Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Ioannes Paulus PP. II
Dies Domini

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)


1007-caele | caelo-derni | derog-genui | geren-locut | longa-perci | percu-retin | retor-vener | venie-zacha

     Chapter,  Paragraph
1 III,54(97) | 1983), III: AAS 75 (1983), 1007.~ 2 V,77(121) | Sacrosanctum Concilium, 102.~ 3 IV,57(103) | de Brouwer, Paris 1992, 1024-1025.~ 4 IV,57(103) | Brouwer, Paris 1992, 1024-1025.~ 5 V,78(122) | Ibid., 103.~ 6 V,78(123) | Ibid., 104.~ 7 I,12(12) | Rabbah, vol. I, Atlanta 1985, 107 et 117). Affectionis etiam 8 IV,55(100) | Apologeticum 16, 11: CCL 1, 116. Legatur praesertim Epistola 9 IV,64(108) | Constantini 4, 18: PG 20, 1165.~ 10 II,27(31) | Comm. in Ps 91: PG 23, 1169-1173.~ 11 II,27(31) | Comm. in Ps 91: PG 23, 1169-1173.~ 12 II,26(26) | in psalmos, Psalmus 118 (119), 1: PG 12, 1588.~ 13 III,32(39) | 1980), 4: AAS 72 (1980), 120; Litt. Enc. Dominum et vivificantem ( 14 IV,66(110) | Acta Leonis XIII 11 (1891), 127-128.~ 15 IV,66(110) | Leonis XIII 11 (1891), 127-128.~ 16 III,40(66) | 1980), 10: AAS 72 (1980), 136.~ 17 III,43(71) | Catechismus Catholicae Ecclesiae, 1368.~ 18 III,44(73) | Catechismus Catholicae Ecclesiae, 1385; cfr quoque Congr. pro Doctrina 19 0,4(7) | Iulii 1984), 5: Ench. CEI 3, 1398.~ 20 I,18(14) | Ep. 13, 1: CCL 140 A, 992.~ 21 III,36(50) | 57; 61: AAS 74 (1982), 151; 154.~ 22 III,54(98) | progressio (23 Maii 1971), 150-152.157: AAS 63 (1971), 645- 23 III,36(50) | 61: AAS 74 (1982), 151; 154.~ 24 III,54(98) | 23 Maii 1971), 150-152.157: AAS 63 (1971), 645-646. 25 II,26(26) | Psalmus 118 (119), 1: PG 12, 1588.~ 26 III,36(54) | particularibus (15 Maii 169), 10: AAS 61 (1969), 810.~ 27 III,43(70) | Missae sacrificio, II: DS, 1743; cfr Catechismus Catholicae 28 III,49(86) | Martii 1957): AAS 49 (1957), 177-178. Congr. S. Officii Instr. 29 II,19(16) | Hexaemeron II, 8: SC 26, 184.~ 30 II,26(26) | Barnabae 15, 8-9: SC 172, 186-189; S. Iustinus, Dialogus 31 IV,57(103) | Derniers entretiens, 5-6 Iulii 1897, in: Oeuvres complètes, 32 IV,55(100) | Didaché 14, 1, ed. F.X. Funk, 1901, 32; Tertullianus, Apologeticum 33 III,47 | Canonici Iuris Codex anno 1917 primum in legem universalem 34 IV,55(99) | Arabica), Jounieh (in Libano) 1959, 38.~ 35 I,12(12) | curante A. Toaff, Roma 1968-69, 3). ~ 36 III,36(51) | Novembris 1973): AAS 66 (1974), 30-46.~ 37 III,36(50) | Novembris 1981), 57; 61: AAS 74 (1982), 151; 154.~ 38 0,4(7) | del Signore » (15 Iulii 1984), 5: Ench. CEI 3, 1398.~ 39 I,12(12) | Rabbah, vol. I, Atlanta 1985, 107 et 117). Affectionis 40 III,34(45) | Maii 1992), 11-14: AAS 85 (1993), 844-847.~ 41 IV,55(102) | Ep. 55, 28: CSEL 342, 202.~ 42 II,19(17) | tractatus XX, 20, 2: CCL 36, 203; Epist. 55, 2: CSEL 34, 43 III,36(52) | 1973), 86c: Ench. Vat. 4, 2071.~ 44 III,49(89) | 86: Ench. Vat. 4, 2069-2073.~ 45 III,36(49) | Eccl. unitate, 7: CSEL 3-1, 215; Conc. Oecum. Vat. II, Const. 46 III,32(41) | N. 2177.~ 47 III,47(83) | N. 2181: Qui deliberate hanc obligationem 48 II,27(31) | ID., Sermo 53, 2: CCL 23, 219; Eusebius Caesariensis, 49 III,39(64) | Aprilis 1969): AAS 61 (1969), 220.~ 50 Conclu,83(131)| Celsum VIII, 22: SC 150, 222-224. 51 0,3(6) | 1969): AAS 61 (1969), 222-226.~ 52 V,79(129) | Episcoporum, ed. typica 1995, n. 230.~ 53 III,37(56) | Ioan. tract. 4, 6: SC 75, 232.~ 54 V,80(130) | Cfr ibid., 233.~ 55 IV,64(107) | 12, 2, ed. P. Krueger, 248.~ 56 IV,61(106) | Hex. 6, 10, 76: CSEL 321, 261.~ 57 II,26(27) | Confessionum libri XIII 50: CCL 27, 272.~ 58 III,44 | memorabat (cfr 1 Cor 11, 2732). Communionis eucharisticae 59 IV,58(104) | 1975), II: AAS 67 (1975), 295.~ 60 IV,55(100) | 11, ed. F.X. Funk, 1905, 298; cfr Didaché 14, 1, ed. 61 III,47 | Concilio Elvirensi anno 300, ubi sermo non est de officio 62 II,23(23) | De castigatione: PG 46, 309. In Maronitica quoque liturgia 63 III,47(79) | Mansi, Conc. VIII, col. 332.~ 64 IV,55(102) | Ep. 55, 28: CSEL 342, 202.~ 65 II,28(33) | Stromata VI, 138, 1-2: PG 9, 364.~ 66 III,37 | Populus peregrinans~37. Ecclesia per temporis spatia 67 III,44(72) | mysterium (25 Maii 1967), 3b: AAS 59 (1967), 541; cfr 68 III,40 | 40. Triginta annis post Concilium 69 0,2(2) | Alexandrinus, Sermo 16: PG 86, 416.~ 70 III,43 | 43. Hic « ascendens » motus 71 III,53(96) | Iunii 1988): Ench. Vat. 11,442-468; Instructio interdicasterialis 72 III,36(53) | 1988), 30: AAS 81 (1989), 446447.