23-compa | compe-elect | eleme-inten | inter-parti | parvo-remed | remet-unive | urbis-zonis
Parte, Capitolo, Capoverso
1002 1, 3, 6 | quia etiam sic sumptum ab elementis participatur; nec esse complexionatum,
1003 3, 4, 4 | hiis que De sophisticis elenchis, solutio argumenti est erroris
1004 2, 7, 4 | propriis pertingere nequit, elevatur tamen ad illa cum adiutorio
1005 3, 4, 1 | quidem de Sacra Scriptura eliciunt et de quibusdam gestis tam
1006 3, 15, 13| Quod si ita est, solus eligit Deus, solus ipse confirmat,
1007 2, 5, 25| propria substantia fieret, elimosine formam haberet.~
1008 1, 15, 1 | quanto aliquid a maxime ente elongatur, tanto et ab esse unum et
1009 3, 10, 3 | argumentis que radices in divinis eloquiis habere videbantur, restant
1010 2, 1, 6 | extimantes, ignorantie nebula eluetur, sed mortales omnes esse
1011 3, 9, 6 | manifestatur; non enim dixit «ematis vel habeatis duos gladios» –
1012 3, 9, 19| Talem gladium Cristus emere precipiebat, quem duplicem
1013 3, 1, 2 | quia sine rubore aliquorum emergere nequit, forsitan alicuius
1014 3, 15, 3 | orizonti, qui est medium duorum emisperiorum.~
1015 3, 4, 15| pro apostemate futuro illi emplastrum conficeret.~
1016 1, 13, 5 | peccatori David: «Quare tu enarras iustitias meas?», quasi
1017 2, 3, 6 | noster Virgilius per totam Eneydem gloriosissimum regem Eneam
1018 2, 9, 13| dimicatum est, ut in ultimis Eneydos canitur.~
1019 2, 7, 12| stadium» inquit «currit, eniti et contendere debet quam
1020 3, 15, 3 | sciendum quod homo solus in entibus tenet medium corruptibilium
1021 3, 12, 1 | dipendere a culmine totius entis ostendero, qui Deus est.~
1022 1, 1, 5 | proposito est hanc de suis enucleare latibulis, tum ut utiliter
1023 3, 15, 16| metam actigisse propositam. Enucleata nanque veritas est questionis
1024 2, 7, 10| secundus figuratur apud eosdem in Athalanta et Ypomene
1025 2, 11, 3 | cum dicat Apostolus ad Ephesios loquens de Patre: «Qui predestinavit
1026 3, 5, 4 | iunioribus; ut patet ubi episcopi sunt tempore minores quam
1027 2, 5, 10| eius laudem Cicero, contra Epycurum in hiis que De fine bonorum
1028 2, 5, 16| ardentiori studio peteret quam Epycurus voluptatem petendam putat?
1029 1, 14, 4 | Phylosophum in quinto ad Nicomacum epyikiam commendantem.~
1030 1, 12, 2 | habet tres duobus rectis equales».~
1031 3, 3, 1 | secunde questionis, quasi equaliter ad ignorantiam et litigium
1032 3, 15, 9 | postergaret nisi homines, tanquam equi, sua bestialitate vagantes «
1033 1, 14, 6 | aliter Garamantes qui, sub equinoctiali habitantes et coequatam
1034 2, 5, 7 | si provincias, si sotios equitate et fide defendissent. Itaque
1035 3, 7, 8 | substituere vicarium in omnibus equivalentem: qua re instantia nullam
1036 3, 7, 4 | quis instaret de vicarii equivalentia, inutilis est instantia;
1037 3, 7, 4 | sive divinus sive humanus, equivalere potest principali auctoritati:
1038 2, 5, 16| consul, cum se devoveret, et equo admisso in mediam aciem
1039 2, 8, 7 | fama canit tumidum super equora Xerxem~construxisse vias.~
1040 2, 6, 9 | Excudent alti spirantia mollius era,~credo equidem; vivos ducent
1041 | eratis
1042 2, 5, 14| invasit, cum deinde manum errantem, non alio vultu quam si
1043 3, 4, 10| industria. non aliter cum sic errantibus est agendum, quam cum tyrampnis,
1044 3, 12, 1 | 1. Positis et exclusis erroribus quibus potissime innituntur
1045 3, 4, 4 | elenchis, solutio argumenti est erroris manifestatio. Et quia error
1046 3, 12, 5 | aliquid accusare, sed ut eruerem animam meam de morte».~
1047 2, 3, 7 | iure in ipsum confluxit, esplicare nequirem: sed «summa sequar
1048 3, 15, 4 | secundum utranque partem essentialem, scilicet animam et corpus,
1049 1, 3, 3 | operatio propria propter essentiam, sed hec propter illam habet
1050 2, 1, 5 | non patitur, sed, ut sol estivus qui disiectis nebulis matutinis
1051 2, 8, 13| quos nothus sicco violentas estu~torret, ardentes recoquens
1052 1, 14, 6 | noctis tenebris habentes, ob estus acris nimietatem vestimentis
1053 2, 3, 11| Electram maximus Athlas~edidit, ethereos humero qui sustinet orbes.~ ~
1054 1, 11, 6 | fulgore sue puritatis: habet etùm subiectum, licet minime,
1055 2, 5, 23| que de verbis Phylosophi «eubuliam» pertractantis elici solet.
1056 1, 1, 4 | ille qui theorema quoddam Euclidis iterum demonstraret? qui
1057 2, 5, 21| loquendo, in quantum duo, finem eundem intendere: sequeretur enim
1058 2, 7, 11| quinto, cum fecit remunerari Eurialum.~
1059 3, 13, 7 | omnes, quinetiam maior pars Europam colentium hoc aborreat?
