1007-caele | caelo-derni | derog-genui | geren-locut | longa-perci | percu-retin | retor-vener | venie-zacha
Chapter, Paragraph
1002 III,36 | casibus huic propensioni forte derogetur, peculiaribus spectatis
1003 III,43 | sursum corda » fert, « motus descendenstis » est fructus, quem Deus
1004 III,37 | nova Ierusalem, de caelo descendet, a Deo, « parata sicut sponsa
1005 II,28 | ingnis » cum potentia descendit. Pentecostes non modo est
1006 V,76 | momentum, cum Spiritus Sancti descensio celebratur in Apostolos
1007 IV,57(103) | Oeuvres complètes, Cerf - Desclée de Brouwer, Paris 1992,
1008 I,9 | nihilo eduxit. De quadam descriptione agitur amplissimae significationis
1009 III,37(56) | Haec est vita nostra, ut desiderando exerceamur »: S. Augustinus,
1010 III,37 | ipsa quasi « exercitium desiderii » (56) agit, in quo in antecessum
1011 0,7 | sed etiam ut solidioribus desideriis uniuscuiusque hominis reapse
1012 III,54 | per spiritale Eucharistiae desiderium.(97) Pluribus in Nationibus
1013 III,46 | saeculis, recordari non desierint suis fidelibus necessitatem
1014 III,36 | pastoralesque, quibus legitime designantur, iudicio ecclesialis auctoritatis
1015 III,49 | ac tandem etiam statuendi designationem secundum quam utile tempus
1016 III,47 | 47. Numquam desiit Ecclesia habere hoc conscientiae
1017 IV,64 | operis ordinum ab operibus desisterent. (107) Christiani laetati
1018 IV,71 | corpus Christi honorare? Non despicias ipsum nudum: neque hic sericis
1019 I,10 | quadamtenus hominibus praebet. Non destinantur enim dumtaxat qui mundum
1020 III,40 | proclamabitur recogitantes. Hoc destinatum habetur: ut omnis celebratio,
1021 0,7 | principio numquam iterare destitimus: « Nolite timere! Quin immo,
1022 V,79 | mysterii contemplatione destituantur. (128) Curae similiter erit
1023 III,52 | prope difficultates, non desunt bona signa et adhortationis
1024 0,3 | significationem novo studio ac fervore detegant: ipsius videlicet « arcanum »,