~ 73 III,53(96) | 1988): Ench. Vat. 11,442-468; Instructio interdicasterialis 74 II,26(26) | Spiritu Sancto 27, 66: SC 17, 484-485. Cfr quoque Epistola 75 II,26(26) | Sancto 27, 66: SC 17, 484-485. Cfr quoque Epistola Barnabae 76 IV,71(115) | Nabuthae 10, 45: CSEL 322, 492.~ 77 III,47 | in Concilio Agdensi anno 506).(79) In universalem quandam 78 IV,71(116) | homiliae 50, 3-4: PG 58, 508.509.~ 79 IV,71(116) | homiliae 50, 3-4: PG 58, 508.509.~ 80 II,26(26) | Tryphone Iudaeo 24. 138: PG 6, 528. 793; Origenes, Hom. in 81 III,54 | radiophonicae et televisificae~54. Fideles tandem, qui impediuntur 82 III,44(72) | 1967), 3b: AAS 59 (1967), 541; cfr Pius XII, Litt. Enc. 83 0,2(3) | Paschae II, 52; CCL 78, 550.~ 84 III,36(52) | 26: AAS 59 (1967), 555-556; S. Congr. pro Episcopis, 85 III,44(72) | 1947), II: AAS 39 (1947), 564-566.~ 86 III,44(72) | II: AAS 39 (1947), 564-566.~ 87 IV,66(109) | saeculi IV): Mansi, t. II, 569-570. A VI ad IX saeculum 88 IV,66(109) | saeculi IV): Mansi, t. II, 569-570. A VI ad IX saeculum plura 89 IV,60 | 60. Ad hanc rationem biblica 90 II,30(36) | Dialogus de fato 46: PS 2, 606-607.~ 91 II,30(36) | Dialogus de fato 46: PS 2, 606-607.~ 92 III,39(63) | Ecclesiarum Orientalium, can. 614.~ 93 II,23(23) | spiritualité, X (1980), 632-644).~ 94 I,10(10) | N. 25: AAS 73 (1981), 639.~ 95 II,23(23) | spiritualité, X (1980), 632-644).~ 96 III,54(98) | 152.157: AAS 63 (1971), 645-646.647.~ 97 III,54(98) | 157: AAS 63 (1971), 645-646.647.~ 98 III,54(98) | AAS 63 (1971), 645-646.647.~ 99 IV,65 | 65. Ceterum, vinculum inter 100 IV,68 | 68. Quandoquidem ipsa quies, 101 III,46(77) | in Africa 7, 9, 10: PL 8, 707.709-710.~ 102 III,46(77) | Africa 7, 9, 10: PL 8, 707.709-710.~ 103 IV,71 | 71. Significationes Apostolorum 104 III,46(77) | 7, 9, 10: PL 8, 707.709-710.~ 105 V,76(120) | Catechismus Catholicae Ecclesiae, 731-732.~ 106 V,76(120) | Catholicae Ecclesiae, 731-732.~ 107 III,39(63) | Codex Iuris Canonici, can. 767 § 2; Codex Canonum Ecclesiarum 108 V,77 | 77. Similis commemorandi ratio 109 II,26(26) | Iudaeo 24. 138: PG 6, 528. 793; Origenes, Hom. in psalmos, 110 V,80 | 80. Peculiari pastorali modo 111 III,36(54) | 169), 10: AAS 61 (1969), 810.~ 112 Conclu,82 | 82. Sibi itaque haec omnia 113 II,28(34) | 22-26: ASS 78 (1986), 829-837.~ 114 Conclu,83 | 83. Sic sane percepta et impleta 115 II,28(34) | 22-26: ASS 78 (1986), 829-837.~ 116 Conclu,84 | 84. Uti vitae christianae adminiculum, 117 II,23(22) | Paschatis ad infantes 4: PL 46, 841. Haec « primi diei » dominicae 118 III,34(45) | 11-14: AAS 85 (1993), 844-847.~ 119 III,34(45) | 11-14: AAS 85 (1993), 844-847.~ 120 III,53(96) | Augusti 1997): AAS 89 (1997), 852-877.~ 121 III,51(92) | 1997), 6.8: AAS 89 (1997), 869.870-872.~ 122 III,48(84) | imago (22 Februarii 1973), 86a: Ench. Vat. 4, 2069.~ 123 III,36(52) | imago (22 Februarii 1973), 86c: Ench. Vat. 4, 2071.~ 124 III,51(92) | 6.8: AAS 89 (1997), 869.870-872.~ 125 III,51(92) | AAS 89 (1997), 869.870-872.~ 126 III,53(96) | 1997): AAS 89 (1997), 852-877.~ 127 III,38(59) | 61-64: AAS 78 (1986), 888-894.~ 128 III,32(39) | 62-64: AAS 78 (1986), 889-894.~ 129 V,79(128) | 1969), 5.7: Ench. Vat. 3, 895.897.~ 130 V,79(128) | 5.7: Ench. Vat. 3, 895.897.~ 131 III,51(90) | 4.6.12: AAS 81 (1989), 900-901; 902; 909-910.~ 132 III,51(90) | 6.12: AAS 81 (1989), 900-901; 902; 909-910.~ 133 III,51(90) | AAS 81 (1989), 900-901; 902; 909-910.~ 134 III,51(90) | 81 (1989), 900-901; 902; 909-910.~ 135 II,27(31) | Caesariensis, Comm. in Ps 91: PG 23, 1169-1173.~ 136 III,51(90) | 1989), 900-901; 902; 909-910.~ 137 IV,71(117) | ad Pammachium: CSEL 29, 92-93. Senator Romanus laudibus 138 IV,71(117) | Pammachium: CSEL 29, 92-93. Senator Romanus laudibus 139 I,8 | 12,9; Ios 21,44; Ps 95[94],11) Novo in Testamento 140 0,7(9) | 1978), 5: AAS 70 (1978), 947.~ 141 I,8 | 20; 12,9; Ios 21,44; Ps 95[94],11) Novo in Testamento 142 II,21(19) | Epist. 10, 96, 7.~ 143 III,44(73) | Septembris 1994): AAS 86 (1994), 974-979.~ 144 III,44(73) | 1994): AAS 86 (1994), 974-979.~ 145 I,18(14) | Ep. 13, 1: CCL 140 A, 992.~ 146 I,18 | Christo clamare valent « Abba, Pater » (Rom 8,15; Gal 147 III,48 | atque a nuntio evangelico abhorrentia. Nisi opprimi voluerit Christifidelis, 148 III,46 | fuit agendi ratio martyrum Abitinensium, in Africa proconsulari, 149 IV,59 | celebratio, potius quam abrogetur, perspicitur sub christocentrico 150 III,49 | precationem universalem absolvat.