23-compa | compe-elect | eleme-inten | inter-parti | parvo-remed | remet-unive | urbis-zonis
Parte, Capitolo, Capoverso
2515 2, 3, 5 | mensura qua mensi fueritis, remetietur vobis», maxime nobili maxime
2516 2, 11, 6 | decreto, Cristum Pilato remisit ad iudicandum ut Lucas in
2517 2, 11, 3 | redemptionem per sanguinem eius, remissionem peccatorum secundum divitias
2518 1, 11, 11| in quinto ad Nicomacum. Remota cupiditate omnino, nichil
2519 3, 13, 5 | quam quidem ab eis esse remotam possibile non est, si regiminis
2520 3, 13, 5 | primos ab illa de precepto remotos, ut patet per ea que Deus
2521 3, 12, 2 | vel si auctoritas Ecclesie removeatur ab illa – cum de alia non
2522 2, 7, 11| videtur in quinto, cum fecit remunerari Eurialum.~
2523 2, 5, 15| quantum potest glorificando renarrat; accedit et illud inenarrabile
2524 2, 5, 13| morti dedisse? Cuius gloria renovatur in sexto Poete nostri de
2525 1, 1, 4 | Aristotile felicitatem ostensam reostendere conaretur? qui senectutem
2526 2, 5, 12| ante reversus est quam sibi repatriandi licentia de auctoritate
2527 1, 11, 6 | resistens; propter quod bene repelluntur qui iudicem passionare conantur.~
2528 2, 3, 12| coniugio nobilitatum fuisse reperio. Prima nanque coniunx Creusa,
2529 3, 13, 4 | continetur; in quo quidem gremio reperire non possum temporalium sollicitudinem
2530 3, 11, 6 | quantum huiusmodi, habent reponi sub predicamento relationis,
2531 1, 8, 2 | causatum divinam similitudinem representet in quantum propria natura
2532 2, 8, 7 | miserabiliter ab incepto repulsus, ad bravium pervenire non
2533 2, 6, 6 | ipsum, que multitudinem requirunt in operantibus, necesse
2534 2, 9, 17| tunc cum pene caput mundi rerumque potestas~mutavit translata
2535 1, 14, 9 | superiora et comuniora sibi soli reservans, quibus comunioribus utebantur
2536 2, 7, 8 | debeamus, hoc solum habemus residui: quod oculos nostros ad
2537 2, 5, 11| dedit exemplum avaritie resistendi cum, pauper existens, pro
2538 1, 11, 6 | aliqualiter tamen sibi resistens; propter quod bene repelluntur
2539 2, 1, 2 | orbe terrarum sine ulla resistentia fuisse prefectum, cum, tantum
2540 1, 4, 6 | quod quicquid probandum est resolvatur tanquam in manifestissimam
2541 3, 8, 8 | est illa distributio, sed respective ad aliquid. Quod autem illa
2542 3, 11, 10| superpositionis, habeant reduci ad respectum superpositionis, a quo respectu
2543 3, 8, 8 | aliquid. Quod autem illa respiciat satis est evidens considerato
2544 3, 7, 2 | 2. Ad hoc respondens, licteram Mathei et sensum
2545 1, 7, 2 | sic ipsa «bene» dicitur respondere ad suum totum; partes enim
2546 3, 9, 8 | multotiens increpavit, cum inscie responderet. Hic autem non fecit, sed
2547 1, 7, 2 | Monarcha, simpliciter bene respondet per unum principium tantum,
2548 3, 9, 10| dicitis?», Petrum ante omnes respondisse: «Tu es Cristus, filius
2549 2, 8, 8 | apud Egiptum ante Romanorum responsionem, ut Livius narrat, in medio
2550 2, 4, 7 | furtim subirent, quod solum restabat ad ultimum interitum romani
2551 3, 10, 3 | eloquiis habere videbantur, restant nunc illa ponenda et solvenda
2552 2, 1, 2 | qui sunt in admiratione restantes quadam derisione despicimus.
2553 2, 4, 9 | romane rei deletionem non restaret nisi Penorum insultus ad
2554 2, 5, 9 | triumphum, sceptro inperatorio restituto consulibus, sudaturus post
2555 1, 5, 1 | 1. Resummens igitur quod a principio
2556 1, 1, 4 | senectutem a Cicerone defensam resummeret defensandam? Nullum quippe,
2557 3, 9, 16| existente Iesu in litore post resurrectionem, «Cum Petrus audisset quia
2558 2, 5, 2 | quod bene Tullius in Prima rethorica: semper – inquit – ad utilitatem
2559 1, 12, 5 | perfectissime atque potissime hoc retinent.~
2560 3, 4, 10| secuntur, sed ad propriam retorquere conantur.~
2561 3, 6, 3 | hoc fecit solum et hoc retulit.~
2562 2, 7, 5 | oblationem Domino, sanguinis reus erit».~
2563 3, 15, 10| Pontifice, qui secundum revelata humanum genus perduceret
2564 2, 7, 9 | quidem Dei iudicium quandoque revelatur hominibus, ut patet in substitutione
2565 3, 15, 9 | veritatem ac nobis necessariam revelavit, humana cupiditas postergaret
2566 2, 8, 11| armis~hinc fore ductores, revocato a sanguine Teucri,~qui mare,
2567 3, 13, 1 | prevalentium: nulla est alia rimula, per quam virtus hec ad
2568 3, 3, 5 | dedignationem, nonnullos ad risum.~
2569 2, 4, 5 | secundo Romanorum rege, ritu Gentilium sacrificante,
2570 2, 5, 17| eamque perpetua constantia roborasset, semperque in proposito
2571 2, 4, 2 | operari: quod autoritate Moysi roboratur ubi, cum ventum est ad sciniphes,
2572 1, 4, 3 | longitudo vite, non sanitas, non robur, non pulcritudo, sed pax;
2573 3, 10, 1 | Imperii sedem, scilicet Romam, donavit Ecclesie cum multis
2574 2, 9, 17| mutavit translata locum, romanaque Samnis~ultra Caudinas speravit
2575 2, 3, 14| Lavinia fuit, Albanorum Romanorumque mater, regis Latini filia
2576 2, 5, 12| obsessam, spolia etiam romana Rome restituit, universo populo
2577 2, 4, 8 | Capitolia celsa tenebat,~Romuleoque recens horrebat regia culmo.~
2578 2, 9, 13| verteretur litigium, Turno Rotulorum rege contra stante, de comuni
2579 3, 1, 2 | quidem veritas, quia sine rubore aliquorum emergere nequit,
2580 2, 9, 16| iure belli servato, cum Sabinis, cum Samnitibus, licet in
2581 3, 9, 5 | hec: «Quando misi vos sine sacculo et pera et calciamentis,
2582 3, 9, 5 | eis: Sed nunc qui habet sacculum tollat, similiter et peram;
2583 3, 5, 1 | quorum alter fuit pater sacerdotii, alter vero regiminis temporalis.
