A Missa ad « missionem »

45. Christi Panem vitae discipuli accipientes se praestant ad obeunda, Resuscitati eiusque Spiritus virtute, munera quae illos in vita ordinaria praestolantur. Unicuique Christifideli, re vera, qui intellexit sensum eorum quae expleverit, eucharistica Celebratio non potest intra templum exhauriri. Christiani, sicut primi resurrectionis testes, quaque dominica convocati ad Resuscitati praesentiam vivendam et confitendam, vocantur ut in sua cuiusque vita cotidiana evangelizatores et testes fiant. Oportet ut oratio post communionem atque conclusionis ritus — benedictio et Missae discessus — hoc in conspectu, iterum detegantur et melius aestimentur, ut quotquot Eucharistiae participes fuerunt responsalitatem sibi concreditam altiore ratione sentiant. Post conventum solutum, Christi discipulus ad suum locum ordinarium revertitur conscientia sibi data totius vitae suae donum reddendi, veluti hostia spiritalis Deo placens (cfr Rom 12,1). Ille se debitorem animadvertit erga fratres de iis quae in celebratione accepit, non aliter ac discipuli Emmaus qui, cum Christum resuscitatum in « fractione panis » cognovissent (cfr Lc 24,30-32), necesse esse senserunt Ierusalem statim repetere ut cum fratribus communicarent occursus Domini laetitiam (cfr Lc 24,33-35).