Lib. Cap. Par.

 1     1, IV, 7  |    tiaret; confessus est enim se deum non esse, sed eum quoque
 2     1, IX, 3  |    habeant aut aliud metuere qui deum non metuunt! ~4.
 3     1,  X, 47 |    Vidimus saepe castratum Attin deum a Pessinunte, et qui vivus
 4     1, XI, 1  |   somniastis caput asininum esse deum nostrum: hanc Cornelius
 5     1, XII, 9 |           vel quodcumque placuit deum fieri, transmigratura. A
 6     1, XII, 9 |       quodammodo transit crux in deum per argillam. ~10.
 7     1, XIII, 1|     humanius solem Christiarram. deum aestimant, quod innotuerit
 8     1, XVII, 7|                  Sed non dicimus deum imperatorem: super eiusmodi
 9     1, XVII, 8|                         Immo qui deum Caesarem dicitis, et deridetis
10     2,  I, 15 |                     Ceterum quem deum credam? Quem suspicio aestimavit;
11     2, II, 2  |      ueritatis patrem et dominum Deum ignoret? ~3.
12     2, II, 3  |     inquit, "sapientiae metus in Deum". ~4.
13     2, II, 4  |    timebit, quod ignorat? Itaque Deum timuerit, ignotio omnium,
14     2, II, 4  |        timuerit, ignotio omnium, Deum omnium notitiam et ueritatem
15     2, II, 9  |       sapientiae, id est metu in Deum. ~10.
16     2, III, 4 |                           Scimus deum de deo nasci, quemadmodum
17     2, III, 4 |       quemadmodum de non deo non deum. Igitur, quod elementa contineat
18     2, III, 6 |         ferunt, deos haberi, cum deum negent nasci? ~7.
19     2, VIII, 2|                                  Deum ego existimo ubique notum,
20     2, IX, 23 | humanissimo Alcinoo unum amplius deum uobis contulisse. ~
21     2, XIV, 14|    Thesea suum adorarent, merito deum. Quidni, si conservatricem
22     2, XVI, 3 |       gratias egit, utique illum deum sensit, < . . . . . . . . . . >