Parte, Capitolo,  Capoverso

 1   1,  2,  3 |         Deo inmediate vel ab alio, Dei ministro seu vicario.~
 2   1,  8,  2 |                   2. De intentione Dei est ut omne causatum divinam
 3   1, 16,  1 |    videlicet illius mortalium quem Dei Filius, in salutem hominis
 4   2,  2,  3 |          sit et preter intentionem Dei naturantis et celi; et quod
 5   2,  2,  4 |          bonum, per prius in mente Dei est; et, cum omne quod in
 6   2,  2,  4 |             cum omne quod in mente Dei est sit Deus, iuxta illud «
 7   2,  2,  8 |                 8. Voluntas quidem Dei per se invisibilis est;
 8   2,  2,  8 |     invisibilis est; et invisibile Dei «per ea que facta sunt intellecta
 9   2,  4,  2 |     deficientes dixerunt: «Digitus Dei est hic».~
10   2,  4,  10|            abruptis vinculis, miro Dei auxilio adiuta, transnavit
11   2,  7,  2 |           fide. Nam quedam iudicia Dei sunt ad que humana ratio
12   2,  7,  3 |         civitati». Et hoc iudicium Dei est; aliter humana ratio
13   2,  7,  4 |            4. Quedam etiam iudicia Dei sunt, ad que etsi humana
14   2,  7,  7 |         Occultum vero est iudicium Dei ad quod humana ratio nec
15   2,  7,  8 | revelatione dupliciter: aut sponte Dei, aut oratione impetrante;
16   2,  7,  8 |        oratione impetrante; sponte Dei dupliciter: aut expresse,
17   2,  7,  9 |           dictum est. Sorte quidem Dei iudicium quandoque revelatur
18   2,  7,  9 |          Certamine vero dupliciter Dei iudicium aperitur: vel ex
19   2,  8,  1 |          imperio mundi certantibus Dei iudicium sit secuta.~
20   2,  8,  10|           et scientie et sapientie Dei», quis hic te non obstupescere
21   2,  9,  5 |           iustitie nonne in nomine Dei congregati sunt? Et si sic,
22   2,  9,  19|             reposita», scilicet in Dei providentia ecterna.~
23   2, 10,  2 |          depauperatio talis absque Dei iudicio fit, cum nec pauperibus,
24   2, 10,  6 |         humani descriptione filius Dei, homo factus, homo conscriberetur:
25   3,  1,  5 |         Deo dependeat an ab aliquo Dei vicario vel ministro, quem
26   3,  3,  10|     traditiones Ecclesie in Filium Dei Cristum sive venturum sive
27   3,  3,  15|            transgredimini mandatum Dei propter traditionem vestram?».
28   3,  4,  7 |       dicit Augustinus in Civitate Dei: «Non omnia que gesta narrantur
29   3,  6,  1 |   depositus per Samuelem, qui vice Dei de precepto fungebatur,
30   3,  6,  2 |     arguunt quod, quemadmodum ille Dei vicarius auctoritatem habuit
31   3,  6,  2 |          transferendi, sic et nunc Dei vicarius, Ecclesie universalis
32   3,  6,  3 |          eius quod dicunt Samuelem Dei vicarium, quia non ut vicarius
33   3,  6,  6 |           fecit hoc, quod vicarius Dei hoc facere possit. Multa
34   3,  6,  6 |          facturus est que vicarius Dei, Petri successor, facere
35   3,  7,  2 |       summus Pontifex est vicarius Dei: ergo est dominus spiritualium
36   3,  7,  3 |         maiori, et aliud «vicarius Dei», quod predicatur in minori.~
37   3,  8,  2 |         Petri omnia de concessione Dei posse tam ligare quam solvere;
38   3,  9,  10|              Tu es Cristus, filius Dei vivi». Scribit etiam quod,
39   3, 10,  17|            17. Poterat et vicarius Dei recipere non tanquam possessor,
40   3, 12,  5 |       iudicari»; cum etiam angelus Dei Paulo dixerit parum post: «
41   3, 13,  3 |           sit effectus nature, sed Dei dicentis «Super hanc petram
42   3, 15,  1 |     Consequens enim est si ab ipso Dei vicario non dependet, quod
43   3, 15,  9 |            qui per coecternum sibi Dei filium Iesum Cristum et