1060 2, 3, 15| ultima uxor de Ytalia fuit, Europe regione nobilissima. Hiis
1061 2, 3, 11| in octavo, ubi Eneas ad Evandrum sic ait:~ ~Dardanus yliace
1062 2, 9, 7 | etiam Gentiles ante tubam evangelicam cognoscebant, cum iudicium
1063 2, 3, 5 | meritis mensuranda iuxta illud evangelicum «Eadem mensura qua mensi
1064 2, 3, 10| Postquam res Asye Priamique evertere gentem~inmeritam visum superis.~ ~
1065 3, 8, 8 | illa respiciat satis est evidens considerato illo quod sibi
1066 3, 7, 6 | Deus commictere posset, ut evidenter probatur, licet Magister
1067 2, 8, 5 | atque septentrionem in Asya exagitaverit, ut Orosius memorat, nunquam
1068 2, 10, 3 | proprietates propinquorum suorum exaugeantur? Sed forsan melius est propositum
1069 2, 5, 8 | oblatione bonum publicum exaugere conati sunt?~
1070 1, 6, 1 | bonitas ordinis partialis non excedit bonitatem totalis ordinis,
1071 2, 4, 7 | ad defensandum Capitolium excitasse Livius et multi scriptores
1072 3, 3, 11| presenti gignasio totaliter excludantur, est advertendum quod quedam
1073 2, 6, 9 | Romanorum patrem sic:~ ~Excudent alti spirantia mollius era,~
1074 2, 10, 1 | dum, simulando iustitiam, executorem iustitie non admittunt.~
1075 1, 13, 7 | principalissime legis latori et legis executori conveniunt, testante rege
1076 3, 3, 17| filii qui, ut flagitia sua exequi possint, matrem prostituunt,
1077 2, 6, 2 | etiam facultas ad offitia exercenda: quod est considerare terminum
1078 1, 6, 2 | pars, sicut ordo partium exercitus inter se et ordo earum ad
1079 2, 9, 20| legis consilium et iudicium exhibere contenti.~
1080 3, 12, 8 | velle recipi quod prohibet exhiberi, cum etiam in eodem precipiatur
1081 2, 5, 26| est comune bonum, sicut exhibitio facta de male acquisito
1082 2, 9, 1 | eam dilexit ut, quod ipsa exigebat, de proprio sanguine ipse
1083 3, 8, 11| successor Petri, secundum exigentiam offitii commissi Petro,
1084 3, 10, 20| Benedictum deposuit, necnon in exilium in Saxoniam duxit.~
1085 3, 15, 6 | ut hominis duplex finis existat : ut, sicut inter omnia
1086 3, 3, 9 | quas profecto venerandas existimo – tota intentione innixi,
1087 2, 5, 7 | aut de imperio gerebantur, exitus erant bellorum aut mites
1088 2, 10, 7 | arbitrari divinitus illud exivisse per Cesarem, ut qui tanta
1089 2, 8, 14| illa parte sui eloquii: «Exivit edictum a Cesare Augusto,
1090 2, 3, 6 | que a capta Troya summit exordium, contestatur.~
1091 2, 9, 15| et populorum altrinsecus expectantium decertatum est: ubi tribus
1092 2, 10, 3 | silentio Salvatoris nostri expectare succursum.~
1093 2, 10, 7 | qui tanta tempora fuerat expectatus in sotietate mortalium,
1094 1, 16, 1 | hominem assumpturus, vel expectavit vel cum voluit ipse disposuit.
1095 2, 6, 7 | dicit, non solum regi est expediens, sed etiam iustum, etiamsi
1096 3, 3, 17| matrem prostituunt, fratres expellunt, et denique iudicem habere
1097 2, 9, 8 | quidve ferat sors,~virtute experiamur.~Quorum virtuti belli fortuna
1098 2, 9, 3 | ante ferrum et ignem omnia experienda sunt et ad hoc ultimo recurrendum;
1099 1, 16, 1 | Rationibus omnibus supra positis experientia memorabilis attestatur:
1100 1, 16, 5 | superiorem non curas, nec experientie vultu inferiorem, sed nec
1101 3, 3, 9 | phylosophie cuiuslibet inscii et expertes, suis decretalibus – quas
1102 2, 8, 6 | adhuc partes occidentales expertus, sub Tamiride regina Scitharum
1103 2, 2, 2 | ecterne in fluitantem materiam explicatur.~
1104 2, 7, 2 | pro salute patrie seipsum exponat; nam si pars debet se exponere
1105 1, 4, 4 | Salvatorem summam salutationem exprimere: quem quidem morem servare
1106 2, 11, 7 | Desinant igitur Imperium exprobrare romanum qui se filios Ecclesie
1107 2, 6, 2 | in ordine; non enim ius extenditur ultra posse. Ergo ab hac
1108 1, 3, 9 | intellectus speculativus extensione fit practicus, cuius finis
1109 2, 5, 6 | intendentem nisi per signa exteriora, et sermones inquirendi
1110 2, 1, 6 | romano populo mendaciter extimantes, ignorantie nebula eluetur,
1111 3, 3, 8 | cupiditas lumen rationis extinxit – et dum ex patre dyabolo
1112 3, 4, 22| 22. Nam in extremitate maioris ponunt «lucem»,
1113 2, 8, 13| radios sub undas~Phebus extremo veniens ab ortu,~quos premunt
1114 3, 15, 5 | omne medium sapiat naturam extremorum, necesse est hominem sapere
1115 3, 6, 5 | malleus in sola virtute fabri operatur, sic et nuntius
1116 2, 9, 18| intendentibus illis et illis, Fabritio pro Romanis, Pirro pro Grecis,
1117 2, 5, 11| caneret:~ ~parvoque potentem~Fabritium.~ ~
1118 2, 5, 11| 11. Nonne Fabritius altum nobis dedit exemplum
1119 2, 11, 6 | Herodes, quamvis ignorans quid faceret, sicut et Cayphas cum verum
1120 1, 11, 14| Quod autem recta dilectio faciat quod dictum est, hinc haberi
1121 3, 14, 4 | ego feci vobis, ita et vos faciatis»; et spetialiter ad Petrum,
1122 2, 3, 9 | secutum», comparationem faciens de Enea ad Hectorem, quem
1123 3, 8, 6 | habet distribuire: quo viso, facile apparebit quantum sua distributio
1124 2, 5, 17| eorum vita et mores fuerunt faciliores; Catoni vero cum incredibilem
1125 1, 4, 2 | angelis», liberrime atque facillime se habet. Unde manifestum
