Lib. Cap. Par.

 1     1,  X, 15  |          honorem divinitatis, ut deus non sit, nisi cui esse permiserit
 2     1, XI, 4   |                      Ubi ergo is deus fuerit? Utique nusquam magis
 3     1, XI, 5   |        transferendorum? Credatur deus noster asinina aliqua persona:
 4     1, XII, 9  |        cruce argilla, ab argilla deus: quodammodo transit crux
 5     1, XVII, 8 |          mavult enim vivere quam deus fieri! ~
 6     2, III, 5  |          non capit utique uideri deus, carens substantia divinitatis,
 7     2, III, 6  |      omnino non est ac propterea deus habendus, quod ut deus neque
 8     2, III, 6  | propterea deus habendus, quod ut deus neque initium neque finem
 9     2, IV, 2   |          Sed cum etiam ille unus Deus, quem colimus, qeo_j cognominetur
10     2, IV, 8   |     proposita omnibus, si contra deus nemini, quomodo poteris
11     2, IV, 11  |                Itaque materia et deus duo uocabula, duae res:
12     2, IV, 12  |               Quodsi materia non deus, quia sic et appellatio
13     2, VI, 4   |     caelestium casuum, non uolet deus aut minor fieri aut esse
14     2, IX, 19  |        Romulus aeque post mortem deus. Si quia Urbem condidit,
15     2, IX, 19  |       uirgines dolo rapuit. Ideo deus, ideo Quirinus, quia tunc
16     2,  X, 11  |                         quis non deus affirmari potuit? Quis denique
17     2, XI, 3   |                           ut sit deus Consevius quidam, qui con< . . . . . . >
18     2, XII, 25 |        fuisse hominem, qui neque deus neque tempus defendi potest. ~
19     2, XIII, 9 |    opinio est, discuti debet, si deus reminiscentia meritorum < . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . >
20     2, XIII, 21|     infamiam fabula reliquit, is deus fieri non fuit dignus! ~
21     2, XVII, 9 |         circumvenit. Num timebat deus uerum constanter praenuntiare
22     2, XVII, 13|        nidor exilis ex illis, et deus ipse nusquam. Ergo non ante