Parte, Capitolo,  Capoverso

 1   1, 13,  2 |    delectatio, quia delectatio rei desiderate semper annexa
 2   2,  2,  7 |       sed secundum quod natura rei subiecte recipit. Propter
 3   2,  4,  8 |                       8. Cuius rei memor fuit Poeta noster
 4   2,  4,  9 |   caderet ut ad finalem romane rei deletionem non restaret
 5   2,  4,  10|       onmes fere scribe romane rei ad gloriam ipsius commemorant?~
 6   2,  5,  1 |       Quicunque preterea bonum rei publice intendit, finem
 7   2,  5,  2 |         inquit – ad utilitatem rei publice leges interpretande
 8   2,  5,  4 |    igitur quod quicunque bonum rei publice intendit finem iuris
 9   2,  5,  4 | intendit. Si ergo Romani bonum rei publice intenderunt, verum
10   2,  5,  5 |    omni cupiditate summota que rei publice semper adversa est,
11   2,  5,  7 |      Quandiu» inquit «imperium rei publice beneficiis tenebatur,
12   2,  5,  11|  pauper existens, pro fide qua rei publice tenebatur auri grande
13   2,  5,  16|        genere tertiam victimam rei publice tribuisset».~
14   2,  5,  18|      est, quod quicunque bonum rei publice intendit finem iuris
15   2,  9,  18|    sicut Livius et alii romane rei scriptores testificari conantur.~
16   3,  2,  5 |       impedimenti sit non esse rei impedite, sequeretur Deum
17   3, 14,  1 |     cum virtutes uniuscuiusque rei consequantur naturam eius
18   3, 14,  9 |        verum et falsum ab esse rei vel non esse in oratione