1126 3, 4, 11| 11. O summum facinus, etiamsi contingat in sompniis,
1127 1, 12, 2 | quemadmodum tota die logici nostri faciunt de quibusdam propositionibus,
1128 3, 4, 6 | huius et aliarum inferius factarum solutionum evidentiam advertendum
1129 1, 3, 10| prudentia regulantur, et propter factibilia, que regulantur arte: que
1130 3, 14, 3 | Cristi, tam in dictis quam in factis comprehensa : vita enim
1131 3, 3, 10| et ardentes ei coheredes factos esse mundus non dubitat.~
1132 3, 1, 3 | impium detestandum in se facturo nos docet, ac preceptor
1133 3, 9, 19| Cristus dicebat se venisse facturum per gladium, ut dictum est.~
1134 3, 6, 6 | angelos fecit et facit et facturus est que vicarius Dei, Petri
1135 2, 6, 2 | ab instituente, sed etiam facultas ad offitia exercenda: quod
1136 2, 10, 2 | patrimonio sunt Ecclesie facultates, inde subveniatur, nec ab
1137 2, 6, 3 | res cum respectu suarum facultatum, qui respectus est fundamentum
1138 3, 4, 8 | scripsit eas dicit, quod «ita fallitur ac si quisquam deserens
1139 3, 11, 3 | subinferunt de Papa et Imperatore, falluntur «secundum accidens».~
1140 2, 10, 5 | 5. Falsitatem consequentis ad fideles
1141 2, 5, 16| Publius Decius princeps in ea familia consul, cum se devoveret,
1142 3, 1, 3 | preceptor morum Phylosophus familiaria destruenda pro veritate
1143 2, 4, 3 | est dicere illud, cui sic favetur, non esse a Deo tanquam
1144 2, 4, 3 | probat sufficienter – cum in favorem alicuius portenditur, nefas
1145 3, 4, 16| die Deus hec duo regimina fecerit; et per consequens intentio
1146 3, 14, 4 | vobis, ut quemadmodum ego feci vobis, ita et vos faciatis»;
1147 3, 10, 17| dispensator: quod apostolos fecisse non ignoratur.~
1148 2, 11, 8 | nunquam sua pia intentio ipsum fefellisset!~
1149 2, 11, 8 | 8. O felicem populum, o Ausoniam te gloriosam,
1150 1, 16, 2 | plenitudinem temporis» statum illum felicissimum appellavit. Vere tempus
1151 3, 15, 17| subiaceat, cum mortalis ista felicitas quodammodo ad inmortalem
1152 1, 16, 2 | fuerunt, quia nullum nostre felicitatis ministerium ministro vacavit.~
1153 3, 5, 1 | Moysi, dicentes quod de femore Iacob fluxit figura horum
1154 2, 9, 8 | me regnare Hera, quidve ferat sors,~virtute experiamur.~
1155 2, 4, 6 | boreas populos ancilia nostra ferentes.~ ~
1156 3, 12, 7 | conferetis Domino, absque fermento erit».~
1157 3, 5, 4 | 4. Et si ferrent instantiam dicentes quod
1158 2, 9, 3 | in cura medicinali ante ferrum et ignem omnia experienda
1159 3, 9, 9 | loqueretur, probat eius festina et inpremeditata presumptio,
1160 3, 12, 5 | Actibus Apostolorum dicat ad Festum: «Ad tribunal Cesaris sto,
1161 1, 15, 6 | scilicet gravitas, et una in fiammis, scilicet levitas.~
1162 1, 5, 7 | obliqua; quod si aliter fiat, non solum finis vite civilis
1163 2, 10, 5 | Falsitatem consequentis ad fideles estendere non oportet: nam
1164 3, 15, 8 | virtutes theologicas operando, fidem spem scilicet et karitatem.~
1165 3, 4, 9 | Scripturis, dicens: «Titubabit fides, si Divinarum Scripturarum
1166 2, 1, 8 | 8. Igitur fiducie prenotate innixus et testimonio
1167 1, 14, 1 | sequitur, cum prius illud idem fiebat per A solum.~
1168 2, 1, 6 | 6. Hec equidem duo fient sufficienter, si secundam
1169 2, 5, 25| si de propria substantia fieret, elimosine formam haberet.~
1170 1, 3, 4 | autem sit illa, manifestum fiet si ultimum de potentia totius
1171 3, 5, 1 | quod de femore Iacob fluxit figura horum duorum regiminum,
1172 3, 5, 2 | Levi et Iudas, filii Iacob, figurant ista regimina, possem similiter
1173 2, 7, 6 | Hostium tabemaculi Cristum figurat, qui est hostium conclavis
1174 2, 7, 10| horum modorum apud Gentiles figuratus fuit in illo duello Herculis
1175 1, 14, 3 | per unum est propinquius fini: ergo est melius. Et quod
1176 3, 10, 12| cum iurisdictio temporalis finita sit et omne finitum per
1177 3, 10, 12| sit et omne finitum per finitas decisiones assummatur, sequeretur
1178 2, 9, 16| 16. Deinde cum finitimis, omni iure belli servato,
1179 3, 10, 12| temporalis finita sit et omne finitum per finitas decisiones assummatur,
1180 3, 4, 10| autem dico quod si talia fiunt de ignorantia, correctione
1181 3, 3, 17| impietatis filii qui, ut flagitia sua exequi possint, matrem
1182 1, 15, 6 | omnes ad medium, et plures flammas propter coadscendere omnes
1183 3, 15, 11| pervenire possint, nisi sedatis fluctibus blande cupiditatis genus
1184 2, 2, 2 | similitudo bonitatis ecterne in fluitantem materiam explicatur.~
1185 3, 5, 1 | dicentes quod de femore Iacob fluxit figura horum duorum regiminum,
1186 3, 10, 8 | dico quod, sicut Ecclesie fondamento suo contrariari non licet,
1187 3, 14, 8 | 8. Formale igitur est Ecclesie illud
1188 1, 3, 9 | loquor, non solum est ad formas universales aut speties,
1189 2, 2, 2 | in organo et in materia formata per artem, sic et naturam
1190 3, 2, 1 | aperiende veritatis argumenta formentur; nam sine prefixo principio
1191 3, 4, 10| illi qui leonem in nubibus formidaret; si vero industria. non
1192 3, 1, 2 | aliquorum emergere nequit, forsitan alicuius indignationis in
1193 3, 3, 7 | quicquid Petro debemus, zelo fortasse clavium, necnon alii gregum
1194 2, 10, 7 | 7. Et forte sanctius est arbitrari divinitus