~Commonebunt praeterea pastores 151 IV,67 | participent et ideo sese abstineant ab operibus et negotiis 152 II,27 | cum fideles a blandimentis abstraherentur illarum religionum, quae 153 IV,70(114) | Apologia I, 67, 6: Qui abundant et volunt, suo arbitrio, 154 IV,66 | condiciones iniustae et abusus hominum adversus homines. 155 III,49 | sensum erga fratres aliunde accedentes, in locis praesertim ad 156 0,5 | communitatem.~Huc etiam accedit quod non modo in missionum 157 III,47 | Huiusmodi lex plerumque accepta est uti officium grave complectens: 158 III,44 | servatur. Id iuvant servitium acceptionis atque precationis species, 159 IV,73 | praedicare annum Domini acceptum » (Lc 4,18-19). Credens, 160 V,79 | alicuius momenti per hebdomadam accidentibus. (129)~ 161 V,75 | quidquid ad finem usque orbis accidet, sola propagatio erit atque 162 I,18 | cum eo Domini resurrectio accidisset. Etenim Christi paschale 163 I,11 | requies non potest communiter accipi velut genus quoddam Dei « 164 IV,61 | participandam eiusque gratiam accipiendam. Homo, « requiem » Dei venerando, 165 II,29 | concitata conscientia. Verbum accipiens et Domini Corpus suscipiens, 166 III,45 | Christi Panem vitae discipuli accipientes se praestant ad obeunda, 167 II,27 | gavisus est Simeon, cum accipit in ulnas divinum Puerum, 168 II,28 | insufflavit in eos et dixit: « Accipite Spiritum Sanctum. Quorum 169 IV,55(99) | Diaconalis acclamatio in honorem diei dominici: 170 III,40 | aetatis quaestiones vitamque accommodando.~ 171 III,46 | Africa proconsulari, qui accusatoribus responderunt: « Securi dominicum 172 IV,66 | tempore, opus fieri multis acerbam servitutem, sive ob infrahumanas 173 III,43 | oblationi, et sic novum acquirunt valorem ».(71) Haec totius 174 Conclu,83 | proprias fidei postulationes acriter probatur. Multis etiam in 175 I,15 | tamquam laus et gratiarum actio coram Creatore. Verum habitudo 176 IV,72 | Christianus per peculiares actiones suas fateatur oportet se 177 IV,55 | quidem per idoneos gestus in actionibus quoque liturgicis evidenter 178 III,44 | omnibus rebus in celebratione actis,(74) ac mutuae dilectionis 179 III,43 | Christus eodem immolationis actu ac in cruce Patri sese offert. « 180 III,39 | se coniunguntur, ut unum actum cultus efficiant ».(61) 181 Conclu,86 | Deprecationi Virginis sanctae actuosam huius Epistulae Apostolicae 182 I,11 | otii ». Creativus enim actus, qui totius causa est rerum 183 III,44 | festivorum contingente magnopere acuitur.~Magni praeterea est momenti 184 III,36 | commissorum Missae initiationem addant, rationem conspicuam collustrantes 185 IV,72 | vitam pervadere, animum addens ipsi eorum rationi vivendi 186 Conclu,87 | distinguent eique peculiarem addent notam, quam necesse est 187 IV,64 | quieti sabbaticae sensum adderent. Tantummodo saeculo IV, 188 II,26 | iisque itinerantibus animos addit.(26) Novissimum diem prospectans, 189 II,26 | ut dies Domini sub lumine additicii symbolismi consideraretur, 190 Conclu,83 | potest Origenis affirmatio adduci qua adseverat « perfectum 191 III,52 | dominico utuntur ut sanctuaria adeant ad transigendum, interdum 192 III,54 | communitatis solidarietatem adferunt. Hoc quidem modo his Christianis 193 III,42 | doxologiae eucharisticae adhaerens, Dei Populus in fide et 194 0,1 | honore cum suapte natura ipsi adhaerescat mysterii christiani essentiae. 195 I,9 | quatenus suam ad originem adhaerescit, denuoque bonus evadit, 196 IV,58 | hominis. Sicut scripsit in Adhortatione de gaudio christiano Decessor 197 0,3 | impendens millennium credentes adhortatur ut sub Christi lumine historiae 198 IV,73 | prophetia quae credentes adigit ad sequenda vestigia Illius 199 IV,56 | Domino » (Io 20,20). In illis adimplebatur, uti postea adimplebitur 200 IV,56 | adimplebatur, uti postea adimplebitur per omnes christianas generationes, 201 IV,71 | arbitrabantur religiosa adimplere officia templum frequentando, 202 II,20 | Sancti effusionem promissum adimpletum est quod Christus Apostolis 203 II,27 | ipsum Zachariae stuporem adipiscitur, cum ad Christum oculos 204 III,53 | instituatur ad quod diversi coetus aditum habent.~ 205 V,76 | anniversarias memorias, adiungendo redeuntibus diebus ac temporibus 206 IV,66 | hominis dignitatem, iisque adiunguntur postulationes, religio, 207 III,49 | peculiaria capere consilia de adiutorio religioso praestando.