2584 3, 4, 1 | moventur; que quidem de Sacra Scriptura eliciunt et de
2585 2, 5, 15| 15. Accedunt nunc ille sacratissime victime Deciorum, qui pro
2586 3, 3, 8 | questione litigium movent, sed sacratissimi principatus vocabulum aborrentes
2587 2, 8, 9 | cessure sororis,~cum tibi sacrato Macedo servetur in antro.~ ~
2588 2, 4, 5 | Romanorum rege, ritu Gentilium sacrificante, ancile de celo in urbem
2589 2, 4, 6 | enim:~ ~Sic illa profecto~sacrifico cecidere Nume, que lecta
2590 2, 5, 15| accedit et illud inenarrabile sacrifitium severissimi vere libertatis
2591 2, 7, 4 | adiutorio fidei eorum que in Sacris Licteris nobis dicta sunt,
2592 3, 1, 3 | suo Veritas deprecatur, Salomon etiam silvam Proverbiorum
2593 1, 4, 4 | Hinc etiam «Pax vobis» Salus hominum salutabat; decebat
2594 1, 4, 4 | Pax vobis» Salus hominum salutabat; decebat enim summum Salvatorem
2595 1, 4, 4 | summum Salvatorem summam salutationem exprimere: quem quidem morem
2596 1, 4, 4 | discipuli eius et Paulus in salutationibus suis, ut omnibus manifestum
2597 1, 16, 1 | mortalium quem Dei Filius, in salutem hominis hominem assumpturus,
2598 2, 7, 4 | operationem perfectus, absque fide salvari potest, dato quod nunquam
2599 1, 4, 4 | salutabat; decebat enim summum Salvatorem summam salutationem exprimere:
2600 2, 10, 3 | prosequi, et sub pio silentio Salvatoris nostri expectare succursum.~
2601 3, 7, 3 | quibus forma sillogistica non salvatur, ut patet ex hiis que de
2602 2, 9, 17| translata locum, romanaque Samnis~ultra Caudinas speravit
2603 2, 9, 16| servato, cum Sabinis, cum Samnitibus, licet in multitudine decertantium,
2604 2, 7, 8 | revelatum fuit iudicium Samueli contra Saulem; per signum,
2605 2, 5, 12| populo reclamante, ab urbe sancta discessit, nec ante reversus
2606 1, 16, 5 | suasionis, cum per tubam Sancti Spiritus tibi effletur: «
2607 2, 10, 7 | 7. Et forte sanctius est arbitrari divinitus
2608 2, 5, 5 | libertate dilecta, populus ille sanctus pius et gloriosus propria
2609 | sane
2610 2, 11, 3 | habemus redemptionem per sanguinem eius, remissionem peccatorum
2611 2, 9, 16| quidem modo decertandi cum Saninitibus fere fortunam, ut dicam,
2612 1, 4, 3 | non longitudo vite, non sanitas, non robur, non pulcritudo,
2613 2, 5, 22| membrorum actingere sine sanitate.~
2614 3, 15, 5 | extremorum, necesse est hominem sapere utranque naturam.~
2615 3, 15, 5 | incorruptibilium, cum omne medium sapiat naturam extremorum, necesse
2616 1, 4, 2 | quiescendo prudentia et sapientia ipse perficitur, patet quod
2617 2, 8, 10| divitiarum et scientie et sapientie Dei», quis hic te non obstupescere
2618 2, 2, 7 | manifestis signis atque sapientum autoritatibus ius illius
2619 3, 9, 10| conversus dixit: «Vade post me, Sathana».~
2620 2, 11, 2 | illo peccato non fuisset satisfactum per mortem Cristi, adhuc
2621 3, 6, 1 | depositionem Saulis, et dicunt quod Saul rex intronizatus fuit et
2622 2, 7, 8 | iudicium Samueli contra Saulem; per signum, sicut Pharaoni
2623 3, 6, 1 | creationem et depositionem Saulis, et dicunt quod Saul rex
2624 3, 10, 20| deposuit, necnon in exilium in Saxoniam duxit.~
2625 3, 9, 13| fuerint in te, ego nunquam scandalizabor; et infra: «Etiamsi oportuerit
2626 3, 9, 13| Petrus respondit: «Etsi omnes scandalizati fuerint in te, ego nunquam
2627 3, 9, 13| cum Cristus prenuntiaret scandalum discipulis suis, Petrus
2628 2, 8, 9 | proles~degener, inceste sceptris cessure sororis,~cum tibi
2629 3, 6, 2 | tollendi et etiam transferendi sceptrum regiminis temporalis; ex
2630 2, 7, 8 | Oratione inpetrante, quod sciebant qui dicebant secundo Paralipomenon: «
2631 1, 13, 6 | duplici tempore indigere ad scientiam acquirendam».~
2632 2, 8, 10| O altitudo divitiarum et scientie et sapientie Dei», quis
2633 2, 4, 2 | roboratur ubi, cum ventum est ad sciniphes, magi Pharaonis naturalibus
2634 2, 9, 18| decertantibus, Roma obtinuit; Scipione vero pro Ytalis, Annibale
2635 2, 7, 1 | venandum veritatem quesiti scire oportet quod divinum iudicium
2636 2, 5, 16| caperet aut quando, cum sciret confestim esse moriendum,
2637 3, 10, 6 | in potestatem Ecclesie, scissa esset tunica inconsutilis,
2638 1, 16, 3 | inconsutilis cupiditatis ungue scissuram primitus passa est, et legere
2639 2, 7, 12| sequens; ait enim sic: «Scite Crisippus, ut multa: «qui