1195 2, 3, 11| mons Athlas et insule quas Fortunatas vocant»; «eius», idest Affrice,
1196 2, 9, 9 | quia non tunc duellum, sed forum sanguinis et iustitie dicendum
1197 1, 11, 5 | enim tunc Phebe similis, fratrem dyametraliter intuenti de
1198 2, 6, 10| gravidam imperiis belloque frementem~Ytaliam regeret.~ ~
1199 2, 1, 3 | romani populi preheminentiam fremuisse, cum videam populos vana
1200 3, 15, 9 | bestialitate vagantes «in camo et freno» compescerentur in via.~
1201 3, 3, 18| cum quibus illa reverentia fretus quam pius filius debet patri,
1202 2, 3, 10| ut Assaraco et aliis qui Frigiam regnaverunt, Asye regionem;
1203 1, 14, 6 | intolerabili quasi algore frigoris premuntur, et aliter Garamantes
1204 1, 1, 3 | modo turgescere, quinymo fructificare desidero, et intemptatas
1205 1, 1, 2 | quod secus decursus aquarum fructificat in tempore suo, sed potius
1206 1, 15, 3 | Psalmista videbat dicens: «A fructu frumenti, vini et olei multiplicati
1207 1, 1, 4 | 4. Nam quem fructum ille qui theorema quoddam
1208 3, 3, 13| Sancto adiutos qui dubitat, fructus eorum vel omnino non vidit
1209 3, 10, 17| tanquam possessor, sed tanquam fructuum pro Ecclesia pro Cristi
1210 3, 15, 7 | ecterne, que consistit in fruitione divini aspectus ad quam
1211 1, 15, 3 | videbat dicens: «A fructu frumenti, vini et olei multiplicati
1212 2, 3, 5 | Eadem mensura qua mensi fueritis, remetietur vobis», maxime
1213 2, 1, 6 | presentis propositi prosecutus fuero, et instantis questionis
1214 3, 9, 7 | vobiscum, recepti eratis; nunc fugabimini. Unde oportet vos preparare
1215 2, 3, 9 | Phylosophus in hiis que de moribus fugiendis ad Nicomacum.~
1216 1, 12, 3 | iudicans prosequitur sive fugit.~
1217 | fui
1218 3, 4, 13| hominis, videretur Deus usus fùisse ordine perverso accidentia
1219 1, 11, 6 | non tamen omnino inest in fulgore sue puritatis: habet etùm
1220 2, 3, 12| quem tibi iam Troya peperit fumante Creusa?~ ~
1221 3, 3, 14| apostolica sunt venerande, fundamentali tamen Scripture postponendas
1222 3, 9, 2 | interemptionem sensus in quo fundant argumentum. Dicunt enim
1223 3, 14, 6 | ipse fecit illud, et aridam fundaverunt manus eius»; sed quia, ut
1224 2, 5, 11| verba sibi convenientia fundens, despexit et refutavit?
1225 3, 6, 1 | qui vice Dei de precepto fungebatur, ut in Lictera patet.~
1226 3, 10, 9 | quod Imperii auctoritate fungenti scindere Imperium non licet.
1227 2, 10, 8 | Augusti, Romanorum auctoritate fungentis, edictum fore iustum opere
1228 2, 5, 25| operabilibus: nam licet fur de furto subveniat pauperi,
1229 2, 9, 17| Caudinas speravit vulnera furcas.~ ~
1230 2, 4, 7 | tenebris confusi Capitolium furtim subirent, quod solum restabat
1231 2, 3, 13| enim de Didone:~ ~Nec iam furtivum Dido meditatur amorem:~coniugium
1232 2, 5, 25| operabilibus: nam licet fur de furto subveniat pauperi, non tamen
1233 3, 1, 5 | presens, de qua inquisitio futura est, inter duo luminaria
1234 3, 9, 7 | premonens eos pressuram futuram et despectum futurum erga
1235 3, 4, 15| hominis, pro apostemate futuro illi emplastrum conficeret.~
1236 3, 9, 7 | pressuram futuram et despectum futurum erga eos, quasi diceret: «
1237 1, 13, 6 | sunt. Propter quod bene Galienus inquit «tales duplici tempore
1238 2, 4, 7 | 7. Cumque Galli, reliqua urbe iam capta,
1239 1, 14, 6 | frigoris premuntur, et aliter Garamantes qui, sub equinoctiali habitantes
1240 2, 8, 13| ortu,~quos premunt septem gelidi triones,~quos nothus sicco
1241 3, 3, 6 | que queritur tria hominum genera maxime colluctantur.~
1242 1, 3, 8 | necesse est multitudinem rerum generabilium ut potentia tota materie
1243 1, 9, 1 | perfectissimum in omni opere suo: generat enim homo hominem et sol,
1244 2, 7, 11| in hiis duobus decertandi generibus ita se habet res, ut in
1245 2, 9, 8 | Eacidarum quam sanguine generosus, cum legati Romanorum pro
1246 3, 4, 2 | primo, secundum scripturam Geneseos, quod Deus fecit duo magna
1247 2, 3, 12| Andromache de Ascanio filio Eneam genitorem interrogat sic:~ ~Quid puer
1248 2, 6, 10| modo:~ ~Non illum nobis genitrix pulcerrima talem~promisit,
1249 2, 7, 3 | melius et divinius vero genti et civitati». Et hoc iudicium
1250 2, 8, 7 | rex in Persis, cum tanta gentiam moltitudine mundum invasit,
1251 2, 4, 5 | secundo Romanorum rege, ritu Gentilium sacrificante, ancile de
1252 3, 3, 2 | 2. Nam geometra circuli quadraturam ignorat
1253 2, 5, 7 | pro sotiis aut de imperio gerebantur, exitus erant bellorum aut
1254 2, 9, 4 | proposita est, minus acerbe gerenda sunt».~
1255 2, 9, 18| Affricanis in forma duelli bellum gerentibus, Ytalis Affricani succubuerunt,
1256 2, 9, 15| troyana radice in Ytalia germinassent, romanus videlicet et albanus,
1257 2, 3, 6 | sempiternam; quod Titus Livius, gestorum romanorum scriba egregius,
1258 3, 1, 3 | et tetigit labia Ysaie, gignasium presens ingrediar, et in
1259 3, 4, 8 | deserens viam eo tamen per girum pergeret quo via illa perducit»;
1260 3, 9, 16| 16. Dicit etiam ipsum gladio percussisse ministri servum:
1261 1, 15, 6 | 6. Nam, sicut plures glebas diceremus «concordes» propter
1262 2, 3, 11| potens armis atque ubere glebe.~Oenotri coluere viri; nunc
