Fidei dies

29. Has propter rationes quibus denotatur, dominica ostenditur dies fidei praestans. In eo Spritus Sanctus, viva Ecclesiae « memoria » (cfr Io 14,26), primam Resuscitati manifestationem quandam reddit eventum qui in ipso « hodie » cuiusque Christi discipuli renovatur. Pro eo stantes, in domincali conventu, fideles sicut Thomas apostolus se compellari sentiunt: « Infer digitum tuum huc et vide manus meas et affer manum tuam et mitte in latus meum, et noli esse incredulus sed fidelis! » (Io 20,27). Utique, dominica est fidei dies. Hoc confirmatur eo quod eucharistica dominicae liturgia, sicut praeterea sollemnitatum liturgicarum, fidem profitendam secum fert. « Symbolum Apostolorum » dictum vel cantatum, baptismalem paschalemque dominicae indolem patefacit, illum efficiendo diem quo, peculiari titulo, baptizatus suam Christo eiusque Evangelio adhaesionem renovat in baptismi promissorum iterum concitata conscientia. Verbum accipiens et Domini Corpus suscipiens, ipse Iesum resuscitatum contemplatur, qui adest in « sanctis signis », atque cum Thoma confitetur: « Dominus meus et Deus meus! » (Io 20,28).