Parte, Capitolo,  Capoverso

 1   2,  3,  4|      quicquid versificamur sit cantio, sole cantiones hoc vocabulum
 2   2,  8,  2| comminiscimur omnia prelibata, cantio est. Quapropter quid sit
 3   2,  8,  2|       est. Quapropter quid sit cantio videamus, et quid intelligimus
 4   2,  8,  3|                    3. Est enim cantio, secundum verum nominis
 5   2,  8,  3|        utrum videlicet hec sit cantio prout est actus, vel prout
 6   2,  8,  4|     hoc considerandum est quod cantio dupliciter accipi potest:
 7   2,  8,  4|       nunquam dicimus «Hec est cantio Petri» eo quod ipsam proferat,
 8   2,  8,  5| Preterea disserendum est utrum cantio dicatur fabricatio verborum
 9   2,  8,  5|      nunquam modulatio dicitur cantio, sed sonus, vel tonus, vel
10   2,  8,  6|                     6. Et ideo cantio nichil aliud esse videtur
11   2,  8,  7|       autem suppremum quid sit cantio, in tertio huius libri capitulo
12   2,  8,  8|           8. Dicimus ergo quod cantio, in quantum per superexcellentiam
13   2,  8,  9|           9. Et sic patet quid cantio sit, et prout accipitur
14   2,  9,  1|        1. Quia, ut dictum est, cantio est coniugatio stantiarum,
15   2,  9,  2|  totius artis. Nam quemadmodum cantio est gremium totius sententie,
16   2,  9,  3|      compages omnium eorum que cantio sumit ab arte: quibus divaricatis,