2640 1, 14, 6 | quippe regulari oportet Scithas qui, extra septimum clima
2641 2, 8, 5 | orbis obtinuit; quin ymo a Scithis inter quasi athlotetas et
2642 3, 4, 8 | Scripturis sentire quam ille qui scripsit eas dicit, quod «ita fallitur
2643 3, 4, 2 | Dicunt enim primo, secundum scripturam Geneseos, quod Deus fecit
2644 3, 4, 9 | Titubabit fides, si Divinarum Scripturarum vacillat autoritas».~
2645 1, 2, 4 | ante omnia de principio scruptandum esse videtur in cuius virtute
2646 3, 3, 13| usque ad consummationem seculi», ut Matheus testatur. Sunt
2647 1, 11, 1 | commendare volens illud seculum quod suo tempore surgere
2648 2, 4, 3 | Primi absque cooperatione secundorum agentium – ut ipse Thomas
2649 1, 1, 2 | non enim est lignum, quod secus decursus aquarum fructificat
2650 2, 8, 1 | certantibus Dei iudicium sit secuta.~
2651 2, 3, 9 | ipsum Misenum «non inferiora secutum», comparationem faciens
2652 2, 9, 18| Postquam vero Ytalorum litigia sedata fuerunt, et cum Grecis cumque
2653 3, 15, 11| pervenire possint, nisi sedatis fluctibus blande cupiditatis
2654 2, 9, 13| 13. Nam de primo cum de sede patris Enee, qui primus
2655 3, 10, 1 | summi Pontificis Imperii sedem, scilicet Romam, donavit
2656 1, 4, 2 | particulari contingit quod sedendo et quiescendo prudentia
2657 2, 3, 11| gentem:~hee nobis proprie sedes, hinc Dardanus ortus.~ ~
2658 2, 8, 3 | quamvis cum consorte thori Semiramide per nonaginta et plures
2659 2, 8, 4 | Coctilibus muris cinxisse Semiramis urbem~et infra:~Conveniant
2660 2, 5, 17| perpetua constantia roborasset, semperque in proposito susceptoque
2661 2, 3, 6 | fuisse testatur in memoriam sempiternam; quod Titus Livius, gestorum
2662 1, 3, 7 | sine interpolatione, aliter sempiterne non essent. Patet igitur
2663 2, 5, 3 | utilitatem. Propter quod bene Seneca de lege cum in libro De
2664 1, 1, 4 | reostendere conaretur? qui senectutem a Cicerone defensam resummeret
2665 3, 3, 15| discipuli tui traditionem seniorum transgrediuntur?» – negligebant
2666 1, 5, 5 | Omnis domus regitur a senissimo»; et huius, ut ait Homerus,
2667 2, 7, 11| quamvis Poeta noster aliter sensisse videtur in quinto, cum fecit
2668 2, 10, 4 | contradictoria invicem a contrario sensu.~
2669 1, 11, 11| iustitie restat adversum; unde sententia Phylosophi est ut que lege
2670 3, 9, 18| sed gladium. Veni enim separare hominem adversus patrem
2671 1, 3, 8 | aliter esset dare potentiam separatam, quod est inpossibile.~
2672 1, 12, 5 | voluntates, necnon anime separate bene hinc abeuntes, libertatem
2673 2, 8, 13| veniens ab ortu,~quos premunt septem gelidi triones,~quos nothus
2674 2, 8, 5 | et quamvis meridiem atque septentrionem in Asya exagitaverit, ut
2675 1, 14, 6 | oportet Scithas qui, extra septimum clima viventes et magnam
2676 2, 8, 9 | 9. De cuius etiam sepultura ibidem existente Lucanus
2677 2, 3, 7 | esplicare nequirem: sed «summa sequar vestigia rerum».~
2678 2, 5, 16| eo cecidisset in prelio seque e continenti genere tertiam
2679 3, 12, 9 | falsum erat illud ex quo sequebatur.~
2680 2, 7, 13| quas quidem prosequar in sequentibus et inmediatis capitulis.~
2681 3, 14, 4 | habemus, «Petre», inquit «sequere me».~
2682 2, 4, 9 | perturbante victores victoriam sequi non potuisse Livius in Bello
2683 3, 1, 3 | carbonis illius quem unus de Seraphin accepit de altari celesti
2684 1, 11, 5 | intuenti de purpureo matutine serenitatis.~
2685 2, 10, 6 | magis persuadet quam si sermone approbaret. Sed Cristus,
2686 1, 4, 4 | exprimere: quem quidem morem servare voluerunt discipuli eius
2687 2, 5, 1 | proportio, que servata hominum servat sotietatem, et corrupta
2688 3, 4, 5 | formam sillogisticam non esse servatam. Si vero peccatum sit in
2689 2, 9, 16| finitimis, omni iure belli servato, cum Sabinis, cum Samnitibus,
2690 2, 6, 1 | natura ordinavit, de iure servatur: natura enim in providendo
2691 2, 8, 9 | cum tibi sacrato Macedo servetur in antro.~ ~
2692 1, 12, 9 | atque tyrampnides – que in servitutem cogunt genus humanum, ut
2693 3, 9, 16| gladio percussisse ministri servum: quod etiam conscribunt
2694 2, 5, 15| inenarrabile sacrifitium severissimi vere libertatis tutoris
2695 1, 11, 4 | invariabili essentia, ut Magister Sex Principiorum recte ait.
2696 2, 8, 7 | Europa dirimentis inter Sexton et Abidon ponte superaverit.
