Parte, Capitolo, Capoverso
1 1, 10, 1 | litigium, ibi debet esse iudicium; aliter esset inperfectum
2 1, 10, 2 | inter tales oportet esse iudicium.~
3 1, 12, 2 | esse liberum de voluntate iudicium. Et verum dicunt; sed importatum
4 1, 12, 3 | 3. Et ideo dico quod iudicium medium est apprehensionis
5 1, 12, 4 | 4. Si ergo iudicium moveat omnino appetitum
6 1, 12, 4 | quocunque modo proveniente iudicium moveatur, liberum esse non
7 1, 12, 5 | Et hinc est quod bruta iudicium liberum habere non possunt,
8 1, 13, 7 | potest, quia inter ceteros iudicium et iustitiam potissime habere
9 1, 13, 7 | a Deo: «Deus» inquiebat «iudicium tuum regi da et iustitiam
10 2, 7, 1 | scire oportet quod divinum iudicium in rebus quandoque hominibus
11 2, 7, 3 | genti et civitati». Et hoc iudicium Dei est; aliter humana ratio
12 2, 7, 7 | 7. Occultum vero est iudicium Dei ad quod humana ratio
13 2, 7, 8 | expresse, sicut revelatum fuit iudicium Samueli contra Saulem; per
14 2, 7, 9 | dictum est. Sorte quidem Dei iudicium quandoque revelatur hominibus,
15 2, 7, 9 | Certamine vero dupliciter Dei iudicium aperitur: vel ex collisione
16 2, 8, 1 | quibusdam per athletas divinum iudicium postulamus iuxta iam tritum
17 2, 8, 1 | imperio mundi certantibus Dei iudicium sit secuta.~
18 2, 9, 1 | acquiritur. Nam ubicunque humanum iudicium deficit, vel ignorantie
19 2, 9, 2 | mutuam collisionem divinum iudicium postulatur: quam quidem
20 2, 9, 7 | evangelicam cognoscebant, cum iudicium a fortuna duelli querebant.~
21 2, 9, 20| sensum legis consilium et iudicium exhibere contenti.~
|