|
1. Quoniam permultis ac diversis ydiomatibus negotium
exercitatur humanum, ita quod multi multis non aliter intelligantur verbis quam
sine verbis, de ydiomate illo venari nos decet quo vir sine matre, vir sine
lacte, qui nec pupillarem etatem nec vidit adultam, creditur usus.
2. In hoc, sicut etiam in multis aliis, Petramala civitas
amplissima est, et patria maiori parti filiorum Adam. Nam quicunque tam obscene
rationis est ut locum sue nationis delitiosissimum credat esse sub sole, hic
etiam pre cunctis proprium vulgare licetur, idest maternam locutionem, et per
consequens credit ipsum fuisse illud quod fuit Ade.
3. Nos autem, cui mundus est patria velut piscibus equor,
quanquam Sarnum biberimus ante dentes et Florentiam adeo diligamus ut, quia
dileximus, exilium patiamur iniuste, rationi magis quam sensui spatulas nostri
iudicii podiamus. Et quamvis ad voluptatem nostram sive nostre sensualitatis
quietem in terris amenior locus quam Florentia non existat, revolventes et
poetarum et aliorum scriptorum volumina quibus mundus universaliter et
membratim describitur, ratiocinantesque in nobis situationes varias mundi
locorum et eorum habitudinem ad utrunque polum et circulum equatorem, multas
esse perpendimus firmiterque censemus et magis nobiles et magis delitiosas et
regiones et urbes quam Tusciam et Florentiam, unde sumus oriundus et civis, et
plerasque nationes et gentes delectabiliori atque utiliori sermone uti quam
Latinos.
4. Redeuntes igitur ad propositum, dicimus certam formam
locutionis a Deo cum anima prima concreatam fuisse. Dico autem «formam» et
quantum ad rerum vocabula et quantum ad vocabulorum constructionem et quantum
ad constructionis prolationem: qua quidem forma omnis lingua loquentium
uteretur, nisi culpa presumptionis humane dissipata fuisset, ut inferius
ostendetur.
5. Hac forma locutionis locutus est Adam; hac forma
locutionis locuti sunt omnes posteri eius usque ad edificationem turris Babel,
que «turris confusionis» interpretatur; hanc formam locutionis hereditati sunt
filii Heber, qui ab eo dicti sunt Hebrei.
6. Hiis solis post confusionem remansit, ut Redemptor
noster, qui ex illis oriturus erat secundum humanitatem, non lingua
confusionis, sed gratie frueretur.
7 Fuit ergo hebraicum ydioma illud quod primi loquentis
labia fabricarunt.
|