23-compa | compe-elect | eleme-inten | inter-parti | parvo-remed | remet-unive | urbis-zonis
Parte, Capitolo, Capoverso
501 2, 5, 8 | personis autem singularibus compendiose progrediar. Nunquid non
502 3, 15, 9 | vagantes «in camo et freno» compescerentur in via.~
503 1, 14, 9 | secundum quod unicuique tribui competebat.~
504 2, 4, 2 | Unde ipse probat soli Deo competere miracula operari: quod autoritate
505 1, 3, 6 | esse nulli ab homine alii competit vel supra vel infra.~
506 1, 14, 7 | sua comunia, que omnibus competunt, ab eo regatur et comuni
507 1, 3, 6 | elementis participatur; nec esse complexionatum, quia hoc reperitur in mineralibus;
508 3, 10, 10| iurisdictionem ambitu suo comprehendens: ergo ipsa est prior suo
509 2, 5, 2 | bene «quid est» et «quare» comprehendit, et cuiuslibet sotietatis
510 3, 8, 5 | quod sub genere animalis comprehenditur; si vero dico «omnis homo
511 3, 14, 3 | in dictis quam in factis comprehensa : vita enim ipsius ydea
512 2, 11, 7 | utroque termino sue militie comprobasse. Et iam sufficienter manifestum
513 1, 14, 7 | humanum genus secundum sua comunia, que omnibus competunt,
514 3, 11, 8 | subalternatur alteri vel in spetie comunicant per naturam relationis,
515 3, 11, 9 | converso. Nec potest dici quod comunicent in spetie, cum alia sit
516 1, 14, 9 | relinquebat, superiora et comuniora sibi soli reservans, quibus
517 1, 5, 1 | Monarchiam temporalem, que comuniori vocabulo nuncupatur «Imperium»;
518 1, 14, 9 | sibi soli reservans, quibus comunioribus utebantur primates per tribus,
519 1, 3, 2 | quem ordinat domesticam comunitatem, alius ad quem viciniam,
520 1, 3, 8 | per aliquam particularium comunitatum superius distinctarum tota
521 2, 8, 10| obstupescere poterit? Nam conantem Alexandrum prepedire in
522 2, 7, 9 | aliquod signum prevalere conantium, sicut fit per pugnam athletarum
523 1, 1, 4 | felicitatem ostensam reostendere conaretur? qui senectutem a Cicerone
524 1, 16, 4 | capitum factum, in diversa conaris !~
525 2, 5, 8 | bonum publicum exaugere conati sunt?~
526 1, 13, 3 | aliquid agere conetur, frustra conatur.~
527 3, 5, 2 | interimendo dissolvere: sed concedatur.~
528 2, 4, 4 | re suum contradictorium concedere sanctum est: romanum Imperium
529 3, 8, 3 | ligare ipsum posse. Minorem concedo, maiorem vero non sine distinctione.~
530 1, 11, 4 | parte subiectorum quibus concernuntur, secundum quod magis et
531 3, 3, 18| 18. Quapropter cum solis concertatio restat qui, aliquali zelo
532 3, 8, 2 | successorem Petri omnia de concessione Dei posse tam ligare quam
533 3, 3, 13| vero sunt veneranda illa concilia principalia quibus Cristum
534 2, 7, 6 | figurat, qui est hostium conclavis ecterni, ut ex evangelio
535 3, 10, 19| sequeretur illa dependentia quam concludere volunt.~
536 1, 14, 7 | particulariter ad operationem concludit.~
537 2, 5, 24| falsis verum quodammodo concluditur, hoc est per accidens, in
538 3, 11, 3 | generis; et similiter verum concludunt cum inferunt ex hiis omnes
539 1, 14, 7 | intellectus practicus ad conclusionem operativam recipit maiorem
540 3, 1, 1 | 1. «Conclusit ora leonum, et non nocuerunt
541 2, 1, 3 | et principes in hoc unico concordantes: ut adversentur Domino suo
542 1, 3, 9 | 9. Et huic sententie concordat Averrois in comento super
543 1, 15, 5 | concordie radicem esse vel ipsam concordiam.~
544 2, 1, 7 | que duo cum simul ad unum concurrunt, celum et terram simul assentire
545 2, 3, 15| Aut quem in illo duplici concursu sanguinis a qualibet mundi
546 2, 8, 13| populos regebat,~quos videt condens radios sub undas~Phebus
547 1, 15, 6 | diceremus «concordes» propter condiscendere omnes ad medium, et plures
548 2, 9, 14| victo victor simul vitam condonasset et pacem, ut ultima carmina
549 1, 13, 3 | si aliter aliquid agere conetur, frustra conatur.~
550 3, 10, 13| 13. Adhuc, cum conferens habeat se per modum agentis
551 3, 10, 13| licitam requiritur dispositio conferentis, sed etiam eius cui confértur:
552 3, 12, 7 | Levitici: «Omnis oblatio, quam conferetis Domino, absque fermento
553 3, 10, 13| per modum agentis et cui confertur per modum patientis, ut
554 3, 10, 13| conferentis, sed etiam eius cui confértur: videtur enim in patiente
555 2, 6, 6 | ordinatorum: ad quod multum conferunt, preter superiorem influentiam,
556 2, 5, 16| caperet aut quando, cum sciret confestim esse moriendum, eamque mortem
557 3, 4, 15| apostemate futuro illi emplastrum conficeret.~
558 1, 1, 6 | non tam de propria virtute confidens, quam de lumine Largitoris
559 2, 5, 11| refutavit? Huius etiam memoriam confirmavit Poeta noster in sexto cum
560 3, 7, 2 | licteram Mathei et sensum confiteor, sed quod ex illa inferre
561 2, 3, 7 | hereditario iure in ipsum confluxit, esplicare nequirem: sed «
562 2, 9, 11| est valde vires quas Deus confortat inferiores in pugile suspicari.~
563 2, 4, 7 | iam capta, noctis tenebris confusi Capitolium furtim subirent,
564 1, 14, 8 | uno procedere, ut omnis confusio de principiis universalibus
565 2, 3, 10| tripartiti orbis tam avis quam coniugibus illum nobilitasse invenitur.