2697 2, 8, 13| gelidi triones,~quos nothus sicco violentas estu~torret, ardentes
2698 2, 6, 9 | describent radio, et surgentia sidera dicent:~tu regere imperio
2699 2, 3, 11| in sua mundi descriptione sie: «Ultimus autem finis eius
2700 2, 2, 8 | nam, occulto existente sigillo, cera impressa de illo quamvis
2701 3, 14, 7 | 7. Velut si aureum sigillum loqueretur de se dicens «
2702 3, 7, 1 | recepisse simul thus et aurum ad significandum se ipsum dominum et gubernatorem
2703 3, 4, 7 | que gesta narrantur etiam significare aliquid putanda sunt, sed
2704 2, 9, 20| principia speculatur, et sileant secundum sensum legis consilium
2705 2, 10, 3 | propositum prosequi, et sub pio silentio Salvatoris nostri expectare
2706 3, 7, 3 | terminis, in quibus forma sillogistica non salvatur, ut patet ex
2707 3, 4, 5 | vult, ostendendo formam sillogisticam non esse servatam. Si vero
2708 3, 4, 4 | assummendo falsum, aut non sillogizando; que duo Phylosophus obiciebat
2709 3, 4, 4 | Quia falsa recipiunt et non sillogizantes sunt». Et accipio hic largo
2710 1, 9, 2 | ratio deprehendit, si vere sillogizatum est, humanum genus tunc
2711 3, 1, 3 | deprecatur, Salomon etiam silvam Proverbiorum ingrediens
2712 3, 10, 1 | mundatus a lepra intercessione Silvestri tunc summi Pontificis Imperii
2713 2, 6, 4 | formam universalem divine similitudinis in universo intenderet,
2714 3, 9, 9 | sed, ut credo, puritas et simplicitas naturalis. Hanc suam presumptionem
2715 3, 15, 15| quidem Fons, in arce sue simplicitatis unitus, in multiplices alveos
2716 2, 10, 1 | depauperatur Ecclesia dum, simulando iustitiam, executorem iustitie
2717 1, 11, 6 | voluntas ab omni cupiditate sincera non est, etsi assit iustitia,
2718 1, 11, 12| quo sequitur quod Monarcha sincerissimum inter mortales iustitie
2719 3, 9, 9 | ad quam non solum fidei sinceritas impellebat, sed, ut credo,
2720 2, 2, 6 | vult, illud pro vero atque sincero iure habendum sit.~
2721 2, 11, 6 | signo senatus, sed rex regno singolari ordinatus ab eo et sub signo
2722 1, 3, 2 | alius est finis ad quem singularem hominem, alius ad quem ordinat
2723 2, 6, 7 | videmus quod quidam non solum singulares homines, quinetiam populi,
2724 2, 10, 6 | Virgine Matre, ut in illa singulari generis humani descriptione
2725 1, 5, 9 | sic se habet in hiis et in singulis que ad unum aliquod ordinantur,
2726 1, 2, 8 | 8. Illud igitur, siquid est, quod est finis universalis
2727 | sis
2728 | sitis
2729 2, 6, 4 | curaret, sic natura, si solam formam universalem divine
2730 3, 3, 16| accedat auctoritas. Hiique solas traditiones habentes ab
2731 2, 1, 3 | vana meditantes, ut ipse solebam, cum insuper doleam reges
2732 3, 3, 18| 18. Quapropter cum solis concertatio restat qui,
2733 3, 13, 4 | reperire non possum temporalium sollicitudinem sive curam sacerdotio primo
2734 3, 13, 5 | cum saltem in auctorizando sollicitudo provisionis instaret, et
2735 3, 4, 6 | aliarum inferius factarum solutionum evidentiam advertendum quod
2736 3, 10, 3 | 3. Positis et solutis igitur argumentis que radices
2737 3, 8, 1 | solveris super terram, erit solutum et in celis»; quod etiam
2738 3, 10, 3 | restant nunc illa ponenda et solvenda que in gestis humanis et
2739 3, 11, 3 | 3. Ad hanc rationem solvendam dico quod, cum dicunt «Ea
2740 3, 4, 5 | interemptionem assumpti solvendum est; si «secundum quid»,
2741 3, 8, 1 | in celis; et quodcunque solveris super terram, erit solutum
2742 3, 5, 2 | 2. Et hoc vero de facili solvitur; nam cum dicunt quod Levi
2743 3, 4, 11| facinus, etiamsi contingat in sompniis, ecterni Spiritus intentione
2744 1, 4, 3 | quod pastoribus de sursum sonuit non divitie, non voluptates,
2745 3, 4, 4 | Phylosopho placet in hiis que De sophisticis elenchis, solutio argumenti
2746 2, 8, 9 | inceste sceptris cessure sororis,~cum tibi sacrato Macedo
2747 2, 9, 8 | regnare Hera, quidve ferat sors,~virtute experiamur.~Quorum
2748 2, 5, 1 | que servata hominum servat sotietatem, et corrupta corrumpit –
2749 2, 5, 7 | iniuriis, bella aut pro sotiis aut de imperio gerebantur,
2750 2, 5, 2 | sotietatis finis est comune sotiorum bonum, necesse est finem
2751 2, 5, 7 | studuerunt, si provincias, si sotios equitate et fide defendissent.
