Parte, Capitolo,  Capoverso

 1   1,  2,  7 |           ratio eorum que sunt ad finem ab ipso fine summatur. Nam
 2   1,  2,  8 |          sufficienter: esse autem finem huius civilitatis et illius,
 3   1,  2,  8 |           et non esse unum omnium finem arbitrari stultum est.~
 4   1,  4,  5 |         ad quod, velut in ultimum finem, omnia nostra opera ordinantur,
 5   1,  5,  8 |          modo existentes in regno finem non assecuntur, sed etiam
 6   1,  6,  1 |           totum se habet sicut ad finem et optimum: ergo et ordo
 7   1,  6,  1 |         ordinem in toto, sicut ad finem et optimum. Ex quo habetur
 8   2,  5,  1 |       bonum rei publice intendit, finem iuris intendit. Quodque
 9   2,  5,  2 |       sotiorum bonum, necesse est finem cuiusque iuris bonum comune
10   2,  5,  4 |        bonum rei publice intendit finem iuris intendit. Si ergo
11   2,  5,  4 |    intenderunt, verum erit dicere finem iuris intendisse.~
12   2,  5,  18|        bonum rei publice intendit finem iuris intendit: aliud est,
13   2,  5,  19|         propositum sic: quicunque finem iuris intendit cum iure
14   2,  5,  19|     populus subiciendo sibi orbem finem iuris intendit, ut manifeste
15   2,  5,  20|           dicitur: quod quicunque finem iuris intendit cum iure
16   2,  5,  20|           res est propter aliquem finem; aliter esset otiosa, quod
17   2,  5,  21|         omnis res est ad proprium finem, sic omnis finis propriam
18   2,  5,  21|         loquendo, in quantum duo, finem eundem intendere: sequeretur
19   2,  5,  22| destruendo, inpossibile est iuris finem querere sine iure, cum quelibet
20   2,  5,  22|          quelibet res ad proprium finem se habeat velut consequens
21   2,  5,  23|          evidentissime patet quod finem iuris intendentem oportet
22   2,  6,  5 |     aliquod medium necessarium ad finem nature universalem, necesse
23   2,  6,  5 |      naturam semper agere propter finem in secundo De naturali auditu
24   2,  6,  6 |                6. Et quia ad hunc finem natura pertingere non potest
25   3,  2,  5 |          manifestum est quod Deus finem nature vult, aliter celum
26   3,  2,  5 |  impedimentum finis, vellet etiam finem impedimenti, aliter etiam
27   3,  2,  5 |    sequeretur Deum velle non esse finem nature, quem dicitur velle
28   3,  2,  7 |    necessitate sequitur quod Deus finem nature non vult; et sic
29   3, 15,  6 |         natura ad ultimum quendam finem ordinetur, consequitur ut
30   3, 15,  10|       directivo secundum duplicem finem: scilicet summo Pontifice,