566 2, 3, 12| 14 Similiter etiam coniugio nobilitatum fuisse reperio.
567 2, 3, 13| furtivum Dido meditatur amorem:~coniugium vocat; hoc pretexit nomine
568 3, 15, 12| providens suis ordinibus queque connecteret.~
569 2, 10, 6 | filius Dei, homo factus, homo conscriberetur: quod fuit illud prosequi.~
570 3, 9, 16| ministri servum: quod etiam conscribunt omnes quatuor. Dicit etiam
571 1, 5, 6 | vel ex ipsis preheminentem consentientibus aliis; aliter ad illam mutuam
572 3, 14, 1 | virtutes uniuscuiusque rei consequantur naturam eius propter finis
573 2, 5, 22| habere antecedens absque consequente, ut hominem sine animali,
574 3, 15, 1 | dependere a Deo, nisi ex consequenti. Consequens enim est si
575 2, 5, 22| effectus. Et cum in omni consequentia inpossibile sit habere antecedens
576 2, 10, 6 | 6. Consequentiam sic ostendo: quicunque aliquod
577 1, 15, 10| 10. Quod si omnes consequentie superiores vere sunt, quod
578 3, 2, 3 | enim est in necessariis consequentiis falsum esse consequens antecedente
579 3, 15, 6 | quendam finem ordinetur, consequitur ut hominis duplex finis
580 2, 8, 2 | quod erit manifestum – si considerantur athlete – si consideretur
581 2, 6, 2 | offitia exercenda: quod est considerare terminum iuris in collegio
582 3, 8, 8 | respiciat satis est evidens considerato illo quod sibi conceditur,
583 2, 6, 2 | ordo collegarum ad invicem consideratur ab instituente, sed etiam
584 3, 9, 3 | non erit immanifestum, si considerentur verba precedente et causa
585 2, 10, 7 | cum mortalibus ipse se consignaret.~
586 2, 5, 17| in proposito susceptoque consilio permansisset, moriendum
587 2, 9, 20| sileant secundum sensum legis consilium et iudicium exhibere contenti.~
588 1, 2, 4 | cuius virtute inferiora consistant.~
589 3, 10, 9 | Imperium esset destruere ipsum, consistente Imperio in unitate Monarchie
590 1, 11, 4 | compositioni contingentes, et consistentes simplici et invariabili
591 2, 2, 5 | quicquid divine voluntati non consonat, ipsum ius esse non possit,
592 2, 2, 5 | quicquid divine voluntati est consonum, ius ipsum sit.~
593 2, 8, 3 | Assiriorum rex: qui quamvis cum consorte thori Semiramide per nonaginta
594 2, 2, 8 | que facta sunt intellecta conspiciuntur»; nam, occulto existente
595 2, 5, 13| proprios filios cum hostibus conspirantes morti dedisse? Cuius gloria
596 2, 5, 17| gravitatem, eamque perpetua constantia roborasset, semperque in
597 3, 10, 3 | minorem probant per ea que de Constantino superius tacta sunt.~
598 3, 10, 18| quod Michael imperabat apud Constantinopolim.~
599 3, 10, 6 | ergo alique dignitates per Constantinum essent alienate – ut dicunt –
600 2, 9, 9 | caveant pugiles ne pretium constituant sibi causam; quia non tunc
601 1, 2, 7 | incidendi lignum propter domum constituendam, et alia propter navim.~
602 2, 11, 4 | dicebat ille Moysi: «Quis constituit te iudicem super nos?».~
603 1, 3, 5 | quod est ultimum tale sit constitutivum spetiei, sequeretur quod
604 2, 8, 7 | tumidum super equora Xerxem~construxisse vias.~Et tandem, miserabiliter
605 3, 4, 8 | subdit: «Demonstrandum est ut consuetudine deviandi etiam in transversum
606 2, 5, 16| non esset ymitatus quarto consulatu suo filius, neque porro
607 2, 5, 13| edocuit, quem Livius dicit, consulem existentem, proprios filios
608 2, 5, 9 | sceptro inperatorio restituto consulibus, sudaturus post boves ad
609 3, 3, 13| omnibus diebus usque ad consummationem seculi», ut Matheus testatur.