(89)~ 208 III,52 | ambitu, atque Christianos adiuvat ad implendum quod perfectissimum 209 0,4 | maturitas qua Christiani adiuventur ut « sui ipsi sint », cum 210 III,52 | tribuat modum quendam qui adiuvet ad extollendam pacem Resuscitati 211 V,80 | inde patiatur, verum potius adiuvetur. (130)~ 212 I,12 | ad salutem Israeli ab eo adlatam in liberatione ex Aegyptia 213 0,3 | Christifideles omnes carissimi, adloqui cupimus, dum nos spiritali 214 Conclu,84 | 84. Uti vitae christianae adminiculum, suapte natura adsumit sibi 215 I,10 | omnibus homini subiectis, admirabile sit nomen Domini in universa 216 I,10 | est orbis, dignusque etiam admiratione et perfruitione, verum colendus 217 I,9 | apud Genesim probe refert admirationem quam homo ante rerum creatarum 218 0,1 | liturgia suam facit, secum admirationis documentum infert qua mulieres 219 V,80 | fidei christianae elementa admisceant quae sunt aliena omnino 220 IV,70 | graves exaudiendae sunt admonitiones quibus ipse Apostolus Corinthiam 221 III,34 | Pastoribus singularum Ecclesiarum adolescat, usque ad amoris perfectionem.~ 222 II,19 | agendi rationem testans, quae adoleverat a primis annis postquam 223 0,1 | cfr 2 Cor 5,17). Dies adorantis grataeque evocationis est 224 I,9 | percipit nec non affectionem adorationis inde manantis erga Illum 225 IV,58 | sub finem Adhortationis adprecabatur ut Ecclesia die Domini ardenter 226 Conclu,83 | Origenis affirmatio adduci qua adseverat « perfectum Christianum... 227 III,36 | quidem evenit ut coetus adsint, motus, consociationes, 228 III,51 | danda erit opera ut universi adstantes — iuvenes et adulti — se 229 Conclu,81 | eucharistico dominicali ex more adstet. Si enim illa cultus plenitudo, 230 0,1 | sunt affectae, quae Christi adstiterant crucifixioni cum, « valde 231 Conclu,84 | adminiculum, suapte natura adsumit sibi dominica dies auctoritatem 232 III,51 | universi adstantes — iuvenes et adulti — se includi sentiant, dum 233 II,25(24) | intitiationis christianae adultorum, 59.~ 234 IV,70(114) | qui in vinculis sunt et advenientibus peregre hospitibus; uno 235 III,37 | sine fine. Reapse Christi advenientis exspectatio in mysterio 236 III,38 | christiana « beatam spem et adventum Salvatoris nostri Iesu Christi ».(57) 237 0,4 | dies vivatur etiam rebus in adversis, cum animo erga Spiritum 238 III,44 | frater tuus habet aliquid adversum te, relinque ibi munus tuum 239 Conclu,87 | simul operosi civitatis aedificatores.~Singulis adsit cunctisque 240 III,54 | tandem, qui impediuntur ob aegrotationem vel infirmitatem vel quamlibet 241 IV,72 | vel inter proximos sint aegroti, aetate provecti, infantes, 242 I,12 | adlatam in liberatione ex Aegyptia servitute (cfr Dt 5,12). 243 V,78 | 78. Aequabiliter « in hoc annuo mysteriorum 244 IV,63 | legali quorundam suorum aequalium, et explicans authenticum 245 IV,67 | vitaeque cotidianae munera aequam mensuram reperire possunt: 246 III,41 | huic dilectionis dialogo aequandum vocatur gratias agendo et 247 III,35 | pastorali re spectata, valde aestimari debeat. Sicut alias memoravimus, 248 III,45 | iterum detegantur et melius aestimentur, ut quotquot Eucharistiae 249 II,27(32) | temporis ordinarii: Dies aetasque ceteris octava splendet 250 III,46 | Ecclesiae saeculis usque ad aetatem nostram.~Sanctus Iustinus, 251 0,1 | Dominica(1) — per Ecclesiae aetates singulari semper est respecta 252 II,26(28) | primus, ut prima vita sed aeterna reddatur ».~ 253 IV,58 | itemque statio itineris ad aeternam ducentis sollemnitatem ». (105) 254 I,13 | in Foedere Dominicam novi aeternique Foederis praeparat, radices 255 V,74 | Dei, qui in se ipse est aeternus ». (118)~Terrestris vitae 256 0,7 | cognoscit secretum et aeterni aevi etiam arcanum, nobisque 257 0,1 | infert qua mulieres sunt affectae, quae Christi adstiterant 258 IV,57 | sensibus, qui sensibilitatem affectionemque brevi tempore excitant, 259 I,12(12) | Atlanta 1985, 107 et 117). Affectionis etiam nuptialis est carmen 260 V,80 | festorum invadant atque affectui verae fidei christianae 261 III,40(65) | vivus Sacrae Scripturae affectus ».~ 262 II,29 | huc et vide manus meas et affer manum tuam et mitte in latus 263 V,76 | Christianis vitale quoddam affert pondus, alius cursus non 264 III,40 | quadamtenus ostendat, ita ut afficere possit efficacius quotquot 265 III,41 | est nostram vitam penitus afficiat.