Parte, Capitolo, Capoverso
1 1, 2, 2 | vel in hiis et super hiis que tempore mensurantur.~
2 1, 2, 4 | Verum, quia omnis veritas que non est principium ex veritate
3 1, 2, 4 | certitudine omnium propositionum que inferius assummuntur. Et
4 1, 2, 5 | sciendum quod quedam sunt que, nostre potestati minime
5 1, 2, 5 | divina; quedam vero sunt que, nostre potestati subiacentia,
6 1, 2, 7 | est ut omnis ratio eorum que sunt ad finem ab ipso fine
7 1, 2, 8 | principium per quod omnia que inferius probanda sunt erunt
8 1, 3, 2 | Deus ecternus arte sua, que natura est, in esse producit.
9 1, 3, 4 | particulare pertingere potest. Que autem sit illa, manifestum
10 1, 3, 9 | Averrois in comento super hiis que De anima. Potentia etiam
11 1, 3, 10| Quod dico propter agibilia, que politica prudentia regulantur,
12 1, 3, 10| et propter factibilia, que regulantur arte: que omnia
13 1, 3, 10| factibilia, que regulantur arte: que omnia speculationi ancillantur
14 1, 4, 2 | universalis est optimum eorum que ad nostram beatitudinem
15 1, 4, 5 | 5. Ex hiis ergo que declarata sunt patet per
16 1, 4, 5 | quia est pax universalis, que pro principio rationum subsequentium
17 1, 5, 1 | circa Monarchiam temporalem, que comuniori vocabulo nuncupatur «
18 1, 5, 9 | habet in hiis et in singulis que ad unum aliquod ordinantur,
19 1, 6, 3 | multitudinis, ut per ea que dicta sunt in capitulo precedenti
20 1, 11, 1 | dicebant optima tempora, que etiam «aurea» nuncupabant.~ ~
21 1, 11, 11| sententia Phylosophi est ut que lege determinari possunt
22 1, 11, 17| superiorem, ut patet ex hiis que De causis; et quanto causa
23 1, 12, 2 | quibusdam propositionibus, que ad exemplum logicalibus
24 1, 12, 8 | Phylosopho placet in hiis que De simpliciter ente. Nam
25 1, 12, 9 | oligarchie atque tyrampnides – que in servitutem cogunt genus
26 1, 12, 11| Phylosopho placet in hiis que de presenti materia nobis
27 1, 13, 3 | quod Phylosophus in hiis que De simpliciter ente: «Omne»
28 1, 13, 4 | De hiis enim» inquit «que in passionibus et actionibus,
29 1, 13, 7 | potissime habere potest: que duo principalissime legis
30 1, 14, 1 | potest, A, et sint plura, per que similiter illud fieri potest,
31 1, 14, 7 | genus secundum sua comunia, que omnibus competunt, ab eo
32 1, 14, 7 | et sub illa particularem, que proprie sua est, assummit
33 1, 15, 2 | Phylosopho placet in hiis que De simpliciter ente. Unde
34 1, 15, 2 | ut patet in primo eorum que De simpliciter ente.~
35 1, 15, 5 | 5. Que quidem radix apparebit,
36 1, 15, 5 | apparet unitatem voluntatum, que per uniformem motum datur
37 1, 15, 7 | apprehensi forma est eius: que quidem forma, quemadmodum
38 1, 15, 8 | concordia dependet ab unitate que est in voluntatibus; genus
39 1, 15, 8 | optime se habens ab unitate que est in voluntatibus dependet.~
40 2, 1, 7 | radio divine auctoritatis: que duo cum simul ad unum concurrunt,
41 2, 2, 1 | inquisitionis principium est videre que sit illa veritas, in quam
42 2, 2, 3 | defectum, ut ex hiis patet que de celo phylosophamur, restat
43 2, 2, 8 | et invisibile Dei «per ea que facta sunt intellecta conspiciuntur»;
44 2, 3, 4 | est atque unica virtus.~Que due sententie ad duas nobilitates
45 2, 3, 6 | prima parte sui voluminis, que a capta Troya summit exordium,
46 2, 3, 9 | refert Phylosophus in hiis que de moribus fugiendis ad
47 2, 3, 12| superius haberi potest per ea que dicta sunt. Et quod fuerit
48 2, 3, 15| 17 Que ultima uxor de Ytalia fuit,
49 2, 4, 6 | sacrifico cecidere Nume, que lecta iuventus~patritia
50 2, 5, 1 | hominis ad hominem proportio, que servata hominum servat sotietatem,
51 2, 5, 5 | omni cupiditate summota que rei publice semper adversa
52 2, 5, 10| contra Epycurum in hiis que De fine bonorum disceptans
53 2, 5, 16| Tullii recalescit. In hiis que De fine bonorum inquit enim
54 2, 5, 17| 17. In hiis vero que De offitiis de Catone dicebat: «
55 2, 5, 20| 20. Que conclusio ut ex omnibus
56 2, 5, 23| intendere; nec valet instantia que de verbis Phylosophi «eubuliam»
57 2, 5, 24| bene secuntur ex signis que sunt signa falsi.~
58 2, 5, 25| est, sed est actio quedam que, si de propria substantia
59 2, 6, 4 | intenderet, media vero per que ad formam pertingeret non
60 2, 6, 4 | media omnia intendit, per que ad ultimum sue intentionis
61 2, 6, 6 | operationes necessarie ad ipsum, que multitudinem requirunt in
62 2, 6, 7 | Phylosophus astruit in hiis que De Politicis: et talibus,