610 3, 13, 3 | Ecclesiam meam», et alibi «Opus consummavi quod dedisti michi ut faciam»,
611 3, 12, 8 | precipiatur Levitis: «Nolite contaminare animas vestras nec tangatis
612 2, 7, 12| inquit «currit, eniti et contendere debet quam maxime possit
613 3, 3, 2 | hoc de ipsorum civilitate contendit.~
614 2, 9, 20| consilium et iudicium exhibere contenti.~
615 2, 7, 9 | duelliones etiam vocantur, vel ex contentione plurium ad aliquod signum
616 2, 4, 7 | scriptores illustres concorditer contestantur.~
617 2, 9, 15| diligenter Livius in prima parte contexit, cuius Orosius etiam contestatur.~
618 2, 8, 2 | dicimus. Sed hoc nulli contigit nisi romano populo; hic
619 2, 5, 16| cecidisset in prelio seque e continenti genere tertiam victimam
620 3, 13, 4 | duorum Testamentorum gremio continetur; in quo quidem gremio reperire
621 1, 5, 4 | unum hominem, hoc in eo contingere videbimus, quia, cum omnes
622 3, 13, 5 | instaret, et deinde cautela continua ne auctorizatus a tramite
623 3, 9, 17| in laudem sue puritatis continuasse, in quibus aperte deprehenditur
624 3, 9, 5 | 5. Et ex hinc continuato colloquio venit ad hec: «
625 3, 12, 5 | Iudeos existentes in Ytalia: «Contradicentibus autem Iudeis, coactus sum
626 2, 10, 4 | verum. Inferunt enim se contradictoria invicem a contrario sensu.~
627 3, 2, 7 | illud principium ex cuius contradictorio tam absurda secuntur.~
628 3, 3, 7 | ut dixi – non de superbia contradicunt.~
629 3, 8, 10| includitur in «quodcunque» contrahitur in sua distributione ab
630 3, 10, 8 | Ecclesie fondamento suo contrariari non licet, sed debet semper
631 1, 11, 11| notandum quod iustitie maxime contrariatur cupiditas, ut innuit Aristotiles
632 3, 14, 9 | contra naturam Ecclesie: contrarietas enim in oppinione vel dicto
633 1, 11, 4 | et minus in subiectis de contrariis admiscetur.~
634 3, 10, 11| erat cum dicitur Ecclesie contulisse, aut non; et si non, planum
635 2, 8, 4 | Semiramis urbem~et infra:~Conveniant ad busta Nini lateantque
636 2, 3, 4 | cause premium prelationis conveniens est.~ ~
637 2, 11, 4 | 4. Propter convenientiam sciendum quod «punitio»
638 1, 13, 7 | latori et legis executori conveniunt, testante rege illo sanctissimo
639 3, 9, 10| quem Cristus, redarguens, conversus dixit: «Vade post me, Sathana».~
640 3, 13, 2 | Deo recipitur, non tamen convertitur.~
641 1, 12, 10| bonus homo et civis bonus convertuntur. Et huiusmodi politie recte
642 2, 4, 3 | immediata operatio Primi absque cooperatione secundorum agentium – ut
643 3, 10, 7 | Cristus est; unde Apostolus ad Corinthios: «Fundamentum aliud nemo
644 2, 9, 19| duelli gloriosum populum coronam orbis totius esse lucratum?
645 2, 9, 2 | per virium tam animi quam corporis mutuam collisionem divinum
646 3, 4, 10| talia fiunt de ignorantia, correctione diligenter adhibita ignoscendum
647 2, 1, 5 | derisione omissa, lucem correctionis effundere mavult, ad dirumpendum
648 1, 15, 2 | malum; qua re Pictagoras in correlationibus suis ex parte boni ponebat
649 2, 5, 1 | sotietatem, et corrupta corrumpit – nam illa Digestorum descriptio
650 2, 5, 1 | hominum servat sotietatem, et corrupta corrumpit – nam illa Digestorum
651 3, 15, 4 | separari, tanquam perpetuum, a corruptibili».~
652 3, 15, 6 | solus incorruptibilitatem et corruptibilitatem partecipat, sic solus inter
653 1, 13, 7 | cupiditas ipsa sola sit corruptiva iudicii et iustitie prepeditiva,
654 3, 3, 17| excludendi sunt alii qui, corvorum plumis operti, oves albas
655 2, 10, 1 | quinymo patrimonio ipsa cotidie rapiuntur, et depauperatur
656 3, 7, 6 | Deo, quoniam potestatem creandi et similiter baptizandi
657 1, 3, 3 | intentione creantis, in quantum creans, sed propria essentie operatio:
658 1, 3, 3 | finis est in intentione creantis, in quantum creans, sed
659 3, 7, 7 | atque dimictere, sed alium creare non potest, quia creatio
660 1, 3, 3 | Non enim essentia ulla creata ultimus finis est in intentione
661 3, 7, 7 | creare non potest, quia creatio principis ex principe non
662 3, 6, 1 | libri Regum assummunt etiam creationem et depositionem Saulis,
663 2, 9, 9 | tunc arbiter Deus adesse credatur, sed ille antiquus Hostis
664 3, 3, 10| iam passum crediderunt, et credendo speraverunt, et sperantes
665 1, 5, 3 | nomen autoris facit esse credendum, sed ratio inductiva.~
666 3, 12, 8 | recipientes; stultum enim est credere Deum velle recipi quod prohibet
667 1, 13, 4 | actionibus, sermones minus sunt credibiles operibus».~
668 3, 3, 10| presentem sive iam passum crediderunt, et credendo speraverunt,
669 1, 13, 4 | loquendo et mala operando credunt alios vita et moribus informare,
670 2, 5, 14| cruciari videret, suam adhuc, cremari aspiciebat? Quod etiam Livius
671 2, 3, 11| Grai perhibent, Athlantide cretus,~advehitur Teucros: Electram
672 2, 7, 12| hoc prohibuit sententiam Crisippi sequens; ait enim sic: «
673 2, 7, 12| sequens; ait enim sic: «Scite Crisippus, ut multa: «qui stadium»
674 3, 4, 8 | secundum idem ait in Doctrina Cristiana, loquens de illo aliud in
675 3, 3, 18| pastorem, pius in omnes cristianam religionem profitentes,
676 3, 3, 7 | clavium, necnon alii gregum cristianorum pastores, et alii quos credo
677 2, 5, 14| alio vultu quam si hostem cruciari videret, suam adhuc, cremari
678 1, 11, 7 | sine potentia tribuendi cuique quod suum est quomodo quis
679 2, 5, 2 | bonum, necesse est finem cuiusque iuris bonum comune esse;
680 3, 12, 1 | auctoritatem immediate dipendere a culmine totius entis ostendero,
681 2, 4, 8 | Romuleoque recens horrebat regia culmo.~Atque hic auratis volitans
682 2, 3, 13| vocat; hoc pretexit nomine culpam.~ ~
683 3, 9, 16| videns alium discipulum cunctantem ad hostium. Dicit iterum
684 1, 11, 11| optari, inpossibile est ibi cupiditatem esse: destructis enim obiectis,
685 3, 12, 6 | nuntiasset, nec ille qui dicebat «Cupio dissolvi et esse cum Cristo»
686 3, 3, 17| iudicem habere nolunt. Nam cur ad eos ratio quereretur,
687 3, 2, 6 | velle nichil de impedimento curare, sive esset sive non esset;
688 2, 6, 4 | ad formam pertingeret non curaret, sic natura, si solam formam
689 1, 16, 5 | intellectum superiorem non curas, nec experientie vultu inferiorem,
690 3, 15, 11| quod maxime debet intendere curator orbis, qui dicitur romanus
691 3, 15, 12| temporibus applicentur, de curatore isto dispensari ab Illo
692 2, 8, 1 | universalis litigii magis Deo sit cure quam diremptio particularis,
693 2, 9, 15| fratres hinc et per totidem Curiatios fratres inde in conspectu
694 2, 7, 9 | fit per pugnam athletarum currentium ad bravium.~
695 2, 4, 7 | cecinisse Gallos adesse atque custodes ad defensandum Capitolium
696 2, 4, 8 | canit enim sic:~ ~In summo custos Tarpeie Manlius arcis~stabat
697 1, 13, 7 | inquiebat «iudicium tuum regi da et iustitiam tuam filio
698 3, 8, 9 | enim Cristus Petro: «Tibi dabo claves regni celorum», hoc
699 2, 5, 12| fuit qui, secundum Livium, dampnatus exilio, postquam patriam
700 3, 1, 3 | assumpta fiducia de verbis Danielis premissis, in quibus divina
701 2, 3, 4 | sententie ad duas nobilitates dantur: propriam scilicet et maiorum.