2752 1, 3, 5 | pluribus spetiebus esset specificata: quod est inpossibile.~
2753 3, 8, 9 | omne quod ad istud offitium spectabit solvere poteris et ligare».~
2754 3, 1, 3 | atque mendacem de palestra, spectante mundo, eiciam.~
2755 3, 8, 11| ulterius probaretur hoc spectare ad offitium clavium: cuius
2756 2, 9, 20| quantum infra sint ab illa specula rationis unde humana mens
2757 1, 4, 1 | possibilis, per prius ad speculandum et secondario propter hoc
2758 1, 3, 10| regulantur arte: que omnia speculationi ancillantur tanquam optimo
2759 1, 14, 7 | propositionem ab intellectu speculativo, et sub illa particularem,
2760 1, 3, 9 | solet dici quod intellectus speculativus extensione fit practicus,
2761 2, 9, 20| humana mens hec principia speculatur, et sileant secundum sensum
2762 3, 15, 8 | theologicas operando, fidem spem scilicet et karitatem.~
2763 3, 3, 10| crediderunt, et credendo speraverunt, et sperantes karitate arserunt,
2764 2, 9, 17| romanaque Samnis~ultra Caudinas speravit vulnera furcas.~ ~
2765 2, 7, 7 | Scripture, sed de gratia spetiali quandoque pertingit; quod
2766 3, 6, 3 | vicarius sed ut legatus spetialis ad hoc, sive nuntius portans
2767 3, 14, 4 | ita et vos faciatis»; et spetialiter ad Petrum, postquam pastoris
2768 1, 3, 5 | quod una essentia pluribus spetiebus esset specificata: quod
2769 1, 3, 5 | ultimum tale sit constitutivum spetiei, sequeretur quod una essentia
2770 2, 6, 9 | patrem sic:~ ~Excudent alti spirantia mollius era,~credo equidem;
2771 2, 8, 5 | rex Egipti, ad hoc bravium spiravit; et quamvis meridiem atque
2772 3, 15, 8 | secundam vero per documenta spiritualia que humanam rationem transcendunt,
2773 3, 4, 11| Matheum, non in Paulum, sed in Spiritum Sanctum qui loquitur in
2774 2, 5, 12| patriam liberavit obsessam, spolia etiam romana Rome restituit,
2775 2, 4, 6 | patritia cervice movet; spoliaverat hauster,~aut boreas populos
2776 1, 11, 14| nanque, perseitate hominum spreta, querit alia; karitas vero,
2777 1, 11, 14| querit alia; karitas vero, spretis aliis omnibus, querit Deum
2778 1, 15, 3 | aliud quam progredi ab uno spreto ad multa; quod quidem Psalmista
2779 2, 4, 8 | custos Tarpeie Manlius arcis~stabat pro templo, et Capitolia
2780 2, 7, 12| Crisippus, ut multa: «qui stadium» inquit «currit, eniti et
2781 2, 9, 13| Turno Rotulorum rege contra stante, de comuni amborum regum
2782 2, 8, 2 | actigit metam certaminis, ut statim patebit.~
2783 3, 4, 14| patebit, si homo stetisset in statu innocentie in quo a Deo
2784 1, 16, 2 | plenitudinem temporis» statum illum felicissimum appellavit.
2785 1, 16, 1 | memorabilis attestatur: status videlicet illius mortalium
2786 3, 4, 14| ut infra patebit, si homo stetisset in statu innocentie in quo
2787 2, 8, 9 | reddit dicens:~ ~Ultima Lagee stirpis perituraque proles~degener,
2788 2, 5, 9 | sudaturus post boves ad stivam libere reversus est?~
2789 3, 12, 5 | Festum: «Ad tribunal Cesaris sto, ubi me oportet iudicari»;
2790 2, 9, 17| sic:~ ~Aut Collina tulit stratas quot porta catervas~tunc
2791 3, 15, 17| ultime questionis non sic stricte recipienda est, ut romanus
2792 2, 5, 16| eamque mortem ardentiori studio peteret quam Epycurus voluptatem
2793 2, 5, 7 | re maxime laudem capere studuerunt, si provincias, si sotios
2794 3, 4, 15| contra divinam bonitatem. Stultus enim esset medicus qui,
2795 3, 1, 3 | destruenda pro veritate suadet; assumpta fiducia de verbis
2796 1, 16, 5 | affectum dulcedine divine suasionis, cum per tubam Sancti Spiritus
2797 3, 11, 8 | vel ad invicem, si alterum subalternatur alteri vel in spetie comunicant
2798 3, 11, 9 | potest dici quod alterum subalternetur alteri, quia sic alterum
2799 2, 1, 5 | subsequenter hortabor subsequentia subassummens: «Dirumpamus» videlicet «
2800 2, 3, 6 | 6. Subassumptam vero testimonia veterum
2801 1, 10, 2 | culpa ipsorum vel etiam subditorum – quod de se patet –: ergo
2802 1, 10, 3 | ex quo alter alteri non subditur – nam par in parem non habet
2803 2, 8, 3 | temptaverit et Asyam totam sibi subegerit, non tamen occidentales
2804 3, 15, 17| aliquo romano Pontifici non subiaceat, cum mortalis ista felicitas
2805 1, 8, 5 | humanum genus uni principi subiacens maxime Deo assimilatur,
2806 2, 2, 3 | peccatum, ex parte materie subiacentis peccatum sit et preter intentionem
2807 3, 4, 13| producendo quam proprium subicctum: quod absurdum est dicere
2808 2, 6, 7 | principari, quidam alii ad subici atque ministrare, ut Phylosophus
2809 3, 7, 3 | Nam aliud est «Deus», quod subicitur in maiori, et aliud «vicarius
2810 2, 5, 6 | inquirendi sunt secundum subiectam materiam – ut iam dictum
2811 1, 11, 4 | huiusmodi qualitates ex parte subiectorum quibus concernuntur, secundum
2812 1, 10, 2 | quorum alter alteri minime subiectus est, potest esse litigium
2813 3, 11, 3 | Sed cum ex hac conclusione subinferunt de Papa et Imperatore, falluntur «
2814 2, 4, 7 | confusi Capitolium furtim subirent, quod solum restabat ad
2815 2, 4, 9 | Penorum insultus ad urbem, subita et intolerabili grandine
2816 3, 8, 8 | circa quod illa distributio subiungitur.~
2817 2, 1, 5 | Propheta sanctissimo me me subsequenter hortabor subsequentia subassummens: «
2818 2, 1, 5 | me subsequenter hortabor subsequentia subassummens: «Dirumpamus»
2819 1, 4, 5 | que pro principio rationum subsequentium supponatur.~
2820 3, 11, 5 | forma accidentalis per se subsistat absque ypostasi substantie
2821 3, 11, 5 | absque ypostasi substantie subsistentis: quod est falsum.~
2822 3, 11, 5 | est id quod est per formam substantialem, per quam sortitur spetiem
2823 3, 7, 8 | nullus princeps potest sibi substituere vicarium in omnibus equivalentem:
2824 2, 7, 9 | revelatur hominibus, ut patet in substitutione Mathie in Actibus Apostolorum.