1025 III,45 | hoc in conspectu, iterum detegantur et melius aestimentur, ut
1026 IV,57 | gaudium ediscendum, genuinos detegendo tractus altasque radices.
1027 IV,67 | hominem retorquetur — iterum detegi intimeque degustari possunt.
1028 III,52 | etiam antiqui modi denuo deteguntur, sicut peregrinatio, atque
1029 Conclu,86 | eiusque Spiritus officiis detrahens adest in omni Dominica Ecclesiae.
1030 IV,64 | Domini, quin simul sufficiens detur relaxationis tempus.~
1031 I,17 | eminet etiam ex loco Libri Deuteronomii ubi praecepti ratio percipitur
1032 IV,55(99) | Diaconalis acclamatio in honorem diei
1033 III,51 | celebrantis munera atque officia diaconibus fidelibusque non ordinatis
1034 III,41 | ad sese huic dilectionis dialogo aequandum vocatur gratias
1035 Conclu,83 | deprehenditur christianismi « diasporae », quae nempe dispersionis
1036 IV,71 | dives, quid Dominus Deus dicat? Et tu ad ecclesiam venis,
1037 IV,70 | hic bene', pauperi autem dicatis: 'Tu sta illic aut sede
1038 Conclu,85 | Spiritui Sancto nominatim dicatur.~
1039 IV,64 | tamen semper perstat Domino dicatus quo fideles congregantur
1040 II,23(23) | Hayek, Maronite (Eglise), in Dictionnaire de spiritualité, X (1980),
1041 IV,55(100) | X. Funk, 1905, 298; cfr Didaché 14, 1, ed. F.X. Funk, 1901,
1042 0,1(1) | Kuriakh hmera »; cfr etiam Didachè 14,1; S. Ignatius Antiochenus,
1043 IV,65 | vinculum inter diem dominici diemque relaxationis apud civilem
1044 III,40 | christianarum ex more non vivificat, difficile est solam Dei Verbi liturgicam
1045 III,48 | compluribus in orbis regionibus difficiles perhibentur condiciones
1046 III,52 | forsitan multis in locis difficilior est facta; Ecclesia tamen
1047 V,80 | sua bona habere quae sine difficultate cum fidei postulatis coniungentur.
1048 II,30 | aetatis quoque consideratis difficultatibus, huius diei proprietas servari
1049 II,22 | illis in quibus Evangelium diffundebatur haud noscebantur atque Graecorum
1050 Conclu,84 | vitae, spei causas circa se diffundendo. Nuntiat quidem tempus,
1051 IV,72 | hoc responsalitatis magis diffusae proposito, curnam diei Domini
1052 III,34 | in totum terrarum orbem diffusam » recordetur efficiatque
1053 IV,59 | impletio et quodam modo eius diffusio eiusque absoluta significatio,
1054 III,54 | Diffusiones radiophonicae et televisificae~
1055 II,29 | compellari sentiunt: « Infer digitum tuum huc et vide manus meas
1056 II,27(32) | felix Christi victoria, dies digna iugi laetitia dies prima.
1057 V,77 | naturam sumere sibi est dignatum ut suae nos divinitatis
1058 IV,58 | Eucharistiae participatio quam dignissime et cum iucunditate fiat!
1059 IV,66 | agebatur de opere minus digno quoad spiritales obligationes
1060 II,21 | Christiani ab iis qui circa sunt dignoscuntur. Id animadvertit ab ineunte
1061 I,10 | vestigium. Venustus est orbis, dignusque etiam admiratione et perfruitione,
1062 IV,70 | credentium ad Ecclesiae mensuras dilatatur. Penitus tamen percipiatur
1063 III,40 | gignere posse. Quapropter dilaudanda sunt incepta illa quibus
1064 IV,69 | diligatis invicem, sicut dilexi vos » (Io 15,10-12).~Eucharistia
1065 IV,69 | est praeceptum meum, ut diligatis invicem, sicut dilexi vos » (
1066 III,46 | Apostolorum — concurrite diligenter ad ecclesiam, quia vestra
1067 II,26 | Confessionum opus concludit escaton dilucidans tamquam « pacem quietis,
1068 IV,69 | amore! Quod ipse Christus dilucidat dum comparat « mandatum
1069 I,8 | igitur in ipso creationis diluculo hoc « munus cosmicum » Christi
1070 IV,66(109) | Concilii Laodicensis (altero dimidio saeculi IV): Mansi, t. II,
1071 IV,73 | remissionem et caecis visum, dimittere confractos in remissione,
1072 IV,61 | requievit, habens cui peccata dimitteret ». (106) Ita « dies Dei »
1073 III,46 | sive ruricolas.(76) Cum, Diocletiani flagrante vexatione, eorum
1074 III,34 | perinsigne reperit momentum, cum dioecesana communitas una cum pastore
1075 III,49 | tributa, licentia quidem dioecesani Episcopi antea recepta,
1076 V,75 | annos saecula, dividit sicut directoria sagitta quae eadem spatia
1077 III,52 | veraque pastorali sapientia dirigenda.~
1078 III,33 | ad Verbum intellegendum dirigeret ac demum cum eis discumberet.
1079 II,27 | humanitatis verum « solem », dirigeretur. Sanctus Iustinus, ethnicos
1080 V,75 | eadem spatia pertransit dirigitque ad alterius Christi adventus
1081 V,75 | gubernantur continenter et diriguntur. Haec vitae vis est totam
1082 II,21 | conveniebant, cum Paulus discedens eos allocutus est ac miraculum
1083 Conclu,86 | Mariam respiciunt ab ea discentes illud idem custodire et
1084 III,45 | ritus — benedictio et Missae discessus — hoc in conspectu, iterum
1085 I,13 | regulam simplicem alicuius disciplinae religiosae pro communitate,
1086 III,31 | vivatur, non sufficit Christi discipulos personaliter precari atque
1087 III,52 | notatur. Hoc quemque Christi discipulum obstringit ut etiam aliis
1088 III,45 | conventum solutum, Christi discipulus ad suum locum ordinarium
1089 I,9 | proferunt Biblia permovens illud discrimen inter hominis magnitudinem,
1090 III,46 | munus observaverunt tot in discriminibus atque in religiosae libertatis
1091 III,33 | dirigeret ac demum cum eis discumberet. Ii eum agnoverunt cum «
1092 Conclu,86 | Maria sub cruce consistere discunt, ut Patri Christi sacrificium
1093 Conclu,83 | diasporae », quae nempe dispersionis affligitur statu, ubi iam
1094 IV,57 | autem animum relinquunt displicentem sibi vel amaritudini obnoxium.~
1095 III,53 | curam latissima per loca disseminatorum. Urgentiores condiciones