702 2, 3, 11| avo antiquissimo, scilicet Dardano: Affrica quoque avia vetustissima,
703 3, 13, 6 | habebat illam priusquam daret; et sic dedisset sibi quod
704 2, 8, 7 | 7. Post hos vero Xerxes, Darii filius et rex in Persis,
705 1, 1, 6 | lumine Largitoris illius «qui dat omnibus affluenter et non
706 2, 10, 3 | redeunt male, quia bene data, et male possessa sunt.
707 3, 4, 13| quod absurdum est dicere dc Deo; nam illa duo luminaria
708 2, 7, 8 | Cum ignoramus quid agere debeamus, hoc solum habemus residui:
709 2, 6, 9 | morem,~parcere subiectis et debellare superbos.~ ~
710 3, 3, 7 | Cristo sed quicquid Petro debemus, zelo fortasse clavium,
711 2, 2, 3 | quod celum est, nullum debite perfectionis patiatur defectum,
712 2, 5, 15| ostendit dum e vita liber decedere maluit quam sine libertate
713 2, 9, 10| Pirrum, qui pro imperio decertando sic aurum despiciebat ut
714 2, 7, 11| ut in altero sine iniuria decertantes inpedire se possint, puta
715 2, 9, 18| gloria in militie multitudine decertantibus, Roma obtinuit; Scipione
716 2, 9, 16| Samnitibus, licet in multitudine decertantium, sub forma tamen duelli,
717 3, 14, 5 | meum, ministri mei utique decertarent ut non traderer Iudeis;
718 2, 5, 16| inquit enim Tullius hoc de Deciis: «Publius Decius princeps
719 2, 5, 15| ille sacratissime victime Deciorum, qui pro salute publica
720 3, 10, 12| omne finitum per finitas decisiones assummatur, sequeretur quod
721 2, 5, 16| hoc de Deciis: «Publius Decius princeps in ea familia consul,
722 2, 5, 5 | orbem terrarum, gesta sua declarant, in quibus, omni cupiditate
723 1, 15, 8 | Hiis premissis propter declarationem assummende propositionis
724 3, 2, 5 | verum sit quod dicitur sic declaro: manifestum est quod Deus
725 3, 3, 14| vero sunt traditiones quas «decretales» dicunt: que quidem etsi
726 3, 3, 9 | inscii et expertes, suis decretalibus – quas profecto venerandas
727 3, 3, 9 | Sunt etiam tertii – quos decretalistas vocant – qui, theologie
728 2, 11, 6 | cum verum dixit de celesti decreto, Cristum Pilato remisit
729 1, 1, 2 | enim est lignum, quod secus decursus aquarum fructificat in tempore
730 2, 3, 9 | Hectoris Enee ministrum se dederat, dicit ipsum Misenum «non
731 2, 9, 8 | aurum posco, nec mi pretium dederitis;~non cauponantes belltim,
732 3, 14, 4 | relinquens «Exemplum» inquit «dedi vobis, ut quemadmodum ego
733 3, 3, 5 | quosdam ad iram, quosdam ad dedignationem, nonnullos ad risum.~
734 2, 5, 13| hostibus conspirantes morti dedisse? Cuius gloria renovatur
735 3, 13, 6 | priusquam daret; et sic dedisset sibi quod non habebat; quod
736 3, 13, 3 | alibi «Opus consummavi quod dedisti michi ut faciam», manifestum
737 2, 8, 8 | propinquans, dum per legatos ad deditionem Romanos premoneret, apud
738 2, 6, 8 | principandum: aliter sibi defecisset, quod est inpossibile. Quis
739 2, 2, 3 | debite perfectionis patiatur defectum, ut ex hiis patet que de
740 2, 5, 7 | sotios equitate et fide defendissent. Itaque illud «patrocinium»
741 1, 1, 4 | qui senectutem a Cicerone defensam resummeret defensandam?