1263 1, 15, 6 | qualitas una formaliter in glebis, scilicet gravitas, et una
1264 2, 11, 3 | peccatorum secundum divitias glorie sue que superhabundavit
1265 2, 5, 15| dignum, sed quantum potest glorificando renarrat; accedit et illud
1266 2, 3, 9 | quem pre omnibus Homerus glorificat, ut refert Phylosophus in
1267 2, 11, 8 | felicem populum, o Ausoniam te gloriosam, si vel nunquam infirmator
1268 2, 2, 7 | autoritatibus ius illius populi gloriosi queratur.~
1269 2, 3, 6 | Virgilius per totam Eneydem gloriosissimum regem Eneam patrem romani
1270 2, 1, 4 | clamare possum pro populo glorioso, pro Cesare, qui pro Principe
1271 2, 5, 5 | populus ille sanctus pius et gloriosus propria commoda neglexisse
1272 2, 9, 11| per victoriam David de Golia obtentam instantia refellatur;
1273 1, 15, 1 | quod ens et unum et bonum gradatim se habent secundum quintum
1274 2, 6, 10| pulcerrima talem~promisit, Graiumque ideo bis vindicat armis;~
1275 3, 8, 5 | homo»; et cum dico «omnis grammaticus», tunc distributio magis
1276 2, 5, 11| rei publice tenebatur auri grande pondus oblatum derisit,
1277 2, 4, 9 | subita et intolerabili grandine perturbante victores victoriam
1278 2, 11, 3 | gloriam gratie sue, in qua gratificavit nos in dilecto Filio suo,
1279 2, 10, 2 | ab offerente Imperio cum gratitudine teneantur.~
1280 2, 6, 10| vindicat armis;~sed fore qui gravidam imperiis belloque frementem~
1281 1, 15, 6 | formaliter in glebis, scilicet gravitas, et una in fiammis, scilicet
1282 2, 5, 17| incredibilem natura tribuisset gravitatem, eamque perpetua constantia
1283 3, 3, 17| plumis operti, oves albas in grege Domini se iactant. Hii sunt
1284 3, 3, 7 | fortasse clavium, necnon alii gregum cristianorum pastores, et
1285 2, 1, 6 | regum et principum, qui gubemacula publica sibi usurpant, hoc
1286 2, 11, 6 | signo regni sibi commissi gubernans.~
1287 3, 15, 18| spiritualium et temporalium gubernator.~
1288 1, 5, 8 | regem unum qui regat atque gubernet; aliter non modo existentes
1289 1, 14, 7 | regatur et comuni regula gubernetur ad pacem. Quam quidem regulam
1290 3, 3, 13| nemo fidelis dubitat, cum habeamus ipsum dixisse discipulis
1291 1, 5, 5 | illa maledictio: «Parem habeas in domo».~
1292 3, 9, 6 | non enim dixit «ematis vel habeatis duos gladios» – ymo duodecim,
1293 2, 5, 6 | est – satis in hoc loco habebimus, si de intentione populi
1294 1, 10, 4 | propositum; si non, iterum habebit sibi coequalem extra ambitum
1295 3, 11, 10| cum sint relativa, reduci habebunt ad aliquod unum in quo reperiatur
1296 3, 15, 13| divine providentie» sunt habendi.~
1297 2, 9, 3 | investigatis pro iudicio de lite habendo, ad hoc remedium ultimo
1298 2, 2, 6 | vero atque sincero iure habendum sit.~
1299 1, 12, 12| minister omnium proculdubio habendus est. Hinc etiam iam innotescere
1300 1, 14, 6 | Garamantes qui, sub equinoctiali habitantes et coequatam semper lucem
1301 1, 16, 5 | bonum et quam iocundum, habitare fratres in unum».~
1302 1, 11, 13| Preterea, quemadmodum cupiditas habitualem iustitiam quodammodo, quantumcunque
1303 3, 4, 19| aliquid a sole, quia lucem habundantem: qua recepta, virtuosius
1304 3, 4, 17| licet luna non habeat lucem habundanter nisi ut a sole recipit,
1305 3, 15, 15| multiplices alveos influit ex habundantia bonitatis.~
1306 2, 4, 6 | cervice movet; spoliaverat hauster,~aut boreas populos ancilia
1307 2, 4, 6 | meminit incredibilem vim haustri, quam Lybia patitur, ibi
1308 2, 7, 5 | potest. Scriptum est enim ad Hebreos: «Inpossibile est sine fide
1309 2, 3, 9 | comparationem faciens de Enea ad Hectorem, quem pre omnibus Homerus
1310 3, 13, 3 | dicentis «Super hanc petram hedificabo Ecclesiam meam», et alibi «
1311 3, 10, 7 | Ipse est petra super quam hedificata est Ecclesia. Imperii vero
1312 2, 9, 8 | Vosne velit an me regnare Hera, quidve ferat sors,~virtute
1313 2, 9, 8 | Dono ducite.~Hic Pirrus «Heram» vocabat fortunam, quam
1314 2, 3, 10| 10. Quantum vero ad hereditariam, quelibet pars tripartiti
1315 2, 3, 7 | quorum utrorunque nobilitas hereditario iure in ipsum confluxit,
1316 2, 3, 14| Latini filia pariter et heres, si verum est testimonium
1317 2, 3, 11| cantat dicens:~Est locus, Hesperiam Grai cognomine dicunt,~terra
1318 1, 11, 5 | Phylosophus inquit, «neque Hesperus neque Lucifer sic admirabilis
1319 3, 3, 16| traditionibus accedat auctoritas. Hiique solas traditiones habentes
1320 1, 13, 5 | 5. Hine etiam dicebatur de celo
1321 1, 4, 3 | divitie, non voluptates, non honores, non longitudo vite, non
1322 3, 9, 4 | Lucas: «Et cum facta esset hora discubuit, et duodecim apostoli
1323 2, 4, 8 | tenebat,~Romuleoque recens horrebat regia culmo.~Atque hic auratis
1324 2, 5, 15| patrie mortis tenebras non horruerunt; alter, ut mundo libertatis
1325 2, 1, 5 | sanctissimo me me subsequenter hortabor subsequentia subassummens: «
1326 2, 5, 14| non alio vultu quam si hostem cruciari videret, suam adhuc,
1327 1, 11, 19| intelligit, cum, si Monarcha est, hostes habere non possit?~
1328 3, 8, 9 | celorum», hoc est «Faciam te hostiarium regni celorum». Deinde subdit «
1329 2, 5, 13| existentem, proprios filios cum hostibus conspirantes morti dedisse?
