Capitolo,  Capoverso

 1  1,  1 |            indigeat, et examinatis que tangimus, ubi forte contra
 2  1,  2 |            Paternitatis aspeximus, que totius nostri desiderii
 3  1,  6 |         Sed si qua celo est pietas que talia remuneranda prospiciat,
 4  2,  1 |          quando magnificentia sua, que super astra nunc affluenter
 5  2,  3 |       progenies maxima Tuscanorum, que tanto viro fulgebat, et
 6  2,  4 |       considerentur intellectualia que supersunt, sane mentis oculis
 7  3,  4 |      muniri. Omnis namque potentia que post corruptionem unius
 8  3,  4 |          potentia concupiscibilis, que sedes amoris est, sit potentia
 9  3,  6 |          De Rerum Transformatione, que directe atque ad litteram
10  3,  7 |     deprecor, Fortuitorum Remedia, que ab inclitissimo phylosophorum
11  4,  1 |          ne alia relata pro aliis, que falsarum oppinionum seminaria
12  5,  1 |          ortu auroram demonstrans, que iam tenebras diuturne calamitatis
13  5,  4 |            Italia etiam Saracenis, que statim invidiosa per orbem
14  5,  17|          si culpa vetus non obest, que plerunque supinatur ut coluber
15  5,  19|     littorum et Alpium summitates, que sue sunt; qui publicis quibuscunque
16  5,  22|            invisibilia Dei, per ea que facta sunt, intellecta conspiciuntur»,
17  5,  25|                     25. Et si hec, que uti principia sunt, ad probandum
18  5,  25|         orbem totaliter amplexata, que sui sillogizantis faciem
19  5,  26|             alterutri iussit reddi que sua sunt.~
20  6,  11|         aquila in auro terribilis, que nunc Pirenen, nunc Caucason,
21  6,  14|        delitiis inconsulte mutata, que Pergama rediviva non cingunt,
22  6,  21|           ac sacratissimis legibus que iustitie naturalis imitantur
23  7,  7 |      quamvis longa sitis in dubium que sunt certa propter esse
24  7,  18|         festina sua sollempnitate; que quidem et Amalech et Agag
25  7,  21|            inopina turgescet? Imo, que cum etiam flagellata resederit,
26  7,  23|          hec Amata illa impatiens, que, repulso fatali connubio,
27  7,  24|        cornua rebellionis exacuit, que ad imaginem suam atque similitudinem
28  7,  27|    traditur, ut traditus faciat ea que non conveniunt; que quamvis
29  7,  27|      faciat ea que non conveniunt; que quamvis iniusta sint opera,
30  9,  2 |           Celsitudinis apprehensio que scribentis humilitas esplicare
31  9,  3 |      prepediri posse non dubito et que humane civilitati de Principe
32 10,  1 |            colletentur. Nam per ea que continebantur in ipsa, cum
33 11,  1 |      quondam Phariseorum cupiditas que sacerdotium vetus abominabile
34 11,  6 |            templo vendentibus, ubi que pretio mensurari non possunt,
35 11,  14|        uxorem, quemadmodum et vos, que nunquam pietatis et equitatis,
36 11,  15|          piissima, sponsa Christi, que in aqua et Spiritu generas
37 11,  15|  sanguisuge facte sunt tibi nurus; que quales pariant tibi fetus,
38 11,  17|          orbe terrarum; omnes enim que garrio murmurant aut mussant
39 11,  17|          cogitant aut somniant, et que inventa non attestantur. ~
40 11,  24|        Ecclesie veneranda insignia que forsan non emeriti sed inmeriti
41 11,  26|           Christi, pro sede Sponse que Roma est, pro Italia nostra,
42 12,  8 |         deinde per alios invenitur que fame Dantisque honori non
43 13,  10|         Comedie sublimem canticam, que decoratur titulo Paradisi;
44 13,  13|           est, quia veritas de re, que in veritate consistit tanquam
45 13,  14|                     14. Eorum vero que sunt, quedam sic sunt, ut
46 13,  17|                17. Sex igitur sunt que in principio cuiusque doctrinalis
47 13,  36|        tertia Comedie Dantis etc., que dicitur Paradisus». ~
48 13,  42|          pars, seu tertia cantica, que Paradisus dicitur, principaliter
49 13,  44| prenotandum quod prenuntatio ista, que comuniter exordium dici
50 13,  49|          Nam dicit se dicturam ea, que vidit in primo celo et retinere
51 13,  50|            recitaturum se dicit ea que maxime allectiva sunt desiderii
52 13,  50|    ostendit, cum dicit se dicturum que mente retinere potuit; si
53 13,  53|           causa omnium; ergo omnia que sunt, preter unum ipsum,
54 13,  57|       causata, aliter essent plura que essent per se necesse esse,
55 13,  58|    intellectiva, est tota et unius que causat. Et sic quemadmodum
56 13,  69|           profluens a prima causa, que Deus est, manifestum est
57 13,  70|        propter aliquam partem sui, que non habet illud ubi ad quod
58 13,  74|        magis elongatum est ab hiis que hic». ~
59 13,  76|           dicens se vidisse aliqua que recitare non potest qui
60 13,  77|                             77. Ad que intelligenda sciendum est
61 13,  78|        celum, et vidit arcana Dei, que non licet homini loqui».
62 13,  82|            ergo, ut dicit, aliqua «que referre nescit et nequit
63 13,  83|          lumen intellectuale vidit que sermone proprio nequivit
64 13,  84|      Postea dicit se dicturum illa que de regno celesti retinere
65 13,  84|        esse «materiam» sui operis; que qualia sint et quanta, in
66 13,  88|           In parte vero executiva, que fuit divisa contra prologum,
67 13,  88|          veritatem multa querentur que magnam habent utilitatem