(69)~ 266 II,30 | systematum mutationibus afficiebant, Concilium Oecumenicum Vaticanum 267 III,47 | Vigens Codex eandem inculcat, affirmans: « Die dominica aliisque 268 I,8 | in Evangelii prooemio hoc affirmat Ioannes: « Omnia per ipsum 269 0,4 | mutavit. Consuetudo hinc late affirmata est « exeuntis hebdomadae », 270 Conclu,83 | ideoque potest Origenis affirmatio adduci qua adseverat « perfectum 271 I,10 | culturae propriis in diversis affirmationibus — qui progressus velocior 272 V,76 | cursus non multo post sese affirmavit: cyclus annuus. Congruit 273 IV,58 | fiat! Ipse Christus, cruci affixus itemque glorificatus, graditur 274 II,28 | experiuntur, dum se Spiritus afflatu animari patiuntur.~ 275 III,38 | praesertim et quorumvis afflictorum ».(58) Per eucharisticum 276 IV,71 | autem frigore ac nuditate afflictum neglegas. Nam is qui dixit ' 277 Conclu,83 | quae nempe dispersionis affligitur statu, ubi iam non amplius 278 III,47 | consectariis si quis ter afuerat) (78) ac praesertim inde 279 0,6 | Domini Iesu, et gratias agant Deo qui eos regeneravit 280 III,42 | considerentur, cui gratiae agantur propter innumera eius beneficia, 281 IV,70 | contumeliam illatam in pauperes agapem fraternam post « cenam Domini » 282 II,19 | quietis » Dei mysterio radices agat, peculiariter ad Christi 283 III,47 | quemadmodum factum est in Concilio Agdensi anno 506).(79) In universalem 284 IV,66 | prospexit, non vero quia agebatur de opere minus digno quoad 285 IV,63 | venit ad novam « Exodum » agendam, ad libertatem captivis 286 III,41 | aequandum vocatur gratias agendo et laudando, sed eodem tempore 287 III,44 | factum, quod fideles ad agendum invitantur veluti documentum 288 IV,55(100) | diem octavum in laetitia agimus; quo et Iesus resurrexit 289 III,38 | eschatologici convivii « nuptiarum Agni » (Apc 19,9) anticipatio. 290 I,15 | atque « separationis », agnitionem dependentiae hominis et 291 0,3 | historiae numquam non est agnitum, Concilium Oecumenicum Vaticanum 292 Conclu,87 | praestantia melius semper agnoscatur vivendoque impleatur. Christianis 293 III,48 | omnibus Christifidelibus rite agnoscendum, colendum et celebrandum 294 I,10 | utque, Deum omnium Creatorem agnoscens, seipsum ac rerum universitatem 295 II,20 | Iesus effecitque ut a Thoma agnosceretur, passionis signa ostendens. 296 III,33 | eis discumberet. Ii eum agnoverunt cum « accepit panem et benedixit 297 IV,64 | lex civilis Imperii Romani agnovit requiem hebdomadalem statuitque 298 Conclu,84 | eam, et lucerna eius est Agnus » (Apc 21,23).~ 299 I,12 | foedus in die illa cum bestia agri et volucre caeli et cum 300 III,51 | actione partem propriam agunt »,(94) cum inde lucem hauriunt 301 III,35 | aliis templis oratoriisque aguntur, cum paroecialis templi 302 III,31 | Lucas, cum primi baptizati, ait ille, « erant... perseverantes 303 | aliae 304 III,34(44) | verba embolismi qui hac aliave locutione ponitur intra 305 V,80 | elementa admisceant quae sunt aliena omnino et illam celebrationem 306 | aliisque 307 III,46 | salutare verbum et nutriri alimento divino in aeternum manente? ».(75) 308 | aliorum 309 | alios 310 | aliqua 311 | aliquibus 312 | aliquis 313 III,47 | Tantummodo seriore aetate, ob aliquorum animi remissionem neglegentiamque, 314 IV,64 | Quietis dies~64. Aliquot per saecula Christiani vixerunt 315 III,32 | fontanum ».(39) Eucharistia alit et Ecclesiam efformat: « 316 III,38 | acta christiana spes atque alita, fit fermentum atque lux 317 | aliter 318 | aliud 319 | aliunde 320 IV,55 | omnibus diebus dominicis... Alleluia canitur ». (102)~ 321 II,24 | novae creationis initium alliciebat, cuius Christus gloriosus 322 IV,69 | sed contra fideles magis allicit « ad omnia opera caritatis, 323 III,49 | viatores et peregrinatores alliciuntur, quorum causa necesse saepe 324 III,35(46) | Ioannes Paulus II, Allocutio ad tertium Foederatarum 325 II,27 | Sanctus Iustinus, ethnicos alloquens, usitata verba adhibet ut 326 IV,70 | ipse Apostolus Corinthiam alloquitur communitatem, in culpa versantem 327 IV,73 | integer dominicus dies in altam mutabitur caritatis scholam, 328 IV,57 | genuinos detegendo tractus altasque radices. Quod quidem gaudium 329 V,75 | pertransit dirigitque ad alterius Christi adventus terminum. 