63 2, 6, 8 | 8. Que si ita se habent, non dubium
64 2, 6, 8 | Quis autem fuerit locus et que gens, per dicta superius
65 2, 7, 2 | quedam iudicia Dei sunt ad que humana ratio propriis pedibus
66 2, 7, 4 | etiam iudicia Dei sunt, ad que etsi humana ratio ex propriis
67 2, 7, 4 | cum adiutorio fidei eorum que in Sacris Licteris nobis
68 2, 8, 12| regnum populique potentis~que mare, que terras, que totum
69 2, 8, 12| populique potentis~que mare, que terras, que totum possidet
70 2, 8, 12| potentis~que mare, que terras, que totum possidet orbem~non
71 2, 10, 1 | propositum per rationes que plurimum rationalibus principiis
72 2, 10, 8 | iurisdictionem etiam persuaserit: que si de iure non erat, iniusta
73 2, 11, 3 | secundum divitias glorie sue que superhabundavit in nobis»;
74 3, 2, 3 | si hoc non falsum, nec ea que secuntur ad ipsum; impossibile
75 3, 2, 4 | est nolle, ut de se patet. Que si falsa non sunt, ista
76 3, 2, 6 | impedimentum non curat, rem que potest impediri non curat,
77 3, 3, 1 | tollendum litigium; sed que fuit secunde questionis,
78 3, 3, 6 | Igitur contra veritatem que queritur tria hominum genera
79 3, 3, 14| quas «decretales» dicunt: que quidem etsi auctoritate
80 3, 3, 18| matrem Ecclesiam ducti, ipsam que queritur veritatem ignorant:
81 3, 4, 1 | diversis argumentis moventur; que quidem de Sacra Scriptura
82 3, 4, 2 | alterum preesset nocti: que allegorice dicta esse intelligebant
83 3, 4, 3 | quod, quemadmodum luna, que est luminare minus, non
84 3, 4, 4 | Phylosopho placet in hiis que De sophisticis elenchis,
85 3, 4, 4 | falsum, aut non sillogizando; que duo Phylosophus obiciebat
86 3, 4, 7 | Civitate Dei: «Non omnia que gesta narrantur etiam significare
87 3, 4, 7 | putanda sunt, sed propter illa que aliquid significant etiam
88 3, 4, 7 | aliquid significant etiam ea que nichil significant actexuntur.
89 3, 4, 20| spirituali, nec virtutem que est eius auctoritas, nec
90 3, 4, 22| conclusionis «auctoritatem»: que sunt res diverse subiecto
91 3, 6, 6 | et facit et facturus est que vicarius Dei, Petri successor,
92 3, 7, 3 | salvatur, ut patet ex hiis que de sillogismo simpliciter.
93 3, 9, 1 | regimina intelliguntur, que quidem Petrus dixit esse
94 3, 9, 7 | preparare vobis etiam ea que iam prohibui vobis propter
95 3, 9, 8 | Itaque si responsio Petri, que est ad hoc, fuisset sub
96 3, 9, 8 | iam non fuisset ad eam que erat Cristi: de quo Cristus
97 3, 9, 19| dicebat Lucas ad Theophilum «que cepit Iesus facere et docere».
98 3, 9, 19| opera parati erant, per que facerent quod Cristus dicebat
99 3, 10, 3 | solutis igitur argumentis que radices in divinis eloquiis
100 3, 10, 3 | illa ponenda et solvenda que in gestis humanis et ratione
101 3, 10, 3 | quod sic sillogizant: «ea que sunt Ecclesie nemo de iure
102 3, 10, 3 | et minorem probant per ea que de Constantino superius
103 3, 10, 5 | offitium sibi deputatum que sunt contra illud offitium;
104 3, 10, 8 | iuxta illud Canticorum «Que est ista, que ascendit de
105 3, 10, 8 | Canticorum «Que est ista, que ascendit de deserto delitiis
106 3, 11, 1 | phylosophie dicentes: omnia que sunt unius generis reducuntur
107 3, 11, 1 | quod est mensura omnium que sub illo genere sunt; sed
108 3, 11, 3 | dico quod, cum dicunt «Ea que sunt unius generis oportet
109 3, 11, 5 | per formam accidentalem, que est relatio per quam sortitur
110 3, 11, 6 | Papatum et per Imperiatum, que relationes sunt altera sub
111 3, 12, 1 | huius tertie questionis, que a principio discutienda
112 3, 12, 1 | discutienda proponebatur: que quidem veritas apparebit
113 3, 12, 7 | patrocinium Ecclesie illa que de Imperio deputavit ei
114 3, 13, 5 | remotos, ut patet per ea que Deus ad Moysen; et sacerdotes
115 3, 13, 5 | sacerdotes novissimos, per ea que Cristus ad discipulos: quam
116 3, 13, 6 | intendit, ut habetur in hiis que De simpliciter ente. Sed
117 3, 13, 7 | Imperatore non receperit, per ea que superius manifesta sunt
118 3, 14, 9 | sequitur ex contrarietate que est in re dicta vel oppinata,
119 3, 15, 7 | beatitudinem scilicet huius vite, que in operatione proprie virtutis
120 3, 15, 7 | beatitudinem vite ecterne, que consistit in fruitione divini
121 3, 15, 7 | nisi lumine divino adiuta, que per paradisum celestem intelligi
122 3, 15, 8 | per documenta spiritualia que humanam rationem transcendunt,
123 3, 15, 9 | nobis hec ab humana ratione que per phylosophos tota nobis
124 3, 15, 17| 17. Que quidem veritas ultime questionis
|