1096 V,80 | Peculiari pastorali modo disserendum est de crebris illis condicionibus
1097 III,34 | Eucharistiae statutum haud est dissimile illius cotidianae celebrationis
1098 0,5 | possit tam in urbibus quam in dissitissimis oppidulis ostendunt. Ex
1099 III,34 | liturgica sacramentalique vita dissociari potest. Haec sua natura
1100 III,51 | Ipsi enim, munerum habita distinctione, « divinam Victimam Deo
1101 0,4 | crebriusque communicatione distinctum rerum culturalium, politicarum,
1102 Conclu,87 | anno, multa incepta illud distinguent eique peculiarem addent
1103 II,22 | aetate, dies septimanatim distributi plerumque in regionibus
1104 III,42 | humanitatis. Hebdomadalis distributio suadet ut grata memoria
1105 IV,71(117) | communicationem eucharisticam cum distributione panis pauperum sociando.~
1106 III,39 | Concilium etiam statuit: « Quo ditior mensa verbi Dei paretur
1107 IV,57 | gaudium aliquid est quod diutius protrahitur et solacio repletur;
1108 I,14 | sponsalis ». Amoris enim diverbium est quod numquam interpellatur,
1109 III,34(44) | eucharistica praescripta diversarum linguarum. Quae verba perspicue
1110 III,53 | loco instituatur ad quod diversi coetus aditum habent.~
1111 I,10 | et culturae propriis in diversis affirmationibus — qui progressus
1112 II,20 | in unitate, praeter omnes diversitates, Dei filii dispersi confluunt.~
1113 V,75 | tempora, menses annos saecula, dividit sicut directoria sagitta
1114 Conclu,86 | Magnificat quae inexhaustum divinae misericordiae donum decantant
1115 III,47(82) | iuris celebrationem laudum divinarum ».~
1116 V,77 | est dignatum ut suae nos divinitatis redderet participes.~
1117 I,9 | invitamenta ut mundus ipse divinus habeatur. Canticum simul
1118 IV,71 | Ambrosius concitatis verbis divites allocutus est qui sese arbitrabantur
1119 Conclu,81 | Permagnae revera spiritales divitiae pastoralesque diei dominicae
1120 IV,68 | taedii efficiatur, spiritalem divitiarum auctum secum ferre debet,
1121 IV,71 | Christus, per munificum donum a divitibus pauperioribus tributum,
1122 IV,67 | solliciti sumus, spiritalibus divitiis spatium relinquunt; personae
1123 III,44(73) | eucharisticae a fidelibus qui post divortium novas inierunt nuptias (
1124 IV,70 | est veste praeclara, et dixeritis: 'Tu sede hic bene', pauperi
1125 IV,73 | relinquo vobis, pacem meam do vobis » (Io 14,27), vicissim
1126 III,36 | dominicali participanda docere, catechistis iuvantibus,
1127 III,32 | Ecclesiae Catechismus sic docet: « Dominicalis celebratio
1128 0,4 | Spiritum Sanctum omnino docili.~
1129 II,22 | resurrectionis celebratio symboli doctrinaeque vim adepta est, quae christiani
1130 I,12(12) | nuptialis est carmen Leka dôdi: « Laetabitur de te Deus
1131 0,4 | ipsi innata est homini. Dolendum quidem est quod, quotiens
1132 III,43 | fidelium, eorum laus, eorum dolor, eorum oratio, eorum labor
1133 III,36(49) | Cfr S. Cyprianus, De orat. dom. 23: PL 4, 553; ID., De
1134 III,36 | ministerii » « ecclesiarum domesticarum » esperiuntur, cum parentes
1135 III,49 | peregrinantibus a propriis domiciliis dominico die, sacris intersint
1136 V,78 | repperit in praecipua et dominante indole dominicae diei uti
1137 IV,67 | saepe corruptae ratione dominatus qui contra hominem retorquetur —
1138 II,29 | renovatur. Pro eo stantes, in domincali conventu, fideles sicut
1139 Conclu,84 | communitas « Marána tha: veni, Domine! » (1 Cor 16,22). Hac in
1140 II,27(32) | Cfr hymnus ad Laudes Dominicarum temporis ordinarii: Dies
1141 V,80 | celebratio praesertim dierum dominicorum ac festorum nihil inde patiatur,
1142 III,52 | quod perfectissimum est Dominoque gratum. Ceterum, prope difficultates,
1143 IV,70 | autem ebrius est. Numquid domos non habetis ad manducandum
1144 IV,61 | voluntatemque promovendi et donandi vitam.~
1145 III,33 | quamque una cum suo Spiritu donavit: « Pax vobis! ». Quod Christus «
1146 Conclu,85 | impraevisus irruit suorumque donorum divitias liberaliter impertit;
1147 I,8 | resurgens a mortuis « primitiae dormientium » (1 Cor 15,20) novam creaturam
1148 V,79(126) | Christi, Epiphania, Ascensio, Dormitio Sanctae Mariae Dei Genetricis,
1149 III,42 | vitam. Suum per « Amen » doxologiae eucharisticae adhaerens,
1150 III,43(70) | sanctissimo Missae sacrificio, II: DS, 1743; cfr Catechismus Catholicae
1151 I,14 | mysticorum describere non dubitant imaginibus ex amoris nuptialis
1152 0,1 | vocis illius gaudii, primo dubitantis superantisque deinde, quod
1153 V,77 | repleantur ». (121)~Sine dubitatione sollemnissima celebratio,
1154 0,7 | Tempus vestrum Christo ne dubitaveritis devovere! Ita, tempus nostrum
1155 Conclu,81 | etiam rationem, qua bene ea ducatur. Intellegitur propterea
1156 III,39 | exstimuletur, qua, Spiritu Sancto duce, novi Foederis populus ad
1157 IV,58 | statio itineris ad aeternam ducentis sollemnitatem ». (105) Hoc
1158 0,3 | apostolica quae originem ducit ab ipsa die Resurrectionis
1159 III,42 | offerantur, a quo omnia originem ducunt et vitam. Suum per « Amen »
1160 III,44 | Eucharistiam participant, dummodo idoneis praeditos condicionibus
1161 III,33 | Evangelio delineatur, dum de duobus discipulis Emmaus dicit,
1162 V,78 | praetereunt, sanctorum gloria durat in Christo qui cuncta novat
1163 III,47 | tempore necessarium non duxit illud esse praecipiendum.
1164 I,11 | quo quadamtenus iam licet dynamicam introspicere vim « sponsalem »
1165 I,14 | intelligi oportet intra dynamicum cursum totius dialogi de
1166 III,47 | convertit.(81) Vigens Codex eandem inculcat, affirmans: « Die
