Parte, Capitolo, Capoverso
1 1, 4, 5 | quod melius, ymo per quod optime genus humanum pertingit
2 1, 8, 1 | omne illud bene se habet et optime quod se habet secundum intentionem
3 1, 8, 2 | humanum genus bene se habet et optime quando, secundum quod potest,
4 1, 8, 5 | intentionem: quod est bene et optime se habere, ut in principio
5 1, 9, 1 | 1. Item, bene et optime se habet omnis filius cum
6 1, 9, 1 | De naturali auditu. Ergo optime se habet humanum genus cum
7 1, 9, 2 | est, humanum genus tunc optime se habet, quando ab unico
8 1, 11, 1 | 1. Preterea, mundus optime dispositus est cum iustitia
9 1, 12, 1 | genus potissime liberum optime se habet. Hoc erit manifestum,
10 1, 12, 7 | quis erit qui humanum genus optime se habere non dicat, cum
11 1, 12, 13| humanum sub Monarcha existens optime se habet; ex quo sequitur
12 1, 13, 1 | Adhuc, ille qui potest esse optime dispositus ad regendum,
13 1, 13, 1 | dispositus ad regendum, optime alios disponere potest:
14 1, 13, 5 | Ex quibus colligitur quod optime dispositum esse oportet
15 1, 13, 5 | dispositum esse oportet optime alios disponere volentem.~
16 1, 13, 6 | solus est ille qui potest optime esse dispositus ad regendum.
17 1, 13, 8 | est ille, qui potest esse optime dispositus ad regendum:
18 1, 13, 8 | regendum: ergo Monarcha solus optime alios disponere potest.
19 1, 14, 3 | melior per esse propinquior optime; et finis habet rationem
20 1, 14, 11| Unde sequitur humanum genus optime se habere cum ab uno regitur;
21 1, 15, 8 | voluntatibus; genus humanum optime se habens est quedam concordia;
22 1, 15, 8 | concordia; nam, sicut unus homo optime se habens et quantum ad
23 1, 15, 8 | humanum; ergo genus humanum optime se habens ab unitate que
24 1, 15, 10| quod sunt, necesse est ad optime se habere humanum genus
25 2, 2, 3 | existente artifice atque optime organo se habente, si contingat
|