Capitolo,  Capoverso

1  1,  8 |            velut a patrie caritate nunquam destitimus, sic de preceptorum
2  1,  8 |    preceptorum vestrorum limitibus nunquam esorbitare intendimus, sed
3  6,  6 | quantalibet diuturnitate neglecta, nunquam posse vanescere vel abstenuata
4  8,  1 |            devotionis incaluit, ut nunquam possint superare oblivia
5  9,  3 |          previsione confidens quam nunquam falli vel prepediri posse
6 11,  14|            quemadmodum et vos, que nunquam pietatis et equitatis, ut
7 12,  8 |         talem Florentia introitur, nunquam Florentiam introibo. ~
8 13,  15|             ignorato enim dimidio, nunquam cognoscitur duplum; et sic
9 13,  70|         est quod semper movetur et nunquam quiescit, et est eius appetitus.