330 I,13 | necessitate, ex fide tamen altior eius sensus deducatur oportet 331 III,45 | responsalitatem sibi concreditam altiore ratione sentiant. Post conventum 332 0,4 | 15). Necessario hoc secum altiorem Dominicae infert intellectum, 333 III,52 | interdum tota cum familia, altioris fidei experientiae tempus 334 I,13 | Foederis praeparat, radices in altissimo Dei proposito habet. Hanc 335 I,8 | creationis percurratur pagina altiusque « sabbati » perpendatur 336 0,2 | progressionem, sed ipsius etiam altum recludere sensum.~ 337 III,39 | Christifidelibus ea verbi Dei fames (Am 8,11) exstimuletur, qua, 338 IV,57 | relinquunt displicentem sibi vel amaritudini obnoxium.~Christiano sensu 339 IV,67 | harmonia quae, ad sancti Ambrosii sententiam, ob « concordiae 340 III,35(46) | tertium Foederatarum Civitatum Americae Septentrionalis Episcoporum 341 I,16 | coniunctione ac sponsali amicitia.~ 342 0,4 | quotiens pristinum suum sensum amittit Dominica atque in simplicem « 343 III,40 | conscientia et Sacrae Scriptuae amor.(65) Utraque facies, celebrativa 344 IV,65 | qua scientiae et artes amplificaverunt facultatem, quam homo per 345 I,9 | quadam descriptione agitur amplissimae significationis religiosae, 346 Conclu,83 | affligitur statu, ubi iam non amplius inter se Christi discipuli 347 II,19 | potissimum unaquaeque dominica anastasimos emera est, dies scilicet 348 IV,55 | extulit. Caeli et terra, angeli et homines gaudio indulgent ».(99) 349 III,38 | gaudium et spes, luctus et angor hominum huius temporis, 350 0,4 | nequeant, quoniam orbe tam angusto clauduntur unde eis caelum 351 Conclu,83 | dominica dies quodammodo anima evadit reliquarum dierum, 352 II,23 | Nonnullis in communitatibus animadverti poterat una simul sabbatum 353 0,3 | pastoralium consiliorum incepta animadvertimus, quae hisce post Concilium 354 III,52 | ecclesiasticis locis nova animadvertitur precis necessitas in multiplicibus 355 II,28 | quod continenter Ecclesiam animat.(34) Si quidem hic eventus 356 Conclu,85 | fulcitur Ecclesia et a Spiritu animatur. Ipse memoriam exsuscitat 357 III,40 | Verbi auditus in fidelium animis perbene per Scripturam apposite 358 II,26 | spem iisque itinerantibus animos addit.(26) Novissimum diem 359 III,46 | interdicti, plurimi exstiterunt animosi Christiani qui edictum imperiale 360 V,76 | menti humanae mos celebrandi anniversarias memorias, adiungendo redeuntibus 361 V,78 | inducens annuum in cyclum, anniversariis nimirum occasionibus, memorias 362 III,47(80) | Innocentio XI condemnata anno1679, circa moralem obligationem 363 V,75 | hominis tempora, menses annos saecula, dividit sicut directoria 364 II,28 | suum tempus liturgicum in annua celebratione obtinet qua « 365 V,76 | praefigurati. Ab altero saeculo annui Paschatis celebratio a Christianis 366 V,76 | Paschate et Pentecoste, annuis Iudaeorum festivitatibus, 367 Conclu,84 | auctoritatem testificationis atque annuntiationis. Dies precationis et communionis 368 V,78 | 78. Aequabiliter « in hoc annuo mysteriorum Christi circulo 369 V,78 | Simili prorsus modo inducens annuum in cyclum, anniversariis 370 V,76 | sese affirmavit: cyclus annuus. Congruit namque menti humanae 371 III,49 | quidem dioecesani Episcopi antea recepta, pluries die dominico 372 III,37 | eschatologicam quodammodo antecapiat. In eucharisticum conventum 373 II,22(20) | etiam Tertullianus memorat antelucanos coetus in Apologeticum 2, 374 I,10 | fecerat » (Gn 2,2). Per anthropomorphicam hanc « operis » divini commemorationem 375 I,11 | Gn 2,2). Hic quoque ante anthropomorphismum consistimus qui nuntio fecundo 376 IV,68 | et oeconomicae, ac veluti anticipando « caelum novum » et « terram 377 III,38 | nuptiarum Agni » (Apc 19,9) anticipatio. Memoriale Christi celebrans, 378 I,18 | culmen historiae salutis et anticipationem eschatologicae terrarum 379 V,74 | divinam. Sermone in synagoga Antiochiae Pisidiae habito (cfr Act 380 IV,55(99) | secundum ritum Ecclesiae AntiochiaeMaronitarum (in editione Syriaca et 381 V,76 | sua crebritate, innititur antiquissima Ecclesiae traditione atque 382 III,46 | Apologia ad imperatorem Antoninum adque Senatum, quadam cum 383 IV,70 | synagogam vestram vir aureum anulum habens in veste candida, 384 0,7 | tempus nostrum Christo aperiamus quod ipse illuminet vicissim 385 III,39 | thesauri biblici largius aperiantur ».(62) Imperavit insuper 386 III,52 | ad mutuam auditionem sese aperiendi, sed etiam ad tempus quoddam 387 V,77 | praesentia reddantur, fidelibus aperit, qui ea attingant et gratia 388 0,7 | immo, portas Christo ipsi aperite! »,(9) omnes hodie incitare 389 I,9 | obscura peccati ac mortis aperta est scaena (cfr Gn 3).