum
5421 3, 14| absentem neque moderate pati obtrectatores, et dici non potest quam
5422 2, 10| iniurias deplorem; satis obtudi aures tuas, Iuppiter, satis
5423 2, 21| inter se expostulationibus obtundimur, hinc votis, aut potius
5424 1, 3| referam? Quis tam vecors, tam obtusi exstat ingenii quin istuc
5425 1, 5| dum circum hostium manibus obvallatus oppressusque fugam meditaretur
5426 pro, 1| praestantissimarum divinarumque laudum obveniret, illud praesertim sibi servasse
5427 4, 19| Apollinem non temere alienam obversasse statuam, se in filiae gremium
5428 1, 1| contumaci, naturaque esse obversatorem infestum, acrem, molestum,
5429 4, 14| quam ut relicto captivo obvolaret extemplo. Ergo ad Charontem
5430 4, 18| verticibus turbinibusque obvolvi mare atque atrocissime sese
5431 4, 5| contusum suos intra foetores obvolvit atque gradibus praecipitavit.
5432 1, 33| atque hos sui prehensatores occaecatos reliquit.~
5433 3, 16| condonare. Hercules, praestita occasione ut diu multumque praemeditatam
5434 2, 18| salvis deorum rebus darentur occasiones quibus qualis demum esset
5435 3, 10| mature providerent, alii ut occasionibus praestitis attemperate uterentur.
5436 2, 8| mitigaret secum ipse commentari occeperat. Interea qui ab Iove scrutatum
5437 1, 19| de mortalibus bene mereri occeperint, in dies excrescet desidiosis
5438 4, 2| arbitrium possit esse; quae vero occeperit, flagitiosa et turpiane
5439 1, 34| strage et occidione infestos occiderent, «Et sic opto» inquit Momus «
5440 3, 19| ferunt. Iunge o atque c: aut occidet, inquiunt, aut corruet.
5441 1, 34| insultantium armis, strage et occidione infestos occiderent, «Et
5442 1, 4| passim apud mortales deseri occiperent. Id ubi a superis cognitum
5443 4, 12| his una visuntur, altero occiput, tergum, nates et postrema
5444 3, 20| aut suis, quibus callent, occulta pervestigandi artibus, aut
5445 3, 12| sapiunt illi quidem rerum occultarum quam opinare. Quid, si praesenserint
5446 1, 4| causa esset, erga Momum occulte factus iratior. Nunc suis
5447 3, 20| quidem mentis perspicacia in occultis quibusque rebus pervestigandis
5448 3, 6| ne ii, quos omnia etiam occultissima nosse sibi persuaserat,
5449 3, 5| in re quam esse penitus occultissimam cuperet sese aliorum fidei
5450 3, 21| singulis heroum statuis occupabantur. Tantis apparatibus superi
5451 4, 16| repente puppim clavumque occupant libertatemque omnibus suo
5452 1, 29| hi contra per invidiam occupantes interpellasse, ferro, igni,
5453 3, 19| malum, iracundia, sedes occuparet, unde tanti motus effervescerent,
5454 2, 18| parte possent placere superi occuparunt, mortem longe ab se exclusere.
5455 1, 29| hi per ambitionem Famam occupasse, hi contra per invidiam
5456 2, 13| membra ad aliorum arbitrium occupata et obstricta? Veste utemur
5457 2, 18| cerimoniis qui, voluptatibus occupati, solertes agentesque oderint.
5458 2, 8| salutandi Momi causam erat occupatior. At miser Momus, rerum istarum
5459 4, 4| cote excutiunt. Illis ita occupatis res evenit digna memoratu.
5460 2, 9| praeterquam votis vacare occupatissimis diis licuerit, et putare
5461 4, 20| perduellionumque campum sibi mare occupaverant, ex quo repens illa, quam
5462 4, 2| instituerunt: mortalium ergo tecta occupavere. Solus Hercules, quod fortassis
5463 2, 21| ad altercationem paratos occupavit atque avertit repens exauditus
5464 1, 4| garriendi cupiditate catervae occurrebant philosophorum; etenim cominus
5465 4, 3| adversaretur: nam parum quidem occurrebat ubi locorum illinc abreptas
5466 4, 12| contemplantibus varias solere occurrere monstri facies. Et appellatas
5467 2, 11| inconsulti levium suspicionum occursu, quibus omnia referta sunt,
5468 4, 21| amplius velitis? Pacatis enim oceani rebus me ad Iovem superosque
5469 1, 33| admonet, seque una inde quam ocissime in quippiam rerum versi
5470 3, 17| matronae; tuque, Hercules, huc ocius trahe Momum: sic soror et
5471 1, 25| restitas?» Addebat et Laudem oculo esse indecenter lippam,
5472 1, 9| ingenio erat Laus levissimo et oculorum flagrantia propemodum immodesta,
5473 2, 12| erant quae nasum aduncum oculosque perturgidos strumamve informem
5474 1, 1| ad cornua vel unum saltem oculum imposuisset. Domum itidem
5475 4, 21| praetermittamus, quod te multi oderant, tu multos timebas, mihi
5476 pro, 8| parte imitari, quos penitus oderim: qui error nunc mihi habetur
5477 4, 14| personatos et fictos mores odi, quandoquidem tu qui saxa
5478 1, 1| multorum in unum Momum invidia odiisque citatis, ad hostem obruendum
5479 2, 6| quadam taciturnitate aut odiosa obiurgandi mordendique acrimonia
5480 2, 14| importunitate; illi nostram odiosam intempestivamque scurrulitatem
5481 3, 11| essent, Iuppiter, ut molestam odiosamque ab se assiduitatem sollicitantium
5482 1, 28| cum monstri futilitatem odisset, tum et cuperet salvum esse
5483 4, 12| prato aderant, applicuisset odor, illico se ad flores ipsos
5484 3, 21| sertis fumorumque delitiis odorata et redimita. Tabulae insuper
5485 1, 6| suavitatum delitias, ut odoratissimum id iter redderent, expromere.