1167 | eas
1168 IV,70 | quidem esurit, alius autem ebrius est. Numquid domos non habetis
1169 III,36(49) | PL 4, 553; ID., De cath. Eccl. unitate, 7: CSEL 3-1, 215;
1170 V,78 | modulatur, officium tam ecclesiale quam spiritale Christianorum
1171 III,31 | Ecclesiae identitatem ostendant, ecclesian, coadunationem siliet fatam
1172 III,52 | intercedente, multis in ecclesiasticis locis nova animadvertitur
1173 IV,56 | quae procedente tempore de ecclessiali more mutari possunt, id
1174 II,23 | 23. Hanc quidem novitatem ecfert primorum saeculorum catechesis,
1175 IV,72 | familiae indigenti aliquid edendum largiri, quoddam diei momentum
1176 I,11 | effecti ac veluti moram Dei edicit ante opus « valde bonum » (
1177 IV,66 | leges de quiete dominica edidit, (109) operi servorum et
1178 IV,57 | dies opportunus ad gaudium ediscendum, genuinos detegendo tractus
1179 III,53 | normas a Sede Apostolica editas atque Conferentiis Episcopalibus
1180 IV,55(99) | AntiochiaeMaronitarum (in editione Syriaca et Arabica), Jounieh (
1181 IV,56 | christianas generationes, illud effatum quod Iesus priusquam pateretur
1182 II,20 | cum eis apparuit Iesus effecitque ut a Thoma agnosceretur,
1183 I,9 | misericordique Dei manu effectarum.~« Et vidit Deus quod esset
1184 I,11 | plenitudinem extollit operis effecti ac veluti moram Dei edicit
1185 I,17 | exclamationem quam, rebus omnibus effectis, expertus est Creator videns
1186 I,17 | interpellatio sed a Deo effectorum mirabilium celebratio.~Quatenus
1187 III,53 | Episcopalibus concreditas ut ad effectum deducantur.(96) Nihilominus
1188 I,11 | est quod postea paulatim effecturus exit, in toto illo salutis
1189 V,79 | Ecclesia statuerit eius efferre momentum obligatione fidelibus
1190 Conclu,86 | vehementem insigniter et efficacem reddunt precationem illam,
1191 III,43 | effusio est invocata, qui efficaci prorsusque singulari modo
1192 Conclu,81 | habet, hoc singulari quadam efficacia exprimitur in congressu
1193 III,40 | ita ut afficere possit efficacius quotquot participant. Ut
1194 III,40 | communitatis participantis loquelam efficere debet ut « novam responsalitatem »
1195 III,39 | coniunguntur, ut unum actum cultus efficiant ».(61) Idem Concilium etiam
1196 III,34 | orbem diffusam » recordetur efficiatque ut ea in unitate omnium
1197 IV,68 | inanis evadat vel fons taedii efficiatur, spiritalem divitiarum auctum
1198 II,29 | indolem patefacit, illum efficiendo diem quo, peculiari titulo,
1199 III,34 | cum Christus mortem vicit efficitque nos suae vitae immortalis
1200 I,10 | scripsimus, aliquo modo primum efficiunt « evangelium laboris ».(10)
1201 III,31 | christianae communitatis effigies continuatur, quam magnifice
1202 V,80 | Pastorum ipsorum est prudens efformare iudicium quod bona, quae
1203 III,32 | Eucharistia alit et Ecclesiam efformat: « Quoniam unus panis, unum
1204 0,4 | velut intervallum otii aut effugii accipitur. Ad hoc enim vera
1205 IV,73 | populi irretiuntur. Quin fiat effugium, potius est christianus
1206 II,20 | cum per Spiritus Sancti effusionem promissum adimpletum est
1207 IV,70(114) | mortem, vel aliam ob causam egent, tum etiam iis qui in vinculis
1208 Conclu,84 | Dei Civitas, quae « non eget sole neque luna, ut luceant
1209 II,23(23) | cfr M. Hayek, Maronite (Eglise), in Dictionnaire de spiritualité,
1210 Conclu,87 | incepta illud distinguent eique peculiarem addent notam,
1211 I,18 | suis discipulis apparuit eisque pacis et Spiritus attulit
1212 III,50 | sollemnitatem atque unicae fidei eiusdemque amoris communicationem provehit.
1213 | eiusmodi
1214 III,41 | suam renovans fidelitatis electionem erga Deum suamque ipsius
1215 I,15 | sabbatum veluti praecipuum elementum in illo quasi genere « architecturae
1216 I,11 | proprie de sabbati praecepto eloquens: « Pater meus usque modo
1217 V,78 | anni liturgici statuto, eloquentissimamque sui ipsius declarationem
1218 I,12(12) | prout verbi causa ex locis elucet Genesis Rabbah X,9 et XI,
1219 III,47 | saeculo (ita in Concilio Elvirensi anno 300, ubi sermo non
1220 III,34(44) | Sunt verba embolismi qui hac aliave locutione
1221 III,38(57) | Missale Romanum, Embolismus quem Pater Noster praecedit.~
1222 II,19 | unaquaeque dominica anastasimos emera est, dies scilicet resurrectionis,(18)
1223 I,15 | Dies Domini » est, per eminentiam, dies huius necessitudinis,
1224 III,54 | praecepto implendo liberantur, emissio televisifica aut radiophonica
1225 III,54 | Ut patet, ex se hoc emissionum genus non permittit ut praecepto
1226 III,33 | dives, quam suo sanguine emit quamque una cum suo Spiritu
1227 I,14 | unius tantum sonitus est: enodatur enim variis amoris numeris
1228 IV,57(103) | a Sacro Vultu, Derniers entretiens, 5-6 Iulii 1897, in: Oeuvres
1229 I,10 | perfruitione, verum colendus est et enucleandus. Operis Dei « consummatio »
1230 0,3 | de hoc pergravi argumento enucleavistis. Ad limen Magni Iubilaei
1231 II,21 | proprium, IHWH, quod nefas erat enuntiare.~
1232 II,21 | Christiani « diem Domini » enuntiarent, huic vocabulo illam plenam
1233 III,34 | suam ecclesialem faciem enuntiat, se veluti exemplar pro
1234 V,74 | Voces illae a celebrante enuntiatae dum praeparatur Paschalis
1235 III,32 | in modum in Eucharistia enuntiatur, gustatur et vivitur.(40)
1236 III,31 | celebratio.~Ut haec praesentia enuntietur congruenterque vivatur,
1237 II,19 | fidelium considerationi eorumque vitae paschalem eventum
1238 0,3 | Litterae, maturuerunt dum episcopali Nos officio Cracoviae perfungeremur