1330 2, 9, 15| duobus, palma victorie sub Hostilio rege cessit Romanis. Et
1331 2, 9, 10| iustitie mercatores, in hostio palestre ante oculos Pirrum,
1332 2, 9, 9 | credatur, sed ille antiquus Hostis qui litigii fuerat persuasor.~
1333 3, 15, 8 | documenta spiritualia que humanam rationem transcendunt, dummodo
1334 2, 7, 6 | occisio animalium operationes humanas.~
1335 3, 10, 3 | et solvenda que in gestis humanis et ratione humana radicantur.
1336 1, 3, 8 | est multitudinem esse in humano genere, per quam quidem
1337 3, 7, 4 | vicariatus, sive divinus sive humanus, equivalere potest principali
1338 2, 3, 11| Athlas~edidit, ethereos humero qui sustinet orbes.~ ~12.
1339 3, 3, 17| albas in grege Domini se iactant. Hii sunt impietatis filii
1340 1, 16, 4 | quantis procellis atque iacturis quantisque naufragiis agitari
1341 | ibidem
1342 2, 3, 11| Fortunatas vocant»; «eius», idest Affrice, quia de ipsa loquebatur.~
1343 3, 9, 10| quia oportebat eum ire in Ierusalem et multa pati, Petrus assumpsit
1344 2, 11, 6 | est quod Herodes, quamvis ignorans quid faceret, sicut et Cayphas
1345 3, 3, 18| ipsam que queritur veritatem ignorant: cum quibus illa reverentia
1346 3, 10, 17| quod apostolos fecisse non ignoratur.~
1347 2, 3, 8 | noster introducens in primo Ilioneum orantem sic:~ ~Rex erat
1348 3, 3, 9 | tota intentione innixi, de illarum prevalentia – credo – sperantes,
1349 3, 10, 2 | Ex quo arguunt dignitates illas deinde neminem assummere
1350 2, 5, 20| ut ex omnibus manifestis illata sit, manifestandum est hoc
1351 2, 5, 24| verum inportatur per voces illationis; per se enim verum nunquam
1352 3, 15, 18| ut luce paterne gratie illustratus virtuosius orbem terre irradiet,
1353 2, 4, 5 | miracula Deus portenderit, illustrium autorum testimoniis comprobatur.
1354 1, 13, 6 | tempora et falsis oppinionibus imbuti sunt. Propter quod bene
1355 1, 1, 2 | qui, publicis documentis imbutus, ad rem publicam aliquid
1356 3, 9, 3 | intentionem Cristi non erit immanifestum, si considerentur verba
1357 2, 4, 3 | 3. Si ergo miraculum est immediata operatio Primi absque cooperatione
1358 3, 1, 3 | 3. Sed quia de trono immutabili suo Veritas deprecatur,
1359 3, 2, 6 | sequeretur ad non velle nichil de impedimento curare, sive esset sive
1360 3, 2, 5 | impedimenti sit non esse rei impedite, sequeretur Deum velle non
1361 3, 9, 9 | non solum fidei sinceritas impellebat, sed, ut credo, puritas
1362 3, 10, 18| non obstante quod Michael imperabat apud Constantinopolim.~
1363 1, 12, 9 | 9. Genus humanum solum imperante Monarcha sui et non alterius
1364 3, 10, 19| omnes qui fuerunt Romanorum Imperatores post ipsum, et ipsi advocati
1365 3, 10, 12| 12. Amplius, si unus Imperatot aliquam particulam ab Imperii
1366 3, 12, 3 | auctoritas Ecclesie non sit causa imperialis auctoritatis probatur sic:
1367 3, 11, 6 | quia per Papatum et per Imperiatum, que relationes sunt altera
1368 3, 11, 10| relativum. Si ergo Papatus et Imperiatus, cum sint relationes superpositionis,
1369 2, 6, 10| armis;~sed fore qui gravidam imperiis belloque frementem~Ytaliam
1370 2, 8, 6 | qui, Babilone destructa imperioque Babilonis ad Persas translato,
1371 2, 7, 8 | sponte Dei, aut oratione impetrante; sponte Dei dupliciter:
1372 3, 3, 17| Domini se iactant. Hii sunt impietatis filii qui, ut flagitia sua
1373 1, 5, 5 | regulare omnes et leges imponere aliis. Propter quod proverbialiter
1374 3, 13, 3 | naturalem, quia natura non imponit legem nisi suis effectibus,
1375 1, 12, 2 | iudicium. Et verum dicunt; sed importatum per verba longe est ab eis,
1376 2, 2, 8 | existente sigillo, cera impressa de illo quamvis occulto
1377 3, 14, 7 | quoddam signum receptibile per impressionem.~
1378 1, 1, 1 | veritatis natura superior impressit hoc maxime interesse videtur:
1379 1, 1, 6 | omnibus affluenter et non improperat».~
1380 2, 5, 14| nobis Mutius persuasit cum incautum Porsennam invasit, cum deinde
1381 2, 9, 16| fere fortunam, ut dicam, incepti penituit.~
1382 2, 8, 9 | perituraque proles~degener, inceste sceptris cessure sororis,~
1383 1, 2, 7 | summatur. Nam alia erit ratio incidendi lignum propter domum constituendam,
1384 3, 3, 18| veritatis in hoc libro certamen incipio.~
1385 3, 9, 3 | in die Cene; unde Lucas incipit superius sic: «Venit autem
1386 3, 12, 6 | dissolvi et esse cum Cristo» incompetentem iudicem appellasset.~
1387 3, 15, 6 | inter omnia entia solus incorruptibilitatem et corruptibilitatem partecipat,
1388 3, 9, 10| Petrus assumpsit eum et cepit increpare illum dicens «Absit a te,
1389 3, 9, 8 | Cristi: de quo Cristus ipsum increpasset sicut multotiens increpavit,
1390 3, 9, 8 | increpasset sicut multotiens increpavit, cum inscie responderet.