742 1, 1, 4 | Cicerone defensam resummeret defensandam? Nullum quippe, sed fastidium
743 2, 4, 7 | adesse atque custodes ad defensandum Capitolium excitasse Livius
744 3, 1, 3 | divina potentia clipeus defensorum veritatis astruitur, iuxta
745 1, 14, 4 | leges municipales quandoque deficiant et opus habeant directivo,
746 1, 10, 1 | natura in necessariis non deficiat.~
747 2, 4, 2 | artificiose utentes et ibi deficientes dixerunt: «Digitus Dei est
748 2, 5, 2 | 2. si ergo definitio ista bene «quid est» et «
749 2, 10, 3 | Quid si Ecclesie substantia defluit dum proprietates propinquorum
750 2, 10, 1 | Cristi, quibus non solum defraudatio fit in ecclesiarum proventibus,
751 3, 9, 5 | calciamentis, nunquid aliquid defuit vobis? At illi dixerunt:
752 2, 8, 9 | stirpis perituraque proles~degener, inceste sceptris cessure
753 3, 3, 13| vidit vel, si vidit, minime degustavit.~
754 2, 4, 5 | celo in urbem Deo electam delapsum fuisse Livius in prima parte
755 1, 15, 9 | propter blandas adolescentie delectationes indigeant directivo, ut
756 1, 13, 2 | agens, in quantum huiusmodi, delectatur; quia, cum omne quod est
757 2, 4, 9 | ut ad finalem romane rei deletionem non restaret nisi Penorum
758 3, 10, 8 | que ascendit de deserto delitiis affluens, innixa super dilectum?»,
759 3, 13, 5 | auctoritas a sacerdotio demanaret, cum saltem in auctorizando
760 1, 12, 9 | politie diriguntur oblique – democratie scilicet, oligarchie atque
761 3, 4, 8 | illa perducit»; et subdit: «Demonstrandum est ut consuetudine deviandi
762 1, 1, 4 | quoddam Euclidis iterum demonstraret? qui ab Aristotile felicitatem
763 3, 12, 5 | Maior propositio huius demonstrationis declarata est in terminis;
764 3, 3, 4 | trahantur et pertinaciter suam denegent cecitatem.~
765 3, 15, 14| patiantur dissidium quibus denuntiandi dignitas est indulta, vel
766 3, 15, 13| dicendi sunt: quin potius «denuntiatores divine providentie» sunt
767 3, 7, 5 | sursum, nec ignem descendere deorsum per offitium sibi commissum.~
768 2, 10, 2 | 2. Nec iam depauperatio talis absque Dei iudicio
769 2, 10, 1 | ipsa cotidie rapiuntur, et depauperatur Ecclesia dum, simulando
770 3, 10, 19| quo etiam sequeretur illa dependentia quam concludere volunt.~
771 2, 5, 9 | reliquit exemplum libere deponendo dignitatem in termino cum,
772 3, 6, 1 | assummunt etiam creationem et depositionem Saulis, et dicunt quod Saul
773 3, 6, 1 | intronizatus fuit et de trono depositus per Samuelem, qui vice Dei
774 2, 11, 2 | natura, natura scilicet depravata.~
775 3, 1, 3 | trono immutabili suo Veritas deprecatur, Salomon etiam silvam Proverbiorum
776 1, 9, 2 | evidentissime humana ratio deprehendit, si vere sillogizatum est,
777 3, 9, 17| continuasse, in quibus aperte deprehenditur quod, cum de duobus gladiis
778 3, 12, 9 | abutatur patrimonio sibi deputato est valde inconveniens:
779 3, 12, 7 | Ecclesie illa que de Imperio deputavit ei de iure deputare non
780 2, 9, 15| albanus, atque de signo aquile deque penatibus aliis Troyanorum
781 2, 9, 1 | non habere, ne iustitia derelicta remaneat recurrendum est
782 2, 1, 5 | naturalis amor diuturnam esse derisionem non patitur, sed, ut sol
783 2, 5, 11| auri grande pondus oblatum derisit, ac derisum, verba sibi
784 2, 1, 3 | cognovi, admiratione cedente, derisiva quedam supervenit despectio,
785 2, 1, 4 | 4. Propter quod derisive, non sine dolore quodam,
786 2, 5, 11| pondus oblatum derisit, ac derisum, verba sibi convenientia
787 3, 3, 9 | credo – sperantes, Imperio derogant.~
788 3, 11, 11| superpositionis a simplici respectu descendens particuletur.~
789 3, 7, 5 | ascendere sursum, nec ignem descendere deorsum per offitium sibi
790 3, 11, 10| cum suis differentialibus descendunt, Papa et Imperator, cum
791 2, 4, 6 | quam Lybia patitur, ibi describens; ait enim:~ ~Sic illa profecto~
792 2, 6, 9 | causas melius, celique meatus~describent radio, et surgentia sidera
793 2, 4, 8 | noster cum clipeum Enee describeret in octavo; canit enim sic:~ ~
794 2, 8, 14| edictum a Cesare Augusto, ut describeretur universus orbis»; in quibus
795 2, 5, 1 | quod quid est iuris, sed describit illud per notitiam utendi
796 2, 5, 1 | corrumpit – nam illa Digestorum descriptio non dicit quod quid est
797 3, 4, 8 | fallitur ac si quisquam deserens viam eo tamen per girum
798 3, 10, 8 | est ista, que ascendit de deserto delitiis affluens, innixa
799 1, 13, 2 | delectatio, quia delectatio rei desiderate semper annexa est.~
800 3, 10, 18| iniuriam Longobardorum, tempore Desiderii regis eorum; et quod Carolus
801 1, 1, 3 | turgescere, quinymo fructificare desidero, et intemptatas ab aliis
802 2, 11, 7 | 7. Desinant igitur Imperium exprobrare
803 1, 5, 7 | amictitur, sed etiam civitas desinit esse quod erat.~
804 1, 5, 8 | Omne regnum in se divisum desolabitur».~
805 2, 1, 3 | derisiva quedam supervenit despectio, cum gentes noverim contra