2825 2, 5, 25| nam licet fur de furto subveniat pauperi, non tamen elimosina
2826 2, 10, 2 | Ecclesie facultates, inde subveniatur, nec ab offerente Imperio
2827 3, 9, 16| quia Dominus est, tunica succinxit se, erat enim nudus, et
2828 2, 9, 18| gerentibus, Ytalis Affricani succubuerunt, sicut Livius et alii romane
2829 2, 10, 3 | Salvatoris nostri expectare succursum.~
2830 2, 5, 9 | inperatorio restituto consulibus, sudaturus post boves ad stivam libere
2831 2, 5, 8 | intendisse dicendi sunt qui sudore, qui paupertate, qui exilio,
2832 3, 9, 8 | quilibet habere non potest, duo sufficere possunt».~
2833 1, 5, 7 | civitatem, cuius finis est bene sufficienterque vivere, unum oportet esse
2834 1, 5, 6 | aliter ad illam mutuam sufficientiam non solum non pertingitur,
2835 2, 5, 7 | religati esse videntur, sufficit illa sola Ciceronis autoritas
2836 2, 3, 7 | esplicare nequirem: sed «summa sequar vestigia rerum».~
2837 1, 4, 4 | decebat enim summum Salvatorem summam salutationem exprimere:
2838 3, 8, 8 | manifestum est quod non absolute summenda est illa distributio, sed
2839 3, 8, 7 | si illud «quodcunque» summeretur absolute, verum esset quod
2840 2, 3, 6 | voluminis, que a capta Troya summit exordium, contestatur.~
2841 2, 5, 5 | quibus, omni cupiditate summota que rei publice semper adversa
2842 3, 3, 10| oppinione mortalium illi summoveant qui ante traditiones Ecclesie
2843 3, 11, 1 | Ratione vero sic arguunt. Summunt etenim sibi principium de
2844 2, 6, 1 | quia si deficeret, effectus superaret causam in bonitate: quod
2845 2, 3, 12| sic:~ ~Quid puer Ascanius? superatne et vescitur aura,~quem tibi
2846 2, 8, 7 | inter Sexton et Abidon ponte superaverit. Cuius operis admirabilis
2847 3, 3, 7 | forsan – ut dixi – non de superbia contradicunt.~
2848 2, 6, 9 | parcere subiectis et debellare superbos.~ ~
2849 2, 1, 2 | fuisse prefectum, cum, tantum superficialiter intuens, illum nullo iure
2850 1, 14, 2 | assumptio sit otiosa sive superflua, et omne superfluum Deo
2851 1, 1, 4 | sed fastidium potius illa superfluitas tediosa prestaret.~
2852 1, 14, 2 | sive superflua, et omne superfluum Deo et nature displiceat,
2853 2, 11, 3 | divitias glorie sue que superhabundavit in nobis»; cum etiam Cristus
2854 1, 1, 1 | amorem veritatis natura superior impressit hoc maxime interesse
2855 1, 15, 10| Quod si omnes consequentie superiores vere sunt, quod sunt, necesse
2856 3, 10, 16| deputare, inmoto semper superiori dominio, cuius unitas divisionem
2857 3, 3, 8 | principatus vocabulum aborrentes superiorum questionum et huius principia
2858 2, 3, 10| evertere gentem~inmeritam visum superis.~ ~
2859 3, 15, 9 | Cristum et per eius discipulos supernaturalem veritatem ac nobis necessariam
2860 2, 1, 3 | cedente, derisiva quedam supervenit despectio, cum gentes noverim
2861 2, 7, 12| maxime possit ut vincat; supplantare eum quicum certet nullo
2862 2, 9, 1 | proprio sanguine ipse moriendo supplevit; unde psalmus: «Iustus Dominus
2863 2, 3, 14| victum introducit orantem suppliciter ad Eneam sic:~ ~Vicisti,
2864 3, 8, 5 | non distribuit nisi pro suppositis huius termini «homo»; et
2865 1, 11, 16| cura ipsorum a cura illa supprema descendit.~
2866 2, 6, 9 | meatus~describent radio, et surgentia sidera dicent:~tu regere
2867 1, 11, 1 | seculum quod suo tempore surgere videbatur, in suis Buccolicis
2868 2, 5, 17| semperque in proposito susceptoque consilio permansisset, moriendum
2869 2, 9, 11| confortat inferiores in pugile suspicari.~
2870 1, 9, 3 | appellatur. Hanc rationem suspirabat Boetius dicens:~ ~O felix
2871 3, 4, 13| autem ille sensus omnino sustineri non possit, duplici via
2872 2, 3, 11| edidit, ethereos humero qui sustinet orbes.~ ~12. Quod autem
2873 3, 9, 11| si vis, faciamus hic tria tabernacula: tibi unum, Moysi unum et
2874 3, 10, 3 | de Constantino superius tacta sunt.~
2875 1, 1, 3 | recogitans, ne de infossi talenti culpa quandoque redarguar,
2876 2, 1, 5 | ignorantie regum atque principum talium, ad ostendendum genus humanum
2877 2, 8, 6 | occidentales expertus, sub Tamiride regina Scitharum vitam simul
2878 | tandem
2879 3, 12, 8 | contaminare animas vestras nec tangatis quicquid eorum, ne inmundi
2880 2, 9, 4 | est; aliud quod superius tangebatur, scilicet ut non odio, non
2881 2, 9, 4 | Tullius, cum de hac materia tangeret; inquiebat enim:. «Sed bella
2882 2, 6, 10| Dispositionem vero loci subtiliter tangit in quarto, cum introducit
2883 2, 4, 8 | enim sic:~ ~In summo custos Tarpeie Manlius arcis~stabat pro
2884 1, 1, 4 | potius illa superfluitas tediosa prestaret.~
2885 2, 8, 5 | terminum ab incepto suo temerario est aversus.~
2886 2, 8, 10| coathletam romanum tu, ne sua temeritas prodiret ulterius, de certamine
2887 2, 4, 8 | Manlius arcis~stabat pro templo, et Capitolia celsa tenebat,~