1391 3, 4, 1 | nonnullum vero rationis indicium habere nituntur.~
1392 1, 15, 9 | adolescentie delectationes indigeant directivo, ut in ultimis
1393 1, 13, 6 | inquit «tales duplici tempore indigere ad scientiam acquirendam».~
1394 3, 1, 2 | nequit, forsitan alicuius indignationis in me causa erit.~
1395 3, 4, 14| talibus directivis non indiguisset: sunt ergo huiusmodi regimina
1396 3, 10, 14| 14. Sed Ecclesia omnino indisposita erat ad temporalia recipienda
1397 3, 10, 15| possibilis propter patientis indispositionem. Patet igitur quod nec Ecclesia
1398 2, 5, 6 | intentione populi romani signa indubitabilia tam in collegiis quam in
1399 1, 5, 3 | esse credendum, sed ratio inductiva.~
1400 3, 1, 3 | monitionem Pauli fidei loricam induens, in calore carbonis illius
1401 3, 15, 14| denuntiandi dignitas est indulta, vel quia omnes vel quia
1402 3, 4, 10| nubibus formidaret; si vero industria. non aliter cum sic errantibus
1403 2, 5, 15| renarrat; accedit et illud inenarrabile sacrifitium severissimi
1404 3, 15, 7 | igitur fines providentia illa inenarrabilis homini proposuit intendendos :
1405 1, 14, 6 | magnam dierum et noctium inequalitatem patientes, intolerabili
1406 1, 5, 8 | interitum labitur, iuxta illud infallibilis Veritatis: «Omne regnum
1407 1, 16, 5 | curas, nec experientie vultu inferiorem, sed nec affectum dulcedine
1408 2, 9, 11| vires quas Deus confortat inferiores in pugile suspicari.~
1409 3, 11, 11| vel aliqua substantia Deo inferiori in qua respectus superpositionis
1410 2, 6, 6 | superiorem influentiam, locorum inferiorum virtutes et proprietates.~
1411 3, 7, 2 | confiteor, sed quod ex illa inferre conantur interimo. Sillogizant
1412 3, 5, 4 | et pro antecedente bene infertur consequens, ut animal pro
1413 1, 10, 5 | sic aut erit processus in infinitum, quod esse non potest, aut
1414 2, 11, 8 | gloriosam, si vel nunquam infirmator ille Imperii tui natus fuisset,
1415 3, 4, 14| regimina remedia contra infirmitatem peccati.~
1416 2, 1, 3 | medullitus oculos mentis infixi et per efficacissima signa
1417 3, 4, 18| eius est a motore proprio, influentia sua est a propriis eius
1418 2, 6, 6 | conferunt, preter superiorem influentiam, locorum inferiorum virtutes
1419 3, 15, 15| unitus, in multiplices alveos influit ex habundantia bonitatis.~
1420 1, 13, 4 | credunt alios vita et moribus informare, non advertentes quod plus
1421 1, 1, 3 | mecum recogitans, ne de infossi talenti culpa quandoque
1422 3, 10, 20| 20. Et ad hoc infringendum dico quod nichil dicunt:
1423 3, 4, 20| benedictio summi pontificis infundit illi.~
1424 2, 9, 4 | seu duelliones palestram ingrediantur. Et propter hoc bene Tullius,
1425 3, 1, 3 | Ysaie, gignasium presens ingrediar, et in brachio Illius qui
1426 3, 1, 3 | etiam silvam Proverbiorum ingrediens meditandam veritatem, impium
1427 2, 1, 8 | secundam questionem dirimendam ingredior.~
1428 3, 9, 3 | prelocutus fuit Cristus de ingruente passione, in qua oportebat
1429 1, 1, 2 | perniciosa vorago semper ingurgitans et nunquam ingurgitata refundens.~
1430 1, 1, 2 | semper ingurgitans et nunquam ingurgitata refundens.~
1431 3, 15, 12| mundi huius dispositionem inherentem celorum circulationi sequatur,
1432 2, 5, 7 | beneficiis tenebatur, non iniuriis, bella aut pro sotiis aut
1433 2, 10, 8 | que si de iure non erat, iniusta erat.~
1434 3, 12, 7 | Deus velit oblationes esse inmaculatas iuxta illud Levitici: «Omnis
1435 2, 7, 13| prosequar in sequentibus et inmediatis capitulis.~
1436 2, 3, 10| Priamique evertere gentem~inmeritam visum superis.~ ~
1437 3, 15, 17| felicitas quodammodo ad inmortalem felicitatem ordinetur.~
1438 3, 10, 16| Patrimonium et alia deputare, inmoto semper superiori dominio,
1439 3, 12, 8 | tangatis quicquid eorum, ne inmundi sitis».~
1440 1, 12, 5 | intellectuales, quarum sunt inmutabiles voluntates, necnon anime
1441 1, 12, 5 | libertatem arbitrii ob inmutabilitatem voluntatis non amictunt,
1442 3, 10, 8 | licet, sed debet semper inniti super illud iuxta illud
1443 3, 10, 8 | deserto delitiis affluens, innixa super dilectum?», sic et
1444 3, 3, 9 | existimo – tota intentione innixi, de illarum prevalentia –
1445 2, 1, 8 | Igitur fiducie prenotate innixus et testimonio rationis et
1446 3, 4, 14| homo stetisset in statu innocentie in quo a Deo factus est,
1447 1, 12, 12| habendus est. Hinc etiam iam innotescere potest quod Monarcha necessitatur
1448 1, 3, 10| esse produxit; ex quo iam innotescit illud Politice: intellectu,