806 3, 9, 7 | eos pressuram futuram et despectum futurum erga eos, quasi
807 2, 5, 11| sibi convenientia fundens, despexit et refutavit? Huius etiam
808 2, 9, 10| imperio decertando sic aurum despiciebat ut dictum est.~
809 2, 1, 2 | restantes quadam derisione despicimus. Admirabar equidem aliquando
810 3, 6, 7 | non tenet; teneret autem «destrucrive» sic: «homo non potest volare:
811 2, 8, 6 | temptavit hoc: qui, Babilone destructa imperioque Babilonis ad
812 2, 10, 9 | quod argumentum sumptum ad destructionem consequentis, licet de sua
813 1, 11, 11| est ibi cupiditatem esse: destructis enim obiectis, passiones
814 3, 1, 3 | morum Phylosophus familiaria destruenda pro veritate suadet; assumpta
815 2, 5, 22| sicut patet construendo et destruendo, inpossibile est iuris finem
816 3, 10, 8 | esset, si se ipsum Imperium destrueret: ergo Imperio se ipsum destruere
817 1, 13, 4 | 4. Et hinc destrui potest error illorum qui
818 1, 5, 6 | volentibus, vicinia tota destruitur.~
819 3, 3, 17| quereretur, cum sua cupiditate detenti principia non viderent?~
820 1, 11, 11| Phylosophi est ut que lege determinari possunt nullo modo iudici
821 3, 15, 2 | 2. Et ideo, ad perfectam determinationem propositi, «ostensive» probandum
822 3, 1, 3 | meditandam veritatem, impium detestandum in se facturo nos docet,
823 1, 11, 11| de facili mentes hominum detorquentis. Ubi ergo non est quod possit
824 2, 9, 14| Turnus Pallanti a se occiso detraxerat, patuisset, victo victor
825 1, 10, 5 | non potest, aut oportebit devenire ad iudicem primum et summum,
826 2, 6, 4 | ultimum sue intentionis devenitur.~
827 3, 4, 8 | Demonstrandum est ut consuetudine deviandi etiam in transversum aut
828 3, 13, 5 | auctorizatus a tramite rectitudinis deviaret.~
829 1, 16, 1 | diverticulum fuit totius nostre deviationis, dispositiones hominum et
830 2, 5, 3 | leges enim oportet homines devincire ad invicem propter Comunem
831 2, 5, 15| qui pro salute publica devotas animas posuerunt, ut Livius,
832 2, 5, 16| ea familia consul, cum se devoveret, et equo admisso in mediam
833 1, 12, 2 | nanque usque ad hoc: ut dicant liberum arbitrium esse liberum
834 3, 2, 1 | prefixo principio etiam vera dicendo laborare quid prodest, cum
835 2, 6, 9 | radio, et surgentia sidera dicent:~tu regere imperio populos,
836 2, 11, 2 | omnes peccatores essemus, dicente Apostolo «Sicut per unum
837 3, 13, 3 | effectus nature, sed Dei dicentis «Super hanc petram hedificabo
838 1, 15, 6 | Nam, sicut plures glebas diceremus «concordes» propter condiscendere
839 3, 9, 10| discipulos «Quem me esse dicitis?», Petrum ante omnes respondisse: «
840 3, 14, 3 | quam vita Cristi, tam in dictis quam in factis comprehensa :
841 2, 3, 11| mons in illa suo nomine dictus est testis, quem esse in
842 2, 3, 13| in quarto; inquit enim de Didone:~ ~Nec iam furtivum Dido
843 3, 3, 13| vobiscum sum in omnibus diebus usque ad consummationem
844 3, 4, 2 | minus – ut alterum preesset diei et alterum preesset nocti:
845 1, 14, 6 | clima viventes et magnam dierum et noctium inequalitatem
846 3, 9, 3 | superius sic: «Venit autem dies azimorum in quo necesse
847 3, 11, 11| respectus superpositionis per differentiam superpositionis a simplici
848 1, 14, 5 | proprietates, quas legibus differentibus regulari oportet: est enim
849 3, 15, 11| nulli vel pauci, et hii cum difficultate nimia, pervenire possint,
850 2, 5, 1 | corrupta corrumpit – nam illa Digestorum descriptio non dicit quod
851 2, 4, 2 | ibi deficientes dixerunt: «Digitus Dei est hic».~
852 2, 9, 12| acquisivit Imperium: quod fide dignis testimoniis comprobatur.
853 3, 15, 14| dissidium quibus denuntiandi dignitas est indulta, vel quia omnes
854 2, 9, 15| penatibus aliis Troyanorum atque dignitate principandi longo tempore
855 3, 10, 1 | cum multis aliis Imperii dignitatibus.~
856 2, 5, 15| Livius, non quantum est dignum, sed quantum potest glorificando
857 1, 12, 6 | ipsum alibi felicitamur ut dii.~
858 3, 8, 6 | quantum sua distributio dilatetur, cognita natura et ambitu
859 2, 5, 5 | universali pace cum libertate dilecta, populus ille sanctus pius
860 2, 11, 3 | qua gratificavit nos in dilecto Filio suo, in quo habemus
861 3, 10, 8 | delitiis affluens, innixa super dilectum?», sic et Imperio licitum
862 1, 12, 9 | quia cum Monarcha maxime diligat homines, ut iam tactum est,
863 1, 11, 18| bonum hominum ab eo maxime diligatur.~
864 1, 11, 15| diligitur quanto propinquius est diligenti; sed homines propinquius
865 1, 11, 15| eo maxime diliguntur vel diligi debent. Prima manifesta
866 1, 11, 15| debeat, patet sic: omne diligibile tanto magis diligitur quanto
867 1, 11, 15| omne diligibile tanto magis diligitur quanto propinquius est diligenti;
868 1, 11, 15| principibus: ergo ab eo maxime diliguntur vel diligi debent. Prima
869 1, 11, 13| dilectio illam acuit atque dilucidat. Cui ergo maxime recta dilectio
