Parte, Capitolo,  Capoverso

 1   2,  2,  4 |        Ex hiis iam liquet quod ius, cum sit bonum, per prius
 2   2,  2,  4 |     ipsum velit, sequitur quod ius a Deo, prout in eo est,
 3   2,  2,  4 |      divina voluntas sit ipsum ius.~
 4   2,  2,  5 |    iterum ex hoc sequitur quod ius in rebus nichil est aliud
 5   2,  2,  5 |  voluntati non consonat, ipsum ius esse non possit, et quicquid
 6   2,  2,  5 |        voluntati est consonum, ius ipsum sit.~
 7   2,  2,  7 |        sapientum autoritatibus ius illius populi gloriosi queratur.~
 8   2,  5,  1 |       sequatur sic ostenditur: ius est realis et personalis
 9   2,  5,  2 |       esse; et inpossibile est ius esse, bonum comune non intendens.
10   2,  5,  22|   necesse est fine illo posito ius poni, cum sit proprius et
11   2,  6,  2 |        vel in ordine; non enim ius extenditur ultra posse.
12   3, 10,  7 |       Imperii vero fundamentum ius humanum est.~
13   3, 10,  8 | Imperio licitum non est contra ius humanum aliquid tacere.
14   3, 10,  8 |     aliquid tacere. Sed contra ius humanum esset, si se ipsum
15   3, 10,  9 |  destruere Imperium sit contra ius humanum, ex superioribus
16   3, 10,  20| usurpatio enim iuris non facit ius. Nam si sic, eodem modo