1239 III,53 | editas atque Conferentiis Episcopalibus concreditas ut ad effectum
1240 III,34 | ministris circumdatus ».(43) Cum Episcopo totaque ecclesiali communitate
1241 III,35 | foveri decet cum circa Episcopum, praesertim in ecclesia
1242 II,22(20) | Quod attinet ad Plinii epistulam, etiam Tertullianus memorat
1243 IV,60 | shabbat » reditus tempus enim eripit a periculo sese in seipsum
1244 IV,63 | Etenim Christi Pascha hominem eripuit ab illa servitute quae altius
1245 IV,64 | incumbere poterant. (108)~Erroneum igitur est legem quietem
1246 IV,65 | datur, ipse Deus statuit, ut erui potest e narratione creationis
1247 | es
1248 II,26 | Confessionum opus concludit escaton dilucidans tamquam « pacem
1249 I,18 | salutis et anticipationem eschatologicae terrarum consummationis.
1250 III,38 | participatio est enim eschatologici convivii « nuptiarum Agni » (
1251 I,11 | ipsum incarnatum ex dono eschatologico Sancti Spiritus atque ipsius
1252 III,36 | ecclesiarum domesticarum » esperiuntur, cum parentes una cum liberis
1253 0,1 | adhaerescat mysterii christiani essentiae. Christi namque resurrectionis
1254 IV,62 | tamen remanent rationes essentiales quae sanctificationem «
1255 IV,58 | VI, « gaudium christianum essentialiter est spiritualis participatio
1256 I,9 | effectarum.~« Et vidit Deus quod esset bonum » (Gn 1,12 etc.) hic
1257 IV,70 | manducando, et alius quidem esurit, alius autem ebrius est.
1258 I,9 | quod esset bonum » (Gn 1,12 etc.) hic reciprocans versus
1259 I,13 | prospectu fundamentorum ethicae doctrinae, Israel ac deinde
1260 II,27 | dirigeretur. Sanctus Iustinus, ethnicos alloquens, usitata verba
1261 | etsi
1262 III,36(52) | cultu mysterii eucharistici Eucaristicum mysterium (25 Maii 1967),
1263 III,44(74) | I, Epist. 25, 1 Decentio Eugubino missa: PL 20, 553.~
1264 II,21 | ac miraculum patravit, ut Eutychum iuvenem ad vitam revocaret (
1265 IV,68 | Quandoquidem ipsa quies, ne inanis evadat vel fons taedii efficiatur,
1266 IV,68 | quae cum vita ad praecepta evangelica aptata magis conveniant.
1267 IV,73 | vestigia Illius qui venit « evangelizare pauperibus, (...) praedicare
1268 III,52 | Haec gratiae tempora apta evangelizatione sunt nutrienda veraque pastorali
1269 0,5 | Nationibus verum etiam antiquae evangelizationis propter sacerdotum paucitatem