~ 390 III,48 | adiuncta sunt nonnunquam aperte infensa, alias — et quidem 391 II,21 | revocaret (cfr Act 20,7-12). Apocalypsis liber usum testatur hanc 392 II,22 | suisque concionibus extollunt Apologetae et Ecclesiae Patres. Paschale 393 0,3 | Iubilaei anni MM vobis has Apostolicas tradere Litteras quibus 394 IV,58 | Christus suo pro amore nobis apparat? Haec igitur Eucharistiae 395 II,28 | Paschali vespera Apostolis apparens, Iesus insufflavit in eos 396 V,79 | Forma igitur naturalis apparet dominica dies qua illae 397 IV,55(100) | resurrexit a mortuis, et cum apparuisset, ascendit ad caelos.~ 398 II,21 | hanc primam hebdomadis diem appellandi dominicam diem (cfr 1,10). 399 II,19 | Paschatis sacramentum » appellat dominicam.(17)~Artum hunc 400 III,49 | nonnumquam « praefestivae » appellatae, quae vero reapse pleno 401 II,30(37) | Sacrosanctum Concilium, Appendix: de Calendario recognoscendo 402 Conclu,81 | eius significationum atque applicationum recepta, illa quadamtenus 403 III,39 | de causa, omittatur.(63) Apposita haec praecepta fideliter 404 III,40 | animis perbene per Scripturam apposite cognitam paretur atque, 405 0,3 | Kalendarium Romanum universale approbaret, Normasque generales Anni 406 V,79 | peculiari Sedis Apostolicae approbatione sanciri, (127) atque, hoc 407 0,1 | sabbatorum » (Mc 16,2), sepulcro appropinquantes vacuum illud reppererunt. 408 III,39(64) | Ap. Missale Romanum (3 Aprilis 1969): AAS 61 (1969), 220.~ 409 IV,68 | ad praecepta evangelica aptata magis conveniant. Hoc sub 410 III,43 | incruente immolatur, qui in ara crucis semel se ipsum cruente 411 IV,55(99) | in editione Syriaca et Arabica), Jounieh (in Libano) 1959, 412 III,43 | conventu, qui copiam dat ad aram cunctam hebdomadam deferendi 413 IV,71 | divites allocutus est qui sese arbitrabantur religiosa adimplere officia 414 IV,70(114) | abundant et volunt, suo arbitrio, quod quisque vult, largiuntur, 415 IV,67 | semet ipsum implicandum mira arcanaque illa harmonia quae, ad sancti 416 I,15 | elementum in illo quasi genere « architecturae sacrae » temporis quae biblicam 417 I,12 | et cum reptili terrae; et arcum et gladium et bellum conteram 418 0,1 | iis sese coniunxit, « cor ardens » in se senserunt et cum 419 IV,71 | saeculis bene resonuerunt atque ardentes vocis notas excitarunt in 420 IV,69 | amoris qui in illius corde ardet: non datur gaudium sine 421 0,5 | Ecclesiarum quarundam, quae quanto ardore Dominicalis celebratio animari 422 I,12 | sponsalem percipiat oportet ardorem qui ab Vetere ad Novum Testamentum 423 0,3 | vestro, de hoc pergravi argumento enucleavistis. Ad limen 424 IV,65 | aetate, qua scientiae et artes amplificaverunt facultatem, 425 I,10 | progrentis scientiae et technicae artis et culturae propriis in 426 II,19 | appellat dominicam.(17)~Artum hunc dominicae cum Domini 427 III,33 | crediderunt! » (Io 20,29). Artus hic inter Resuscitatum manifestatum 428 III,43 | 43. Hic « ascendens » motus in omni eucharistica 429 V,77 | Incarnatione et Nativitate usque ad Ascensionem, ad diem Pentecostes et 430 V,79 | Domini sicut Epiphaniae vel Ascensionis, sollemnitatis Corporis 431 IV,62 | servus et ancilla et bos et asinus et omne iumentum tuum et 432 III,34(45) | Ecclesiae Episcopos de aliquibus aspectibus Ecclesiae prout est communio 433 II,25 | suadens aquae lustralis aspersionem veluti paenitentialem ritum 434 II,25(25) | Missale Romanum, ritus aspersionis dominicalis aquae benedictae.~ 435 II,28(34) | vivificantem (18 Maii 1986), 22-26: ASS 78 (1986), 829-837.~ 436 I,18 | morte resurrectioneque suam assecutum est perfectionem, licet 437 IV,61 | meditantes. Ad rem Ambrosius asserit: « Gratias ergo Domino Deo 438 III,38 | hebdomadis diebus, eius filii, assidue operantes et varia vitae 439 V,79 | fideles ut Missae sacrificio assistant, etiam festivitatibus alicuius 440 IV,60 | halitum quendam theologicum assumit. Perennis diei « shabbat » 441 V,79(126) | Immaculatae Conceptionis nec non Assumptionis, sancti Iosephi, sanctorum 442 II,28(35) | Cfr Athanasius Alexandrinus, Epistulae 443 I,12(12) | Genesis Rabbah, vol. I, Atlanta 1985, 107 et 117). Affectionis 444 III,46 | decidit optata illa mentium attentio ad huius officii impletionem, 445 V,77 | fidelibus aperit, qui ea attingant et gratia salutis repleantur ». (121)~ 446 I,18 | eisque pacis et Spiritus attulit donum (cfr Io 20,19-23). 