5486 2, 21| principio dederam amoenissimum odoratissimumque perpetua florum copia ver.
5487 4, 21| sumus. Novi aquarum suetum odorem et, ni fallor, spelunca
5488 2, 12| omnes caeli obscena tetraque odoris foeditate et nausea complerant.
5489 4, 14| laederent. Non illis quidem cum Oenope rem fuisse, qui se ad propulsandas
5490 4, 14| ostenderet nimis ferendo. Quae Oenopis verba cum etiam Gelastus
5491 1, 27| facta appareant graviter offendantur, esseque hominum ingenium
5492 4, 18| vacuum statuis theatrum offenderint. Alia ex parte ingrato ab
5493 1, 34| iniverit corpus cum multa offendet incommoda, tum illud grave
5494 4, 20| agendo et recte consulendo offendissem, proscripserant: quod vero
5495 3, 16| tumidos atque indignatos offendissent, ut erant iam tum primum
5496 4, 4| alios inter cursitandum offensa roboris stirpe ruere atque
5497 2, 6| iniuriae memoriam obliterent, offensae vero livorem nusquam propalent,
5498 2, 17| fraudaretur: omnem largitionis offensionem explicavit, affirmans id
5499 4, 14| tum quod tantis iniuriarum offensionibus lacessitus seque dignitatemque
5500 4, 4| stirpe ruere atque alios offensis prostratis sociis istuc
5501 2, 6| publicum terrorem omnibus offerebam, merito nullis eram non
5502 1, 28| caperet pensitans. Multa offerebantur quae sese perturbarent,
5503 1, 9| praestarent veste, amoenam offerre se quantis poterat artibus,
5504 2, 16| sese ultro ad amicitiam offerrent, observarent, colerent:
5505 2, 13| quibusque, nam et miseri ultro offerunt et beati non denegant. Eorum
5506 2, 15| siquidem huic neque calamitas officere neque improbitas adimere
5507 4, 20| homunculis, ne ordini superum officerem ipsum me propalando, quae
5508 1, 27| deorum opinioni vehementer officiatur. Ceterum, pro vitiata ab
5509 4, 14| sceleste Oenops, quem tantis officiis et beneficiis prosecutus
5510 4, 11| sin erunt difficiles, plus olei et operae exigent quam ut
5511 3, 11| praedicat et ab Iove demissum Olympo ut Virtutem quae ab caelo
5512 2, 18| imbuerat, superiore illa omissa; namque posteaquam intellexerat
5513 1, 33| de re ad matrem, ceteris omissis rebus, quasi temulenta,
5514 1, 1| potuerit superos omnes deos omneque caelum et universam denique
5515 2, 21| eique rei Vulcani fabros omniumque ignium officinam exercui,
5516 4, 3| subiectis scapulis illa se onerat. Erat autem statua ampla
5517 2, 15| percusserat reddidisse Momum onustum plagis. Affuisse tum illic
5518 4, 3| asportavit et eam intra opacam silvam reposito in antro,
5519 4, 11| homines, si se aeque re operaque habent atque dictis. Sed
5520 4, 19| deflueret, sed crumenam, quod operi esset intentus, neglexit.
5521 2, 6| et blanditiis iram animi operiant; omnium sermones aeque esse
5522 2, 6| fallacisque simulationis suos operire atque obnubere sensus!».~
5523 4, 11| staret quasi pusillo mapalio opertus, manuque remum collibrans
5524 2, 21| auroque votorum conflato operuerat, tanto et operis et ornamenti
5525 3, 8| tantorum tamque absolutorum operum deum, sed peremptorem futurum
5526 pro, 1| 1-~ ~Principem opificemque rerum, optimum et maximum
5527 1, 1| Erat inter ceteros celebres opifices deos magna in admiratione
5528 3, 19| et inutilia non iniuria opinabar huic etiam dedisse naturam
5529 pro, 5| invenies quam inexperti opinantur. Etenim sunt qui dum huic
5530 3, 12| quidem rerum occultarum quam opinare. Quid, si praesenserint
5531 2, 19| aut perperam perverseque opinarentur, aut male mereri aggrederentur,
5532 4, 4| et vacuum simulacrum aut opinaris aut nuncupas, quod quidem
5533 4, 12| naturae artificium alii opinati sunt in substantia accidentibus
|