1270 III,45 | cuiusque vita cotidiana evangelizatores et testes fiant. Oportet
1271 V,75 | explicatio eorum quae in die evenerunt quo conflictatum Crucifixi
1272 V,76 | praeteritorum. Quotiens vero de eventis agitur quae de alicuius
1273 IV,59 | tribuitur sensus memorabili eventui liberationis in Exodo peractae,
1274 V,76 | ac temporibus recordatio eventuum praeteritorum. Quotiens
1275 IV,55 | actionibus quoque liturgicis evidenter ostendebatur. (101) Speciem
1276 II,26 | non modo temporis initium evocat, verum etiam « futuri saeculi »
1277 0,1 | Dies adorantis grataeque evocationis est illius diei quo orbis
1278 IV,70 | societatem. Quam maxime graves exaudiendae sunt admonitiones quibus
1279 III,51 | plus quam disciplinam solam excedit, propria inter celebrantis
1280 0,6 | ut fidelibus universis excellentia haud neganda diei Domini
1281 III,50 | sacra, merito inestimabilis excellentiae patrimonium ostendat.~
1282 IV,56 | quo discipuli Magistrum exceperunt: « Gavisi sunt ergo discipuli,
1283 I,14 | quo pacto omnia, nihilo excepto, ad Deum sint reducenda.
1284 IV,57 | affectionemque brevi tempore excitant, postea autem animum relinquunt
1285 IV,71 | atque ardentes vocis notas excitarunt in Patrum Ecclesiae contionibus.
1286 V,76 | eorum commemoratio festivam excitet affectionem qua molesta
1287 0,1 | diei Psalmistae congruit exclamatio: « Haec est dies, quam fecit
1288 Conclu,84 | in spei exspectationisque exclamatione, eadem communitas comitatur
1289 I,17 | potest illius laetitiae exclamationem quam, rebus omnibus effectis,
1290 III,46 | Deo tributa. Nam qualem excusationem daturus est Deo, qui non
1291 III,34 | faciem enuntiat, se veluti exemplar pro ceteris eucharisticis
1292 I,11 | prima in Genesis pagina exemplo est Dei « opus », tantundem
1293 III,37(56) | vita nostra, ut desiderando exerceamur »: S. Augustinus, In prima
1294 I,10 | quemadmodumLitteris in Encyclicis Laborem exercens scripsimus, aliquo modo
1295 III,40 | quorum est Verbi ministerium exercere. Illorum est percuriose
1296 IV,65 | quam homo per opus suum exercet.~
1297 IV,66 | infrahumanas condiciones quibus exercetur, sive ob nimiam horarum
1298 III,37 | opperiendum, ipsa quasi « exercitium desiderii » (56) agit, in
1299 V,74 | glorioso reditu Filii Dei exeunte omni tempore. In Iesu Christo,
1300 0,4 | hinc late affirmata est « exeuntis hebdomadae », quae uti hebdomadale
1301 III,45 | non potest intra templum exhauriri. Christiani, sicut primi
1302 III,34 | eucharisticis celebrationibus exhibens. Quaelibet communitas cuncta
1303 I,12 | se sponsum coram sponsa exhibere (cfr Os 2,16-24; Ier 2,2;
1304 IV,61 | invenit, itaque dies Domini exhibetur divina benedictione omnino
1305 III,39 | Scripturarum lectionum copiam exhibitam dominicis festisque diebus
1306 I,11 | prospectu omnibus hominibus exhibito, per salutiferum foedus
1307 0,5 | aliis in regionibus admodum exigua quota pars Dominicalis liturgiae
1308 IV,64 | ubi Christiani numero sunt exigui et ubi Calendarii dies festi
1309 II,27 | Lc 1,78-79), atque eodem exilit gaudio quo gavisus est Simeon,
1310 III,43 | celebratio, mysterii videlicet exinanitionis, per quam Christus « humiliavit
1311 II,25 | in quo omnis christiana existentia oritur.(25)~
1312 IV,71 | novissimi sint primi in fratrum existimatione et dilectione, ubi Ipse
1313 I,11 | postea paulatim effecturus exit, in toto illo salutis prospectu
1314 0,4 | sanctificationem, cum « hebdomadae exitu » confundant qui plerumque
1315 IV,63 | Christus venit ad novam « Exodum » agendam, ad libertatem
1316 IV,60 | remisso, in illud arcanum exordium, quo aeternum Dei Verbum,
1317 IV,71 | superabundanti mensam eius exorna ». (116)~Verba sunt quae
1318 II,30 | quae nostra aetate haud expeditius reddere possunt dominicale
1319 III,47 | pondus christiana in vita expenditur.~
1320 III,42 | praeparat, ut multiplices experiatur eius rationes, quae in dominicali
1321 I,15 | vita omneque hominis tempus experienda sunt tamquam laus et gratiarum
1322 III,36 | religiosae. Hoc vero dat copiam experiendi id quod longe illis commune
1323 Conclu,81 | similitudinem ulla cum alia experientia religiosa habet, hoc singulari
1324 III,52 | familia, altioris fidei experientiae tempus quoddam. Haec gratiae
1325 IV,56 | primam Christi resuscitati experientiam singulis hebdomadis resonare
1326 II,26 | vesperam neque matutinum tempus experietur, saeculum imperiturum quod
1327 I,14 | imaginibus ex amoris nuptialis experimento deductis.~
1328 0,1 | Adhortatio simul est ut experimentum quadamtenus repetatur duorum
1329 I,17 | est particeps, et sic adeo experiri potest illius laetitiae
1330 III,34 | gratia congregans, se ipsam experitur veluti locum in quo Ecclesiae
1331 IV,66 | mulierumque utpote qui operis expertes, diebus quoque pro festis,
1332 I,17 | rebus omnibus effectis, expertus est Creator videns ea omnia
1333 II,22 | resuscitatus discipulis explanavit. His praefulgentibus scriptis,
1334 III,49 | utile tempus ad obligationem explendam iam die Saturni vespera
1335 IV,67 | congruit. Vir credens ideo explere tenetur hanc postulationem,
1336 IV,66 | relationes, quae non facile expleri possunt, nisi reservetur
1337 IV,59 | et a mortuis resuscitato expletae. Dominicus dies itaque,
1338 III,45 | intellexit sensum eorum quae expleverit, eucharistica Celebratio
1339 III,40 | precando, fideliter eiusdem explicando sensum eumque ad hominum
1340 IV,63 | quorundam suorum aequalium, et explicans authenticum sensum sabbati
1341 II,23 | sabbatum leguntur » (Act 13,27) explicantes. Nonnullis in communitatibus
1342 V,75 | sola propagatio erit atque explicatio eorum quae in die evenerunt
1343 III,40 | spiritu et apta ecclesiali explicatione agitur,(67) vitam singulorum
1344 0,1 | in se senserunt et cum explicatis Scripturis Ipse se patefecit «
1345 I,15 | Idcirco iucunde quidem explicatum est sabbatum veluti praecipuum
1346 I,15 | indiget etiam certis orationis explicitae momentis, cum illa necessitudo
1347 I,13 | revelatione nuntiatae et expositae. Hoc in rerum prospectu