870 2, 9, 3 | quandam et ultimum per prelium dimicandum est, ut Tullius et Vegetius
871 2, 9, 13| inquirendum, inter se solum dimicatum est, ut in ultimis Eneydos
872 3, 7, 7 | recipere autem potest atque dimictere, sed alium creare non potest,
873 2, 8, 5 | Orosius memorat, nunquam tamen dimidiam partem orbis obtinuit; quin
874 1, 3, 1 | civilitatis: quo viso, plus quam dimidium laboris erit transactum,
875 2, 5, 3 | qui sunt sub lege leges directe non sunt, leges nomine solo
876 3, 4, 14| Deo factus est, talibus directivis non indiguisset: sunt ergo
877 1, 3, 2 | principium inquisitionis directivum.~
878 2, 7, 8 | quod oculos nostros ad Te dirigamus».~
879 3, 15, 10| ad temporalem felicitatem dirigeret.~
880 1, 12, 9 | tunc enim solum politie diriguntur oblique – democratie scilicet,
881 1, 10, 5 | cuius iudicio cuncta litigia dirimantur sive mediate sive inmediate:
882 2, 1, 8 | ad secundam questionem dirimendam ingredior.~
883 2, 8, 7 | transitum maris Asyam ab Europa dirimentis inter Sexton et Abidon ponte
884 2, 1, 5 | correctionis effundere mavult, ad dirumpendum vincula ignorantie regum
885 2, 5, 10| hiis que De fine bonorum disceptans huius beneficii memor fuit: «
886 2, 9, 3 | omnia temptanda sunt per disceptationem quandam et ultimum per prelium
887 2, 9, 15| principandi longo tempore inter se disceptatum esset, ad ultimum de comuni
888 3, 15, 14| dispensationis faciem non discernunt.~
889 2, 5, 12| reclamante, ab urbe sancta discessit, nec ante reversus est quam
890 3, 10, 12| ab Imperii iurisdictione discindere posset, cadem ratione et
891 3, 9, 16| monumentum, videns alium discipulum cunctantem ad hostium. Dicit
892 3, 9, 4 | Et cum facta esset hora discubuit, et duodecim apostoli cum
893 3, 3, 5 | egredientes per aliena castra discurrant; ubi nichil intelligentes,
894 1, 12, 9 | genus humanum, ut patet discurrenti per omnes, et politizant
895 2, 9, 12| diudicandum erat per duellum esse discussum.~
896 3, 12, 1 | questionis, que a principio discutienda proponebatur: que quidem
897 3, 2, 1 | Ad presentem questionem discutiendam, sicut in superioribus est
898 2, 1, 5 | sed, ut sol estivus qui disiectis nebulis matutinis oriens
899 3, 15, 12| applicentur, de curatore isto dispensari ab Illo qui totalem celorum
900 3, 15, 14| cupiditatis ottenebrati, divine dispensationis faciem non discernunt.~
901 3, 10, 17| Ecclesia pro Cristi pauperibus dispensator: quod apostolos fecisse
902 1, 14, 2 | superfluum Deo et nature displiceat, et omne quod Deo et nature
903 1, 14, 2 | omne quod Deo et nature displicet sit malum, ut manifestum
904 1, 10, 6 | dicebat: «Entia nolunt male disponi; malum autem pluralitas
905 1, 13, 6 | habitum et ad operationem disponitur, quo minus in ea est de
906 1, 16, 1 | totius nostre deviationis, dispositiones hominum et tempora recolamus,
907 3, 10, 13| videtur enim in patiente et disposito actus activorum inesse.~
908 1, 13, 5 | quibus colligitur quod optime dispositum esse oportet optime alios
909 2, 6, 8 | quin natura locum et gentem disposuerit in mundo ad universaliter
910 1, 16, 1 | expectavit vel cum voluit ipse disposuit. Nam si a lapsu primorum
911 3, 4, 1 | Isti vero ad quos erit tota disputatio sequens, asserentes auctoritatem
912 3, 15, 14| quod aliquando patiantur dissidium quibus denuntiandi dignitas
913 3, 4, 4 | propter alias eorum rationes dissolvendas prenotandum quod, sicut
914 3, 5, 2 | similiter hoc interimendo dissolvere: sed concedatur.~
915 1, 3, 8 | particularium comunitatum superius distinctarum tota simul in actum reduci
916 3, 8, 3 | concedo, maiorem vero non sine distinctione.~
917 2, 7, 13| Hiis itaque in capitulo distinctis, duas rationes efficaces
918 3, 4, 17| est in adversarium solutio distinctiva; non enim omnino mentiens
919 3, 8, 6 | signum universale habet distribuire: quo viso, facile apparebit
920 3, 8, 10| quodcunque» contrahitur in sua distributione ab offitio clavium regni
921 1, 1, 1 | quemadmodum de labore antiquorum ditati sunt, ita et ipsi posteris
922 1, 1, 1 | eis posteritas habeat quo ditetur.~
923 2, 8, 11| qui mare, qui terras omni ditione tenerent.~ ~
924 2, 9, 12| primordialibus Imperii romani diudicandum erat per duellum esse discussum.~
925 1, 14, 6 | et coequatam semper lucem diurnam noctis tenebris habentes,
926 2, 1, 5 | Verum quia naturalis amor diuturnam esse derisionem non patitur,
927 3, 4, 22| auctoritatem»: que sunt res diverse subiecto et ratione, ut
928 1, 16, 1 | lapsu primorum parentum, qui diverticulum fuit totius nostre deviationis,
929 2, 8, 12| Et Lucanus in primo:~ ~Dividitur ferro regnum populique potentis~
930 3, 4, 9 | dicens: «Titubabit fides, si Divinarum Scripturarum vacillat autoritas».~
931 3, 10, 3 | argumentis que radices in divinis eloquiis habere videbantur,
932 2, 7, 3 | enim et uni soli, melius et divinius vero genti et civitati».