2888 3, 8, 2 | decreta ligare pro regimine temporali: unde bene sequeretur illud
2889 3, 15, 12| et pacis commode locis et temporibus applicentur, de curatore
2890 1, 16, 2 | denique Paulus «plenitudinem temporis» statum illum felicissimum
2891 2, 9, 3 | rebus bellicis prius omnia temptanda sunt per disceptationem
2892 2, 8, 3 | refert, imperium mundi armis temptaverit et Asyam totam sibi subegerit,
2893 2, 8, 6 | Deinde Cirus, rex Persarum, temptavit hoc: qui, Babilone destructa
2894 1, 16, 2 | felicissimum appellavit. Vere tempus et temporalia queque plena
2895 2, 3, 14| sic:~ ~Vicisti, et victum tendere palmas~Ausonii videre: tua
2896 2, 10, 2 | Imperio cum gratitudine teneantur.~
2897 2, 10, 9 | forma per aliquem locum teneat, tamen vim suam per secundam
2898 2, 4, 8 | templo, et Capitolia celsa tenebat,~Romuleoque recens horrebat
2899 3, 1, 3 | Illius qui nos de potestate tenebrarum liberavit in sanguine suo
2900 2, 5, 15| pro salute patrie mortis tenebras non horruerunt; alter, ut
2901 1, 5, 5 | patremfamilias, vel eius locum tenentem, iuxta dicentem Phylosophum: «
2902 3, 10, 5 | genus uni velle et uni nolle tenere subiectum, ut in primo huius
2903 2, 8, 11| qui terras omni ditione tenerent.~ ~
2904 3, 6, 7 | audire». Et hoc non tenet; teneret autem «destrucrive» sic: «
2905 1, 11, 12| quorum principatus ad alios terminantur, ut puta regis Castelle
2906 1, 11, 12| sua nanque iurisdictio terminatur Occeano solum: quod non
2907 3, 6, 5 | commissa est; et ideo intra terminos iurisdictionis commisse
2908 3, 15, 7 | virtutis consistit et per terrestrem paradisum figuratur; et
2909 2, 5, 16| seque e continenti genere tertiam victimam rei publice tribuisset».~
2910 3, 3, 9 | 9. Sunt etiam tertii – quos decretalistas vocant –
2911 2, 7, 12| Propter quod melius Tullius in tertiis Offitiis hoc prohibuit sententiam
2912 3, 13, 4 | nanque divina lex duorum Testamentorum gremio continetur; in quo
2913 3, 3, 12| Ecclesiam sunt vetus et novum Testamentum, quod «in ecternum mandatum
2914 1, 16, 2 | scriba mansuetudinis Cristi testari dignatus est; et denique
2915 2, 5, 14| Quod etiam Livius admiratur testificando.~
2916 2, 9, 18| alii romane rei scriptores testificari conantur.~
2917 2, 3, 6 | 6. Subassumptam vero testimonia veterum persuadent; nam
2918 2, 1, 8 | fiducie prenotate innixus et testimonio rationis et auctoritatis
2919 2, 3, 11| illa suo nomine dictus est testis, quem esse in Affrica dicit
2920 2, 8, 11| ductores, revocato a sanguine Teucri,~qui mare, qui terras omni
2921 2, 3, 11| Athlantide cretus,~advehitur Teucros: Electram maximus Athlas~
2922 3, 15, 8 | sequamur secundum virtutes theologicas operando, fidem spem scilicet
2923 3, 3, 9 | decretalistas vocant – qui, theologie ac phylosophie cuiuslibet
2924 3, 3, 2 | non tamen de ipsa litigat; theologus vero numerum angelorum ignorat;
2925 3, 9, 19| propter quod dicebat Lucas ad Theophilum «que cepit Iesus facere
2926 1, 1, 4 | Nam quem fructum ille qui theorema quoddam Euclidis iterum
2927 2, 8, 3 | qui quamvis cum consorte thori Semiramide per nonaginta
2928 3, 7, 1 | Cristum recepisse simul thus et aurum ad significandum
2929 3, 1, 4 | 4. Quid timeam, cum Spiritus Patri et Filio
2930 3, 12, 5 | dixerit parum post: «Ne timeas, Paule, Cesari te oportet
2931 3, 1, 4 | iustus, ab auditione mala non timebit»?~
2932 2, 9, 19| quod quidem Apostolus ad Timotheum «Reposita est michi corona
2933 3, 4, 9 | in Scripturis, dicens: «Titubabit fides, si Divinarum Scripturarum
2934 2, 3, 6 | memoriam sempiternam; quod Titus Livius, gestorum romanorum
2935 3, 9, 5 | nunc qui habet sacculum tollat, similiter et peram; et
2936 3, 3, 1 | manifestanda fuit ad ignorantiam tollendam, quam ad tollendum litigium;
2937 3, 3, 1 | ignorantiam tollendam, quam ad tollendum litigium; sed que fuit secunde
2938 3, 4, 17| Potest etiam hoc, mendacio tollerando, per distinctionem dissolvi:
2939 2, 8, 13| nothus sicco violentas estu~torret, ardentes recoquens arenas.~ ~
2940 1, 6, 1 | partialis non excedit bonitatem totalis ordinis, sed magis e converso.~
2941 2, 9, 15| Oratios fratres hinc et per totidem Curiatios fratres inde in
2942 1, 2, 4 | assummuntur. Et quia presens tractatus est inquisitio quedam, ante
2943 3, 14, 5 | utique decertarent ut non traderer Iudeis; nunc autem regnum
2944 2, 5, 17| qui se in Affrica Cesari tradiderunt. Atque ceteris forsan vitio
2945 3, 3, 4 | postposito, affectu quasi ceci trahantur et pertinaciter suam denegent
2946 3, 3, 12| Ecclesia loquens ad sponsum: «Trahe me post te».~
2947 3, 9, 18| ad hoc quod dicunt isti trahenda sunt, sed referenda sunt
2948 1, 12, 4 | se, sed ab alio captivum trahitur.~
2949 3, 13, 5 | continua ne auctorizatus a tramite rectitudinis deviaret.~
2950 1, 5, 8 | civitatis cum maiori fiducia sue tranquillitatis, oportet esse regem unum