1348 III,41 | feruntur, quaeque liturgia expresse requirit in vigiliae paschalis
1349 III,32 | peculiarem quandam invenit sese exprimendi vim, verum etiam quodam
1350 III,49 | has communitates fervidum exprimere hospitalitatis sensum erga
1351 III,34(44) | dominicae « paschalem » naturam exprimunt.~
1352 IV,72 | quae christiana caritas exsequi potest? Personam quandam
1353 V,78 | Christo, in quo suam causam exsistendi invenit et ex quo alimentum
1354 IV,57 | reperiatur oportet haec exsistentiae credentis mensura. Hoc gaudium
1355 III,40 | celebrativa scilicet et exsistentialis, arte inter se coniunguntur.
1356 V,77 | post Pascha et Pentecosten, exsistit Domini Nativitas, qua Incarnationis
1357 Conclu,87 | insigne transibunt, atque alia exspectabuntur iubilaea et aliae commemorationes
1358 V,75 | Christianus se haud debere aliud exspectare tempus quandoquidem terrarum
1359 III,37 | Reapse Christi advenientis exspectatio in mysterio ipso Ecclesiae
1360 V,77 | ad diem Pentecostes et ad exspectationem beatae spei et adventus
1361 Conclu,84 | Cor 16,22). Hac in spei exspectationisque exclamatione, eadem communitas
1362 IV,66 | opulentioribus innumerae exstant condiciones iniustae et
1363 III,39 | verbi Dei fames (Am 8,11) exstimuletur, qua, Spiritu Sancto duce,
1364 III,46 | sint interdicti, plurimi exstiterunt animosi Christiani qui edictum
1365 II,19 | quam Occidentales fortiter exstollunt. In Ecclesiarum Orientalium
1366 Conclu,84 | precationis et communionis et exsultationis, totam permovet societatem
1367 0,1 | dies, quam fecit Dominus: exsultemus et laetemur in ea » (Ps
1368 III,37 | eucharistica celebratione exsurgit. At dies Domini, suam per
1369 Conclu,85 | animatur. Ipse memoriam exsuscitat atque Resurrectionis eventum
1370 Conclu,85 | cum eoque ad Christum sese extendit ardenter, gloriosum suum
1371 III,31 | Spiritus donum. Haec unitas exterius manifestatur, cum Christiani
1372 III,52 | modum quendam qui adiuvet ad extollendam pacem Resuscitati laetitiamque
1373 III,44 | eventus, quam luculenter extollere debet celebratio, dum liturgicae
1374 IV,58 | datur oppositio. Haec immo extolluntur et penitus gaudio nituntur
1375 III,52 | etiam aliis diei momentis, extra liturgicum contextum transactis —
1376 III,54 | completur officio ministrorum extraordinariorum qui ad infirmos Eucharistiam
1377 0,2 | reducitur mysterium atque etiam extremae sortis orbis totius.~Est
1378 I,18 | indolem propriam temporis novi extremique a Christo inaugurati, acceperunt
1379 V,75 | ipsius longinquitas, iam extremo in tempore vivit. A Christo
1380 V,75 | concedentes fortasse etiam fabulae aeternae vicissitudinis.
1381 0,2 | Dominum resurrexisse credant facere non possunt quin huius hebdomadalis
1382 I,12 | conteram de terra et cubare eos faciam confidenter. Et sponsabo
1383 III,34 | etiam vi suam ecclesialem faciem enuntiat, se veluti exemplar
1384 III,48 | paschalis mysterii memoriam faciendam verbum Dei audiendo, sacrificium
1385 I,16 | v. 11). Priusquam quid faciendum imponatur, designat mandatum
1386 III,37 | per temporis spatia iter faciente considerata, cognatio cum
1387 0,4 | ad recentius usque tempus faciliorem fuisse dominicae diei «
1388 Conclu,86 | Maria experiuntur, suas faciunt eius voces Magnificat quae
1389 IV,58 | renovationem resurrectione sua factam. Fastigium est heic Foederis
1390 III,43 | humiliavit semetipsum factus oboediens usque ad mortem,
1391 IV,66 | quo omnes simul gaudeant facultate quiescendi et festum agendi.
1392 IV,71 | poculis onusta, ipse vero fame pereat? Primo esurientem
1393 III,39 | Christifidelibus ea verbi Dei fames (Am 8,11) exstimuletur,
1394 III,36(50) | Ioannes Paulus II, Adhort. Ap. Familiaris consortio (22 Novembris
1395 Conclu,85 | in unius corporis intima familiaritate, fidem nostram inflammans,
1396 III,40 | agitur,(67) vitam singulorum familiarumque christianarum ex more non
1397 III,31 | ecclesian, coadunationem siliet fatam a Domino resusitato qui
1398 IV,72 | peculiares actiones suas fateatur oportet se ipsum « solum »
1399 II,30(36) | Bardesanes, Dialogus de fato 46: PS 2, 606-607.~
1400 III,51 | includi sentiant, dum eorum favetur implicationi illis in participationis
1401 V,79 | traditione priore ac denuo favore legum civilium. (126)~Sinit
1402 IV,61 | requieverit: sed lego quod fecerit hominem, et tunc requievit,
1403 IV,61 | cfr Gn 1,22.28), quodam « fecunditatis » genere. Quae quidem exprimitur
1404 I,11 | anthropomorphismum consistimus qui nuntio fecundo praestat.~Dei enim requies
1405 III,31 | auditur velut arcanum quoddam fecundum eiusdem vitae ipsiusque
1406 IV,72 | oportet se ipsum « solum » felicem esse non posse. Ille circum
1407 II,27(32) | dies, dierum gloria, dies felix Christi victoria, dies digna
1408 IV,72 | omnia iter constituent ad ferendam in cuiusque vitam caritatem
1409 0,4 | praestituebat intra normas multiplex feriale opus respicientes. Hodie
1410 III,38 | christiana spes atque alita, fit fermentum atque lux ipsius humanae
1411 IV,68 | divitiarum auctum secum ferre debet, maiorem libertatem,
1412 III,41 | symbolo recitato oblique feruntur, quaeque liturgia expresse
1413 III,49 | oportebit has communitates fervidum exprimere hospitalitatis
1414 0,3 | significationem novo studio ac fervore detegant: ipsius videlicet «
1415 III,39 | copiam exhibitam dominicis festisque diebus commemorans, scripsit: «
1416 II,23 | historiae in aetatibus, cum festivae quieti nimis ponderis tribuatur,
1417 III,40 | vestigationum incepta, respicientium festivas Missas potissimum. Si enim
1418 V,79(126) | autem Orientales Ecclesias festivi dies de communi praecepto
1419 III,49 | pluries die dominico atque festivis diebus celebrandi Missam,(85)
1420 V,79(126) | Ecclesia Latina ad ius commune festivitates de praecepto sunt: Nativitas
1421 IV,64 | ut dies dominicus, dies festivitatis et gaudii, non sit quoque
1422 III,44 | dominici aliorumque dierum festivorum contingente magnopere acuitur.~
1423 0,4 | quarum celebratio saepius festivos incidit in dies. De eventu
