|
Illi quidem, maxime Pluto, qua de
causa remanserint periucundissimum erit intellexisse. Dea quidem Nox (ut de
illa prius dicam) prout tulit casus iisdem sub theatri gradibus cum Apolline
iuxta suas obdiderant statuas in eamque, quod esset vacua, illam sortibus
plenam, quam supra recensuimus ab Apolline furto subreptam, crumenam indiderat
ne ex mortalium numero, apud quos maximos versari fures senserat, quispiam
conferta multitudine subriperet. Cum igitur Iovis imperio ardenti opera
pareretur, Apollo casu non suam sed Noctis statuam suum in pectus sustulit, ita
ut crumena inter ferendum intra pedes deflueret, sed crumenam, quod operi esset
intentus, neglexit. Nox vero
dea aeque tumultuario illo in opere sese agitans quam reliquam comperuit
statuam comportavit. At errore animadverso, rata Apollinem non temere alienam
obversasse statuam, se in filiae gremium furti sui conscia lugens commendavit.
Noctis filia est Umbra, et eam quidem Apollo ita amat perdite ut nusquam esse
nisi Umbra comite didicerit. At crumenam ipsam Ambago, dearum
mendacissima, pede in eam offenso repperit. Hinc tanta in deum Apollinem
indignatio adversus Noctem exarsit, cognita re, ut ex eo tempore nihil sibi
antiquius deputarit quam ut exosam fugando persequeretur: illa Umbrae gremio
sese tutatur delitescendo. Plutonem
vero immania velorum involucra irretitum detinuere, quoad lenones, qui
fornicibus cum suis scortorum sordibus accumbebant, fragore exciti affuere. Hi
quidem inventum Plutonem loro ad gulam obducto traxere, post id alii saxo pedem
contundere aggressi sunt ut viderent aurone solidus esset, uti suspicabantur,
alii vitreos oculos, quod esse gemmas arbitrarentur, dum eruere innituntur ita
contrectant ut altero pupillam extruserint, altero confregerint. Non tulit eum
dolorem atque iniuriam Pluto animo forti, sed ingemuit atque plus uno ex
maleficis lenonibus multavit. Nam, ut erat pondere vastus, sese in latus
vertens quos potuit suppressit, huic pedem et huic manum conterens atque
comminuens, exinde ab sordidissimis relictus foro dicitur aberrare luminibus
captus.
|