2951 1, 3, 1 | quam dimidium laboris erit transactum, iuxta Phylosophum ad Nicomacum.~
2952 3, 15, 8 | spiritualia que humanam rationem transcendunt, dummodo illa sequamur secundum
2953 3, 9, 11| Item scribit quod in monte transfigurationis, in conspectu Cristi, Moysi
2954 3, 3, 15| respondit: «Quare et vos transgredimini mandatum Dei propter traditionem
2955 3, 3, 15| tui traditionem seniorum transgrediuntur?» – negligebant enim manuum
2956 2, 8, 7 | cum tanta potentia, ut transitum maris Asyam ab Europa dirimentis
2957 2, 4, 10| 10. Nonne transitus Clelie mirabilis fuit, cum
2958 2, 9, 17| rerumque potestas~mutavit translata locum, romanaque Samnis~
2959 2, 8, 6 | imperioque Babilonis ad Persas translato, nec adhuc partes occidentales
2960 2, 4, 10| miro Dei auxilio adiuta, transnavit Tyberim, sicut onmes fere
2961 3, 4, 8 | consuetudine deviandi etiam in transversum aut perversum ire cogatur».~
2962 1, 12, 2 | interseruntur; puta de hac: «triangulus habet tres duobus rectis
2963 1, 14, 9 | assumptis primatibus de tribubus filiorum Israel, eis inferiora
2964 1, 11, 7 | ad alterum, sine potentia tribuendi cuique quod suum est quomodo
2965 1, 14, 9 | secundum quod unicuique tribui competebat.~
2966 3, 12, 5 | Apostolorum dicat ad Festum: «Ad tribunal Cesaris sto, ubi me oportet
2967 2, 8, 13| quos premunt septem gelidi triones,~quos nothus sicco violentas
2968 2, 3, 10| hereditariam, quelibet pars tripartiti orbis tam avis quam coniugibus
2969 2, 8, 1 | iudicium postulamus iuxta iam tritum proverbium «Cui Deus concedit,
2970 2, 5, 9 | et post victoriam, post triumphum, sceptro inperatorio restituto
2971 2, 9, 15| Cumque duo populi ex ipsa troyana radice in Ytalia germinassent,
2972 2, 9, 15| aquile deque penatibus aliis Troyanorum atque dignitate principandi
2973 | tua
2974 | tuam
2975 2, 9, 17| reducit sic:~ ~Aut Collina tulit stratas quot porta catervas~
2976 2, 5, 16| omnium nomen egregium voce Tullii recalescit. In hiis que
2977 2, 8, 7 | sic:~ ~Talis fama canit tumidum super equora Xerxem~construxisse
2978 3, 9, 5 | et qui non habet, vendat tunicam et emat gladium».~
2979 1, 1, 3 | publice utilitati non modo turgescere, quinymo fructificare desidero,
2980 2, 9, 13| fuit, verteretur litigium, Turno Rotulorum rege contra stante,
2981 2, 3, 14| nostri Poete in ultimo, ubi Turnum victum introducit orantem
2982 2, 9, 14| fuit, ut nisi balteus, quem Turnus Pallanti a se occiso detraxerat,
2983 2, 5, 15| severissimi vere libertatis tutoris Marci Catonis. Quorum alteri
2984 | tuum
2985 | tuus
2986 2, 11, 6 | Erat enim Herodes non vicem Tyberii gerens sub signo aquile
2987 2, 4, 10| auxilio adiuta, transnavit Tyberim, sicut onmes fere scribe
2988 2, 11, 5 | supra totum humanum genus Tyberius Cesar, cuius vicarius erat
2989 1, 2, 1 | temporalis Monarchia» dicitur, typo ut dicam et secundum intentionem.~
2990 2, 5, 17| moriendum ei potius quam tyrampni vultus aspiciendus fuit».~
2991 1, 12, 9 | scilicet, oligarchie atque tyrampnides – que in servitutem cogunt
2992 3, 4, 10| errantibus est agendum, quam cum tyrampnis, qui publica iura non ad
2993 2, 3, 11| antiqua, potens armis atque ubere glebe.~Oenotri coluere viri;
2994 3, 15, 15| temporalis Monarche sine ullo medio in ipsum de Fonte
2995 2, 8, 4 | busta Nini lateantque sub umbra.~ ~
2996 1, 13, 6 | regendum. Quod sic declaratur: unaqueque res eo facilius et perfectius
2997 2, 1, 3 | adversentur Domino suo et Uncto suo, romano principi.~
2998 2, 8, 13| videt condens radios sub undas~Phebus extremo veniens ab
2999 1, 16, 1 | Monarchia perfecta, mundum undique fuisse quietum.~
3000 1, 16, 3 | inconsutilis cupiditatis ungue scissuram primitus passa
3001 1, 14, 9 | per tribus, secundum quod unicuique tribui competebat.~
3002 1, 15, 5 | unitatem voluntatum, que per uniformem motum datur intelligi, concordie
3003 1, 15, 5 | summatur: est enim concordia uniformis motus plurium voluntatum;
3004 3, 11, 9 | ad aliquid in quo habent uniri.~
3005 3, 10, 16| superiori dominio, cuius unitas divisionem non patitur.~
3006 3, 15, 15| in arce sue simplicitatis unitus, in multiplices alveos influit
3007 3, 14, 1 | suarum virtutum, cum virtutes uniuscuiusque rei consequantur naturam
3008 1, 3, 9 | non solum est ad formas universales aut speties, sed etiam per
3009 2, 5, 5 | publice semper adversa est, et universali pace cum libertate dilecta,
3010 1, 14, 8 | omnis confusio de principiis universalibus auferatur.~
3011 1, 11, 17| Preterea, quanto causa est universalior, tanto magis habet rationem
3012 1, 11, 18| Cum igitur Monarcha sit universalissima causa inter mortales ut
3013 3, 15, 2 | immediate se habere ad principem universi, qui Deus est.~
3014 2, 8, 14| Augusto, ut describeretur universus orbis»; in quibus verbis
|