Parte, Capitolo,  Capoverso

 1   1, 13,  7 | potissime habere potest: que duo principalissime legis latori
 2   2,  1,  6 |               6. Hec equidem duo fient sufficienter, si secundam
 3   2,  1,  7 |     divine auctoritatis: que duo cum simul ad unum concurrunt,
 4   2,  5,  18|         18. Declarata igitur duo sunt; quorum unum est, quod
 5   2,  5,  21|  unde inpossibile est aliqua duo per se loquendo, in quantum
 6   2,  5,  21|      se loquendo, in quantum duo, finem eundem intendere:
 7   2,  9,  4 |                           4. Duo igitur formalia duelli apparent:
 8   2,  9,  15|                   15. Cumque duo populi ex ipsa troyana radice
 9   3,  1,  5 | inquisitio futura est, inter duo luminaria magna versatur:
10   3,  4,  2 |    Geneseos, quod Deus fecit duo magna luminaria – luminare
11   3,  4,  2 |      esse intelligebant ista duo regimina: scilicet spirituale
12   3,  4,  4 |    aut non sillogizando; que duo Phylosophus obiciebat contra
13   3,  4,  12| illius dicti quo dicunt illa duo luminaria typice importare
14   3,  4,  12|   luminaria typice importare duo hec regimina: in quo quidem
15   3,  4,  13|      dicere dc Deo; nam illa duo luminaria producta sunt
16   3,  4,  16|     quod quarto die Deus hec duo regimina fecerit; et per
17   3,  9,  1 |  dixit Cristo, cum ait «Ecce duo gladii hic»; et dicunt quod
18   3,  9,  1 |  quod per illos duos gladios duo predicta regimina intelliguntur,
19   3,  9,  1 |   apud se: unde arguunt illa duo regimina secundum auctoritatem
20   3,  9,  2 |      quos assignavit Petrus, duo prefata regimina importare:
21   3,  9,  8 |  quilibet habere non potest, duo sufficere possunt».~
22   3, 15,  6 |   solus inter omnia entia in duo ultima ordinetur, quorum