447 I,8 | Secundum sacerdotalem auctorem primae Biblicae narrationis 448 0,2 | cur, perinde ac homilia auctoris IV saeculi suadet, « dies 449 III,36 | designantur, iudicio ecclesialis auctoritatis retento.(53) Hanc ob causam 450 IV,68 | efficiatur, spiritalem divitiarum auctum secum ferre debet, maiorem 451 III,46 | adque Senatum, quadam cum audacia conventus dominici christianum 452 IV,71 | contra eos opprimendo: « Audi, dives, quid Dominus Deus 453 III,47(81) | de praecepto diebus Missa audienda est; can. 1247, 1: Dies 454 III,48 | memoriam faciendam verbum Dei audiendo, sacrificium dominicum offerendo, 455 0,6 | convenire debent ut, verbum Dei audientes et Eucharistiam participantes, 456 III,46 | non convenit in eodem die audire salutare verbum et nutriri 457 III,52 | potest non solum ad mutuam auditionem sese aperiendi, sed etiam 458 III,41 | personare facit ut quod auditum est nostram vitam penitus 459 III,31 | est id ab Ecclesia usque auditur velut arcanum quoddam fecundum 460 Conclu,86 | congressione proclamatum audiunt Verbum Virginem Mariam respiciunt 461 IV,71 | largiaris pauperi, sed ut auferas ». (115) Non minus severe 462 IV,61 | multiplicationem » ipsius temporis, augescendo in homine, dum viventem 463 IV,71 | utilitas si mensa Christi sit aureis poculis onusta, ipse vero 464 IV,70 | in synagogam vestram vir aureum anulum habens in veste candida, 465 Conclu,85 | potissimum Ecclesia illum auscultat, cum eoque ad Christum sese 466 IV,70 | Apostoli, qui, potius quam austeram « oboli » conscientiam promoveat, 467 IV,58 | christianus dies dominicus authentico sensu significat « festum 468 IV,63 | aequalium, et explicans authenticum sensum sabbati biblici, 469 IV,69 | a caritatis officiis non avertit, sed contra fideles magis 470 III,51 | lucem hauriunt ac vim unde baptismale suum sacerdotium per orationem 471 III,51 | quod, propter receptum in baptismate commune sacerdotium, « in 472 II,20 | primi nuntii ac primorum baptismatum: Petrus coadunatae turbae 473 II,25 | Estis « consepulti ei in baptismo, in quo et conresuscitati 474 V,76 | catechumenorum. Reapse si per baptismum peccato illi moriuntur adque 475 IV,58 | itaque Pastores ut urgerent « baptizatorum fidelitatem ad Eucharistiam 476 II,29 | diem quo, peculiari titulo, baptizatus suam Christo eiusque Evangelio 477 II,30(36) | Cfr Bardesanes, Dialogus de fato 46: PS 478 V,77 | Pentecostes et ad exspectationem beatae spei et adventus Domini. 479 III,33 | beatitudinis fructus perciperet: « Beati, qui non viderunt et crediderunt! » ( 480 III,33 | profiteretur atque ab eo promissae beatitudinis fructus perciperet: « Beati, 481 I,12 | et arcum et gladium et bellum conteram de terra et cubare 482 II,25(25) | aspersionis dominicalis aquae benedictae.~ 483 II,27 | Ecclesiae suasit ut dominicae beneficio nota illa « diei solis », 484 IV,70 | ponat recondens, quod ei beneplacuerit » (1 Cor 16,2). Hic agitur 485 I,12 | eis foedus in die illa cum bestia agri et volucre caeli et 486 IV,70 | habetis ad manducandum et bibendum? Aut ecclesiam Dei contemnitis 487 III,40 | fieri potest, per certa biblicorum locorum vestigationum incepta, 488 II,21 | ineunte usque secundo saeculo Bitiniae procurator, Plinius Iunior, 489 II,27 | redderetur, cum fideles a blandimentis abstraherentur illarum religionum, 490 I,9 | universitatis rerum elementa lucem bonam conicit, dum eodem tempore 491 0,4 | veris observatis vitae bonis. Non soli requietis et otii 492 I,9 | Canticum simul est de rerum bonitate, potenti misericordique 493 I,10 | cosmos, ita eius pariter bonitatis gerit vestigium. Venustus 494 Conclu,82 | conscientia ipsa patrimonii bonorum positorum humanorum in ritu 495 IV,62 | filia, servus et ancilla et bos et asinus et omne iumentum 496 IV,57 | sensibilitatem affectionemque brevi tempore excitant, postea 497 IV,68 | definitiva erit et absoluta. Ut breviter dicamus, dies Domini ita 498 II,27(29) | Sic Britanni Sunday et Germani Sonntag 499 IV,57(103) | complètes, Cerf - Desclée de Brouwer, Paris 1992, 1024-1025.~ 500 III,37 | clarius significando, naturam caelestis Ierusalem eschatologicam 501 Conclu,84 | Dominicam progreditur sine fine caelestium Hierosolymarum, cum suis


1007-caele | caelo-derni | derog-genui | geren-locut | longa-perci | percu-retin | retor-vener | venie-zacha

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License