933 3, 10, 16| superiori dominio, cuius unitas divisionem non patitur.~
934 1, 5, 8 | Veritatis: «Omne regnum in se divisum desolabitur».~
935 2, 8, 10| 10. «O altitudo divitiarum et scientie et sapientie
936 2, 11, 3 | remissionem peccatorum secundum divitias glorie sue que superhabundavit
937 1, 16, 1 | non inveniemus nisi sub divo Augusto monarcha, existente
938 3, 9, 19| que cepit Iesus facere et docere». Talem gladium Cristus
939 3, 6, 4 | ministrum: sicut aliud est esse doctorem, aliud est esse interpretem.~
940 3, 3, 13| testatur. Sunt etiam Scripture doctorum, Augustini et aliorum, quos
941 1, 1, 2 | non dubitet qui, publicis documentis imbutus, ad rem publicam
942 2, 1, 3 | ipse solebam, cum insuper doleam reges et principes in hoc
943 2, 1, 4 | quod derisive, non sine dolore quodam, cum illo clamare
944 2, 11, 5 | carne illa Cristi portantis dolores nostros, ut ait Propheta,
945 1, 3, 2 | hominem, alius ad quem ordinat domesticam comunitatem, alius ad quem
946 1, 5, 5 | unam domum, cuius finis est domesticos ad bene vivere preparare,
947 3, 11, 6 | paternitatis et altera sub ambitu dominationis, manifestum est quod Papa
948 3, 10, 16| inmoto semper superiori dominio, cuius unitas divisionem
949 3, 10, 1 | Imperii sedem, scilicet Romam, donavit Ecclesie cum multis aliis
950 2, 9, 8 | libertati parcere certum est.~Dono ducite.~Hic Pirrus «Heram»
951 1, 12, 6 | nostre libertatis est maximum donum humane nature a Deo collatum –
952 3, 1, 1 | pateretur, inquirere; de quarum duabus primis in superioribus libris,
953 3, 6, 2 | temporalis; ex quo sine dubio sequeretur quod auctoritas
954 3, 3, 14| Scripture postponendas esse dubitandum non est, cum Cristus sacerdotes
955 1, 5, 1 | principio dicebatur, tria maxime dubitantur et dubitata queruntur circa
956 2, 2, 1 | patitur, de veritate prime dubitationis inquisitum est, instat nunc
957 1, 2, 3 | queruntur: primo nanque dubitatur et queritur an ad bene esse
958 1, 1, 2 | nanque ab offitio se esse non dubitet qui, publicis documentis
959 1, 6, 2 | inter se et ordo earum ad ducem, ordo partium ad unum est
960 2, 6, 9 | era,~credo equidem; vivos ducent de marmore vultus,~orabunt
961 2, 3, 11| minores~Ytaliam dixisse ducis de nomine gentem:~hee nobis
962 2, 9, 8 | parcere certum est.~Dono ducite.~Hic Pirrus «Heram» vocabat
963 3, 3, 18| zelo erga matrem Ecclesiam ducti, ipsam que queritur veritatem
964 2, 8, 11| volventibus armis~hinc fore ductores, revocato a sanguine Teucri,~
965 2, 3, 4 | atque unica virtus.~Que due sententie ad duas nobilitates
966 1, 16, 5 | inferiorem, sed nec affectum dulcedine divine suasionis, cum per
967 2, 3, 11| Dardanus ab Europa originem duxerit, noster Vates in tertio
968 2, 5, 10| maiores nostri ab aratro duxerunt Cincinnatum illum, ut dictator
969 3, 10, 20| necnon in exilium in Saxoniam duxit.~
970 3, 3, 8 | extinxit – et dum ex patre dyabolo sunt, Ecclesie se filios
971 1, 11, 5 | tunc Phebe similis, fratrem dyametraliter intuenti de purpureo matutine
972 2, 9, 8 | Pirrus ille, tam moribus Eacidarum quam sanguine generosus,
973 | Eadem
974 2, 10, 1 | solum defraudatio fit in ecclesiarum proventibus, quinymo patrimonio
975 3, 4, 18| lucem ex se, ut in eius eclipsi manifestum est.~
976 3, 15, 10| genus perduceret ad vitam ecternam, et Imperatore, qui secundum
977 2, 4, 11| ordinis pulcritudine ab ecterno providit, ut qui visibilis
978 1, 3, 2 | universaliter genus humanum Deus ecternus arte sua, que natura est,
979 2, 10, 8 | persuasit. Et cum ad iuste edicere iurisdictio sequatur, necesse
980 2, 10, 6 | eius Lucas testatur, sub edicto romane auctoritatis nasci
981 2, 3, 11| Electram maximus Athlas~edidit, ethereos humero qui sustinet
982 2, 5, 13| libertati Brutus ille primus edocuit, quem Livius dicit, consulem
983 2, 1, 3 | divinam providentiam hoc effecisse cognovi, admiratione cedente,
984 3, 13, 3 | imponit legem nisi suis effectibus, cum Deus insufficiens esse
985 2, 7, 13| distinctis, duas rationes efficaces ad propositum accipere possumus:
986 3, 7, 8 | qua re instantia nullam efficaciam habet.~
987 2, 1, 3 | oculos mentis infixi et per efficacissima signa divinam providentiam
988 3, 12, 4 | preoperari causam, presertim efficientem, de qua intenditur.~
989 1, 16, 5 | tubam Sancti Spiritus tibi effletur: «Ecce quam bonum et quam
990 2, 1, 5 | omissa, lucem correctionis effundere mavult, ad dirumpendum vincula
991 3, 3, 2 | de illo litigium facit; Egiptius vero civilitatem Scitharum
992 2, 8, 8 | Romanos premoneret, apud Egiptum ante Romanorum responsionem,
993 3, 3, 5 | plerique – de suis terminis egredientes per aliena castra discurrant;
994 2, 5, 16| 16. Horum omnium nomen egregium voce Tullii recalescit.
995 2, 3, 6 | gestorum romanorum scriba egregius, in prima parte sui voluminis,
996 1, 16, 5 | 5. Intellectu egrotas utroque, similiter et affectu:
997 3, 1, 3 | palestra, spectante mundo, eiciam.~
998 | eiusdem
999 2, 4, 5 | ancile de celo in urbem Deo electam delapsum fuisse Livius in
1000 3, 15, 13| cuiuscunque modi dicti fuerint «electores», sic dicendi sunt: quin
1001 2, 3, 11| cretus,~advehitur Teucros: Electram maximus Athlas~edidit, ethereos
|