1449 3, 15, 9 | per phylosophos tota nobis innotuit, hec a Spiritu Sancto qui
1450 3, 4, 4 | modo «falsum» etiam pro «inoppinabili», quod in materia probabili
1451 2, 9, 11| contra veritatem ostensam de inparitate virium instetur, ut assolet,
1452 2, 7, 11| vero non; non enim athlete inpedimento in alterutrum uti debent,
1453 2, 7, 11| sine iniuria decertantes inpedire se possint, puta duelliones,
1454 2, 1, 6 | Nam per hoc quod romanum Inpenum de iure fuisse monstrabitur,
1455 2, 5, 7 | nostri autem et magistratus inperatoresque in ea re maxime laudem capere
1456 2, 5, 9 | post triumphum, sceptro inperatorio restituto consulibus, sudaturus
1457 1, 10, 1 | esse iudicium; aliter esset inperfectum sine proprio perfectivo:
1458 2, 7, 8 | filiorum Israel. Oratione inpetrante, quod sciebant qui dicebant
1459 2, 6, 9 | tibi erunt artes, pacique inponere morem,~parcere subiectis
1460 2, 5, 24| in quantum illud verum inportatur per voces illationis; per
1461 3, 9, 9 | probat eius festina et inpremeditata presumptio, ad quam non
1462 3, 3, 8 | questionum et huius principia inpudenter negarent.~
1463 2, 2, 3 | forma artis, materie tantum inputandum est, sic, cum Deus ultimum
1464 2, 5, 6 | signa exteriora, et sermones inquirendi sunt secundum subiectam
1465 3, 12, 1 | si, sub prefixo principio inquirendo, prefatam auctoritatem immediate
1466 2, 9, 13| propter divinum beneplacitum inquirendum, inter se solum dimicatum
1467 1, 2, 4 | necesse est in qualibet inquisitione habere notitiam de principio,
1468 1, 5, 1 | sub assignato principio inquisitionem facere secundum iam tactum
1469 2, 2, 1 | veritate prime dubitationis inquisitum est, instat nunc de veritate
1470 3, 9, 8 | multotiens increpavit, cum inscie responderet. Hic autem non
1471 3, 3, 9 | ac phylosophie cuiuslibet inscii et expertes, suis decretalibus –
1472 2, 6, 3 | servari non possit, cum inseparabiliter iuris fundamentum ordini
1473 1, 11, 8 | est: ergo soli Monarche insistens iustitia in mundo potissima
1474 3, 10, 5 | 5. Et cum pertinaciter instant, quod dico sic ostendi potest:
1475 3, 5, 4 | 4. Et si ferrent instantiam dicentes quod F sequitur
1476 2, 1, 6 | propositi prosecutus fuero, et instantis questionis veritatem ostendero.
1477 2, 2, 1 | dubitationis inquisitum est, instat nunc de veritate secunde
1478 2, 9, 11| ostensam de inparitate virium instetur, ut assolet, per victoriam
1479 2, 6, 2 | videmus quod in collegiis instituendis non solum ordo collegarum
1480 2, 6, 2 | invicem consideratur ab instituente, sed etiam facultas ad offitia
1481 2, 4, 1 | ordinem in rebus comuniter institutum divinitus fit.~
1482 2, 2, 3 | perfectionis actingit et instrumentum eius, quod celum est, nullum
1483 3, 13, 3 | suis effectibus, cum Deus insufficiens esse non possit ubi sine
1484 2, 3, 11| eius est mons Athlas et insule quas Fortunatas vocant»; «
1485 2, 4, 9 | non restaret nisi Penorum insultus ad urbem, subita et intolerabili
1486 2, 1, 3 | meditantes, ut ipse solebam, cum insuper doleam reges et principes
1487 2, 2, 8 | Dei «per ea que facta sunt intellecta conspiciuntur»; nam, occulto
1488 2, 7, 4 | quantumcunque moralibus et intellectualibus virtutibus et secundum habitum
1489 1, 5, 4 | ad felicitatem, vis ipsa intellectualis est regulatrix et rectrix
1490 3, 4, 2 | que allegorice dicta esse intelligebant ista duo regimina: scilicet
1491 3, 3, 5 | castra discurrant; ubi nichil intelligentes, ipsi nichil intelliguntur:
1492 3, 15, 3 | 3. Ad huius autem intelligentiam sciendum quod homo solus
1493 2, 6, 4 | deficit cum sit opus divine intelligentie: ergo media omnia intendit,
1494 1, 11, 19| nisi qui vocem hanc non intelligit, cum, si Monarcha est, hostes
1495 3, 1, 5 | quem Petri successorem intelligo, qui vere claviger est regni
1496 1, 1, 5 | immediate ad lucrum, ab omnibus intemptata, in proposito est hanc de
1497 1, 1, 3 | fructificare desidero, et intemptatas ab aliis estendere veritates.~
1498 3, 15, 7 | inenarrabilis homini proposuit intendendos : beatitudinem scilicet
1499 2, 5, 2 | ius esse, bonum comune non intendens. Propter quod bene Tullius
1500 2, 9, 18| certatum esset, ad Imperium intendentibus illis et illis, Fabritio
1501 2, 5, 5 | romanus populus bonum prefatum intenderit subiciendo sibi orbem terrarum,
1502 2, 5, 4 | Romani bonum rei publice intenderunt, verum erit dicere finem
1503 1, 12, 10| politie recte libertatem intendunt, scilicet ut homines propter
1504 2, 6, 4 | per que ad ultimum sue intentionis devenitur.~
|