Parte, Capitolo,  Capoverso

 1   1,  1,  1 |                      1. Omnium hominum quos ad amorem veritatis
 2   1,  3,  4 |       ad quam ipsa universitas hominum in tanta moltitudine ordinatur;
 3   1,  4,  4 |        etiam «Pax vobis» Salus hominum salutabat; decebat enim
 4   1,  9,  3 |      Boetius dicens:~ ~O felix hominum genus~si vestros animos
 5   1, 11,  11|      oportet, de facili mentes hominum detorquentis. Ubi ergo non
 6   1, 11,  14|   cupiditas nanque, perseitate hominum spreta, querit alia; karitas
 7   1, 11,  15|        Et quod Monarche maxime hominum recta dilectio inesse debeat,
 8   1, 11,  18|      consequens est quod bonum hominum ab eo maxime diligatur.~
 9   1, 16,  1 |     deviationis, dispositiones hominum et tempora recolamus, non
10   2,  2,  6 |        quod illud quod Deus in hominum sotietate vult, illud pro
11   2,  5,  1 | hominem proportio, que servata hominum servat sotietatem, et corrupta
12   2,  6,  6 |  necesse est naturam producere hominum multitudinem ad diversas
13   3,  3,  6 |    veritatem que queritur tria hominum genera maxime colluctantur.~
14   3,  4,  14|         cum ista regimina sint hominum directiva in quosdam fines,