1424 I,18 | diem post sabbatum tamquam festivum diem, cum eo Domini resurrectio
1425 III,51 | atque officia diaconibus fidelibusque non ordinatis tributa.(92)
1426 III,41 | vocabatur, suam renovans fidelitatis electionem erga Deum suamque
1427 III,40 | sacerdotum, ministrorum fideliumque (68) — dominicalem liturgiam
1428 0,2 | quo christiana suffulcitur fides (cfr 1 Cor 15,14): veritas
1429 0,1 | 1 Thess 4,13-17) et nova fient omnia (cfr Ap 21,5).~Probe
1430 0,4 | mores proindeque Dominicae figuram penitus mutavit. Consuetudo
1431 III,33 | radicitus significare et figurare potest usum communitatis
1432 IV,62 | operis tu et filius tuus et filia, servus et ancilla et bos
1433 I,16 | in gratiarum actione, in filiali coniunctione ac sponsali
1434 I,12 | idem gloriam suam propriis filiis a pharaonis oppressione
1435 III,52 | vitae adiunctis. Parentum filiorumque admodum tranquilla conveniendi
1436 III,40 | Triginta annis post Concilium finitum, dum dominicalem Eucharistiam
1437 IV,71 | corpus meum', et verbo rem firmavit, idem ipse dixit: 'Esurientem
1438 IV,56 | mutari possunt, id tamen firmum manet, quod dominicus dies,
1439 III,31 | congregantur: tum ipsi plane fiunt conscii atque mundo testantur
1440 III,46 | ruricolas.(76) Cum, Diocletiani flagrante vexatione, eorum conventus
1441 IV,60 | periculo sese in seipsum flectendi, ut pateat conspectui aeternitatis,
1442 IV,55(101) | dominicis vetitum esse genua flectere, quoniam haec positio, quae
1443 III,35 | celebratione Missae dominicalis, floreat ».(47) Eiusdem sententiae
1444 Conclu,86 | decantant perpetuo in temporis fluxo itinere: « Et misericordia
1445 II,30 | condicionibus, copioso gratiarum fluxu careat quem diei Domini
1446 III,35(46) | II, Allocutio ad tertium Foederatarum Civitatum Americae Septentrionalis
1447 III,32 | quodam modo suum locum « fontanum ».(39) Eucharistia alit
1448 Conclu,81 | sacramentalem perpetuum redemptionis fontem. Hoc ex capite scaturiens
1449 I,15(13) | The sabbath. Its meaning for modern man (22 ed. 1995),
1450 IV,71 | sericis vestibus honores, foris autem frigore ac nuditate
1451 V,80 | traditiones et culturae formae alicuius regionis celebrationem
1452 V,80 | novas propositas culturales formas civilis societatis — sua
1453 I,17 | diem sabbati » (5,15).~Haec formula complere videtur superiorem
1454 I,16 | Exodi, propriam quandam formulam: « Memento, ut diem Sabbati
1455 III,36 | casibus huic propensioni forte derogetur, peculiaribus
1456 III,53 | saepissime eorum beneficia sive fovendo sacerdotis statis temporibus
1457 III,35 | nutritur et exprimitur, foveri decet cum circa Episcopum,
1458 II,21 | quo Troados fideles « ob fractionem panis » conveniebant, cum
1459 III,53 | Verbi nec non Eucharistiae frangens. In re pastorali omnia itaque
1460 III,44 | ibi recordatus fueris quia frater tuus habet aliquid adversum
1461 IV,70 | illatam in pauperes agapem fraternam post « cenam Domini » participantes: «
1462 IV,71 | Eucharistia sedes fiat ubi fraternitas concreta fiat solidarietas,
1463 0,7 | requie laetitia christiana fraternitateque plena, si multiplices huius
1464 III,44 | Paschale convivium ac fraternus concursus~44. Hic exinde
1465 Conclu,85 | interius est quod Resuscitatum fratresque coniungit in unius corporis
1466 III,44 | vade prius reconciliare fratri tuo et tunc veniens offer
1467 III,33 | accepit panem et benedixit ac fregit » (24,30) et porrexit illis ».
1468 0,4 | in nationibus christianis frequentem, propter populi participationem
1469 IV,71 | vestibus honores, foris autem frigore ac nuditate afflictum neglegas.
1470 Conclu,82 | Christianus die hebdomadalis otii fruentibus; eodem tamen tempore plane
1471 III,53 | superest in paroeciarum quae frui non possunt sacerdotis ministerio
1472 III,44 | altare, et ibi recordatus fueris quia frater tuus habet aliquid
1473 IV,63 | intellegitur quam aequum fuerit ut Christiani, praecones
1474 | fuerunt
1475 Conclu,84 | opportunitatem nempe quae datur ut fugacia huius vitae momenta in aeternitatis
1476 | fui
1477 0,4 | usque tempus faciliorem fuisse dominicae diei « sanctificationem »,
1478 Conclu,85 | hac contentione ad metam fulcitur Ecclesia et a Spiritu animatur.
1479 0,2 | quod historiae constituit fulcrum, ad quod originum reducitur
1480 II,30 | rationibus quas secum fert, fundamentis ipsis fidei spectatis, identitatis
1481 I,13 | suscipiens mandatum in prospectu fundamentorum ethicae doctrinae, Israel
1482 0,7 | homines vitamque nostram funditus humanam reddendam.~ ~
1483 III,51 | pro fratribus sacerdotali funguntur ministerio, eucharisticum
1484 III,39 | praebetur, qui est gloriae futurae pignus. Concilium Oecumenicum
1485 III,37 | memoriam, maiore vi etiam futuram gloriam eiusdem « reditus »
1486 II,26 | initium evocat, verum etiam « futuri saeculi » finem. Sanctus
1487 II,30 | Ecclesiae. Quin cogitemus eum futuro quoque de tempore pergere?
1488 IV,66 | saltem dies, quo omnes simul gaudeant facultate quiescendi et
1489 IV,58(104) | Adhort. ap. Gaudete in Domino (9 Maii 1975),
1490 IV,58 | christianum et vera hominum gaudia non datur oppositio. Haec
1491 II,27 | eodem exilit gaudio quo gavisus est Simeon, cum accipit
1492 0,3 | universale approbaret, Normasque generales Anni liturgici ordinationem
1493 III,35 | eucharisticae celebrationes, quae generatim in aliis templis oratoriisque
1494 II,27 | congregans, Ecclesia, a generatione in generationem, ipsum Zachariae
1495 II,27 | Ecclesia, a generatione in generationem, ipsum Zachariae stuporem
1496 Conclu,85 | eventum omni credentium generationi efficit. Donum quippe interius
1497 I,9 | Poeticum narrationis genus apud Genesim probe refert admirationem
1498 V,78 | Ecclesia Beatam Mariam Dei Genetricem cum peculiari amore veneratur,
1499 IV,55(101) | diebus dominicis vetitum esse genua flectere, quoniam haec positio,
1500 V,74 | Filius meus es tu; ego hodie genui te » (v. 7). Hanc ipsam
1501 IV,57 | opportunus ad gaudium ediscendum, genuinos detegendo tractus altasque
|